Gminne instrumenty kształtowania rozwoju lokalnych podmiotów gospodarczych [Municipal instruments...

31
7-8/103-104 ISSN 0867-4973 1999 Redaktor Naczelny LeonKieres * Sekretarz Redakcji Alicja Leszin * Opracowanie graficzne Jerzy Burski i "Municipium" SA Dmk i oprawa: lnterGraf SAMO H TEHYJOHI lNY 1999 Spis Rok IX Warszawa Kulesza- Sprawozdanie z Pernornocnika ds . Reform Ustrojowych ....... ....... ............ ... 3 * Ksztahowanie zasad odpowiedzial- jednostek terytorialnego na przestrzeni wieków (rys historyczny) ..................... .................. ........... Z7 * Aleksandra Balcerowska - Regiony w europejskiej przestrzeni prawnej ............. .. ...... .. .................. ..... ... .... ....... ............. ..... 47 Anna Szmytt- Miejsce polskich metropolii w planowaniu regionalnym- zadania województwa ........... ... 68 * Andrzej Sztando - Gminne instrumenty ksztahowania roz- woju lokalnych podmiotów gospodarczych ...................... 79 * Krzysztof - Tryb dokonywania nieru- ...... ..... ...... ...... ........ .... .............. .. .. .. ..... .............. 109 Sygit- Kwestie dowodowe w kodeksie wania administracyjnego .... ....... .... .. ................... ...... ....... . 124 * James Gro en- w Kanadzie .. .. .... ... .. ..... .. .. 134 * Z orzecznictwa NSA (glosy: Mariusz Kotulski, Czer- ...... ... .. .. ........ .. ...... ..... ........................... .... ...... ..... .. 144 Recenzje: Chojna-Duch, Kornberger-Soko- System dochodów jednostek terytorial- nego (Ernest Skalski) .......... ......... .. .. ..... .. .. .. ......... .... ....... . 152 Zyta Gilowska, Grzegorz Gorzelak, Bohdan Kon- trakt dla Wschodniej. (Marzanna Ponia- towicz) ......... ........ .. .... ..... ........... .. ............ .... ... ..... ..... .. ... . .. 154

Transcript of Gminne instrumenty kształtowania rozwoju lokalnych podmiotów gospodarczych [Municipal instruments...

7-8/103-104 ISSN 0867-4973

1999

Redaktor Naczelny LeonKieres

* Sekretarz Redakcji Alicja Leszin

* Opracowanie graficzne Jerzy Burski

Skład i łamanie: "Municipium" SA Dmk i oprawa: lnterGraf

SAMO H TEHYJOHI lNY Miesięcznik

lipiec-sierpień 1999

Spis treści

Rok IX Warszawa

Michał Kulesza- Sprawozdanie z działalności Pernornocnika Rządu ds. Reform Ustrojowych Państwa ....... ....... ............ ... 3

* Rafał Szczepanżak - Ksztahowanie się zasad odpowiedzial­ności jednostek samorządu terytorialnego na przestrzeni wieków (rys historyczny) ..................... .................. .... ....... Z7

* Aleksandra Balcerowska - Regiony w europejskiej przestrzeni prawnej ......... .... .. ...... .. ............. ..... ..... ... .... ....... ............. ..... 47

Anna Szmytt- Miejsce polskich metropolii w planowaniu regionalnym- zadania samorządu województwa ........... ... 68

* Andrzej Sztando - Gminne instrumenty ksztahowania roz-woju lokalnych podmiotów gospodarczych ...................... 79

* Krzysztof Świderski - Tryb dokonywania podziału nieru-chomości ...... ..... ...... ...... ........ .... .......... .... .. .. .. ..... .... .......... 109

Bogusław Sygit- Kwestie dowodowe w kodeksie postępo-wania administracyjnego .... ....... .... .. ........... ........ ...... ....... . 124

* James Gro en- Podział władzy w Kanadzie .... .... ... .. ..... .. .. 134

* Z orzecznictwa NSA (glosy: Mariusz Kotulski, Wiesław Czer-wiński) ...... ... .. .. ........ .. ...... ..... ..... ................. ..... .... ...... ..... .. 144

Recenzje: Elżbieta Chojna-Duch, Elżbieta Kornberger-Soko­łowska: System dochodów jednostek samorządu terytorial-nego (Ernest Skalski) .......... ......... .. .. ..... .. .. .. ......... .... ....... . 152

Zyta Gilowska, Grzegorz Gorzelak, Bohdan Jałowiecki: Kon­trakt dla Ściany Wschodniej. Założenia (Marzanna Ponia-towicz) ......... ........ .. .... ..... ........... .. ............ .... ... ..... ..... .. ... ... 154

Andrzej Sztando

Gminne instrumenty kształtowania

• rozWOJU lokalnych podmiotów gospodarczych

Wprowadzenie

Począwszy od wejścia w życie ustawy o sa­morządzie terytorialnym (od l stycznia 1999 r. -o samorządzie gminnym), której zasadniczym celem była decentralizacja władzy i zastąpie­nie dominującego w poprzednim systemie roz­woju sektorowego nową logiką rozwoju tery­torialnego, polskie władze lokalne stały się nowym podmiotem interwencji w swobodę mechanizmów rynkowych. Prowadząc polity­kę rozwoju lokalnego, oddziałują one bezpo­średnio i pośrednio na strukturę, tempo i kie­runki ewolucji, zlokalizowanej na terenie gmi­ny, zbiorowości podmiotów gospodarczych. Celem tych działańjest wprowadzenie i utrzy­manie gminy na ścieżce racjonalnego rozwoju lokalnego poprzez: • rozwój istniejących struktur przedsiębior­

czości,

• wykreowanie aktywności zamieszkałej w gminie ludności w zakresie podejmowania działalności gospodarczej typusmali business,

• pozyskanie inwestycji zewnętrznych',

' Pod pojęciem inwestycji zewnętrznych należy rozu­mieć inwestycje podejmowane na terenie gminy przez podmioty zlokalizowane dotychczas poza jej granicami.

• racjonalną eksploatację zasobów środowi­ska naturalnego2

,

• wykorzystanie tzw. majątku nie chcianego, stanowiącego własność gminy lub lokal­nych podmiotów gospodarczych,

• utrzymanie istniejących i stworzenie no­wych miejsc pracy. Dążąc do osiągnięcia tak sformułowanego

celu, władza lokalna posługuje się pewnym instrumentarium. Za jego pomocą stymuluje rozwój przedsiębiorczości lokalne? , oddzia­łując na bieżące i inwestycyjne koszty przed­siębiorstw lokalnych, na ich obciążenia podat­kowe, przychody, zatrudnienie oraz na wyko­rzystywane przez nie zasoby. Instrumentarium temu stosunkowo rzadko poświęca się w lite­raturze przedmiotu należną uwagę. Istnieje przeto wyraźna potrzeba podjęcia szczegóło­wych badań nad jego istotą, efektywnością, strukturą i pożądanym razwoj em, jednak czyn­nościami wstępnymi, jakie należy przedtem podjąć, jest jego precyzyjne zidentyfikowanie, zdefiniowanie oraz sklasyfikowanie. Próbą wyjścia naprzeciw tym potrzebom jest niniej­szy artykuł.

Pojęcie instrumentów i przesłanki ich klasyfikacji

Pojęcie gminnego4, tzn. stanowiącego atry­

but samorządu lokalnego, instrumentu stymulo-

2 Racjonalna eksploatacja zasobów środowiska naturalnego polega na odnajdywaniu punktu akcepto­walnej przez społeczność równowagi pomi~tdzy ko­niecznością wykorzystywania zasobów przyrody a obo­wiązkiem ochrony jej poszczególnych elementów przed degradacją lub/i ich sanacji .

3 Użyty tu po raz pierwszy termin .,przedsiębiorczość lokalna" należy do grupy kluczowych terminów niniej­szego opracowania, przez co wymaga bliższego naświe­tlenia. Przedsiębiorczość lokalna oznacza zbiór podmio­tów gospodarczych, a także ich oddziałów, zakładów, fi­lii i innych placówek zlokalizowanych na terenie gminy. Naturalną konsekwencją przyjQcia tego założenia jest określenie tych pdmiotów (ich oddziałów, zakładów, fi­lii, innych placówek) jako przedsiębiorstw lokalnych.

4 Konieczność nadania opisywanym instrumentom przymiotnika .,gminny" wynika z potrzeby wskazania ich odrębności w stosunku do centralnych (państwo­wych, rządowych), regionalnych (wojewódzkich) i sub­regionalnych (powiatowych) instrumentów stymulowa­nia rozwoju lokalnej przedsiębiorczości.

80

wania rozwoju lokalnych podmiotów gospodar­czych, niezbyt często znajduje swoje dosłowne odzwierciedlenie w literaturze przedmiotu. Po­nadto, analiza nielicznych, poświęconych tej te­matyce prac, wskazuje, iż bardzo często zdarza się, że kategoria instrurnentu5 jest używana w piśmiennictwie jako termin, pod którym kry­je się zarówno instrument,jak i metodajego sto­sowania. Niejednokrotnie, wskutek dużych uogólnień, prezentowany instrument jest wrze­czywistości grupą instrumentów jednorodnych lub komplementarnych, a nawet jedną z kom­pleksowych metod stosowania instrumentów. Zjawiska te wydająsię zrozumiałe, jeśli weźmie­my pod uwagę to, że problematyka narzędzi rzadko należy do głównego wątku autorskich rozważań, a interakcje zachodzące pomiędzy sa­morządem lokalnym a sferą gospodarczą są w Polsce dopiero rozwijającą się dziedziną wie­dzy. Informacje propagowane w ten sposób, nie­zwykle cenne, lecz nie usystematyzowane i wy­wodzące się z bazujących na odmiennych zało­żeniach metod badawczych, mogą wzbudzać u odbiorcy chaos pojęciowy.

Fakty te są wystarczającąprzesłanką do ana­lizy norm prawa, doświadczeń praktyki samorzą­dowej i dorobku literatury w celu stworzenia możliwie precyzyjnej definicji instrumentów oraz skonstruowania kompleksowej ich klasyfikacji. Osiągnięcie tych zamierzeńjest bowiem warun­kiem koniecznym uzyskania stanu jednoznacz­ności nomenklaturowej i przejrzystości interpre­tacyjnej oraz metodą demonstracji bogactwa omawianego instrumentarium. Prócz tego, celem typologii jest systematyzacja narzędzi przy uży­ciu różnorodnych, istotnych z punktu widzenia działalności samorządowej kryteriów, dzięki któ­rym możliwe jest wyodrębnienie instrumentów jednorodnych, a także instrumentów podobnych jedynie z punktu widzenia danej cechy oraz in­strumentów nie posiadających cech wspólnych. Szczegółowa klasyfikacja stanie się również me­todą identyfikacji niejednorodności charakteru poszczególnych narzędzi.

5 Poeząwszy od tego miejsca, gminne instrumenty kształtowania rozwoju lokalnych podmiotów gospodar­czych, którymi posługuje się władza lokalna, będę na­zywał w skrócie .,instrumentami" lub .,narzędziami".

SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

Problematyka narzędzi interwencjonizmu lo­kalnego pojawia się w pracach S. L. Bagdziń­skiego6, który opierając się na dorobku M. Kuleszy i W. Pańko 7 , nazywa je instrumenta­mi polityki gospodarczej i określajako "prawne możliwości oddziaływania przez władzę lokalną na podmioty gospodarujące". R. Broszkiewicz8 ,

prezentując instrumentarium sterowania rozwo­jem lokalnym, przyjmuje, iż są one ,,kategoriami i stosunkami ekonomicznymi wykorzystywany­mi w zarządzaniu w celu wpływania na decyzje podmiotów gospodarczych (producentów, dys­trybutorów, konsumentów) i skierowania ich dzia­łania w pożądanym kierunku przez organ ( orga­ny) nadrzędny". Pornocnymi w określeniu istoty instrumentów kształtowania rozwoju lokalnych podnuotów gospodarczych będąrównież defmi­cje narzędzi oddziaływania na całą gospodarkę lokalną. Za przykład mogą tu posłużyć koncep­cje L. Patrzałka, który identyfikuje je jako "praw­nie określone i dostępne władzom publicznym (rządowym, samorządowym) możliwości stero­wania procesami, w wyniku których następu­je osiągnięcie pożądanych efektów, bądź też wielkości, za pomocą których można wpły­wać na procesy w celu osiągnięcia pożądanej sytuacji"9 . Należy odnotować również donio­sły wkład innych uczonych, którzy nie poda­jąc wyraźnych ujęć definicyjnych, poświęcili omawianym instrumentom swoją uwagę, opisu­jąc ich charakter i rolę. Mowa tu m. in. o pol­skich badaczach problematyki samorządowej: A. Zalewskim10

, B. Winiarskim11 , E. Zernan-Mi-

6 Por.: S. L. Bagdziński: Lokalna polityka gospo­darcza, Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika, Toruń 1994, s. 90.

7 M. Kulesza, W. Pańko: Instrumenty polityki prze­strzennej. Aspekt prawny, Biuletyn KPZK PAN, War­szawa 1986, z. 130, s. 54.

8 R. Broszkiewiez: Instrumenty sterowania rozwo­jem lokalnym, (w:) Rozwój gospodarki lokalnej w teo­rii i w praktyce, Warszawa 1990, s. 55.

9 L. Patrzałek: Funkcje ekonomiczne samorządu terytorialnego w okresie transformacji systemowej w Polsce, Prace naukowe nr 714 AE we Wrocławiu, Wrocław 1996, s. 63.

10 A. Zalewski: Ekonomika rozwoju lokalnego, (w:) Gospodarka miejska, SGH, Warszawa 1995, s. 22 i nast.

11 B. Winiarski: Rozwój regionalny - rozwój lo­kalny, (w:) Promowanie rozwoju lokalnego i regional­nego, AE Wrocław, Wrocław 1994, s. 21.

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 81

szewskiej 12 , S. Dudziku 13 ,M. Trojanek14 ,A. Ko­walczyku i P. Swianiewiczu 15

, J. Parysku16,

E. Pancer-Cybulskiej 17 ,B. Wenerskiej 18 oraz za­granicznych, wśród których można przykładowo wymienić: E. Blakley'a19 R. Haworth'a20

,

D. Regan'a21 .

Przedstawiony wyżej dorobek literatury, w połączeniu z analizą aktów prawnych oraz zidentyfikowanymi praktycznymi doświadcze­niami samorządów lokalnych, wskazuje na podstawowe warunki, jakim musi odpowiadać definicja narzędzi. Pierwszym z nich jest ko­nieczność zawarcia w niej aspektu celowości działania. Użycie narzędzia ma bowiem wy­wołać reakcję lub zmienić stan podmiotu go­spodarczego zgodnie z celem lokalnej, tzn. gminnej polityki gospodarczej. Warunkiem drugim jest wskazanie, iż- spełniające waru­nek pierwszy -narzędzia nie muszą być bez­pośrednio ukierunkowane na podmiot gospo­darczy. Wydaje się również, iż korzystniejsze będzie wskazanie, że są one kategoriami praw­nie dostępnymi, a nie prawnie określonymi.

12 E. Zeman-Miszewska: Samodzielność ekono­miczna samorządów lokalnych. Założenia modelowe, AE Katowice, Katowice l 996, s. 4 l.

" S. Dudzik: Działalność gospodarcza samorządu terytorialnego . Problematyka prawna, ZAKAMYCZE, Kraków 1998, s. 147 i nast.

14 M. Trojanek: Oddziaływanie władzy lokalnej na efektywność przedsic<wzic<ć inwestycyjnych, AE w Po­znaniu, Poznań l 994 r. s. 67 i nast .

15 A. Kowalczyk, P. Swianiewicz: Polityka władz gmin wobec przedsic<biorczości, (w:) Społeczeństwo i gospodarka w Polsce lokalnej, Uniwersytet Warszaw­ski - ElRRiL, Warszawa 1992, s. l 69 i nast.

16 J. Parysek: Rola samorządu terytorialnego w roz­woju lokalnym, (w:) Rozwój lokalny: zagospodarowa­nie przestrzenne i nisze atrakcyjności gospodarczej, PWN, Warszawa l 995, s. 43 i nast.

17 E. Pancer-Cybulska: Lokalne inicjatywy promo­wania przedsiębiorczości ,. (w:) Lokalne inicjatywy w sferze rozwoju gospodarczego, FRDL, Warszawa 1994, s. 78 i nast.

" E. Wenerska: Udział władz gminy w kreowaniu rozwoju lokalnego, (w:) Gospodarka lokalna w teorii i w praktyce, AE Wrocław, Wrocław l 997, s. 154 i nast.

"E. J. Blakely: Planning !ocal economic develop­ment. Theory and practice, SAGE Library of Social Research, London l 989, s. 40 i nast.

20 R. Haworth : Promowanie rozwoju gospodarczego na szczeblu lokalnym (z doświadczeń szkockich), (w:) Gmina - przedsic<biorczość- promocja, Uniwersytet War­szawski- ErRRiL, Warszawa 1993, s. 59 i nast.

21 D. Regan : Local Government and Economic Development: The British Experiencc, Neringa 1991.

Przyjęcie drugiego wariantu oznaczałoby ogra­niczenie postrzegania narzędzi do czynności enumeratywnie przewidzianych w normaty­wach prawnych. Poza tym, formuła instrumen­tów nie może pomijać tej ich części, na którą składają się narzędzia warunkujące istnienie i działanie pozostałych. Założenia te spełnia definicja, zgodnie z którągminnym instrumen­tem ksztahowania rozwoju lokalnych podmio­tów gospodarczych jest każda informacja, działanie lub zaniechanie działania władzy lokalnej, wywierające wpływ na rozwój lo­kalnych podmiotów gospodarczych lub na działania instytucji, organów, obiektów materialnych i niematerialnych, a także osób oddziałujących na te podmioty. Instrumen­tami są również działania i informacje nie­zbędne do konstrukcji, wdrażania i weryfi­kacji prawidłowości stosowania określonych wyżej instrumentów.

Klasyfikacje ogólne

Instrumenty stymulacji rozwoju przedsię­biorczości lokalnej możemy podzielić na sto­sunkowo jednorodne podzbiory, przy użyciu kilku podstawowych kryteriów. Wynikiem tego zabiegu jest uzyskanie klasyfikacji ogólnych, które możemy również nazwać generalnymi (schemat 1). Mechanizm funkcjonowania in­strumentów może być różny. Zgodnie z treścią przytoczonej wyżej definicji, mogą one wywie­rać wpływ na podmioty gospodarcze oraz na wybrane elementy ich otoczenia. Oddziaływa­nie na podmioty gospodarcze może przyjąć formę sugestii ekonomicznej lub ohligującej dyspozycji. Instrumenty mające charakter ob­ligujących dyspozycji mogą dotyczyć zarów­no przedsiębiorstw stanowiących własność lub współwłasność komunalną, jak i przedsię­biorstw prywatnych, państwowych oraz spół­dzielczych. Instrumenty, za pomocą których władza lokalna zmienia otoczenie przedsię­biorstw, to instrumenty kształtowania tzw. korzyści zewnętrznych. W skład owych ko­rzyści wchodzą wszystkie te walory użytkowe gminy, które stanowią przesłankę decyzji go-

Schemat l Generalne klasyfikacje instrumentów stymulacji rozwoju lokalnej przedsiębiorczości

l sugestie ekonomiczne li obłigujace dyspozycje stosowane ~komplementarne! ... l homogeniczne samodzielnie ~ ~n t t ;o;

~ :z: ;o; ~ ~ autonomiczne l KRYTERIUM FORMY ODDZIAŁYWANIA ;u ~s stosowane przy ... 2 l heterogeniczne

z<!! 1: ~~ U) C

współudziale - U) ~ ~2 -i l: "' ·:wpływu na podm. gosp. J ~ CI: ~~ o o!=:! c

i~ "" ~:wpływu na elementy otoczenia podm. gosp. podmiolów r- ~ ~ "' :obligatoryjne l 82. o

~~ c m

~~ ;o; ,.. gospod!l"czych !:;o; z _N

~ o z O ;u (l) :::. l fakultatywne l ~~ podmiotów wspierania r- 2~ ~ ~- ~ ~~ ;u

:E ;u ! !: 2

biznesu !i 5j; 5j;c: 1: ~ te, których zaistnienie wymaga

r- ~~~ utworzenia lub przystąpienia do innych jednostek

~~ z KRYTERIUM INSTRUMENTY STYMULACJI 5j; ... ::u

samorządu teryt. ~ ZOBOWIĄZANIA 02 odpowiednich podmiotów U) !l:

PRAWNEGO ROZWOJU LOKALNEJ ergmów administracji r- ~c o ::e

centralnej n PRZEDSIEBIORCZOSCJ ~ ~ ~ stosowane jako bezposrednie decyzje m C) z c

organizacji r-0 l ;; ~ uprawnionych organów gminy

społecznych KRYTERIUM FORMY ODDZIAŁYWANIA KRYTERIUM FORMY ODDZIAŁYWANIA

' ł ' instrumenty oddziaływania instrumenty oddziaływania instrumenty instrumenty pobudzania ekonomiczno-rynkowego bezposredniego koncepcyjno-organizacyjne infrastrukturalnego

ł ' ' ~ ł

instrumenty informacyjne instrumenty przymusu instrumenty edukacyjne

instrumenty pozostale administracyjnego poznawcze instrumenty

Źródło : Opracowanie własne.

00 N

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 83

spodarczych firm. Zaliczamy do nich m.in. sys­tem lokalnej infrastruktury technicznej i biz­nesowej, lokalne zasoby siły roboczej, lokalne zasoby surowcowe, skalę i strukturę lokalnego popytu, możliwości lokalizacyjne oraz stan śro­dowiska naturalnego. Z oferowanych przez gminę korzyści zewnętrznych dany podmiot gospodarczy może skorzystać lub nie. Ich roz­wój to tworzenie warunków przyjaznych dla rozwoju podmiotów gospodarczych w gminie.

Klasyfikacja druga dokonuje rozgraniczenia palety instrumentalnej według kryterium zobo­wiązania prawnego. Tą drogąmożna wyróżnić narzędzia obligatoryjne, do stosowania któ­rych zobowiązujągminę ( odpowiednijej organ) przepisy prawa, oraz narzędzia fakultatywne, budowane i użytkowane z własnej inicjatywy władzy lokalnej. Klasyfikacja ta wymaga dodat­kowych wyjaśnień. Zdecydowana większość narzędzi obligatoryjnych nie została stworzona przez ustawodawcę z wyłączną myślą o stymu­lowaniu rozwoju przedsiębiorczości lokalnej . Obowiązku posługiwania się nimi nie należy zatem traktować jako ustawowego, bezpośred­niego zobowiązania do tego typu działań. War­to też odnotować, że wiele z narzędzi, które będziemy zaliczać do obligatoryjnych, przyjęło w ustawodawstwie postać celów działalności sa­morządowej. Nie są to bezpośrednie dyspozy­cje określające schemat działań władz lokalnych, lecz wyznaczniki kierunków tych działań . Ja­skrawym przykładem tej zależności jest art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, przydzielają­cy gminie tzw. zadania własne. Zawarte w nim, między innymi, zobowiązanie do zaspokajania zbiorowych potrzeb w zakresie zaopatrzenia w wodę i usuwania ścieków, nie jest niczym in­nym jak określeniem celu działalności gminy. Jednakjego osiąganie i osiągnięcie, np. poprzez rozbudowę infrastruktury technicznej, to instru­ment wpływu na podmioty gospodarcze, które wraz z jemu podobnymi będziemy zaliczać do obligatoryjnych22 •

"Do traktowania wszystkich instrumentów jako ob­ligatoryjnych nie uprawnia treść klauzuli generalnej za­wartej w art. 6 ust. l wspomnianej usta\vy. Wprawdzie mówi się w niej , że do zakresu działania gminy należą

Nie wszystkie instrumenty są tworzone i finansowane przez gminy w sposób autono­miczny. Praktyka działalności samorządowej uwidacznia, że obok instrumentów stosowa­nych samodzielnie występuje pokaźny zespół instrumentów budowanych i stosowanych przy współudziale podmiotów gospodar­czych, instytucji wspierania biznesu, organów administracji centralnej, organizacji społecz­nych oraz innych gmin. Takie wspólne przed­sięwzięcia, łącząc zasoby finansowe, kadrowe oraz zasoby wiedzy, pozwalają odciążyć bu­dżet gminy oraz kadrę urzędu gminy, a także niejednokrotnie uzyskać efekty synergiczne i mnożnikowe . Często sąjedyną osiągalną me­todą kreacji danego instrumentu.

Interesującą właściwością instrumentów jest fakt, że można je rozdzielić na instrumen­ty komplementarne i autonomiczne . Do pierwszej grupy należą wszystkie te, które peł­nią funkcje komplementarne w stosunku do in­nych narzędzi . Ich przykładem są promocyjne nośniki informacji, oznajmiające o stosowa­nych w gminie obniżkach maksymalnych sta­wek podatku od nieruchomości . Trudno jed­nak odnaleźć narzędzia o niezmiennie autono­micznym charakterze, tzn. takie, które nigdy nie pozostają w bezpośrednim związku z inny­mi formami działań na rzecz lokalnych firm. Sklasyfikowanie instrumentu jako autonomicz­nego może więc być dokonane dopiero po prze­prowadzeniu analizy konkretnej sytuacji, któ­rej wynikiem jest stwierdzenie braku jego związku z innym. Narzędziami autonomiczny­mi mogą być zatem np. wydawnictwa promu­jące walory turystyczne i rekreacyjne gminy, pod warunkiem, że władza lokalna nie prowa­dzi żadnych działań ukierunkowanych na ich wzbogacanie.

Kolejnym etapem systematyzacji narzędzi jest rozbiór według kryterium złożoności cha­rakteru oddziaływania. Tą drogą uzyskujemy grupę narzędzi o charakterze homogenicznym

wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, to jed­nak, jak wynika z dalszej treści ustawy, realizacja znacz­nej części tych spraw (w tym stymulowanie przedsiębior­czości) jest działaniem dobrowolnym.

84

oraz grupę narzędzi heterogenicznych. Będą nimi te instrumenty, których wpływ na podmio­ty gospodarcze ma co najmniej dualny charak­ter. Takim instrumentem jest np. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który od­działuje na podmioty gospodarcze jako forma przymusu administracyjnego, a który jednocze­śnie jest jednym z narzędzi informacyjnych, do­starczających danych o planowanych inwesty­cjach komunalnych. Informacyjna rola planu może mieć znaczenie dla podmiotów sektora budowlanego, ubiegających się o gminne zamó­wienia inwestycyjne. Homogenicznymi będą oczywiście te, których wpływ jest jednorodny. Należą do nich np. narzędzia promocyjne.

Ostatnią typologię generalną można utwo­rzyć segregując instrumenty na te, które mogą być zastosowane jako bezpośrednie decyzje uprawnionych organów gminy oraz te, któ­rych zaistnienie wymaga utworzenia lub przystąpienia gminy do odpowiednich pod­miotów, jak np. instytucje rozwoju lokalnego czy też banki. Kształt tej typologii jest konse­kwencją przyjęcia założenia, iż sam podmiot nie stanowi instrumentu, lecz jest instytucjonalną metodąjego stosowania. Fakt istnienia podmiotu nie jest bowiem czynnikiem stymulującym roz­wój lokalnej przedsiębiorczości23

. Czynnikiem, a więc instrumentem jest każde działanie tego podmiotu, które powinno być utożsamiane z działaniem władzy lokalnej, ponieważ ona jest jedynym- uprawnionym do decydowania (lub uprawnionym do delegacji kompetencji decy­zyjnych) o tym działaniu- organem reprezen­tującym własność (współwłasność) samorządu

lokalnego w tym podmiocie24 .

Klasyfikacja szczegółowa

Klasyfikację o największych walorach po­znawczych uzyskujemy przyjmując jako kryte­rium formę oddziaływania . W ten sposób moż-

23 Pomijając funkcję usługową i pracodawczą sa­mego podmiotu.

24 Ten sposób postrzegania narzędzi i instytucjonal­nych metod ich stosowania przyjąłem w całej pracy.

SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

na stworzyć typologię szczegółową, wyodręb­niając dziewięć podstawowych grup instrumen­tów: przymusu administracyjnego, poznaw­cze, oddziaływania ekonomiczno-rynkowego, oddziaływania bezpośredniego, pobudzania infrastrukturalnego, informacyjne, eduka­cyjne, koncepcyjno-organizacyjne i podgru­pę instrumentów pozostałych.

Na szczególne podkreślenie zasługuje tak­że fakt, iż klasyfikacja ta nie ma rozłączne­go charakteru. Cecha ta jest naturalną kon­sekwencją identyfikacji i akceptacji hetero­genicznej natury znacznej części instrumen­tów, dzięki której ich wpływ na lokalne struk­tury gospodarcze może przebiegać różnymi torami. Każdą z wymienionych grup instru­mentów omawiam poniżej. Mam nadzieję, iż w skład poszczególnych grup weszły wszyst­kie posiadające istotny wpływ na struktury go­spodarcze. W klasyfikacji pomijam zatem me­chanizmy charakteryzujące się bezwzględnie znikomym oraz dalece pośrednim oddziały­waniem. Ta strategia badawcza stanowi od­powiedź na, wynikające z wszechzwiąku zja­wisk, zagrożenie nieuzasadnionej rozbudowy typologii. Ponadto, omawiana systematyka ma charakter dynamiczny. Działalność samorzą­dowa oraz nowe regulacje prawne mogą bo­wiem generować nowe instrumenty oraz zmie­niać i usuwać obecne.

Instrumenty przymusu administracyjnego

Środki przymusu administracyjnego stano­wiąjedną z najefektywniejszych form indukcji pożądanych zachowań sfery gospodarczej. Po­parte potencjalną sankcją, władztwo samorzą­dowe przyjmuje głownie postać nakazów, za­kazów, zezwoleń i przepisów gminnych (sche­mat 2). Wśród nakazów można wymienić: • wydawane w drodze decyzji przez wójta,

burmistrza albo prezydenta miasta, skie­rowane do użytkownika maszyny lub in­nego urządzenia technicznego, nakazy wykonania w określonym czasie odpo­wiednich czynności zmierzających do

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 85

ograniczenia ich uciążliwości dla śro­dowiska25,

• władcze zalecenia pokontrolne, e nakazy wydawane w drodze decyzji przez

wójta, burmistrza albo prezydenta miasta w wypadku niezastosowania się ww. użyt­kownika do ustaleń, o których mowa wy­żej , zobowiązujące użytkownika do unie­ruchomienia maszyny lub innego urzą­dzenia technicznego, uciążliwego dla śro­dowiska26,

• nakazy wydawane, w drodze decyzji, przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, zobowiązujące właściciela gruntu do wy­konania niezbędnych urządzeń zabezpie­czających wodę przed zanieczyszcze­niem27.

Jako nakazy możemy również traktować de­cyzje o warunkach zabudowy i zagospodaro­wania terenu, wydawane przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta na podstawie ustaleń miej­scowego planu zagospodarowania przestrzenne­go28 . Decyzja taka jest bowiem nakazem uloko­wania własnych zachowań przestrzennych w ra­mach przez nią określanych.

Szczególną formąprzymusu administracyj­nego są zezwolenia, ponieważ ich instrumen­talny charakter ujawnia się nie tylko w czasie ich udzielania, ale również cofania. Część ze­zwoleń to instrumenty, które posiadają ograni­czony wpływ na kształt rozwoju gospodarcze­go gminy. Muszą one bowiem być wydane każ­demu, kto spełnia obiektywne, powszechnie znane warunki. Ustawodawca, przyznając gmi­nom kompetencje w tym zakresie, kierował się przesłanką utrzymania na poziomie lokalnym elementarnych wymogów ekologicznych, hi­gienicznych, porządkowych oraz bezpieczeń-

" Podstawą prawną takich nakazów jest art. 76 ust. l ustawy z 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowa­niu środowiska (tekst jednolity: DzU z 1994 r. nr 49, poz. 169), dalej cytowana: u. o o. i k. ś.

26 Art. 76 ust. 2 u. o o. i k. ś. 27 Zgodnie z art. 49 ust. 2 ustawy z 24 październi­

ka 1974 r. Prawo wodne (DzU nr 38, poz. 230). 28 Kompetencje wójtów, burmistrzów i prezyden­

tów miast w tym zakresie określa art. 40 ust. l i 3 usta­wy z 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przes trzen­nym (DzU nr 89, poz. 415), dalej cytowana: u. o z. p.

stwa publicznego. Niemniej jednak możliwość cofnięcia zezwolenia należy traktować jako czynnik ingerencji w strukturę gospodarczą gminy. Do grupy takich zezwoleń należą:

• zezwolenia na prowadzenie targowisk wydawane na podstawie art. 4 ust. 2 dekre­tu o targach i targowiskach29 ,

• zezwolenia na prowadzenie, przez pod­mioty inne niż gminne jednostki organiza­cyjne, działalności polegającej na usuwa­niu, wykorzystywaniu i unieszkodliwia­niu odpadów komunalnych, wydawane na mocy art. 7 ust. l i 3 (art. 9 ust. 2) ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gmi­nach30,

Częściowo odmienną postać posiadają

zezwolenia na prowadzenie sprzedaży na­pojów alkoholowych przeznaczonych do spo­życia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży oraz kontrola przestrzegania zasad obrotu tymi napojami. Kompetencje gmin w tym zakresie są znacznie szersze i obejmują ustalanie szcze­gółowych zasad wydawania i cofania zezwo­leń, o czym mówi art. 4 1 ust. l pkt 4 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmo­wi (dalej cytowana: u. o w. w t. i p. a.).

Odrębną kategorię instrumentów tworzą przepisy gminne. Prawo do ich stanowienia wynika z upoważnień ustawowych, o których jest mowa wart. 40 ust. l ustawy o samorządzie gminnym. Niektóre z nich mogą regulować za­chowania podmiotów gospodarczych, jak np. zasady zarządu mieniem gminnym oraz nie­liczne przepisy porządkowe wydawane w for­mie uchwały rady gminy, w zakresie nie uregu­lowanym w odrębnych ustawach. Przepisami gminnymi są również ograniczenia co do cza­su pracy lub form wykorzystywania urzą­dzeń technicznych oraz środków transportu i komunikacji, które stwarzają uciążliwości dla środowiska w zakresie hałasu i wibracji31 . Zgod-

29 Dekret z 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowi­skach (DzU nr 41, poz. 312).

30 Ustawa z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czy­sto ści i porządku w gminach (DzU nr 132, poz. 622).

" Art. 52 ust. 2 u. o o. i k. ś.

Schemat 2 Klasyfikacja instrumentów przymusu administracyjnego O!f!llliczenia fonn prowadzenia dzlalalnosci

~ ....... =,.., ........ ".._".,., radę gminy szczególnych fonn oc!Yony przyrody

INSTRUMENTY PRlYMUSU zakazy .. zakaz wprowadzania scieków do wody ADMINISTRACYJNEGO

ustalenia dotyczące Nczby punktów ,. sprzedatynapojów zawierających KRYTERIUM RODZAJU INSTRUMENTU

~ KRYTERIUM powyżej 4,5% alkoholu

' ł ł ' inne

PRZEDMIOTU postanowienia W &priMie ZIISed REGULACJI 4 usytuowania miejsc sprzedatynapojów

alkoholowych i warunków ich sprzedaty

nakazy niektóre zezwolenia

przepisy sankcje gminne o!faniczenia w czasowe lub stale

~orzystywaniu zakazy sprzedaty,

~ I ................ l podawania, oraz

" oraz srodków spotywania napojów

i H nakaz wykonania IXZądzeń lraospor11l i komunikacji all<aholowych

zabezpieczających woc~t przed KRYTERIUM RODZAJU PRZEPISU zanieczyszczeniem ,__ + + + + _t_

~~ przepisy okreslejące dni l godziny

miejscowy plan niektóre ZIIS8dy

władcze zalecenia pokontrolne " otwieranie oraz zamykania plecówek regulaminy

przepisy zarządu

o ~ handlu detalicznego, zakładów zagospodarowanie

targowisk mieniem il: nakazy wykonania czynnowi przestrzennego porządkowe 5 m g~~&1ronomicznych i zakładów usługowych gminnym C! zmierzająoych do O!fMiczenie ~

z ___. uciążliwosoi dla srodowisl<a maszyny lub zezwolenia na !l: KRYTERIUM RODZAJU ~ innego urządzenia technicznego prowadzenie 1+- ~ USTALEŃ PLANU

targowi &l< J+ lokalne warunki, ZIISedy i standerdy o przezneczenie terenów nakazy unieruchomienia maszyny lub a:

kształtowania zabudowy oraz 5 ~ innego u-ządzenia technicznego zezwolenia na C! zasady zagospodarowaoia terenów lub obiekłów ~ ~ zagospodarowania terenu, w tym również

uciążliwego dla srodowiska prowadzenie N podlegających ocł'lonle finie zabudowy i gabllyly obiektów Sprzedaty 1+- ~ Y decyzje o warunkach zabudowy i napojów o tymczasewa sposoby zagospodarowania,

~ H zasady obsługi w zakresie infrastruktury l r-zagospodarowania terenu elkoholowych m urządzania oraz użytkowania terenu lechnicznaj z

;;

~ • zezwolenia na prowadzenie przez podmioty inne niż gminna 11enice obszarów zorganizowanej dzlalalnosci jednostki organizacyjne działainosoi polegającej na usuwaniu, 1+- inwesl)':yjnej warunki obsługi w zakresie infrastrukb.ry wykorzystywaniu i unieszkodliwianiu odpadów komunalnych

uzgodnienia niezbędne do uzyskania koncesji na lechnicznaj i komi.Wlikacji zawarta w decyzji o

wybrane rodzaje dzialainosci górniczej warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu

Źródło : Opracowanie własn e .

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty ksztahowania ... 87

nie z wyrokiem NSA z 11 stycznia 1996 r. (II SA 2092/95), "Wokanda" 1996, nr 6, s. 30, do kategorii przepisów gminnych należy zali­czyć regulaminy targowisk komunalnych lub prywatnych, nadawane przez radę gminy na pod­stawie art. 5 dekretu o targach i targowiskach. Do kategorii przepisów gminnych należą też przepisy określające dni i godziny otwiera­nia oraz zamykania placówek handlu deta­licznego, zakładów gastronomicznych i zakła­dów usługowych dla ludnoścP2 (wydawane na podstawie art. XII § l ustawy Przepisy wpro­wadzające Kodeks pracy33

) oraz czasowe lub stałe zakazy sprzedaży, podawania i spoży­wania napojów alkoholowych34 w miejscach, obiektach lub na określonych obszarach gminy, wprowadzane przez radę gminy na podstawie art. 14 ust. 6 u. o w. w t. i p. a.

Heterogenicznym narzędziem przymusu admi­nistracyjnego, określonym w art. 7 u. o z. p. jako przepis gminny, jest miejscowy plan zagospoda­rowania przestrzennego. Plan ten to instrument złożony, pozwalający władzy lokalnej ustalać prze­znaczenie i zasady zagospodarowania terenu gmi­ny. Konkretyzując narzędziowy charakter planu, warto wskazać, iż za jego pomocą określane są: a) przeznaczenie terenów, b) zasady zagospodarowania terenów lub

obiektów podlegających ochronie, c) zasady obsługi w zakresie infrastruktury

technicznej (na ich podstawie ustalane są warunki obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji, zawarte w de­cyzjach o warunkach zabudowy i zagospo­darowania terenu),

d) lokalne warunki, zasady i standardy kształ­towania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym również linie zabudowy i gabaryty obiektów,

e) tymczasowe sposoby zagospodarowania, urządzania oraz użytkowania terenu,

32 Por. wyrok NSA, Ośrodek Zamiejscowy w Kra­kowie, z l października 1995 r., SA/Kr 2564/94, ONSA 1996, nr l, poz. 28.

33 Ustawa z 26 czerwca 1974 r. Przepisy wprowa­dzające Kodeks pracy (DzU nr 24, poz. 142).

3' Por. np. wyrok SN z 17 kwietnia 1997 r., III RN

11 /97, OSN AP 1997, nr 20, poz. 393.

f) granice obszarów zorganizowanej działal­ności inwestycyjnej,

g) uzgodnienia wydawane w formie postano­wienia wójta, burmistrza lub prezydenta miasta35 , niezbędne do uzyskania koncesji na: wydobywanie kopalin ze złóż, bezzbior­nikowe magazynowanie substancji w góro­tworze oraz składowanie odpadów w pod­ziemnych wyrobiskach górniczych oraz poszukiwanie i wydobywanie surowców mineralnych znajdujących się w odpadach powstałych po robotach górniczych oraz po procesach wzbogacania kopalin. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta

może także_zabronić wprowadzania ścieków do wody36 . Jako zakaz możemy także trakto­wać ograniczenia form prowadzenia działal­ności gospodarczej, będące skutkiem wpro­wadzenia przez radę gminy szczególnych form ochrony przyrody37 , takich jak: • wprowadzanie ochrony gatunkowej roślin

i zwierząt, • wyznaczanie obszarów chronionego krajo­

brazu, • wprowadzanie ochrony indywidualnej w dro­

dze uznania za: pomniki przyrody, stanowi­ska dokumentacyjne, użytki ekologiczne oraz zespół przyrodniczo-krajobrazowy. Oprócz tego, istnieje pewna część wład­

czych ustaleń władzy lokalnej, która nie może być przyporządkowana do jednej z zaprezen­towanych grup. Ustalenia te dotyczą podmio­tów zajmujących się sprzedażą napojów alko­holowych, ale nie odnosząsię bezpośrednio do któregoś z nich, stanowiąc wyłącznie jeden z wyznaczników decyzji o udzieleniu stosow­nego zezwolenia. Chodzi tu o ustalenia rady gminy dotyczące liczby punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alko-

35 Art. 16 ust. 5 ustawy z 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (DzU nr 27, poz. 96) . Uzgod­nienie to rnoźe być również traktowane jako zezwole­nie , gdyż jest formą zgody, bez której stosowny organ państwowy (minister, wojewoda) lub sarnorządowy (starosta) nie może wydać koncesji.

36 Art. 49 ust. 2 prawa wodnego. 37 Art. 34 ust. l ustawy z 16 października 1991 r.

o ochronie przyrody (DzU nr 114, poz. 492).

88

holu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz posta­nowienia w sprawie zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży napojów al­koholowych i warunków ich sprzedaży. Do tego typu działań zobowiązuje gminę art. 12 ust. l i 2 u. o w. w t. i p . a.

Do odrębnych instrumentów przymusu ad­ministracyjnego możemy również zaliczyć niektóre sankcje, czyli konsekwencje niedo­stosowania zachowania podmiotu gospodar­czego do władczych postanowień organów gminy. Aby dokonać takiego przyporządko­wania, konieczne jestjednak spełnienie okre­ślonych kryteriów. Sankcja może być bowiem traktowanajako instrumentjedynie wtedy, gdy jej dotkliwość zależy od władzy lokalnej . Będzie ona wtedy instrumentem komplemen­tarnym w stosunku do instrumentu przymusu administracyjnego, z którego wynika. W prze­ciwnym wypadku, nie może być traktowana jako instrument samodzielny i nie powinna być z nim utożsamiana.

Instrumenty poznawcze

Kolejną grupą narzędzi oddziaływania wła­

dzy lokalnej na działalność przedsiębiorstw są instrumenty poznawcze. Składają się na nią działania kontrolne oraz_ działania o charak­terze wyłącznie diagnostycznym . Za pomo­cą działań kontrolnych władza lokalna buduje tę część zaplecza informacyjnego lokalnego in­terwencjonizmu, którąmożemy nazwać wery­fikacyjną (por. rysunek l i schemat 3), ponie­waż pozwala ona na sprawdzenie zgodności po­stępowania fum z władczymi uchwałami i de­cyzjami organów gminy oraz z postanowienia­mi zawartymi w umowach dwustronnych oraz wielostronnych. Skutkiem tej prawidłowości jest fakt, iż poszczególne formy kontroli doty­czą wyłącznie tych podmiotów gospodarczych, które posiadają określone właściwości . Podsta­wowym kryterium jest lokalizacja podmiotu na terenie gminy. Bywa, że jest ono jednocześnie kryterium koniecznym i dostatecznym. W ta­kim wypadku, dana forma kontroli obejmuje

SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

wszystkie zlokalizowane na terenie gminy pod­mioty gospodarcze. Klasycznymi jej przykłada­mi są: weryfikacja zgodności działań zmie­niających strukturę przestrzeni z miejsco­wym planem zagospodarowania przestrzen­nego, a także kontrola przestrzegania i stoso­wania przepisów o ochronie środowiska w za­kresie objętym właściwością organów gminy38

oraz kontrola podatkowa39 . Podejmowanie in­nych czynności kontrolnych w stosunku do firm wymaga spełnienia przez nie dodatkowych kryteriów. Za przykład mogą tu posłużyć przed­siębiorstwa świadczące usługi komunalne oraz przedsiębiorstwa prowadzące działalność han­dlową i usługową. Kontrola pierwszych masłu­żyć zapewnieniu, akceptowanego przez lokal­ną społeczność i podmioty gospodarcze, pozio­mu zaspokojenia ich zbiorowych potrzeb, nato­miast kontrola drugich może dotyczyć jedynie przestrzegania regulaminów targowisk i obrotu napojami alkoholowymi . Przyjmując zatem za wyznacznik klasyfikacji zakres firm podlegają­cych kontroli , możemy wyróżnić czynności kontrolne o charakterze powszechnym oraz czynności kontrolne szczególne.

Z punktu widzenia czasu podejmowania czynności kontrolnych, nadzorcze działania władzy lokalnej mogą być podzielone na trzy podstawowe grupy: kontrolę ex ante, kontro­lę bieżącą oraz kontrolę ex posf0. Kontrola ex ant e polega na formułowaniu kryteriów, ja­kie muszą być spełnione przez podmioty go­spodarcze pragnące podejmować na terenie gminy określone działania, przy czym zbiór owych działań wyznaczony jest również przez władzę lokalną. Poszczególne kryteria akcep­tacji poczynań mogą być adresowane zarówno do wszystkich podmiotów, jak i do ich wybra­nych grup.

38 Prowadzenic w tym zakres ie działań kontrolnych przewiduje art. 91 ust. l i 2 u. o o. i k. ś.

39 Do której uprawnione są organy podatkowe pierw­szej instancji, a więc również wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast, zgodnie z art. 13 § l pkt l i art. 28 1 § l ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (OzU nr 137, poz. 926), dalej cytowana: u. o. p.

•• Por.: Z. Dąbrowski : PrzedsiębiOrstwo a władze lo­kalne, (w:) Gospodarka lokalna w warunkach samorząd­ności , Poznań 1992, ZN AE w Poznaniu, nr 205 , s. 117.

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 89

Nadzór bieżący polega głownie na prowa­dzeniu okresowych lub dorywczych kontroli tych form działalności przedsiębiorstw, których prowadzenie w części lub całości podlega władztwu administracyjnemu gminy. Kontrola bieżąca obejmuje również weryfikację prze­strzegania postanowień umów zawartych z gminą . Tego typu umowy obejmują zwykle określone świadczenia, które podmiot gospo­darczy zobowiązuje się wykonywać na rzecz gminy w zamian za korzystne dla niego dzia­łania i decyzje władzy lokalnej41. Kwestią otwartą wydaje się zaliczanie do kontroli bie­żącej tzw. zaleceń pokontrolnych, a przede wszystkim kar pieniężnych nakładanych w sy­tuacji ujawnienia istotnych i podlegających karom nieprawidłowości. Analizując cechy czynności kontrolnych, dostrzegamy wyraźnie różnice pomiędzy procesem kontroli a jej taką, czy inną konsekwencją. Z tego powodu opo­wiadam się za zakwalifikowaniem zaleceń po­kontrolnych do grupy instrumentów informa­cyjnych lub instrumentów przymusu admini­stracyjnego (w zależności od tego, czy zalece­nia mają charakter władczy, czy nie), a kar do skutków niedostosowania zachowań do wy­tycznych płynących z instrumentów przymusu administracyjnego lub do odrębnych instru­mentów tego przymusu42 .

Badanie respektowania w minionym okre­sie przepisów lokalizacyjnych, ekologicznych, podatkowych, ustalonych form zagospodaro­wania przestrzeni, a także skuteczności i efek­tywności świadczenia usług komunalnych to główne składniki kontroli ex ante. Istotnym problemem dotyczącym metodologii klasyfi­kacji narzędzi poznawczych jest wydzielenie

41 Por: A. Kaleta, H. Kozarowicz, A. Sztando: Stra­tegiczna współpraca głównych podmiotów sceny lo­kalnej w dziedzinie ochrony środowiska na przykła­dzie KGHM "Polska Miedź" SA i gminy Rudna, "Sa­morząd Terytorialny" 1997, nr S; oraz H. Kozarowicz, Z. Panasiewicz, A. Sztando: Koncepcja współdziała­nia strategicznego specjalnej strefy ekonomicznej i lokalnych instytucji jej otoczenia społeczno -gospo­darczego, "Samorząd Terytorialny" 1998, nr 7-8.

42 Metodologi'< zaliczania sankcji do skutków in­strumentów przymusu administracyjnego zaprezento­wałem w rozdziale pt. "Instrumenty przymusu admi­nistracyjnego".

w jej ramach grupy instrumentów mających jedynie charakter diagnostyczny. Jako czynnik wyróżniający najlepiej przyjąć możliwość za­stosowania sankcji. W ten sposób czynności poznawcze prowadzone w sferze biznesu, któ­rych negatywny wynik może skutkować, w mniej lub bardziej bezpośredni i nagły sposób, określone sankcje, można nazwać kontrolny­mi. Pozostałe czynności rozpoznawcze, które czasami prowadzone są nawet na dużą skalę przez władzę lokalną, mająjedynie charakter diagnostyczny43

• Służą one do budowy drugiej części informacyjnego zaplecza interwencjo­nizmu lokalnego, którą możemy nazwać czę­

ścią diagnostyczną, i która zawiera dane na temat uwarunkowań oraz tendencji rozwojo­wych lokalnych podmiotów gospodarczych. Poddane analizie dane, dotyczące: • lokalnych uwarunkowań rozwoju przedsię­

biorczości lokalnej , • globalnych uwarunkowańjej rozwoju, • jej tendencji rozwojowych i zmian struktu­

ralnych, • lokalnego bezrobocia, • możliwości stymulacji rozwoju przedsię­

biorczości lokalnej, • zmian w zagospodarowaniu przestrzennym

gminy«, • wniosków w sprawie sporządzania lub

zmiany planu zagospodarowania prze­strzennego45,

• oddziaływania na środowisko elementów gospodarczej struktury gminy46 ,

43 Klasycznym przykładem tego typu badań są pro­spektywne diagnozy układu lokalnego, stanowiące etap wst@ny w budowie strategii rozwoju gminy.

44 Zgodnie z art. 31 ust. l u. o z. p., zarząd gminy dokonuje oceny zmian w zagospodarowaniu prze­strzennym gminy i przedstawia radzie gminy, co naj­mniej raz w okresie kadencji, wyniki tej oceny.

'' Zgodnie z art. 31 ust. 2 u. o z. p., zarząd gminy przeprowadza analiz<( wniosków w sprawie sporządza­nia lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

46 Obok fakultatywnych analiz tego typu, moż­na wskazać analizy ocen oddziaływania na środo­wisko inwestycji szkodliwych dla niego i zdrowia ludzi oraz mogących pogorszyć jego stan, przedkła­dane (art. 4 ł ust. 2a u. o z. p.) przez składającego wniosek o ustalenie warunków zabudowy i zagospo­darowania terenu.

90 SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

Rysunek l Instrumenty poznawcze i zaplecze informacyjne interwencjonizmu lokalnego

---- INSTRUMENI'Y POZNAWC'ZE ---~

lNSlRUMENTY O

CHARAKTERZE

ŚCIŚLE DIAGNO-

lNSlRUMENTY

KONIROLNE

.----ZAPLEC'ZE INFORMACYJNE INrERWENCJONIZMU lf>KALNEGo--....,

f/ ~ CZĘŚĆ DIAGNOSTYCZNA CZĘŚĆ WERYFIKACYJNA

Żródło : Opracowanie własne .

• informacji zawartych we wnioskach o usta­lenie warunków zabudowy i zagospodaro­wania przestrzennego, składanych przez podmioty gospodarcze47

,

umożliwiają organom gminy prowadzerue pra­widłowego, bieżącego i długoterminowego za­rządzania rozwojem lokalnym. Porlobnie jak w działaniach kontrolnych, czynności diagno­styczne mogą obejmować zjawiska mitllone ( dia­gnoza ex post), bieżące (diagnoza bieżąca) lub antycypować przyszłe (diagnoza ex ante) . Oczy­wiście czynności kontrolne, obok charaktery­stycznych dla nich funkcji nadzorczych, uzupeł­niają część diagnostycznąinformacyjnego zaple­cza interwencjonizmu lokalnego.

Instrumenty oddziaływania ekonomiczno-rynkowego

Niezwykle ważna jest - wykorzystująca

reguły i mechanizmy gospodarki rynkowej -

'7 Zgodnie z art. 41 ust. 2 u. o z. p., wniosek tego

typu powinien zawierać m. in. informacje o potrzebach planowanej inwestycj i w zakresie infrastruktury technicz­nej i o jej oddziaływaniu na środowisko naturalne.

grupa narzędzi oddziaływania ekonomiczno­-rynkowego. Niekiedy narzędzia wchodzące w jej skład nazywane są narzędziami przy­musu ekonomicznego, jednak taka nomenkla­tura wydaje się zbytnio zawężać ich istotę, szczególnie wtedy, gdy przyjmują one postać zachęt lub złożonych dwu- i wielostronnych umów. Wykorzystując kryterium podobieństwa charakteru oddziaływań, można je podzielić na narzędzia: polityki pieniężnej, polityki do­chodowej, polityki gospodarki mieniem gminy oraz polityki usług komunalnych, przy czym ich cechą wspólną jest fakt, iż nie są one adresowane do indywidualnego podmio­tu gospodarczego, lecz do wszystkich lub speł­niających określone kryterium (kryteria). Moż­na zatem mówić o nich jako o narzędziach mających charakter ogólny (schemat 4a).

Pierwsza ich grupa ma na celu zwiększenie dostępności kapitału pieniężnego dla podmio­tów gospodarczych, których istnienie i rozwój sprzyja osiągnięciu celów rozwojowych gmi­ny. W większości, instrumenty te stają się do­stępne władzy lokalnej dopiero po nabyciu przez gminę istotnego pakietu akcji lub udzia­łów spółki zajmującej się czynnościami ban-

Schemat3 Klasyfikacja poznawczych instrumentów stymulacji rozwoju lokalnej przedsięb iorczości

INSTRUMENTY POZNAWCZE

l

' KRYTERIUM SANKCJI f

KRYTERIUM PRZEDMIOTU KONTROU działania kontrolne działania diagnostyczne

ł ' slulą bUdowie częsci weylikaclinej i ciagnos1)Czne! sMa, budowie częsci <iagnosl)'t2nej loioll'lego

lolall1ego iltOfWellCjoniDnu ~

sprawdzanie zgodności postępowania sprawdzanie zgodności

~~ H kontrola ex anto <iagno23 ex onte ~ c~ z v.4adczymi uchwałani i decyljiłlli postępowania z postanowieniem organów gminy zawartym w umowach Z ;u H kon~oła bietąca dagnoza bietąca .]+- ~i!ł -1_

~c: Q c:

t:~ y ciagno23 ex post l+- ~l:

KRYTERIUM OBIEKTU KONTROLl kontrola ex post ~l: o

l: l:

+ -. m m

~ ~ z

l wybranych grup podmotów l C!

wszystkich podmotów gospodarczych + + + zlokalizowqanych na terenie gmny (kontrola szczególna) ~ 1:

(kontrola powszechna) KRYTERIUM ~ ~PRZEDMIOTU badania blaolnydl badania giOOonych badanoa tendencj ."

uwarunkoweń rozwoju uwarunkoweń rozwoju roZNojowyd\ i zmian ~ DZIAŁA L.NOSCI lolrailej lolomej Struldunllnyd\lollainej ~ c

~ + • p121!dsiębiofczosa pm!dsięt>ior=sci prmdsiębiofr:zosQ 1:

~ ~ kontrola podatkowe kontrola po<inioł6w

c: kontrola po<iniol6w oatrttmlian badania Di<alnego analizymotiwosci o

kontrola przestmganio i 1: prowadząc;yr:h działalnosć swiadcz"A'Ch usUgi zagospodarowania bezrobocia oraz jego stymutaqi ~ ." handową i niekomunalną rozwojulokalnej

stosowania prnpis6w o

~~ usług ..... komunano przesnennego gmny przyc>yn i skulkćw

prmdsiębio<ClllSci z odlron~ snxb.Yiskaw o

zakresie objetym !1: ;III: l + • + ~ .....awosr:ią organów gminy 5

."

~H --.1 ł ł ~ -1 c: ~ sprawdlanie zgormsr:i ~ kon~oła przesneganie: ~ ~ slarx7t.iącyr:h..tlsnosć

dzialan z miejscowym planem regularnirów largowisk o anahy W)lx'anyr:h ~formacji analizy wniosków w ~~ l: iC kb~gmily mwarlydl we, wni:Jsbch o

analizy O<t!zialyMinia na 5piBWIO spouądzania

zagospodarowania ~

5 :E srodr7iiiskoobecnyr:l1t .... "'~ie waNnk6w zal>tJdowi i h.l>lJiliany przesnennego c: ~ planowanych ełemeot6w t:

~~przes?3 kon~ola po<iniot6w nie~ l zagospodarCNf8nia lllietsalwegoplanu ~ "' gospodarczej stukłllry

obrotu napojami z stanowiących Ylłasnosr:i przeslr1ennego sldadanyd1 ~rowania z o gminy lkohok>wymi -t "' hb wspćwłasnosci gminy przez po<inioly gospodarcze przestrzennego

;u D. -

Źródło: Opracowanie własne .

92

kowymi, na co bez ograniczeń zezwala art. l O ust. 3 ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodar­ce komunalnej (DzU z 1997 r. nr 9, poz. 43, dalej cytowana: u. o g. k.) . Stając się współ­właścicielem (właścicielem) podmiotu banko­wego, gmina może decydować o wprowadze­niu preferencyjnych stóp procentowych kre­dytów, hierarchii ich udzielania, okresów ka­rencji spłaty kredytu. Może stosować rów­nież inne narzędzia dostępne podmiotom bankowym. Innym, dostępnym komunalnym instytucjom bankowym, instrumentem są gwa­rancje kredytowe. Praktyka działalności sa­morządowej wskazuje jednak, że poręczenia udzielane są najczęściej poprzez gminne fun­dusze poręczeń kredytowych. Podmioty te funkcjonują zazwyczaj jako składnik semipu­blicznych instytucji rozwoju lokalnego, stano­wiących współwłasność gminy. Niejednokrot­nie zajmują się również udzielaniem kredytów.

Warto odnotować fakt, iż ustawa o samo­rządzie gminnym dopuszcza udzielanie porę­czeń i pożyczek bezpośrednio przez gminę, stanowiąc w art. 18 ust. 2 pkt 9 ppkt i, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy po­dejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego za­rządu , dotyczących ustalania maksymalnej wysokości pożyczek i poręczeń udzielanych przez zarząd w roku budżetowym.

Grupa narzędzi polityki dochodowej obej­muje działania władzy lokalnej podejmowane w obrębie dochodów budżetu gminy. Podsta­wowym ich celem jest podnoszenie fmansowej efektywności jednostek gospodarczych po­przez zmniejszanie kosztów ich bieżącego funkcjonowania, kosztów inwestycyjnych oraz obciążeń podatkowych. Należą do nich: a) stawki podatku od nieruchomości (ich wy­

sokość może być obniżona maksymalnie do 50% górnych granic stawek określonych w obowiązującym rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lo­kalnych, dalej cytowana: u. o p. i o. l),

b) przedmiotowe (ustanawiane uchwałą rady) i podmiotowe (udzielane przez wójta, bur­mistrza, prezydenta), częściowe lub całko-

SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

wite zwolnienia od podatku od nierucho­mości48 ,

c) opłaty adiacenckie (instrumentalny cha­rakter opłaty polega na ustaleniu takiej jej wysokości, która jest kompromisem pomię­dzy dążeniami fiskalnymi gminy a możli­wościami finansowymi podmiotu lub na całkowitym zaniechaniujej stosowania),

d) aktualizacja opłat za użytkowanie wieczy­ste (stymulacyjny mechanizm aktualizacji spro­wadza się do wyważonych podwyżek, zanie­chania podwyżek lub stosowania obniżek),

e) stawki podatku od środków transporto­wych,

f) podmiotowe całkowite zwolnienia w po­datku od środków transportowych, wprowadzane uchwałą rady gminy na mocy art. 12 ust. 4 u. o p. i o. 1.,

g) opłata targowa pobierana zgodnie z art. 15 ust. l u. o p. i o. 1. ,

h) zwolnienia od opłat lokalnych, wprowadza­ne uchwałą rady gminy na podstawie art. 19 ust. 3 u. o p. i o. 1. ,

i) odroczenia terminu płatności podatków stanowiących dochód budżetu gminy, udzie­lane, ze względu na ważny interes podatni­ka, najego wniosek, przez wójta lub burmi­strza (prezydenta miasta) będącego organem podatkowym pierwszej instancji49

,

j) decyzje o rozłożeniu na raty zapłaty po­datku lub zaległości podatkowej (wraz z od­setkami) udzielane na ww. zasadach, przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta)50

,

k) umorzenia (decyzja wójta, burmistrza, prezy­denta) w całości lub w części zaległości po­datkowych i odsetek za zwłokę powstałych z tytułu podatków stanowiących dochód bu­dżetu gminy lub opłat, o których mowa w prze­pisach o podatkach i opłatach lokalnych51

,

48 Stosowane na podstawie upoważnienia wynika­jącego z art. 7 ust. 2 u . o p. i o . l.

49 Odroczenia te udzie lane są zgodnie z art. 48 § l pkt l u . o . p.

50 Zgodnie z art. 48 § l pkt 2 u. o. p. 51 Kompetencje w zakresie wskazanych umorzeń przy­

znaje wójtom, burmistrzom (prezydentom miasta) § l ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 31 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy Ordy­nacja podatkowa (DzU nr 162, poz. 1124).

Schemat 4a Klasyfikacja ekonomiczno-rynkowych instrumentów stymulacji rozwoju lokalnej przedsiębiorczości, część l

l INSTRUMENTY ODDZIAŁYWANIA KRYTERIUM RODZAJU ODDZIAŁYWAŃ ... instrumenty- umowy

ł l (patrz schemat 4b) EKONOMICZNO-RYNKOWEGO

l instrumenty ogólne

KRYTERIUM PODOBIEŃSTWACHARAKTERU ODDZIAŁYWAŃ l t t t t

narzędzia polityki pienięmej l l narzędzia polityki dochodowej 11 narzędzia polityki gospodarki mieniem gminny li narzędzia polityki usług komunalnych l

L KRYTERIUM RODZAJU l DZIAŁAŃ FISKALNYCH KRYTERIUM !RODZAJU DZIAŁAŃ M . Z UDOSTĘPNIANIEM MIENIA G~ lNY ::0:

~ ~ opiaty auóacend<ie ulgi i zwoł\lene w podatku ~ rolnym stawb procentlwa opłaty stosowanie przelargu pis«nnego r- 2!!

nx:znej za niefuchomooci nioogranic2nneg jako bmy liJo,wlril c: ::0:

H aktuai2acje opłat za K

~ pocłniotowe cal<owiłe r- _. !JfiJI\"-. o kt&ycll mowa w ort nierudlomooci ~ proferencyine stopy ~ u1ytkowonie wieczyste

zwollienia w podatku od n ust 3 pld 5, ustawy o """"uslug ._~ procentowe krea,10w ~ stodków tanspońatoycll g<>!pOdatce nierud1ornoocio atakqjna cta pocłniot.J doopodart:mgo

11: H stawki podatku od srod«<w cena niefudlomosci, cta ktO..ej augi ~

komunail)dl c:

~ tanspolto'łoych zwoilieoia od opłat tolo!lnych f+ '}'słemy ustalanoa cen za pnotarg ~się wyni<iem o korzystla hierarchia ~

~ .. konyslanio l lefmów, obiektów i negatywnym

~. ud2iełania kredttów

H stll'Mópodatku od l oaoczenia platnosci r 112ądzeń stanowiących-

c: niefuchomosci podal<ów~ gnWrrf obrilb """"wywolilwczoj w elugin r-okresy=~ty r- s dochód ~~.~ gminy pmlllgU na spnedat nieruchomooci

J ~~==-m~~ z stawka procentowa slut>ca do rozkBdanie na raty zaplaty r opłaty za kor2ystanie l terenów, obiektów_r z naliczania opłaty pobieranej l o podal<u kb zaleglooci l Ufll\d2llń stanowiących wlasność

systemy

"' + '00Cfatl.36ust.3ustawyo ustalaniacen poręczeoe krectttowo j+ !:! podalkowoj gminny

m zagospodarowaniu

H 'Pfleda2 ( uzyO<Owanie

za usiJgi

~ JXZ9SI'Zemym

r-komooa~o N

czesdowe l colkowile wi>c2yste} i zamiana dodal<owo oplatyroczne ~ c:

i~ nanodzit r ~ pr28dmiol:lwe kb pocłniotowe, LITlOtania mteglosci nieruchomosa gminny uiytkownl<a wieczyslego, który nie je

dost~iotom podatkOW)'Ch danymol ustalonych łe!minów • c: Q

n .. czesdowo kJb cait<owite zagospodarowania Neruchomosci ~ :z: :zwOOienia od podatku od zgoda na uregulowanie rozwią:zywanie umów 9f\lltowei ~ u1ytkowonie wieczystego pnod nieruchomosO zalegk>sci podai<OW)'Ch ~ poręczenia i po1)<:zl<i

popael przeniesienie r. ~ ustalonego okreou scalenia i pod!jaly gnnWwych zasadt 31:

udlielane ~ +l oplata targowa c:

własoosci rzeczy i praw nieruchomosa gminnych przell'liiCZDfl 14- koQystania z ~~ be2posfodnio PflOl majątkowych ai<luaizacje opłaty rocznej l tyiJiu do pomiejszej spnedaty kb oddania w uslug gminę 1 obni& sr-: """'! skli'U

IQytkowania wieczystego IQytkowanie wieczysto komunail)dl ~ ~ Jzwonienia w ~ti.J losnym ~ nieruchomosci 9fll'lloWet !;

dokonywane w sytuacji zmBny stawl<a procentowa pierwszej opiaty l l+ wartosa nieruchomoso tyUu ldytkowania wieaystego

Zrodło : Opracowanie własne.

94

l) zgoda zarządu gminy na uregulowanie zaległości podatkowych (z tytułu podat­ków stanowiących dochód budżetu gminy) podmiotu gospodarczego poprzez prze­niesienie własności rzeczy lub praw ma­jątkowych52,

ł) stawka, służąca do naliczania opłaty po­bieranej z mocy art. 36 ust. 3 u. o z. p. 53,

m) obniżka średniej ceny skupu żyta stano­wiącej podstawę obliczania podatku rolne­go54 . Za pomocą tego instrumentu władza lokalna ma możliwość oddziaływania na kondycję podmiotów zajmujących się sze­roko rozumianą działalnością rolniczą oraz - w sposób pośredni - podmiotów prze­twórstwa spożywczego . Prawo me dopusz­cza jednak możliwości kryterialuego sto­sowania obniżek. Jest to zatem instrument o charakterze globalnym55 ,

n) zwolnienia i ulgi w podatku rolnym prze­widziane przez ustawę o podatku rolnym i przyznawane w drodze decyzji wójta (bur­mistrza, prezydenta) na willosek podatnilca56 ,

o) zwolnienia i ulgi w podatku rolnym wpro­wadzane przez radę gminy, a nie przewi­dziane w ustawie o podatku rolnym 57 ,

p) zwolnienia w podatku leśnym wprowa­dzane przez radę gmjny5S .

52 Jest to szczególny przypadek wygaśnięcia zobo­wiązania podatkowego. Por. art. 66 § l pkt 2 i § 2 u. o. p.

" Stanowi on, że w wypadku wzrostu wartości nie­ruchomości , pozostającego w związku z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zbycie tej nieruchomości przez wła­ściciela lub użytkownika wicczystego może być ob­ciążone jednorazową opłatą, pobieraną przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. Opłata ta określo­na jest w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości, w miejscowym planie zagospodarowa­nia przestrzennego i nie może być wyższa niż 30% tego wzrostu.

" Kompetencje rady gminy w zakresie obniżki średn!cj ceny żyta wynikają z art . 6 ust. 3 ustawy z 15 listopada l 984 r. o podatku rolnym ( tekst jedno­lity ; DzU nr 94, poz. 431).

" Por. wyrok NSA z l O listopada l 993 r., SA/Po 1697/93 , Przegląd Orzeczeń Podatkowych , 1997, nr 5, poz. 173.

56 Art. l 3d ust. l ustawy o podatku rolnym. " Art. l 2 ust. 8 ustawy o podatku rolnym. 58 Art. 62 ust. 2 ustawy z 28 września l 991 r.

o lasach (OzU nr 101 , poz. 444) .

SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

Zbliżone pod względem struktury są dwie ostatnie grupy narzędzi oddziaływania ekono­miczno-rynkowego. Idea ich oddzielenia od narzędzi polityki fiskalnej zasadza się na pra­gnieniu wskazania ich silnego związku z pro­cesem udostępniania podrlliotom gospodar­czym zasobów komunalnych oraz świadcze­rnem na ich rzecz usług . Pierwszą z tych grup stanowią narzędzia polityki gospodarki mie­niem gminy, na które składają się: • opłaty za korzystanie z terenów, obiek­

tów i urządzeń stanowiących własność gminy,

• systemy ustalania cen za korzystanie z te­renów i obiektów stanowiących własność gminy,

• szczegółowe zasady wykorzystywania mienia gminy,

• sprzedaż (użytkowanie wieczyste) i za­miana nieruchomości gminy,

• rozwiązywanie umowy użytkowania wie­czystego przed upływem ustalonego okresu59 ,

• scalenia i podziały gruntowych nierucho­mości gminy przeznaczonych do później­szej sprzedaży lub oddania w użytkowanie wieczyste,

• obniżka ceny wywoławczej w drugim przetargu na sprzedaż nieruchomości60,

• atrakcyjna dla podmiotu gospodarczego cena nieruchomości, dla której drugi prze­targ zakończył się wynikiem negatyw­nym61 , ustalana w drodze rokowań,

• stawka procentowa opłaty rocznej za nie­ruchomości gruntowe, o których mowa wart. 72 ust. 3 pkt 5 u. o g. n.62,

• aktualizacje opłaty rocznej z tytułu użyt­kowania wieczystego nieruchomości gruntowej dokonywane w sytuacji zmia­ny wartości nieruchomości63 ,

59 Możliwość taką daje art. 33 ust. 3 ustawy z 2 l sierpnia l 997 r. o gospodarce nieruchomościami (OzU nr l l 5, poz. 74 l), dalej cytowana; u. o g. n., zgodnie z art. 240 kodeksu cywilnego.

60 Działania tego typu są dopuszczalne na mocy art. 39 ust. l u. o g. n.

61 Art. 39 ust. 2 u. o g. n. 62 Możliwość podwyżki przewiduje art. 76 ust. l

u. o g. n. 63 Art. 77 ust. l u. o g. n.

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 95

• dodatkowe opłaty roczne obciążające użyt­kownika wieczystego, który nie dotrzymał ustalonych terminów zagospodarowania nieruchomości gruntowej 64 ,

• stawka procentowa pierwszej opłaty z ty­tułu użytkowania wieczystego65

,

• przetarg pisemny nieograniczony jako forma zbywania nieruchomości, mająca na celu wybór najkorzystniejszej oferty. Przy wyborze oferty komisja przetargowa kieruje się_ zaoferowaną ceną oraz innymi kryteriami wpływającymi na wybór najko­rzystniejszej oferty66 . Mając na uwadze potrzeby rozwoju przedsiębiorczości, jako dodatkowe kryteria można przyjąć przed­miot i rozmiar planowanych nakładów in­westycyjnych, rozmiary i strukturę_ plano­wanego zatrudnienia, a także charakter działalności gospodarczej, którą oferent za­mierza prowadzić na przedmiotowej nieru­chomości.

Grupę_ drugą tworzą narzędzia polityki usług komunalnych, takie jak ceny i systemy ustalania cen za świadczone usługi komunal­ne oraz obowiązujące nabywców zasady ko­rzystania z usług67 . Na uwagę_ zasługuje fakt, iż ceny stanowią nie tylko narzędzie stymula­cji rozwoju podmiotów będących konsumen­tami komunalnych usług, ale również komu­nalnych i niekomunalnych podmiotów będą­cych ich producentami. Warto przedstawić przykład sytuacji, w której system ustalania cen stanowi instrument pobudzania rozwoju nieko­munalnych producentów usług komunalnych. Ma ona miejsce w chwili ustalenia przez radę_ gminy górnych stawek opłat ponoszonych na rzecz takich podmiotów przez właścicieli nie-

64 Opłaty tego rodzaju mogą być ustalone w drodze decyzji przez zarząd, na mocy art. 63 ust. 2 u. o g. n.

65 Zgodnie z art. 72 ust. 2 u. o g. n., stawka może wahać się od 15% do 25% ceny nieruchomości grun­towej.

66 Dodatkowe kryteria wyboru oferenta wprowa­dzają art. 40 ust. 2 u. o g. n. i § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z 13 stycznia 1998 r. w sprawie okre­ślenia szczegółowych zasad i trybu przeprowadzania przetargów na zbycie nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy (DzU nr 9, poz. 30).

67 Art. 4 ust. l pkt 2 u. o g. k.

ruchomości za usługi polegające na usuwaniu i unieszkodliwianiu odpadów komunalnych68 •

Pewną czę_ść narzędzi ekonomiczno-rynko­wego oddziaływania na przedsiębiorczość lo­kalną można skierować do indywidualnie wy­branego podmiotu lub podmiotów. Tak użyte, przyjmują dodatkowe miano narzędzi- umów i powinny być utożsamiane z bilateralnymi oraz multilateralnymi umowami zawierany­mi pomiędzy gminą a różnorodnymi podmio­tamijej bliższego i dalszego otoczenia69 (sche­mat 4b ). Nie chodzi tu jedynie o lokalne pod­mioty gospodarcze, ale również o instytucje i organizacje mogące indukować określone za­chowania tych podmiotów. Wzajemne zobo­wiązania stron umowy gwarantują im odnie­sienie określonych korzyści . Umowy mieszczą się_ oczywiście w ramach dopuszczalnych dla obu partnerów rozwiązań prawnych, wykorzy­stując najczęściej przepisy kodeksu cywilne­go i handlowego. Często posiadają długofalo­wy, a nawet strategiczny charakter, harmoni­zując działalność przedsiębiorstw z przyjętą wizjąrozwoju gminy. Jako przykład można po­dać, spotykane w praktyce działalności samo­rządowej, umowy w zakresie łączenia zaso­bów finansowych oraz zasobów wiedzy i pra­cy w celu: • zahamowania procesów zanieczyszcze­

nia środowiska naturalnego,

68 Możliwość taką przewiduje art. 6 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

69 Dodatkowych wyjaśnień wymaga koncepcja wyróżnienia umów jako odrębnej grupy narzędzi. Mogą bowiem pojawić się zarzuty, iż to nie umowa stymulu­je przedsiębiorczość, lecz działania będące jej przed­miotem. Ten sposób myślenia jest oczywiście w pełni uzasadniony, jednak z punktu widzenia prezentowa­nej typologii korzystniejsze wydaje się wprowadzenie do niej instrumentów -umów. Umowy są bowiem ele­mentem konstytuującym i inicjującym późniejsze dzia­łania. Ich kształt przesądza o strukturze i okresie tych działań , reguluje prawa i obowiązki stron. Proces kon­strukcji umowy może być zatem utożsamiany z two­rzeniem instrumentu. Poza tym, nie każda z umów ma charakter złożony i dotyczy wspólnych przedsięwz ięć. Tak postrzegana umowa jest w związku z tym poję­ciem szerszym niż kategoria przedsięwzięcia, co oczy­wiście nie przekreśla możliwości i obowiązku trakto­wania, w uzasadnionych wypadkach, użytego tu poję­cia umowy jednocześnie jako zobowiązania stron i wynikających z tych zobowiązań działań.

96 SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

Schemat 4b Klasyfikacja ekonomiczno-rynkowych instrumentów stymulacji rozwoju lokalnej przedsiębiorczości, część 2

INSTRUMENTY KRYTERIUM RODZAJU ODDZIAł.YWAil .." l instrumenty- umowy

t ODDZIAŁYWANIA

EKONOMICZNO-RYNKOWEGO instrumenty ogólne 1 patrz schemat 4a

-

KRYTERIUM RODZAJU PODMIOTU, Z KTRÓRYM ZAWIERANA JEST UMOWA

t t umowy (porozumienia) umowy

zawierane z instytucjami nie zawierane z będą;ymi podmiotami podmiotami

_g_ospodarczvmi _g_ospodarczymi

;>:;

~ ~ ~

:a indywidualne (niestandardowe) umowy w zakresie wykorzystania majątku gminy c

1: -a

~

l indywidualne ( niestandardowej umowy w zakresie korzystania z usług komunalnych ~ o li: o C! c: 1: o

l umowy w zakresie łą;zenia zasobów finansowych, wiedzy i pracy ~~ ~

~~ § j i: z :a r;. IXrlfWi {pnBdsięw>ięcia) w •c: iil

:zalaesieoctvooy ... ~~ ,.-sroOOwiska naiUralnego

<O

om ~E :li -

KRYTERIUM PRZEDMIOTU PROMOCJI IXrlfWi {pnBdsięw2ięcia) w~ §

j :zalaesie~:

~.-.,. ~ , !-

l dóbr 11 usług l l poan~ów l l '--

Źródło : Opracowanie własne .

l

;>:; s m XI c li:

5 en Q -a o o li: o 6 _:li N ;>:;

6 g ~ m ~ ~ '-m en -1 c: li: o ~

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 97

• sanacji zdegradowanych zasobów środo­wiska naturalnego,

• pozyskania nabywców produkowanych w gminie dóbr i świadczonych usług,

• pozyskania kontrahentów, kooperantów i inwestorów dla lokalnych przedsię­biorstw70,

Innym typem umów są indywidualne umo­wy, zawierane pomiędzy gminą a podmiotami gospodarczymi w związku z wykorzystywaniem przez nie majątku gminy oraz w związku z ko­rzystaniem z usług komunalnych71 . Podstawo­wym ich elementem są ustalenia co do cen i wanmków korzystania z komunalnych składni­ków majątku. Koncepcja zaliczenia tego typu umów do narzędzi typu umownego, a nie do na­rzędzi polityki gospodarki mieniem gminy lub na­rzędzi polityki usług komunalnych, opiera się na ich indywidualnym charakterze. Daną umowę można zatem zaliczyć do narzędzi typu umow­nego, z tym większą pewnością, im w większym stopniu odbiega ona w swoim kształcie od więk­szości umów, których przedmiotemjest ten sam (analogiczny) składnik majątku lub usługa, za­wieranych standardowo pomiędzy gminą a po­zostałymi podmiotami gospodarczymi. Mimo iż w praktyce stosowane są rzadko, odchylenia od reguły mogą dotyczyć wysokości cen, form płat­ności oraz zasad użytkowania.

Instrumenty oddziaływania bezpośredniego

Na kolejną grupę składają się instrumenty bezpośredniego oddziaływania na rozwój pod­miotów gospodarczych. Ich charakter nie jest w pełni jednorodny, jednak koncepcja przypisa­nia im wspólnego przymiotnika "bezpośredni" opiera się_ na wynikach przedstawionej poniżej analizy mechanizmu ich funkcjonowania.

70 Dwie ostatnie z umów mogą być utożsamiane z instrumentami promocyjnymi stosowanymi przy współudziale podmiotów gospodarczych, o którychjest mowa w rozdziale pt.: ,.Instrumenty informacyjne".

71 W tym przypadku chodzi o umowy zawierane po­między przedsiębiorstwami będącymi własnością lub współ­własnościągminy lub komunalnymi zakładami budżetowy­mi a pozostałymi podmiotami gospodarczymi.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne. Dzięki nim, wspólnota samorządowa zaspokaja swoje zbio­rowe potrzeby, pozostając w zakresie zadań ustawowych72 lub wykraczając, w określonych przypadkach, poza ten zakres73 . Władza lokal­na przyjmuje w ten sposób rolę przedsiębior­cy, tworząc komunalny fragment lokalnej przedsiębiorczości. Wszelkie dopuszczalne prawem działania uprawnionych organów (rady lub zarządu) gminy-właściciela, ma­jące na celu kształtowanie szeroko rozumia­nego rozwoju podmiotów komunalnych są zatem bezpośrednim oddziaływaniem na lo­kalną przedsiębiorczość (jej komunalny frag­ment). W podobny sposób można też trakto­wać przystępowanie gminy do spółek. Uzy­skanie współwłasności firmy pociąga przecież za sobą możliwość wpływania na jej rozwój.

Szczególną formą kształtowania rozwoju podmiotów komunalnych jest rozszerzanie te­rytorialnego zakresu ich działalności o inne gminy, na mocy zawartego z nimi porozu­mienia. Gmina wykonująca zadania publicz­ne objęte porozumieniem przejmuje prawa i obowiązki pozostałych gmin, związane z po­wierzonymi jej zadaniami, a gminy te mają obo­wiązek udziału w kosztach realizacji powierzo­nego zadania. Często pociąga to za sobą ko­nieczność rozbudowy majątku, zmiany techno­logii oraz zaangażowania dodatkowej siły ro­boczej w podmiotach komunalnych gminy przejmującej realizację zadań. Może stanowić

również czynnik poprawy efektywności wyko­rzystania istniejącego już majątku i kadr.

Zadania gminy mogą być również reali­zowane poprzez powierzanie ich osobom fi­zycznym, prawnym lub jednostkom organi­zacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej. Takie zlecanie zadań w drodze dwu­stronnych i wielostronnych umów powinno być

12 Określonych wart. 7 pkt l u. o s. g. oraz w usta­wic z 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy or­gany gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie nicktórych ustaw (DzU nr 34, poz. 198).

73 Podstawę prawną tego typu działań tworzą: art. 9 ust. 2 u. o s. g. oraz art. l O ust. l - 3 u. o g. k.

98

traktowane jako bezpośredni udział gminy w rynkowej wymianie dóbr i usług. Wybór zle­ceniobiorcy jest bowiem nie tylko metodą wy­konania określonego zadania, ale również istot­nym, bezpośrednim impulsem rozwojowym dla wybranego podmiotu. Praktyka życia gospo­darczego wskazuje, iż najczęściej gmina jest dla takiego zleceniobiorcy największym, dłu­gookresowym partnerem, silnie związanym z głównym nurtem prowadzonej działalności gospodarczej. Uprawnione wydaje się_ twier­dzenie, że jest partnerem strategicznym.

Przedstawiona, bezpośrednia forma od­działywania posiada szczególną cechę_. Pro­ces wyboru podmiotu realizującego zadanie podlega ustawie o zamówieniach publicz­nych, której art. 16 stanowi, że "zamawiają­cy obowiązany jest do traktowania na rów­nych prawach wszystkie podmioty ubiegają­ce się_ o zamówienie publiczne i do prowa­dzenia postępowania o udzielenie zamówie­nia w sposób gwarantujący zachowanie uczciwej konkurencji". Władza lokalna nie może w związku z tym, udzielając zleceń, preferować podmiotów zlokalizowanych na terenie gminy. Z formalnego punktu widze­nia, powierzanie zadań nie powinno być za­tem traktowane jako narzędzie stymulacji wyłącznie lokalnej przedsiębiorczości. Czę­sto jednak procedura wyboru kończy się_

umową z podmiotem lokalnym, czego przy­czyną może być charakter zadania, jego roz­miar, uwarunkowania realizacji czy wresz­cie zdecydowana przewaga liczebna kandy­dujących lokalnych podmiotów, implikująca większe prawdopodobieństwo wyboru. Na­leży podkreślić, że przedstawiony instrument posiada dodatkowe ograniczenie. Jest nim konieczność podejmowania decyzji o prze­kazywaniu realizacji zadań zgodnie z potrze­bami wspólnoty lokalnej i koncepcjami roz­wojowymi gospodarki komunalnej , a nie według koncepcji stymulowania rozwoju lo­kalnej przedsiębiorczości.

Analogiczny charakter posiadają pozosta­łe, udzielane w toku normalnej działalności ,

zamówienia, obejmujące roboty budowlane, dostawy i usługi, wraz z ich specyficznym ro-

SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

dzajem - sprawowaniem zarządu mieniem komunalnym 74 • Podlegają one procedurze za­mówień publicznych, a ich struktura i ilość są ściśle podporządkowane realizacji zadań i praktycznie niezależne od lokalnej polityki gospodarczej . W dużym uproszczeniu można stwierdzić, że siła ich oddziaływania na przed­siębiorczość lokalnąjest stochastycznie zależ­na od wydatków budżetowych gminy z nimi związanych, przypadających na jednego mieszkańca.

Przyjmując jako kryterium podziału, zapre­zentowane właściwości instrumentów bezpo­średniego udziału gminy w rozwoju przedsię­biorczości, można wyróżnić dwie ich podgru­py. Pierwsza, na którą składają się_: tworzenie (przystępowanie) i oddziaływanie na rozwój podmiotów realizujących zadania obligatoryj­ne lub fakultatywne oraz przejmowanie reali­zacji zadań innych gmin, to podgrupa instru­mentów czynnych. Druga, obejmująca po­wierzanie realizacji zadań oraz udzielanie za­mówień na roboty budo w lane, dostawy i usługi, może nosić miano podgrupy instrumentów biernych 75 . Koncepcja przyjęcia takiej nomen­klatury opiera się_ na zróżnicowaniu możliwo­ści aktywnego posługiwania się_ nimi w proce­sie stymulowania lokalnej przedsiębiorczości. Za pomocą instrumentów czynnych władza lo­kalna może aktywnie wpływać na komunalny fragment przedsiębiorczości lokalnej, natomiast za pomocą instrumentów biernych może oddzia­ływać na jej pozostałe sektory własnościowe, bez możliwości, opartego na innych kryteriach niż ustawowe76 , wyboru podmiotu-partnera. Ponadto, czas, forma, obszar i siła oddziaływa­nia tych drugich podporządkowane są przede

74 Np. powierzanie zarządu nieruchomością stano­wiącą własność gminy dokonywane wg art. 189 ust. l u. o g. n.

75 Proponuję przyjęcie odpowiednio dla obu pod­grup pełnych nazw w brzmieniu : "czynne instrumenty bezpośredniego oddziaływania na rozwój podmiotów gospodarczych", "bierne instrumenty bezpośredniego oddziaływania na rozwój podmiotów gospodarczych".

76 Chodzi tu o kryteria wyboru najkorzystniejszej oferty zawarte w ustawie z l O czerwca 1994 r. o zamó­wieniach publicznych (DzU z 1998 r. nr 119, poz. 773), dalej cytowana: u. o z. pub!.

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 99

wszystkim zadaniom gminy, a nie polityce wspierania przedsiębiorczości lokalnej.

Klasyfikację instrumentów oddziaływania bezpośredniego można przeprowadzić także

według innych kryteriów. I tak, używając kry­terium rodzaju działalności podmiotu gospo­darczego, będącego przedmiotem oddziaływa­nia instrumentu, możemy wyodrębnić instru­menty bezpośredniego oddziaływania na rozwój podmiotów wykonujących ustawo­wo narzucone gminie zadania oraz instru­menty bezpośredniego oddziaływania na rozwój podmiotów, których działalność wy­kracza poza zadania o charakterze użytecz­ności publicznej. Z kolei kryterium własności podmiotu będącego przedmiotem oddziaływa­nia instrumentu pozwala wyróżnić instrumen­ty bezpośredniego oddziaływania na rozwój podmiotów będących własnością lub współ­własnością gminy, a także instrumenty bez­pośredniego oddziaływania na rozwój pod­miotów nie stanowiących własności lub współwłasności gminy (schemat 5).

Kończąc omawianie narzędzi oddziaływania bezpośredniego, warto zwrócić uwagę na ich ce­chy uzupełniające. Bezpośrednie zaangażowanie

władzy lokalnej w rozwój lokalnej działalności gospodarczej może podlegać transformacji, po­legającej na częściowej lub całkowitej prywa­tyzacji komunalnych podmiotów gospodar­czych. Ponadto, tworzenie i rozwój podmiotów stanowiących własność gminy ma szansę stać się rynkową sugestią dla jednostek z innych sek­torów własności. Oczywiście prawidłowość ta nie dotyczy jedynie przedsiębiorstw prowadzą­cych działalność nie związaną z realizacją zadań własnych gminy. W tym kontekście ewolucja gminnych podmiotów gospodarczych nabiera znaczenia jako rynkowe narzędzie informacyj­ne, wskazujące nisze rynkowe niedostatecznie wypełnione inicjatywą.

Instrumenty pobudzania infrastrukturalnego

Ważnym fragmentem instrumentarium, za pomocą którego władze lokalne indukują roz-

wój lokalnych struktur gospodarczych, są na­rzędzia pobudzania infrastrukturalnego (schemat 6). Ustawa o sarnorządzie gminnym przypisuje gminom obowiązek zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej w za­kresie gminnej infrastruktury drogowej, wodo­ciągowej, kanalizacyjnej, usuwania i oczysz­czania ścieków komunalnych, utrzymania urzą­dzeń sanitarnych, wysypisk, unieszkodliwiania odpadów komunalnych oraz zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną. Łącząc powyż­szy zapis z faktem, iż w infrastrukturze tech­nicznej upatruje sięjednego z głównych czyn­ników aktywizacji gospodarczej środowisk biz­nesu, nieodparcie nasuwają się dwa spostrzeże­nia. Po pierwsze, mimo iż ustawa odnosi się do zaspokajania, za pomocąnarzędzi infrastruktu­ralnych, jedynie zbiorowych potrzeb wspólno­ty lokalnej, przez którą należy, zgodnie z art. l ust. l, rozumieć mieszkańców gminy, to jednak realizowany przez gminę rozwój infrastruktury służy również zaspokojeniu potrzeb podmiotów gospodarczych. Po drugie, jeśli władza lokalna posiada wpływ na zaspokojenie żywotnych, in­frastrukturalnych potrzeb sfery biznesu, to ozna­cza to, że jest czynnikiem sprawczym nie tylko rozwoju istniejących, lokalnych podmiotów, ale także inicjacji nowych oraz bodźcem inwesty­cji zewnętrznych. Biorąc pod uwagę powyższe prawidłowości, jako narzędzia pobudzania in­frastrukturalnego należy traktować: • korzystny dla podmiotu gospodarczego

(podmiotów gospodarczych) wybór loka­lizacji (przebiegu) urządzeń infrastruk­turalnych;

• współfinansowanie inwestycji infra­strukturalnej przez gminę i podmiot go­spodarczy;

• samodzielną realizację inwestycji infra­strukturalnych77 przez gminę,

• pozafinansowe wspieranie realizowanej samodzielnie przez podmiot gospodarczy inwestycji infrastrukturalnej,

n Gminną samodzielność realizacji inwestycji na­leży tu traktować jako brak zaangażowania w nią tych podmiotów gospodarczych, które będą po jej zakoń­czeniu z niej korzystać.

100 SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

Schemat 5 Klasyfikacja instrumentów bezpośredniego oddziaływania na rozwój podmiotów gospodarczych

INSTRUMENTY BEZPOSREDNIEGO KRYTERIUM MOŻUWOSCI

~ instrumenty ODOZlAŁ YWANIA NA ROZWÓJ AKTYWNEGO POSLUGIWANIA SIĘ

czynne

PODMIOTÓW GOSPODARClYCH instrumenty

~ bierne

KRYTERIUM RODZAJU DZIAtALNOSCI PODMIOTU GOSPODARCZEGO

ł t instrumenty bezposredniego kszt~owania instrumenty bezposredniego kszt~owania

rozwoju podmiotów wykonujacych ustawowo rozwoju podmiotów których działalnosć

narzucone gminie zadania wykracza poza zadania użytecznosci publicznej

KRYTERIUM l WŁASNOSCJ KRYTERIUM l WŁASNOSCI t t t t

kształtowanie kształtowanie ks~owanie kształtowanie

rozwoju rozwoju rozwoju rozwoju podmiotów podmotów nie podmotów podmiotów nie

stanowiących stanowi~ch stanowiących stanowiących

własnosć Lub własnosci lub własnosćlub własnosci lub wsp61własnosć wspólwłasnosci wsp61własnosć wsp6łwłasnosci

gmny gmny gminy gminy l l ;><; ;><; l prl)'SiępoWanie i odc!zialywanie ::0 ::0

na rozwój spółek, k1ćlych ~ ~ samodrielne tworzenie i - wy1aac:za polll • m m

::0 ::0 -1 powierzarue zarządu oddzialywanie na zadania o charak1erze E c rozwój poctnioi/Y«, • ;><; ~p<blcznej s: s: mieniem kornunanym

::0 które reafi2ui'l zadania ~ ::0 ::0

o charakterze samodzielne ~nie i o o udzielanie pozoslalyd1 m o o u!ytecznosa ptbic:mej ::0 oddlialywanie na rozwój

~ ~ rodzaPw zam6weń

E spćlek, ktćrydl clzialolnosć f+ ~ publicznych (robót s: W)i<racza poza reaiza<ję zadań c c b<Jdowłanych . oostaw r oddzialywanie na ::0 o charakterze .aytecznosci z z uslug) o rozwój lokalnych o pubłic2nej (/) (/)

lp6lek ooktćłycł\ ~

powi«zanie -ł -ł

wylolnywonia ::0 ::0 powierzanie reaizllcji przysąr;lo gmila w ._ prl)jnowanie aogą c c

celu reaizacji l3<Bo\ o c zadań o por021Jrnień tccrnlNinych s: ~-. fakultatywnych zadań

z charaldorza l+ m gmily W')1<raczających charalder211 roaizaq l3<Bo\ nie będątydr z ~ poza obszar utyteanosl:i

.aytecznooci p<blcznej (/) ~ zadaniami o chal1lklerze -ł

~ pubłi;2nej utytecznosci P<blc2nei c c publicznej

c :O "'O Q;><; p<Z)jnowanio droga. s: ~g ~~ m KRYTERIUM FORMYORGANIZACYJNO-PRAWNEJ

por021111ień z es: kornunal!ych r..mq; -ł PODMIOTU PRZYJMUJĄCEGO REAUZACJĘ

~o ~m c -:O l3<Bo\ uzytecznosci ~ ZADANIA e~ ~~ publi::znej ł ł ł m-o powierzooych przez '-"

~~ z o innogmily pow;enanie <?:o

powierzanie powierzanie W)1<onywania zadań )>'- ~~ '"'*""li< om

z S: wykonywania zadań ~niazadań -c

organizacyi1ym nie )>._ :!: osobom lizyczrrjm osobom prawnym )> posiadającym () z

ooobowośQ prownej m m G) '-

t t t o

Źródło : Opracowanie własne .

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 101

Schemat 6 Klasyfikacja instrumentów infrastrukturalnego pobudzania rozwoju lokalnej przedsiębiorczości

INSTRUMENTY INFRASTRUKTURALNEGO POBUDZANIA ROZWOJU LOKALNEJ

PRZEDSIEBIORCZOSCI

KRYTERIUM RODZAJU INSTRUMENTU KRYTERIUM RODZAJU INSTRUMENTU

, , , korzyolny dlo rozwoju

noklonienit podmiotllw btd~~Cych pozamensowe wsparcie

współtnancowanie inwectycp podmiotu gospodwc:r.go

producentami i dyctrybułorami umodzie~a reailacje umodziehaj, rtalizowan&J

pnu gmin, i podmiot wybór loktlzocji (przebiegu) u""g (pn>6.1klów) oiociowych do gmi'lnych inwectyczji

pr7eZ podmiolpospodarczy, gospodarczy un:,dzeń infraA'ukture.,rc:h

reaiDcji i'lwes1yqi infrestrukturaklych inwestjcji inlrastrukturaiteJ

infrel.-uk\lrahych

Źródło: Opracowanie własne .

• nakłanianie podmiotów będących produ­centami i dystrybutorami usług (produk­tów) sieciowych do realizacji inwestycji infrastrukturalnych.

Instrumenty informacyjne

Znaczącym składnikiem systemu polityki gospodarczej gmin są instrumenty informa­cyjne. Można je podzielić według trzech pod­stawowych kryteriów (schemat 7). Stosując jako wyznacznik zakres informacji składają­cych się na treść instrumentu, możemy wy­różnić indywidualne instrumenty informa­cyjne oraz zbiorcze instrumenty informa­cyjne. Instrumenty indywidualne zawierają in­formacje należące do jednego z obszarów od­działywania samorządu lokalnego na przed­siębiorczość (np. do obszaru polityki prze­strzennej), natomiast instrumenty zbiorcze są nośnikiem informacji pochodzących z dwóch

lub większej liczby obszarów. W ich skład wchodzą:

• gminne programy gospodarcze, których uchwalanie, zgodnie z art. 18 ust. 2 ust. 6 u. o s. g., należy do wyłącznej właściwości rady gminy,

• informacje zarządu gminy o kierunkach polityki gospodarczej , kierowane, zgod­nie z art. 61 ust. 3 u. o s. g. , do jej miesz­kańców gminy,

• założenia projektu budżetu gminy, kie­rowane na mocy ww. artykułu do jej miesz­kańców,

• uchwała budżetowa, ogłaszana przez wójta lub burmistrza w trybie przewidzia­nym dla przepisów gminnych ( art. 61 ust. 2 u. o s. g.),

• studium uwarunkowań i kierunków za­gospodarowania przestrzennego gminy, uchwalane przez radę gminy na mocy art. 6 u. o z. p.,

102

• miejscowy plan zagospodarowania prze­strzennego, uchwalany zgodnie z art. 26 u. o z. p.,

• kompleksowe narzędzia promocyjne, przenoszące dane na temat lcilku obszarów interakcji pomiędzy władzą lokalną a pod­miotami gospodarczymi,

• upubliczniane wyniki diagnoz lokalnych (jedną z często spotykanych diagnoz ukła­du lokalnego jest diagnoza prospektywna, sporządzana jako baza informacyjna dla prac nad strategią rozwoju lokalnego),

• streszczenia strategii rozwoju gminy, gru­pujące informacje o celach strategicznych i operacyjnych, o zadaniach strategicznych oraz o terminach i formach ich realizacji,

• zachowania gminy w obrębie przedsię­biorczości komunalnej18,

• program zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska79 ,

• zbiorcze pakiety informacji o lokalnych warunkach prowadzenia działalności go­spodarczej, przekazywane przedsiębior­com. Podstawową podgrupą indywidualnych in­

strumentów informacyjnych są instrumenty promocyjne. Ich umiejscowienia w ramach in­strwnentów indywidualnych dokonałem, biorąc pod uwagę fakt, iż najczęściej informują one o innych instrumentach stymulowania rozwoju przedsiębiorczości oraz o walorach naturalnych i gospodarczych gminy. Odnoszą się zatem do wydzielonych, indywidualnych płaszczyzn od­działywania samorządu lokalnego na przedsię­biorczość. Drugą ich część stanowi zbiorcza grupa narzędzi, nie mających charakteru pro­mocyjnego, lecz związanych z określoną w usta­wodawstwie działalnością organów gminy.

Przyjmują one najczęściej formę zawiado­mień, obwieszczeń (ogłoszeń) lub niewład­czych zaleceń pokontrolnych. Jako przykła­dy tego typu instrumentów można wymienić:

78 Znaczenie tych zachowań jako narz~tdzi infor­macyjnych przedstawiłem podczas omawiania instru­mentów oddziaływania bezpośredniego.

79 Opracowywany przez radę gminy, zgodnie z art. 90 ust . 3 u. o o. i k. ś .

SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

zawiadomienie właściciela nieruchomości, którego interes prawny może zostać naru­śzony ustaleniami projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dokonywane (zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 5a u. o z. p.) przez zarząd gminy, infonnacje (udzielane zgodnie z art. 36 ust. l O u. o z. p.) o wysokości opłaty, którąpobrał­

by wójt, burmistrz albo prezydent miasta od właściciela w czasie zbycia przez niego nieruchomości, której wartość wzrosła w związku z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; wykazy nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, do oddania w użytkowanie wie­czyste, użytkowanie, najem lub dzierżawę,

sporządzane i podawane do publicznej wiadomości przez zarząd gminy, zgodnie z art. 35 ust. l u. o g. n., informacje o ogłoszeniu przetargu na sprze­daż nieruchomości , podawane do publicz­nej wiadomości przez zarząd gminy, na mocy art. 38 ust. 2 u. o g. n., informacje o zakresie stosowania przepi­sów prawa podatkowego, udzielane przez wójta, burmistrza (prezydenta miasta) na żądanie podatników i dotyczące ich indy­widualnych spraw. Do ich udzielania zobo­wiązuje art. 14 § 4 u. o. p. Wracając do instrumentów promocyjnych,

możemy dokonać ich dalszego podziału, po­sługując się, jako wyznacznikiem, zróżnicowa­niem ich adresatów. Uzyskane tak podgrupy to : • instrumenty promocyjne skierowane do

podmiotów gospodarczych, na które skła­dają się instrumenty promocji walorów gospodarczych gminy oraz instrumenty promocji narzędzi lokalnej polityki go­spodarczej,

• instrumenty promocyjne skierowane do osób fizycznych, obejmujące instrumen­ty promocji walorów naturalnych, tury­stycznych i uzdrowiskowych, a także pod­zbiór instrumentów promocji idei przed­siębiorczości,

• instrumenty promocyjne skierowane do innych organów i instytucji. Należą do

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 103

Schemat 7 Klasyfikacja informacyjnych instrumentów stymulacji rozwoju lokalnej przedsiębiorczości

INFORMACYJNE INSTRUMENTY KRYTERIUM FUNKCJI STYMULACJIR02VVOJU

LOKALNEJ PRZEDSIĘBIORCZOSCI ____. narzędzia o

l cłlaraklerze w;iącznie

infomlacyjnyrn

ł KRYTERIUM ZAKRESU INFORMACJI narzędzia pehąre ____. równisi funkcję innych l zbio~ze ins~menty l narzędzi

lindywi~ualne in~trumenty l mformacYJ n e m fonnaCYJile -o:...

gminny program gospodarczy ~ ~~ ____. instrumenty zaw~erające KRYTERIUM RODZAJU ~:a nformaqe z pn:eszklsci

informatja 2llfządJ gmny o kierunkach ~ IN FOR MACJI ~i polityki !lOSPOdorczei

~~ załoienia projek1u bu<lietu gmny l+ ł ł ~ instrumenty zawierające =o :...

~~ informaqe bie:>ace uchwała bu<lialowa ~ ~ pozost~e O c..

instrumenty :a 2!! instrumenty ~ mrejscowy plan zago.podarowania ~ c: promocyjne

pn:estrzennego il: informacyjne s. instumenty zawieraJące

~ 4 111formac:je prospek1ywne studiJm uwarunkowań i kierunków

~ ~ zagospodarowania przestrzennego KRYTERIUM FORMY PRZEKAZANIA INFORMACJI

kompleksowe nanędzie prornocy1Jo ~ z

ł ł ł (g

streszczenie slralegu rozwoju gmny ~~ l nie"Madcze zalecenia

11 zawOO>n~ l obwieszczenia pokontrolne mne

upubli=iane wyniki diagnoz lol<alnydl ~-

zecł1owania gmny w obrębie ~ KRYTERIUM ADRESATA INFORMACJI

przedsiębjorczosa komunalnej

ł ł ' ~ program zrównowaionego rozwoju oraz instrumenty instrumenty ochrony srodowiska instrumenty

zbiorcze pakiety ilformacji o lokalnych promocyjne promocyjne promocyjne

warunkach prowadzenia działalnosci .. skierowane do ;,.. ,---- skierowane do skierowane do l- ;o;: gospodarczej pn:ekazywane przedsiębiorcom ~

:a innych organów podmiotów osób ~

i instytucji m

2!! gospodarczych fizycznych ::a KRYTERIUM METODY PROMOCJI c: 2

il: il:

t ' "11 -o

fil instumenty promocji mrumenty promocji fil c wakl<ćw naturanych. o

instrumety stosowane przy li instrumenty stosowane l il: ... wakl<ćw ~ !1:

~ gospodarczych gminy turystycznych 1 o

współudziale samodzielnie przez gminę uzdrowiskowych -i c:

KRYTERIUM! RODZAJU PODMIOTU WSPÓŁDZIAłAJĄCEGO -o .., ~ ~

+ • + il: !1: o o n instumeoly promocji n podmrolćw l Liolów wspierania l l innych je<tloslek = ... narzędzi lokalnej

instrumenty promocji .. = gospodarczych biznesu samonądl terytorialnego polilył<i gospodarczej

idei przedsiebiorczosci

Źródło: Opracowanie własne.

104

nich między innymi działania promocyjne ukierunkowane na organy państwowe80,

instytucje międzynarodowe8 1 , organizacje pracodawców, kluby biznesu itp. Jak widać z powyższego, wpływ na struk­

tury gospodarcze nie musi odbywać się je­dynie jako interakcja pomiędzy samorządem lokalnym a przedsiębiorstwami. Niebagatel­ną rolę odgrywają również kontakty z pod­miotami decydującymi w sposób bezpośredni lub pośredni o ich sprzedaży, kooperacji , za­trudnieniu, kosztach i obciążeniach fiskal­nych. Ponadto, dzięki propagowaniu idei pro­wadzenia samodzielnej działalności gospo­darczej wśród mieszkańców gminy, uzysku­je się wzrost liczebności inicjatyw typu smal! business .

Kolejny podział, jakiemu można poddać narzędzia informacyjne, przebiega według kry­terium pełnionych przez nie funkcji. Pozwala on wyróżnić narzędzia o charakterze wyłącz­nie informacyjnym, a także pełniące również funkcję innych narzędzi. Mimo iż jest on je­dynie szczególną mutacją zaprezentowanego wcześniej generalnego podziału instrumentów na homogeniczne i heterogeniczne, to ideąjego stworzenia jest chęć wskazania złożonego cha­rakteru niektórych instrumentów informacyj­nych. Część z nichjest bowiem tworzona jako instrumenty należące do pozainformacyjnych grup działań samorządu lokalnego, a ich infor­macyjna rola jest mniej lub bardziej istotną cechą dodatkową. Dla przykładu warto tu wy­mienić budżet gminy, który obok podstawo­wych funkcji planistycznych w obrębie docho­dów i wydatków gminy, stanowi informację o niemal pewnych przetargach, inwestycjach infrastrukturalnych i sprzedaży mienia komu­nalnego, pozostających w sferze żywotnych za­interesowań wielu firm. Analogiczna analiza

80 Przykładem tych działań są inicjatywy promo­cji idei utworzenia w gminie specjalnej strefy ekono­micznej .

81 Działania promocyjne ukierunkowane na insty­tucje międzynarodowe zmierzają naj części ej do uzy­skania pozytywnej decyzji co do organizacj i między­narodowych imprez handlowych, sportowych, kultu­ralnych itp.

SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

funkcji wskazuje, iż podobny, co najmniej dual­ny charakter, posiadają także gminne progra­my gospodarcze, założenia projektu budżetu gminy, studium uwarunkowań i kierunków za­gospodarowania przestrzennego i miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, nato­miastjako narzędzia o charakterze wyłącznie informacyjnym jawią się przede wszystkim in­strumenty promocyjne.

Uzupełniająca, trzecia, kla<>yfikacja narzę­dzi informacyjnych bazuje na kryterium cza­sowej przynależności niesionych przez nie da­nych. Możemy dzięki niej wyróżnić instru­menty zawierające informacje: z przeszło­ści, bieżące oraz prospektywne.

Instrumenty edukacyjne

Współcześni ekonomiści traktują wiedzę

jako jedno z podstawowych uwarunkowań de­terminujących osiągnięcie sukcesu w bizne­sie. Poziom wiedzy reprezentowany przez przedsiębiorców działających na terenie gmi­ny, a także przez ich pracowników powinien być zatem traktowany jakjeden z czynników lokalnego rozwoju gospodarczego. Również i tu rola władzy lokalnej może być niebaga­telna. Wszelkie jej działania, których bezpo­średnim lub pośrednim skutkiem będzie wzrost poziomu wykształcenia społeczności lokalnej lub dostosowanie jej struktury kwa­lifikacyjnej do potrzeb rynku pracy, będą sta­nowiły edukacyjne instrumentarium stymula­cji rozwoju lokalnej przedsiębiorczości (sche­mat 8). Polskie prawo samorządu lokalnego dopuszcza możliwość stosowania wielu udo­godnień dla podmiotów zajmujących się oświatą, szkolnictwem wyższym oraz działal­nością naukowo-badawczą. Działania władzy

lokalnej , które należy traktować jako instru­menty wspomagania podmiotów oświato­wych, naukowych i badawczo-rozwojo­wych, mogą być następujące: • zarząd gminy, za zgodą rady, może prze­

kazać w formie darowizny nierucho­mość komunalną na cel publiczny, któ­rym jest budowa i utrzymywanie

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 105

państwowych szkół wyższych, szkół

publicznych82,

• bonifikaty cenowe stosowane przy sprze­daży nieruchomości komunalnej pod­miotom, które prowadzą działalność oświatową, naukową, badawczo-rozwo­jową, na cele nie związane z działalnością zarobkową83 ,

• zwolnienia (uchwała rady gminy) z obo­wiązku zbycia w drodze przetargu nie­ruchomości komunalnej przeznaczonej na realizację celów publicznych (budo­wa i utrzymywanie państwowych szkół wyższych, szkół publicznych), jeżeli będą one realizowane przez podmioty, dla któ­rych są celami statutowymi, i których do­chody w całości przeznacza się na działal­ność statutową84,

• bonifikaty cenowe od pierwszej opłaty i opłat rocznych pobieranych z tytułu użyt­kowania wieczystego komunalnej nierucho­mości gruntowej służącej do realizacji ce­lów publicznych (budowa i utrzymywanie państwowych szkół wyższych i szkół pu­blicznych)85,

• bonifikaty od opłat rocznych z tytułu trwałego zarządu nieruchomością komu­nalną, udzielane jednostkom oświato­wym, naukowym i badawczo-rozwojo­wyms6. Szeroki wachlarz działań edukacyjnych

może być prowadzony bezpośrednio również przez władzę lokalną. Oczywiście wymagają one utworzenia i finansowania specjalnych sa­morządowych (publicznych) lub semipublicz­nych placówek zajmujących się tą działalno­ścią. Stosowanymi za ich pomocąnarzędziarni edukacyjnymi mogą być różnorodne szkolenia , porady prawne, a także doradztwo ekono-miczne.

. " Podstawą prawną takiej darowizny jest art. 6 pkt 6 1 art. 13 ust. 2, u. o g. n.

83 Podstawą prawną bonifikat jest art. 68 ust. 1 pkt 2 u. o g. n.

84 Art. 37 ust. 3 u . o g. n. 85 Udzielane przez zarząd gminy za zgodą rady,

zgodme z art. 73 ust. 3 u. o g. n. '6 Art. 84 ust. 3 pkt 2 u. o g. n.

Instrumenty koncepcyjno-organizacyjne

Przedstawiony system instrumentów stymu­lowania przedsiębiorczości lokalnej jest sys­temem złożonym. Znaczna liczba narzędzi,

w połączeniu z częstokroć różnorodnymi moż­liwościami ich stosowania, oraz konieczność stałej wymiany informacji pomiędzy władzą lo­kalną a jej gospodarczym otoczeniem wskazu­ją na konieczność przyporządkowania, mają­cych szansę sprostania tym wyzwaniom, osób zajmujących się czynnościami koncepcyjnymi oraz odpowiednich rozwiązań organizacyj­nych. Wspomniane osoby i rozwiązania two­rzą szczególną podgrupę instrumentarium, za pomocą którego władza lokalna kształtuj e roz­wój gospodarczy gminy (schemat 9). Należą do nich:

• komisja rozwoju gospodarczego w radzie gminy,

• eksperci zewnętrzni, stanowiący stałe lub czasowe ciało doradcze,

• kadra urzędu gminy, posiadająca kwali­fikacje i doświadczenia z zakresu stymula­cji rozwoju lokalnej przedsiębiorczości,

• dostosowana do zadań związanych ze sty­mulacją przedsiębiorczości struktura or­ganizacyjna urzędu gminy,

• sprzyjające kontaktom z przedstawiciela­mi biznesu procedury współpracy,

• szkolenia radnych, członków zarządu i pra­cowników urzędu gminy w zakresie instru­mentów, metod i kryteriów stymulowania rozwoju lokalnych podmiotów gospodar­czych.

Pozostałe instrumenty

W grupie tej znalazły się instrumenty nie posiadające wyraźnych cech wspólnych z do­tychczasowo prezentowanymi (schemat 10). Jednym z nich jest specjalna strefa ekono­miczna. Strefa, jako teren charakteryzujący się szczególnymi zasadami i warunkami prowa­dzenia działalności gospodarczej, stanowi sil­ny czynnik lokalnego rozwoju gospodarczego.

106 SAMORZĄD TERYrORIALNY NR 7-8

Schemat 8 Klasyfikacja edukacyjnych instrumentów stymulacji rozwoju lokalnej przedsiębiorczości

EDUKACYJNEINSTRUMENTY r+! mo lenia J STYMULACJI ROZWOJU LOKALNEJ

PRZEDSIEBIORCZOSCJ

KRYTERIUM l FORMY STOSOWANIA INSTRUMENTÓW ~ doradztwo ekonomw:::zne l

f l KRYTERIUM RODZAJU M porady prawne

instrumenty wspomagania podmiotów instrumenty DZIALAŃ EDUKACYJNYCH oswiatowych, naukowych edukacji

badawczo-rozwojowych bezposredniej

l KRYTERIUM RODZAJU DZIALAŃ WSPOMAGAJĄCYCH • ( • ~ +

pnitkazywenio w iomlie domwizny bonifikały od opłat rocznytli z tyu. bonili<oly cenowo sto.,wone przy nilruc:homosci ne budowt i Wl.-go urlll<fu niorucllomooci sprzedaży nietuchomoa:::i podmiotom.

ulrlymywanie pońs1Wowydl azloll udzielono jo-m oswial:lwym, k11>18 prowadze, dzialohosć oawiotow-. wyt&ZY<il l ozl<ół pubiemydl naukowym i bedewczo-rozwo;:,wym naukow._ i bedawcm-rozwoiowtt

zwohienio z obowi'lll<u 2l>yoio w <kodze ~ boniiikoty oonowe od piorw&mj oploty i opielrocznych nlorudlomooci pn~~znacmnoj na~Niiza<it cellw pobieranydl z tyiiJłu uzylccwonio wieczytlego niorudlomosci

pubicznydl (budowo i ulrlymywonie pońctwowydlozl<ół """"'woj wtącoj do raolzoc; oolów pt.t>lcznydl (bu-a i wytazydl , azloll publi:znydl) ulrlymywonie poń•twowydl•21<Dł wyt•zydl i nkól publcznydl)

Źródło: Opracowanie własne.

Schemat 9 Klasyfikacja koncepcyjno-organizacyjnych instrumentów stymulacji rozwoju

. lokalnej przedsiębiorczości

KONCEPCYJNO-ORGANIZACYJNE INSTRUMENTY STYMULACJI ROZWOJU

LOKALNEJ PRZEDSIĘBIORCZOSCI

KRYTERIUM ROD< AJU INSTRUMENTU l KRYTERIUMRODZAJUINSTRUMENTU

l l l l sprzriafąoe kantak1om z

doAJiiOWana do zadań kadra urzęłil gminy posiodOJąc& przedstawicielami biznestJ proced.uy szi<Dionio rodnydl, czlonkćw

zwi~anydl ze otymulacj~ kwellkacje i doowiedczenia z w~raq zwłaszcza w zała'esie ~łiJ i pn!CX>Wniolw urzęłil

prcc:.dtoy blcaizacyjnoj i doolopnooci gminy pr.zeclsiebi:lrczosc:i rtulch.ra zakra"' otymulacjj rozwotu lokahej

do urz~ inlrn1n!icuyled!nicZ11oj orgonizOC)jno urzęłiJ gminy pn:ed&łebiorc:zo&ci

l okspom """'"łnni j l ko_,. ro~u j gospodotezego w radzie gminy

Źródło: Opracowanie własne .

J

Andrzej Sztando, Gminne instrumenty kształtowania ... 107

Schemat 10 Klasyfikacja pozostałych instrumentów stymulacji rozwoju lokalnej przedsiębiorczości

r POZOSTALE INSTRUMENTY l KRYTERIUM RODZ JU INSTRUMENTU

ł ' ł związane z polityką przestrzenną l l

wspierające parki

l l specjalna strefa ekonomiczna naukowo-technologiczna

l KRYTERIUM RODZAJU DZIAŁAŃ OCHRONNYCH {odszkodowania l

l 1 wykupłania nieruchomo&ei Ub ich zamiany neruchomosci slosowane

cze&ei stosowane w sytuacji w aytuacf uniamaziwianie uniemoziwienie (ograniczenia) (ograniczenia) mozliwo&ei ich mozłwo&ci ich dotychczasowego dotychczawwego utyłc.ow.,ia w

u2ytkowania w związku z uchwalaNem związku z uchwaloniem (zmiana.) {zmiana.) miejscowego pillnu miejscowego pktnu

zagospodarowania przestrzennego zaQOspodarowania przestrzennego

Źródło : Opracowanie własne .

Decyzja o jej ustanowieniu pozostaje w wy­łącznej kompetencji Rady Ministrów, jednak rola władzy lokalnej w procesie ubiegania się o niąjest bardzo duża. Strefa jest bowiem in­strumentem współtworzonym przez władzę lokalną. Chodzi tu nie tylko o warunkującą cały proces zgodę rady gminy, ale również o zapew­nienie przez nią nieruchomości gruntowych, przygotowanie wniosku i analiz, Iobbying na rzecz ustanowienia strefy i inne działania.

Pewna część działań prowadzonych przez władzę lokalną, mających na celu ochronę lo­kalnych jednostek gospodarczych, ma charak­ter obligatoryjny. Są to przede wszystkim dzia­łania związane z gospodarką przestrzenną, na które składają się:

a) odszkodowania za szkodę powstałąnasku­tek uniemożliwienia (istotnego ogranicze­nia) korzystania z nieruchomości lub jej części (w dotychczasowy sposób lub w spo­sób zgodny z dotychczasowym przeznacze­niem), zaistniałego w związku z uchwale­niem miejscowego planu zagospodarowa­nia przestrzennego lub jego zmianą,

KRYTERIUM PODSTAWY l ODSZKODOWANIA • ... za 02l<od' powslal'l na •ku lok za obnitenie wanosc:i

uniemotiwtenia korzystania z nierudlomosc:i nieruchomosci będąco skutkiem {czesci) zaistniałego w zwiqzku z uchwelonia Ub zmiany

udlwal&niem k.lb zmianą miejscowego p len u miejscowego planu zagotipOdarowania przestrzennego Z890ąJodarowenia pnastrzennego

b) wykupienie nieruchomości (części nieru­chomości) z ww. powodów,

c) zamiana nieruchomości z ww. powo­dów87,

d) odszkodowania za obniżenie wartości nie­ruchomości w związku z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodaro­wania przestrzennego, przysługujące w sy­tuacji gdy właściciellub użytkownik wie­czysty zbywa tę nieruchomość88 . Koncepcja zaliczenia tych działań do krę-

gu instrumentów interwencjonizmu lokalnego opiera się na analizie ich cech charakterystycz­nych i wyniku konfrontacji z narzędziami za­prezentowanymi wcześniej . Podobnie jak inne instrumenty, stanowią czynnik chroniący i wspomagający rozwój przedsiębiorstwa. Po­zwalają zachować jego podstawowe czynniki wytwórcze i utrzymać pozycję konkurencyjną.

87 Podstawą prawną czynności przedstawionych w punktach a}, b) i c) jest art. 36 ust. l u. o z. p.

88 Art. 36 ust. 2 u. o z. p.

l

108

Jedyna typologiczna wątpliwość, jaka może się_ tu pojawić, ma swoje źródło w fakcie, iż nie są one ani inicjowane (żądanie odszkodowania, zamiany lub wykupu składa podmiot poszko­dowany), ani swobodnie ksztahowane przez władzę_ lokalną (określaj e ustawa).

Z całąjednak pewnościąjako instrumenty stymulacji rozwoju przedsiębiorczości lokal­nej należy traktować różnorodne działania wspierające proces tworzenia i funkcjono­wania parków naukowo-technologicznych, będące inicjatywami lokalnymi, dynamizują­cymi aktywność inwestycyjną w kierunku ada­ptacji nowoczesnych technologii i tworzącymi miejsca pracy dzięki koncentracji geograficz­nej nowych przedsiębiorstw.

Podsumowanie

Instrumenty, za pomocą których władza lokalna oddziałuje na sferę przedsiębiorczo­ści, są stosunkowo bogate. Nie oznacza to jed­nak, że można je uznać, z punktu widzenia potrzeb rozwoju lokalnego, za w pełni satys­fakcjonujące . Jak dowodzą przedstawiciele

SAMORZĄD TERYTORIALNY NR 7-8

samorządu, modyfikacji wymagają niektóre z istniej ących narzędzi , a cennym nabytkiem lokalnego interwencjonizmu okazałyby się_

nowe. Ich rozwój wymaga działań legislacyj­nych, w szczególności pełniejszego usamo­dzielnienia finansowego gmin. Zdaniem nie­których ekonomistów, pożądaną zmianą by­łoby zniesienie prawnych barier podejmowa­nia przez gminy działalności wykraczającej poza użyteczność publiczną. Szczegółowe badania w tym zakresie z całąpewnością by­łyby bardzo interesujące .

Skuteczność poszczególnych narzędzi jest wysoce zróżnicowana. Praktyczne doświadcze­nia związane z ich stosowaniem wskazują na konieczność posługiwania się nimi w sposób kompleksowy. Jest to bowiem najsprawniejsza forma spożytkowania tkwiącego w nich poten­cjału. Taki sposób postępowania pozwala na osiągnięcie tzw. efektów synergicznych i mnoż­nikowych. Konieczne jest zatem określenie i zbadanie zarówno rodzajów procedur kom­pleksowego stosowania narzędzi lokalnej po­lityki gospodarczej, jak i praktycznej skutecz­ności tych procedur.

Andrzej Sztando jest pracownikiem naukowym w Katedrze Gospodarki Regionalnej na Wydziale Gospodarki Regionalnej i Turystyki w Jeleniej Górze- Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu.