Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

ΙΣΡΑΗΛ-ΛΙΒΑΝΟΥ

ΤΟ 2006

ΚΑΙ Ο ΑΓΩΓΟΣ

CEYHAN-HAIFA

Έχω αναφερθεί πολλές φορές στους αγωγούς Baku-Ceyhan και

Baku-Supsa (άσπρες γραμμές), ως την μόνη επιτυχία των

Αμερικανών στην περιοχή της Κασπίας Θάλασσας, αφού μέσω

του δικτάτορα της μόνης φιλο-Νατοικής χώρας της περιοχής,

του Αζερμπαϊτζάν, κατάφεραν να ανοίξουν έναν ενεργειακό

διάδρομο από την Κασπία Θάλασσα προς την Μεσόγειο

(Ceyhan) και την Μαύρη Θάλασσα (Supsa), με αγωγούς που

παρακάμπτουν και την Ρωσία και το Ιράν.

Αυτό έγινε με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα μπορέσουν

να προσφέρουν στην Ευρώπη μία εναλλακτική γραμμή

ενέργειας, ώστε να μειωθεί η εξάρτηση της από την Ρωσία

και να μειωθεί η γεωπολιτική ισχύς της τελευταίας.

Η ελπίδα τους όπως έχω ξαναπεί, είναι ότι κάποια στιγμή ή

θα πάρουν με το μέρος τους και κάποιους από τους άλλους

διεφθαρμένους δικτάτορες της Κασπίας Θάλασσας, που προς

το παρόν στηρίζουν Ρωσία, ή ότι θα τα βρουν με το Ιράν,

αφού οι ενεργειακοί πόροι του Αζερμπαϊτζάν σε καμία

περίπτωση δεν επαρκούν για να δημιουργηθεί μία

ανταγωνιστική προς την Ρωσία γραμμή ‘τροφοδοσίας’. Ο

παρακάτω πίνακας περιλαμβάνει τα αποθέματα πετρελαίου και

φυσικού αερίου των 6 χωρών της Κασπίας Θάλασσας.

Βλέπετε ότι για να δημιουργηθεί ένα ανταγωνιστικό προς

την Ρωσία δίκτυο, η ΕΕ και οι ΗΠΑ χρειάζονται για τους

αγωγούς πετρελαίου το πλούσιο σε πετρέλαιο Καζακστάν, και

για τους αγωγούς φυσικού αερίου το πλούσιο σε φυσικό

αέριο Τουρκμενιστάν. Ή εναλλακτικά, θα πρέπει να πάρουν

με το μέρος τους το Ιράν, το οποίο διαθέτει σχεδόν το

διπλάσιο πετρέλαιο από την Ρωσία, και φυσικό αέριο ίσο

με τα 2/3 των αποθεμάτων της Ρωσίας.

Το σχέδιο επίσης προέβλεπε την μεταφορά πετρελαίου,

αρχικά με πλοία, από το Ceyhan στο Ισραήλ, ώστε μέσω του

Ισραηλινού αγωγού Ashkelon-Eilat, το πετρέλαιο να

μεταφέρεται στην Ερυθρά Θάλασσα, και στην συνέχεια να

φεύγει για την Νότια Ασία, παρακάμπτοντας το Ιράν

(κόκκινες γραμμές). Ο στόχος τους όμως ήταν να

κατασκευαστεί τελικά ένας τετραπλός υποθαλάσσιος αγωγός,

που θα συνέδεε το Ceyhan της Τουρκίας με την Χάιφα του

Ισραήλ, ο οποίος θα μετέφερε πετρέλαιο, φυσικό αέριο,

νερό και οπτικές ίνες από την Τουρκία στο Ισραήλ, και

μέσω του Ισραήλ στις υπόλοιπες χώρες τις περιοχής, και

τελικά στο Eilat για εξαγωγή στην Νότια Ασία, πάλι

παρακάμπτοντας το Ιράν.

Για τον αγωγό Ceyhan-Eilat μπορείτε να δείτε το παρακάτω

link από το site της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στους πίνακες

3.2.3. και 3.2.7. στις σελίδες 10 και 11. Οπτικά μπορείτε

να το δείτε στον παρακάτω χάρτη.

http :// ec . europa . eu / energy / observatory / doc / country /

2009_12_ turkey . pdf

Source:

http://geopoliticsrst.blogspot.gr/2012/04/complexity-of-

eastern-med-energy-games.html

Προσέξτε επίσης ότι το πλούσιο σε πετρέλαιο Kirkuk στο

Βόρειο Ιράκ (Ιρακινό Κουρδιστάν), είναι συνδεδεμένο με το

λιμάνι Ceyhan της Τουρκίας με τον αγωγό Kirkuk-Ceyhan

(κίτρινη γραμμή στον χάρτη μου). Η σύνδεση λοιπόν Ceyhan-

Haifa με υποθαλάσσιους αγωγούς θα ήταν τελικά μία σύνδεση

του Baku και του Kirkuk με το λιμάνι Eilat του Ισραήλ

στην Ερυθρά Θάλασσα, και τελικά με την Νότια Ασία

(Πακιστάν, Ινδία και Κίνα), παρακάμπτοντας το Ιράν.

Αυτά ως προς το φυσικό αέριο και πετρέλαιο του Ceyhan της

Τουρκίας. Πριν όμως πάω στον πόλεμο του Ισραήλ με τον

Λίβανο το 2006, θέλω να πω δυο λόγια για τις οικονομικές

και γεωπολιτικές συνέπειες αυτών των αγωγών. Μία προφανής

συνέπεια είναι ότι ο διάδρομος Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας

δυσαρέστησε τους Ρώσους, αφού αν τελικά βρεθεί αρκετό

φυσικό αέριο και πετρέλαιο, οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα μπορούν να

‘χτυπήσουν’ ενεργειακά την Ρωσία στην Ευρώπη.

Μία άλλη συνέπεια, είναι ότι το Ιράν δυσαρεστήθηκε ακόμη

περισσότερο από τους Ρώσους, αφού μέσω των αγωγών Baku-

Eilat, οι Αμερικανοί βρήκαν έναν τρόπο να μεταφέρουν

ενέργεια της Κασπίας στην Νοτιοανατολική Ασία

παρακάμπτοντας τους. Βλέπετε στον χάρτη, ότι ο

προσφορότερος και οικονομικότερος τρόπος να μεταφέρεις

ενέργεια της Κασπίας στην Νότια Ασία είναι μέσω του Ιράν.

Με την χρησιμοποίηση όμως των αγωγών Baku-Ceyhan, Kirkuk-

Ceyhan, Ceyhan-Haifa, και Haifa(ή Ashkelon)-Eilat,

βρέθηκε ένας οικονομικά βιώσιμος τρόπος μεταφοράς

ενέργειας από την Κασπία στην Νότια Ασία παρακάμπτοντας

το Ιράν, αφού στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής της, η

ενέργεια θα ταξίδευε μέσα σε δίκτυα αγωγών, και μόνο στο

Eilat θα μεταφορτώνονταν σε τανκερς.

Αυτό θα ήταν πραγματικά καταστροφικό για το Ιράν. Έχω πει

πολλές φορές για την μάχη που δίνουν οι Ιρανοί

προκειμένου να συνδεθούν με το Πακιστάν και την Ινδία,

και τελικά με την Κίνα, με ένα δίκτυο αγωγών (μαύρη

γραμμή στον χάρτη μου), που θα τους δώσει προβάδισμα

έναντι της αντιπάλου τους στις αγορές πετρελαίου

Σαουδικής Αραβίας, και έναντι του αντιπάλου τους στις

αγορές φυσικού αερίου Κατάρ, οι οποίοι δεν μπορούν να

συνδεθούν με δίκτυο αγωγών με αυτές τις αγορές, αφού δεν

επικοινωνούν γεωγραφικά. Για τον πόλεμο που κάνουν οι

ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ στο Ιράν, προκειμένου

το Ιράν να μην συνδεθεί με αυτές τις περιοχές με δίκτυα

αγωγών, βλέπε τα τρία παρακάτω links.

http :// tinyurl . com / pewftnw

http :// tinyurl . com / nu 2 bouz

http://tinyurl.com/lfxdqo7

Άρα, δεν θέλουν οι Σαουδάραβες και οι Καταριανοί να

συνδεθεί το Ιράν με το Πακιστάν, την Ινδία και την Κίνα,

γιατί θα γίνει πιο ανταγωνιστικό και θα επικρατήσει

εμπορικά σε αυτές τις αγορές που τώρα κυριαρχούν αυτοί,

όπως έλεγα στο παρακάτω link, αλλά δεν θέλουν ούτε οι

Αμερικανοί να συμβεί κάτι τέτοιο, αφού θα σήμαινε σύνδεση

της Κίνας με τον Περσικό Κόλπο.

Αυτό θα σήμαινε ότι η Κίνα θα μπορούσε να εφοδιάζεται

ενέργεια από τον Περσικό Κόλπο παρακάμπτοντας τον Ινδικό

Ωκεανό, στον οποίο κυριαρχεί το Αμερικανικό Πολεμικό

Ναυτικό, το οποίο σε περίπτωση σύρραξης μπορεί να

απομονώσει την Κίνα ενεργειακά (όπως έλεγα στα παραπάνω

links). Αν και η Κίνα προσπαθεί να ‘θεραπεύσει’ αυτή την

αδυναμία με την συμφωνία μαμούθ που έκανε πρόσφατε με την

Ρωσία για αγορά Ρωσικού φυσικού αερίου για τα επόμενα 30

χρόνια.

http :// tinyurl . com / pewftnw

Οι Ινδοί από την πλευρά τους δεν θέλουν να βασίζονται

μόνο στον Περσικό Κόλπο για την κάλυψη των ενεργειακών

τους αναγκών, αφού θεωρούν την περιοχή αυτή ως

‘εύφλεκτη’, και θεωρούν ότι αν πάσα στιγμή μπορεί να

ξεσπάσει κάποιος πόλεμος ανάμεσα στην Σαουδική Αραβία και

το Ιράν, και να μην είναι δυνατή η πρόσβαση στον Περσικό

Κόλπο, με αποτέλεσμα η Ινδία να βρεθεί ενεργειακά

αποκομμένη.

Αλλά και από άποψη κόστους, είναι αποδεδειγμένο ότι όσο

περισσότερες εναλλακτικές έχει μία χώρα για την κάλυψη

των ενεργειακών της αναγκών, τόσο καλύτερες είναι οι

τιμές που εξασφαλίζει. Η Ινδία λοιπόν στα πλαίσια της

ενεργειακής της ασφάλειας, ψάχνει χρόνια για πρόσβαση σε

εναλλακτικές αγορές ενέργειας, που θα μπορούν σε

ανταγωνιστικές τιμές να μειώσουν την εξάρτηση της από τον

Περσικό Κόλπο.

Μία από αυτές τις εναλλακτικές είναι η κατασκευή του

αγωγού Ιράν-Πακιστάν-Ινδία-Κίνα, αφού ακόμη και αν

αποκλειστεί η πρόσβαση στον Περσικό Κόλπο, η τροφοδοσία

θα μπορεί να γίνεται μέσω αυτών των αγωγών. Και για αυτόν

τον λόγο η Ινδία έχει πιέσει στο παρελθόν για την

πραγματοποίηση αυτού του έργου.

Από την άλλη πλευρά, αυτή η σύνδεση με το Ιράν θα

περνούσε μέσα από τον εχθρό της, το Πακιστάν, και άρα θα

ήταν στην ευχέρεια του αντιπάλου της να την ‘βγάλει από

την πρίζα’. Αντιθέτως το δίκτυο Ceyhan-Eilat, και

παρακάμπτει τον Περσικό Κόλπο, προσφέροντας μία

εναλλακτική τροφοδοσία, και είναι ανεξάρτητο από το

Πακιστάν.

Όπως μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω, το άρθρο των Asia

Times αποκαλεί την σύνδεση Ceyhan-Eilat ως γραμμή ζωής

για την Ινδία (pipeline lifeline), επειδή προσφέρει μία

πηγή ενέργειας εκτός του Περσικού, ενώ ταυτόχρονα δεν

περνάει από το Πακιστάν, σε αντίθεση με τον αγωγό Ιράν-

Πακιστάν-Ινδία-Κίνα.

http :// www . atimes . com / atimes / South _ Asia / JB 27 Df 03. html

Μπορείτε να διαβάσετε και στο παρακάτω άρθρο των Times of

India πόσο λυτρωτική θα ήταν για την Ινδία η γραμμή

Ceyhan-Eilat.

http :// timesofindia . indiatimes . com / india / Turkey - offers -

alternative - to - Iran - pipeline / articleshow /2770237. cms

Το ίδιο μπορείτε να διαβάσετε και στο άρθρο του Pakistan

Defence, και σε πληθώρα άλλα άρθρα αν γκουγκλάρετε

‘Ceyhan-Haifa Pipeline and India’ ή κάτι παρεμφερές.

http://defence.pk/threads/turkey-offers-alternative-to-

iran-pipeline.9754/

Επομένως το δίκτυο Baku-Eilat, όχι μόνο θα παρέκαμπτε το

Ιράν, αλλά θα μείωνε και την πίεση στην Νότια Ασία για

σύνδεση των χωρών αυτών με το Ιράν, σαν μία εναλλακτική

στον Περσικό Κόλπο πηγή ενέργειας. Πόσο πιο καταστροφικό

μπορεί να γίνει για το Ιράν? Γι’αυτό και το Κατάρ και η

Σαουδική Αραβία δεν είχαν αντίρρηση στην τροφοδοσία της

Νότιας Ασίας μέσω του Ceyhan, ενώ και ως προς αυτούς ήταν

ανταγωνιστικές αυτές οι γραμμές.

Γιατί απλά δημιουργούσε ένα εναλλακτικό δίκτυο ενέργειας

προς την Νότια Ασία, ώστε να μειωθεί η πίεση των Νότιων

Ασιατικών χωρών για σύνδεση με το Ιράν, αφού οι

Σαουδάραβες και οι Καταριανοί μπορούν να συναγωνιστούν το

πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που έρχεται από το Ceyhan

και κατευθύνεται προς την Νοτιοανατολική Ασία, αλλά δεν

μπορούν να συναγωνιστούν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο

που θα κατευθύνεται από το Ιράν προς την Νοτιοανατολική

Ασία μέσω αγωγών. Και έχοντας κάνει αυτή την μεγάλη αλλά

αναγκαία εισαγωγή για τους αγωγούς από το Ceyhan, θα

περάσω στον πόλεμο Ισραήλ-Λιβάνου το 2006.

Θα δείτε λοιπόν στο παρακάτω link του Wikipedia, στο

τμήμα ‘Inauguration’, ότι ο αγωγός Baku-Ceyhan, στον

σταθμό Ceyhan, εγκαινιάστηκε στις 13.7.2006.

http :// en . wikipedia . org / wiki / Baku % E 2%80%93 Tbilisi

% E 2%80%93 Ceyhan _ pipeline # Inauguration

Όπως θα δείτε στο παρακάτω Wikipedia link, μία ημέρα

νωρίτερα, στις 12.7.2006, τρομοκράτες της Χεζμπολάχ είχαν

επιταθεί στους Ισραηλινούς ξεκινώντας τον πόλεμο Λιβάνου-

Ισραήλ του 2006.

http :// en . wikipedia . org / wiki /2006_ Lebanon _ War

Λέει συγκεκριμένα το παραπάνω link της Wikipedia στην

δεύτερη παράγραφο:

‘O πόλεμος ξεκίνησε με το περιστατικό Zarit-Shtula. Στις

12.7.2006, μαχητές της Χεζμπολάχ έριξαν ρουκέτες στο

Ισραήλ σαν αντιπερισπασμό, προκειμένου να εξαπολύσουν μία

επίθεση σε δύο τεθωρακισμένα Ισραηλινά οχήματα στην

πλευρά του Ισραήλ, καταφέρνοντας να σκότωσαν 3

Ισραηλινούς στρατιώτες και να απαγάγουν άλλους 2, τους

οποίους και μετέφεραν στον Λίβανο. Στην συνέχεια 5

Ισραηλινοί κομάντος έχασαν την ζωή τους σε μία

αποτυχημένη απόπειρα διάσωσης των απαχθέντων’. Επίσης στο

τέλος της πρώτης παραγράφου του παραπάνω link, λέει η

Wikipedia: ‘Ο πόλεμος αυτός θεωρείτε κατά κάποιο τρόπο

σαν ένας πόλεμος Ισραήλ-Ιράν, λόγω της άνευ προηγουμένου

υποστήριξης του Ιράν στη Χεζμπολάχ’.

Στο τμήμα ‘Contacts with Hezbollah’ του παρακάτω

Wikipedia link, θα δείτε ότι κατά την διάρκεια του

πολέμου η Χεζμπολάχ χρησιμοποίησε Ρωσικούς πυραύλους

εναντίον των Ισραηλινών το 2006.

http://en.wikipedia.org/wiki/Russia_and_the_Iran

%E2%80%93Israel_proxy_conflict#Contacts_with_Hezbollah

Στο παρακάτω Wikipedia link, στο τμήμα ‘Arab League’, θα

δείτε ότι η Arab League, ο οργανισμός που εκπροσωπεί τις

Αραβικές χώρες, μέσω του υπουργού εξωτερικών της

Σαουδικής Αραβίας, αποκάλεσε τις αρχικές επιθέσεις της

Hezbollah στους Ισρηλινούς το 2006 ως ‘απρόσμενες,

ακατάλληλες και ανεύθυνες’.

http://en.wikipedia.org/wiki/

International_reactions_to_the_2006_Lebanon_War#.C2.A0Ara

b_League

Στο παρακάτω link, στο τμήμα United States, θα δείτε ότι

οι ΗΠΑ αποκάλεσαν τις επιθέσεις τις Χαζμπολάχ ως

αδικαιολόγητες τρομοκρατικές πράξεις, ‘unprovoked act of

terrorism’. Λέει μάλιστα το link ότι οι ΗΠΑ έστειλαν όπλα

στους Ισραηλινούς.

http :// en . wikipedia . org / wiki /

International _ reactions _ to _ the _2006_ Lebanon _ War #. C 2. A 0 Uni

ted _ States

Στο παρακάτω link της Wikipedia, στο τμήμα Iran, θα δείτε

ότι το Ιράν είπε ότι επρόκειτο για επιθέσεις του

Σιωνιστικού καθεστώτος εναντίον αθώων ανθρώπων με την

υποστήριξη των ΗΠΑ και άλλων χωρών.

http :// en . wikipedia . org / wiki /

International _ reactions _ to _ the _2006_ Lebanon _ War #. C 2. A 0 Ira

n

Επίσης το σχέδιο αυτό, υπό κανονικές συνθήκες θα

εξυπηρετούσε και το Ιράκ, αφού θα μπορούσε μέσω αυτών των

αγωγών να παρακάμπτει το Ιράν, και να τροφοδοτεί με δικό

του πετρέλαιο την Νοτιοανατολική Ασία. Παρόλα αυτά το

Ιράκ πήρε το μέρος του Λιβάνου και καταδίκασε το Ισραήλ

στον πόλεμο του 2006, γιατί μετά την πτώση του Σαντάμ

Χουσέιν από την επίθεση των Αμερικανών, στην εξουσία

βρέθηκε το 2006 Σιίτης επικεφαλής, ο οποίος δέθηκε στο

άρμα του Ιράν αν και φιλο-Αμερικανός, και άρα δεν ένοιωθε

την ανάγκη να παρακάμπτει τους Σιίτες Ιρανούς, αλλά

ακριβώς το αντίθετο.

http :// en . wikipedia . org / wiki /

International _ reactions _ to _ the _2006_ Lebanon _ War #. C 2. A 0 Ira

q

Στο παρακάτω link της wikipedia, στο τμήμα Russia, θα

δείτε ότι η Ρωσία καταδίκασε τους Ισραηλινούς, και είπε

ότι η επίθεση τους ξεπερνούσε τα όρια μιας

αντιτρομοκρατικής επέμβασης. Όπως είπα και πιο πάνω, ήταν

κυρίως Ρωσικοί οι πύραυλοι που χρησιμοποίησε η Χεζμπολάχ.

http://en.wikipedia.org/wiki/

International_reactions_to_the_2006_Lebanon_War#.C2.A0Rus

sia

Για την Ρωσία βέβαια το θέμα ήταν πιο περίπλοκο απ’ότι

ήταν για το Ιράν, γιατί μπορεί οι Ρώσοι να ήταν κατά του

αγωγού Baku-Ceyhan, αλλά δεν νομίζω ότι ήταν κατά των

υποθαλάσσιων αγωγών Ceyhan-Eilta, αφού η Ρωσία και η

Τουρκία είναι πολύ καλά συνδεδεμένες με αγωγούς, αφού ο

βασικός προμηθευτής ενέργειας της φτωχής ενεργειακά

Τουρκίας είναι η Ρωσία.

Υπάρχει ήδη ο αγωγός φυσικού αερίου Blue Stream, ο οποίος

τροφοδοτεί την Τουρκία με Ρωσικό φυσικό αέριο, περνώντας

από την Μαύρη Θάλασσα, βγαίνοντας στην Σαμψούντα και

καταλήγοντας στην Άγκυρα όπως βλέπετε στους δύο παρακάτω

χάρτες ή όπως μπορείτε να δείτε με την μπλε γραμμή στον

δικό μου χάρτη.

Source:

http://www.sfgate.com/news/article/Turkey-Israel-to-

build-Mediterranean-pipeline-2498862.php

Source:

http://en.wikipedia.org/wiki/Blue_Stream

Όπως βλέπετε στον πρώτο από τους δύο αυτούς χάρτες, οι

Ρώσοι συζητάνε την Blue Stream 2, μία γραμμή φυσικού

αερίου που θα ενώσει την Σαμψούντα με το Ceyhan, ώστε να

τροφοδοτούν με φυσικό αέριο όλη την περιοχή μέσω των

υποθαλάσσιων αγωγών που ανέφερα πριν.

Βρισκόμαστε όμως ακόμη στο 2006, δεν έχει ακόμη επέλθει

το ρήγμα στις σχέσεις ΗΠΑ Ισραήλ, και οι Ισραηλινοί δεν

έχουν ακόμη κάνει το άνοιγμα προς τους Ρώσους όπως

περιέγραφα στο παρακάτω link, είναι τα εγκαίνια του

αγωγού Baku-Ceyhan που αποτελούσε μία Αμερικανική

επιτυχία σε μία Ρωσικά ελεγχόμενη περιοχή, και επομένως

ήταν λογικό οι Ρώσοι να πάρουν το μέρος των παραδοσιακών

συμμάχων τους, της Συρίας του Άσαντ, του Ιράν και του

Λιβάνου.

http://tinyurl.com/q6xjrj9

Είναι λοιπόν αρκετά απλό να εξηγήσεις τα βασικά αίτια των

πολέμων στην Μέση Ανατολή, αρκεί να ψάξεις για το

πετρέλαιο και το φυσικό αέριο πίσω από αυτούς τους

πολέμους. Βέβαια οι Ισραηλινοί όπως έχω ξαναπεί, έχουν με

τον Λίβανο και διαφορές για τα όρια της ΑΟΖ τους, αφού τα

κοιτάσματα φυσικού αερίου των Ισραηλινών βρίσκονται στα

σύνορα τους με τον Λίβανο, και ο Λίβανος διεκδικεί ένα

μέρος τους. Βλέπε παρακάτω χάρτες.

Source:

http :// news . nationalgeographic . com / news / energy /

2012/07/120703- israel - new - natural - gas /

Source:

http :// www . foreignaffairs . com / articles /139069/ yuri - m -

zhukov / trouble - in - the - eastern - mediterranean - sea

Πέρα λοιπόν από όλες αυτές τις διαφορές που ανέφερα έως

τώρα, υπάρχουν και οι διαφορές Ισραήλ Λιβάνου για το θέμα

της ΑΟΖ. Αλλά οι Μουσουλμάνοι Σιίτες της Χεζμπολάχ, είναι

μία οργάνωση που ‘αγορασμένη’ από το Ιράν, με την έννοια

ότι το Ιράν την χρηματοδοτεί, την εξοπλίζει και τις δίνει

εντολές. Το ίδιο που έχει κάνει το Κατάρ στην Γάζα, όπου

δημιούργησε μία τρομοκρατική ομάδα, την χρηματοδότησε

ώστε να προσφέρει και οικονομική βοήθεια στους κατοίκους,

πήρε την εξουσία το 2006, και έκτοτε δεν ξανάκανε

εκλογές. Οι σχέσεις Χαμάς-Κατάρ και Χεζμπολάχ-Ιράν είναι

πασίγνωστες, και θα βρείτε εκατοντάδες άρθρα αν

γκουκλάρετε στα Αγγλικά. Όχι στα Ελληνικά. Στα ΑΓΓΛΙΚΑ.

Ο βασικός λοιπόν λόγος των συγκρούσεων των Ισραηλινών

με την Χαμάς και την Χεζμπολάχ δεν είναι η ΑΟΖ, αλλά ότι

οι Ισραηλινοί προσπαθούν μέσω του φυσικού αερίου της

Μεσογείου να δημιουργήσουν ένα εναλλακτικό δίκτυο

τροφοδοσίας προς την Ευρώπη, είτε μέσω Τουρκίας είτε μέσω

Ελλάδας, είτε υγροποιώντας το φυσικό αέριο στο Ισραήλ και

στέλνοντας το στην Ευρώπη. Πρόσφατα μάλιστα έλεγα για την

συμφωνία του Ισραήλ με την Ιορδανία, για παροχή

Ισραηλινού φυσικού αερίου αξίας 15 δις δολαρίων για τα

επόμενα 15 χρόνια. Βλέπε παρακάτω link.

http://tinyurl.com/mm4ylf5

Παρόλο που το Ιράν και το Κατάρ είναι η 2η και 3η

πλουσιότερη χώρα στον κόσμο σε αποθέματα φυσικού αερίου,

και υπάρχει βαθύ μίσος ανάμεσα τους, έχουν κοινό συμφέρον

να μην καταφέρουν οι Ισραηλινοί, μαζί με άλλες χώρες της

Μεσογείου, πχ Αίγυπτο, Ελλάδα, Κύπρο, να στείλουν φυσικό

αέριο στην Ευρώπη. Αυτός είναι ο λόγος που το Κατάρ

παλεύει τόσο πολύ να ανέβουν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι στην

Αίγυπτο, γιατί είναι υπό τον έλεγχο τους, και θα

αναλάβουν Καταριανά συμφέροντα το αέριο τους. Όπως

ακριβώς συμβαίνει και με την Ελληνική Αριστερά.

Όπως λοιπόν το Κατάρ έχει αγοράσει την Χαμάς στην Γάζα

στο Νότιο Ισραήλ (μαύρος κύκλος στον παρακάτω χάρτη),

έτσι και το Ιράν έχει αγοράσει την Χεζμπολάχ στα σύνορα

του Λιβάνου με το Ισραήλ (μπλε κύκλος στον παρακάτω

χάρτη). Όπως οι Μουσουλμάνοι Σουνίτες της Χαμάς παίρνουν

εντολές από τους Μουσουλμάνους Σουνίτες του Κατάρ και της

Τουρκίας για το πότε θα επιτεθούν στους Ισραηλινούς, έτσι

και οι Μουσουλμάνοι Σιίτες της Χεζμπολάχ παίρνουν εντολές

από τους Μουσουλμάνους Σιίτες του Ιράν.

Source:

http :// www . nektarinanonprofit . com /2012/03/ israel . html

Μπορεί οι Μουσουλμάνοι Σουνίτες του Κατάρ και της

Σαουδικής Αραβίας με τους Μουσουλμάνους Σιίτες του Ιράν

να έχουν πολύ εχθρικές σχέσεις, όπως άλλωστε βλέπουμε με

τον πόλεμο στο Ιράκ και στην Συρία τώρα, αφού όπως είπα

το Ιράν είναι η 2η και το Κατάρ η 3η πλουσιότερη χώρα σε

αποθέματα φυσικού αερίου στον κόσμο, αλλά δεν συμφέρει

κανέναν από τους δύο να αναπτύξουν οι Ισραηλινοί ένα

διάδρομο τροφοδοσίας φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, είτε

μέσω Κύπρου-Ελλάδας είτε μέσω Τουρκίας, είτε μόνοι τους

με πώληση υγροποιημένου φυσικού αέρίου.

Όπως μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω πολύ καλό άρθρο,

οι Σουνίτες της Χαμάς και οι Σιίτες της Χεζμπολάχ, είχαν

αναπτύξει πολύ φιλικές σχέσεις, μέχρι που ξέσπασε ο

ευρύτερος πόλεμος ανάμεσα στους Σουνίτες της Σαουδικής

Αραβίας και του Κατάρ, και στους Σιίτες του Ιράν, της

Συρίας και του Λιβάνου, και ο καθένας τράβηξε τον δρόμο

του.

http://www.wilsoncenter.org/islamists/article/the-

marriage-and-divorce-hamas-and-hezbollah

Ήταν λοιπόν και αυτός ο πόλεμος, ένας ακόμη πόλεμος αυτής

της σειράς των αδιάκοπων θερμών και ψυχρών ενεργειακών

πολέμων που διεξάγονται στην Μέση Ανατολή τον τελευταίο

αιώνα. Νομίζω ότι οποιαδήποτε ανάλυση για τους

ενεργειακούς πολέμους της Μέσης Ανατολής δεν έχει στον

πυρήνα της το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι

ανούσια.

http://www.scribd.com/iakovosal/documents