Post on 25-Jan-2023
T.C.
MUĞLA ÜNĐVERSĐTESĐ
FEN-EDEBĐYAT FAKÜLTESĐ
ÇAĞDAŞ TÜRK LEHÇELERĐ VE EDEBĐYATLARI
BÖLÜMÜ
ORHUN ABĐDELERĐ VE BUNLARLA ĐLGĐLĐ YAPILAN ÇALIŞMALAR
ÜZERĐNE BĐBLĐYOGRAFYA DENEMESĐ
BĐTĐRME ÇALIŞMASI
HAZIRLAYAN
ESRA YAVUZ
DANIŞMAN
YARD. DOÇ. DR. KENAN KOÇ
MUĞLA 2006
T. C.
MUĞLA ÜNĐVERSĐTESĐ
FEN-EDEBĐYAT FAKÜLTESĐ
ÇAĞDAŞ TÜRK LEHÇELERĐ ve EDEBĐYATLARI
Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları Bölümü Başkanlığına;
Đş bu çalışma jürimiz tarafından Muğla Üniversitesi Çağdaş Türk Lehçeleri
Bölümünde BĐTĐRME TEZĐ olarak kabul edilmiştir.
BAŞKAN : Prof. Dr. Ahmet Nahmedov
ÜYE : Yard. Doç. Dr. Kenan Koç (Danışman)
ÜYE : Öğr. Gör. Nuray Açıkgöz
ONAY:
Yukarıda imzaların, adı geçen öğretim üyelerine ait olduğunu onaylıyorum.
….. /…. / …..
Yard. Doç Dr. Ali Abbas Çınar
Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları
Bölüm Başkanı
I
ĐÇĐNDEKĐLER
Sayfa No
ĐÇĐNDEKĐLER……………………………………………………………………….I
KISALTMALAR………………………………………………………………….. .IV
ÖNSÖZ…………………………………………………………………………......VII
GĐRĐŞ……………………………………………………………………………......IX
1. BÖLÜM
1. 1. Köktürklerin Menşei…………………………………………………….1
1. 2. Köktürklerin Tarihi……………………………………………………...2
1. 2. 1. I. Köktürk Kağanlığı………………………………………….2
1. 2. 2. Doğu Köktürk Kağanlığı……………………………………...4
1. 2. 3. II. Köktürk Kağanlığı……………………………....................6
2. BÖLÜM
2. 1. Köktürk Yazıtları…………………………………………………........11
2. 1. 1. Köktürkler Zamanına Ait Yazıtlar…………………………..12
2. 1. 1. 1. Bugut Yazıtı………………………………….......12
2. 1. 1. 2. Çoyrın Yazıtı…………………………………….13
2. 1. 1. 3. Hoyd Tamir Yazıtı………………………………13
2. 1. 1. 4. Ongin Yazıtı……………………………………..14
2. 1. 1. 5. Köl Đç Çor Yazıtı………………………………...14
2. 1. 1. 6. Đhe Aşeta Yazıtı……………………………….....14
2. 1. 1. 7. Bilge Tonyukuk Yazıtları……………………….14
2. 1. 1. 8. Kültigin Yazıtı………………………………......15
2. 1. 1. 9. Bilge Kağan Yazıtı…………………………........17
2. 1. 1. 10. Nalayha Yazıtı ………………………………….18
2. 1. 1. 11. Đhe Nur Yazıtı…………………………………...18
2. 1. 1. 12. Hangiday Yazıtı…………………………………18
II
2. 1. 1. 13. Talas Yazıtları…………………………………...18
2. 2. Köktürk Yazıtlarının Araştırılma Tarihi……………………………….19
3. BÖLÜM
3. 1. Köktürkçe ………………………………………………………………….24
3. 1. 1. Köktürk Alfabesinin Menşei………………………………………24
3. 1. 2. Köktürk Yazısı…………………………………………………….26
4. BÖLÜM
BĐBLĐYOGRAFYA ……………………………………………………………..28
4. 1. Rusça Yapılan Çalışmalar………………………………………………......28
4. 2. Türk Lehçeleriyle Yapılan Çalışmalar………………………………….....110
4. 2. 1. Azerî Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar…………………………....110
4. 2. 2. Başkurt Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar………………………....111
4. 2. 3. Kazak Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar…………………………..111
4. 2. 4. Karakalpak Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar………………….....119
4. 2. 5. Kırgız Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar………………………….120
4. 2. 6. Türkmen Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar…………………..........120
4. 2. 7. Özbek Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar……………………..........121
4. 2. 8. Uygur Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar……………………...........121
4. 2. 9. Yakut Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar………………………… ..122
4. 2. 10. Türkiye Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar………………………..122
4. 1. 3. Moğolca Yapılan Çalışmalar…………………………………………..133
4. 1. 4. Đngilizce Yapılan Çalışmalar…………………………………………...136
4. 1. 5. Almanca Yapılan Çalışmalar…………………………………………...145
4. 1. 6. Fransızca Yapılan Çalışmalar…………………………………………..157
4. 1. 7. Diğer Dillerde Yapılan Çalışmalar……………………………………..165
SONUÇ…………………………………………………………………………….167
III
EKLER
Köktürk Yazıtlarına Ait Resimler……………………………………….................168
Ek 1. Bugut Yazıtına Ait Resimler………………..…………………………..168
Ek 2. Çoyrın Yazıtına Ait Resim………………………………………………172
Ek 3. Hoyd Tamir Yazıtına Ait Resimler…………………………………...…173
Ek 4. Köl Đç Çor Yazıtına Ait Resimler………………………………………..174
Ek 5. Bilge Tonyukuk Yazıtına Ait Resimler………………………………….178
Ek 6. Kültigin Yazıtına Ait Resimler………………………………………….185
Ek 7. Bilge Kağan Yazıtına Ait Resimler……………………………...............190
IV
KISALTMALAR
a.g.e. Adı geçen eser
a.g.m. Adı geçen makale
Byull – SAGU Byulleten Sredneaziatskogo Gosudarstvennogo Universiteta. (Orta
Asya Devlet Üniversitesi’nin Bülteni)
C. Cilt
Çev. Çeviren
DAN Dokladı Akademiya Nauk SSSR. (Sovyetler Birliği Đlimler
Akademisinin Konuşmaları)
EV Epigrafika Vostoka (Doğu Epigrafikası)
ĐAN Đzvestiya Akademi Nauk SSSR. (Sovyetler Birliği Đlimler
Akademisinin Haberleri)
ĐGO Đzvastiya Geografiçeskogo Obşetva. (Coğrafya Derneğinin
Haberleri)
ĐRGO Đzvestya Rassiyskogo Geografiçeskogo Obşetva. (Rusya coğrafya
Derneğinin Haberleri)
JMNP Jurnal Ministerotva Norodnogo Prosveşeniya. (Halk Eğitimi
Bakanlığı)
JS Jivaya Starina. (Yaşayan Eski).
KSĐE Kratkie Soobşeniya Đnstituta Etnografi Akademii Nauk SSSR
(Sovyetler Birliği Đlimler Akademisi Etnografya Enstitüsünün
Kısa Haberleri)
KSĐĐMK Kratkie Soobşeniya Đnstituta Đstarii Material Kultur SSSR
(Sovyetler Birliği Đlimler Akademisi Maddi Kültür Tarihi
Enstitüsünün Kısa Haberleri)
KSĐNA Kratkie Soobşeniya Đnstituta Narodov Azii An SSSR ((Sovyetler
Birliği Đlimler Akademisi Asya Halkları Enstitüsünün Kısa
Haberleri)
MĐA Materialı Đ Đssledovaniya Po Arheoloji SSSR.
No Numara
OGN Otdeleniye Gumanitarnıh Nauk (Sosyal Bilimler Bölümü)
V
OLYA Otdeleniye Literaturı i Yazıka (Edebiyat ve Dil Bölümü)
OON Otdeleniye Obşestdennıh Nauk ( Toplumsal Biimler Bölümü)
s. Sayfa
S. Sayı
SA Sovetskaya Arheologiya (Sovyet Arkeolojisi)
SE Sovetskaya Etnografiya (Sovyet Etnografyası)
ST Sovyetkaya Tyurkologiya (Sovyet Türkolojisi)
STOE Sbornik Trudov Orhonskoy Ekspeditsii (Sbornik Seyahatlarıyla
Đlgili Divan)
SV Sovetskoe Vostokovedenie (Sovyet Şarkiyatı)
TDAV Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı
TDAY Türk Dünyası Araştırmaları Yayınları
TDK Türk Dil Kurumu
TĐĐAÄ Trudı Đnstituta Đstorii Arheologii Etnografii (Etnografya, Arkeoloji
ve Tarih Enstitüsü Çalışmaları)
TĐKA Türkiye Đşbirliği ve Kalkınma Dairesi Başkanlığı
TNĐĐYALĐ Tuvinkiy Nauçno – Đssledovatelskiy Yazıka, Literaturı Đ Đstorii.
(Tuva Dil, Edebiyat ve Tarih Đlmi Araştırma Enstitüsü)
TTK Türk Tarih Kurumu
TTKO-ĐRGO Trudı Troitsko– Kyahtinskogo Otdela imp. Russkogo
Geografiçeskogo Obşestva. (Rus Coğrafya Derneği Troitsk –
Kyahtinsk Bölümü Eserleri)
UZ Uçenıe Zapiski (Đlmi Notlar)
UZHNĐĐYALĐ Uçenıe Zapiski Hakasnogo Nauçno – Đssledovatelskogo Đnstituta
Yazıka, Literaturı i Đstorii. ( Hakas Dil, Edebiyat ve Tarih Đlmi
Araştırma Enstitüsünün Đlmi Notları)
vb. ve benzeri
VDĐ Vestnik Drevniy Đstoriya. (Eski Tarihin Habercisi)
VĐMK Vestnik Đstoriya Mirovoy Kulturı. (Dünya Edebiyat Tarihinin
Habercisi).
VYA Voprosı Yazıkovnaniya. (Dilbilim sorunları).
YAM Yazık i Mışlenie. ( Dil ve Düşünce)
VI
Yay. Yayınları
Zan Zapiski Akademi Nauk (Đlimler Akademi Notları).
ZĐMAĐ Zapiski Đmperotorskogo Moskovskogo Arsologiçeskogo Đnstituta
(Đmparatorluk Moskova Arkeolojik Enstitüsünün Notları)
ZVO Zapiski Vostoçnogo Stdeleniya Russkogo Arheologiçeskogo
Oloşeştva. (Rus Arkeolojik Cemiyetinin Doğu Bölümünün
Notları)
VII
ÖN SÖZ
Milletlerin, millî kültür hazineleri, onların hayatlarında büyük bir öneme
sahiptir. Türk milletinin tarihî ve kültürel miraslarından biri olan Köktürk yazıtları
Türk milleti için önem taşımaktadır. Türk adının ilk defa geçtiği bu metinler
tarihimizin çok eski devirlere dayandığını belgelemektedir.
Köktürk yazıtları dil, tarih ve edebiyatımız açısından köken oluşturduğu için
hayatî önem taşımaktadır. Türk lehçeleriyle ilgili yapmış olduğumuz çalışmaları bu
temele dayandırmaktayız.
Yukarıda önemini belirttiğimiz Eski Türkçe sahasında yapılmış araştırmaların
derli toplu bir bibliyografyasının olmayışı bu konuyu ele almamızdaki en büyük
etken olmuştur. Konumuzla ilgili literatür tarama aşamalarında G. Aydarov’un
Bibliografiçeskiy Ukazatel’ Literaturı Po Yeniseysko-Orhonskim i Talaskim
Pamyatnikam Drevnetyurkskoy Pis’mennosti∗
adlı çalışmasıyla karşılaştık. Ancak bu
kitap 1979’a kadar yapılmış çalışmaları kapsıyordu. 1979’a kadar yapılan
araştırmalarda adı geçen kitaptaki eserlerin harf çevrimini, Rusça eserlerin de
tercümesini ekleyerek sistematik bir halde verdik. Adı geçen kitaptaki Rusça
eserlerin bibliyografyalarının çevirisi danışman hocam tarafından yapılmıştı. Bu
kitabın harf çevrimi, 1979’dan sonraki eserlerin bibliyografyası ve diğer bölümler
tarafımdan yapılmıştır. Ayrıca 1979’dan günümüze kadar olan kısmı ise
üniversitemizin kütüphanesindeki süreli yayınları, kitapları, ansiklopedileri, ayrıca
üniversitemizin veri tabanlarından yararlanarak sanal ortamdaki yayınları tarayıp
oluşturmaya çalıştım.
Umuyoruz ki yapmış olduğumuz ayrıntılı bu çalışma Eski Türkçe üzerine
çalışan araştırmacılara kaynak açısından kolaylık sağlayacaktır. Bibliyografyadan
önce Köktürkler ve Köktürkçe hakkında bilinen bilgileri kendime göre işleyerek
konu hakkında genel bilgi vermeyi uygun buldum.
VIII
Bu çalışmada beni yönlendiren ve yardımlarını esirgemeyen hocam Yard.
Doç. Dr. Kenan Koç’a, çalışmamda bana yardımda bulunan arkadaşım Fatma
Çirkin’e, ayrıca çalışmam boyunca desteklerini esirgemeyen aileme teşekkürü bir
borç bilirim.
Esra YAVUZ
∗ G. Aydarov; Bibliografiçeskiy Ukazatel’ Literaturı Po Yeniseysko-Orhonskim i Talaskim
Pamyatnikam Drevnetyurkskoy Pis’mennosti, Đzdatel’stvo “Nauka” Kazahskoy SSR, Alma-Ata, 1979.
IX
GĐRĐŞ
Köktürkler M.S. 6 yüzyılda Altay dağlarının eteklerinde Juan-Juanlara bağlı
olarak yaşıyorlardı. Geleneksel demircilik sanatıyla ilgileniyor ve Juan-Juanlara
demir imal ediyorlardı. Köktürkler Juan-Juanların hâkimiyeti altında oldukları zaman
bile dağınık değillerdi. I. Köktürk Kağanlığının kurucusu olan Bumin Kağan’ın atası
olarak düşünülen A-hien Şad tarafından yönetilmekteydiler. Biz buradan
Köktürklerin Juan-Juanlara sadece federatif olarak bağlı olduklarını çıkarmaktayız.
Köktürkler, Çin kaynaklarından anlaşıldığı üzere Asya Hunlarının bir koludur.
Köktürk devletinin kağanının ailesi Aşına (Aşena, Asena, Zena vb.) adını
taşımaktadır. Köktürklerin tarihi efsanelerle karışık anlatılmaktadır. Bu efsanelerden
en çok ön plana çıkan “kurttan türeme”dir. Zaten bu efsane ışığında Köktürkler
Kağanlık alameti olan bayraklarında kurt başı kullanmışlardır.
Köktürkler, Asya Hun devletinden sonra ikinci büyük Türk devleti olmuş ve
birkaç Türk devleti hariç bütün Türk boylarını bir bayrak altında toplamıştır. Böylece
siyasî, idarî, kültürel ve iktisadî yapı açısından çok büyük bir devlet olmuşlardır.
Ayrıca yaptıkları akınlarla Türk örf–adet, gelenek ve göreneklerini yaymışlardır.
Köktürk tarihi, bağımsız devlet olarak yaklaşık iki yüz yıl sürmüş,
yıkılışlarından sonra yine iki asır devam etmiştir. Türk milleti ve kültürü Köktürkler
döneminde her bakımdan sistemli bir şekilde ortaya çıkmış, bir bakıma günümüze
kadar tarihe yön vermiştir. Türk adının, kültürünün yabancı devletler tarafından
tanınıp yaygın hale gelmesinin gerçekleşmesi tamamen Köktürkler sayesinde
olmuştur. Türk, Türkmen, Tork, Türkiye gibi isimler yabancı milletlerin hafızalarına
kazınmış ve günümüze kadar ulaşmıştır. Bu yüzden Köktürk tarihi yaklaşık 300 yıl
önce Batı bilim âleminde önem kazanmış ve zamanımıza kadar sayısız araştırmalar
yapılmıştır.
A. K. Kurışjanov bu kitabelerin önemini anlatmak için, “Yaşayan Türk
Lehçeleri’nin gelişme tarihini incelemede eski yazılarla yazılan Orhun Abideleri ve
Talas Yazıtları modern Türk Lehçeleri’nin genel tarihi hazinesi sayılır. Burada
onların hangi Türk Dili ailesinde yer aldığı ya da hangi dil grubuna ait olduğu o
X
kadar da önemli değildir. Fakat dilbilimcilerin çoğu bu eserlerin Oğuz grubuna ait
olduğunu söylüyorlar. Ama biz bu fikre katılmıyoruz. Çünkü o zaman Türk Dilinin
Lehçeleri sınıflandırılmamıştı. Mezar taşlarındaki yazılar ve VI – VII yüzyıldaki
eserler, Türk Lehçeleri’nin tarihini incelemenin esas kaynaklarıdır. Ele geçen Orhun
Abideleri’nin ele alınması, incelenmesi ve bir sisteme sokulması, çevrilmesi her Türk
Lehçesi için büyük önem taşımaktadır**” demektedir.
Çalışmamızın birinci bölümünde Köktürklerin menşei ve daha sonra I. Köktürk
Kağanlığı, Doğu Köktürk Kağanlığı ve II. Köktürk Kağanlığı hakkında tarihi bilgiler
verdik.
Đkinci bölümde, Köktürk yazıtları, daha sonra müstakil olarak ayrı ayrı
Göktürkler dönemine ait yazıtlar ve Köktürk yazıtlarının araştırılma tarihi hakkında
bilgiler verdik.
Üçüncü bölümü ise, Köktürkçenin menşei ve Köktürk yazısı hakkında bilgiler
oluşturmaktadır. Köktürkçenin menşei hakkında verdiğimiz bilgilerde Türkologların
Köktürk yazıtlarının dili hakkındaki görüşlerine yer verdik.
Çalışmamızın asıl kısmını oluşturan bibliyografya kısmında ise öncelikle
başlangıçtan 1979’a kadar bütün ülkelerde yapılan çalışmaların bibliyografyalarını
içeren G. Aydarov’un Bibliografiçeskiy Ukazatel’ Literaturı Po Yeniseysko-
Orhonskim i Talaskim Pamyatnikam Drevnetyurkskoy Pis’mennosti adlı kitabı esas
aldık. 1979’dan sonrasına ait eserlerin bibliyografyalarını ise kendi yaptığımız
çalışmalar neticesinde eserin devamı olarak verdik.
Son bölümde ise Bugut, Çoyrın, Hoyd Tamir, Köl Đç Çor, Bilge Tonyukuk,
Kültigin ve Bilge Kağan yazıtlarına ait resimlere yer verdik.
** G. Aydarov; Bibliografiçeskiy Ukazatel’ Literaturı Po Yeniseysko-Orhonskim i Talaskim
Pamyatnikam Drevnetyurkskoy Pis’mennosti, Đzdatel’stvo “Nauka” Kazahskoy SSR, Alma-Ata, 1979. s. 5.
1
1. BÖLÜM
1. 1. KÖKTÜRKLERĐN MENŞEĐ
Göktürklerin menşei kaynaklarda efsanelerle karışık anlatıldığı için kesin bir
neticeye varmak zordur. Ancak yapılan araştırmalarda ortaya çıkan sonuç
Göktürklerin 542 yılı öncesinde Altay dağlarının güney eteklerinde yaşıyor olmaları
ve Hunların kuzey boylarından gelmeleridir1. Kağan ailesi Aşına soyundan
gelmektedir.
Kaynak metinlerde Göktürklerin menşei hakkında iki efsane kaydedilmiştir.
Olağanüstü olaylarla süslenmiş olsalar da söz konusu metinler büyük tarihi önem
taşımaktadır. Bu efsanelerden birincisi kurttan türeme, ikincisi ise Hunların
kuzeyindeki Suo ülkesinden çıkma hadisesidir2. Ancak anlatılan bu efsaneler Hunlar
döneminde de bir çok Türk devletinin efsaneleriyle benzerlik gösterdiğinden dolayı
Köktürklerin, kağanlık kurmadan çok önce de yaşadıklarını düşünmekteyiz.
1 Prof. Dr. Ahmet Taşağıl, Göktürkler, Türkler Ansiklopedisi, Cilt 2, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara
2002, s. 15. 2 Prof. Dr. Ahmet Taşağıl, Göktürkler, Genel Türk Tarihi, Cilt 1, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara
2002, s. 654.
2
1. 2. KÖKTÜRKLERĐN TARĐHĐ
Şekil 1 GÖKTÜRK KAĞANLIĞI HARĐTASI
1. 2. 1. I. KÖKTÜRK KAĞANLIĞI (552-588)
Göktürklerin tarih sahnesine çıktığı sırada onların da vassal olarak bağlı
bulundukları Moğol asıllı Juan-Juanlar Moğolistan coğrafyası başta olmak üzere Orta
Asya’nın doğusuna hakimdiler3. Köktürkler M.S. 6. yüzyılda Altay dağlarının
eteklerinde yaşıyor ve demircilikle uğraşıyorlardı. Bağlı bulundukları Juan-Juanlara
silah imal ediyorlardı.
552 yılında Bumin, Juan-Juanlara ani bir baskın yaptı. Büyük bir bozguna
uğrayan Juan-Juan hükümdarı A-na-kuei kendini öldürdü. Bu büyük zaferden sonra
Bumin Kağan “Đl Kağan” unvanını aldı. 552 yılında Köktürk devleti bağımsızlığı
resmen kazandı ve Ötüken başkent oldu.
Bumin Kağan uzun mücadeleler neticesinde milletine kazandırdığı
bağımsızlıktan sonra fazla yaşamadı. Aynı yıl ölünce yerine oğlu Kara (Çince K’o-
3 Prof. Dr. Ahmet Taşağıl, a.g.m., Türkler Ansiklopedisi, Cilt 2, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara
2002, s. 16.
3
lo), diğer unvanı Đlci (Đ-hsi-chi), Kağan oldu. Kara Kağan babasının bıraktığı işi
devam ettirdi4. Kara Kağan, Juan-Juanlarla mücadeleye devam etti ve Juan-Juanlar
553 yılında bir defa daha yenilgiye uğradılar. Kara Kağan’ın aynı yıl ölümü üzerine
kardeşi Mukan Kağan hükümdarlık tahtına oturdu. Mukan Kağan 555 yılında artık
iyice zayıflayan Juan-Juan devletini ortadan kaldırdı.
Juan-Juanların büyük bir kısmı Avarlar diye bilinmeye başladıkları batıya
kaçtılar. Muhan Kağan’ın hükümdarlığı zamanında Kağanlık, Orta Asya’da politik
bir egemenlik haline geldi. Kuzeybatı Mançurya’da Kidanlar, Yenisey’de Kırgızlar
ve diğer boylar boyunduruk altına alındı5. 568 yılında Çin imparatoru ile akrabalık
ilişkisi kurularak, güneyden gelebilecek tehlikeler önlendi.
Devletin batı kanadının askeri komutanı (yabgu) Đstemi’nin kumandasındaki
ordu, kısa zamanda Altay dağlarının batısını, Issık-Köl ve Tanrı dağlarına kadar
hakimiyet altına aldı. Dönemin kuvvetli iki devleti olan Sasanilerle Bizans’ı Köktürk
siyaseti doğrultusunda bir çizgiye oturttu. Soğdluları Đran’a karşı koruyarak Đpek
Yolu ticaretini kontrol altına aldı. Ayrıca Đran ile Bizans arasında karışıklık çıkararak
devletin batıdaki manevra kabiliyetini kolaylaştırdı6.
Devletin sınırlarını büyülten, yani Köktürklerin yükseliş döneminin en önemli
şahsiyetlerinden biri olan Mukan Kağan 572 yılında öldü.
En küçük kardeş olan Tapo Kağan, 572’de ağabeyinin yerine Doğu Kağanı (9
yıl), 576’da amcası Đstemi’nin yerine Büyük Kağan (5 yıl) olmuştur7.
Tapo Kağan topraklarının genişliğinden dolayı devleti iki idari kısma ayırarak
doğusuna kardeşi K’o-lo’nun oğlu Şe-t’u (Đşbara)yu, batısına da küçük kardeşi
Jotan’ı kağan unvanı ile tayin etti.
Tapo Kağan çok yumuşak bir mizaca sahip olduğu için devlet yönetiminde ve
halkın gözünde itibarı iyice azaldı. 581 yılında Tapo Kağan’ın ölümüyle yerine
4 Prof. Dr. Ahmet Taşağıl, a.g.m., s. 17. 5 Dr. Larissa S. Baratova (Çev.: Başar Batur), Orta Asya’daki Türk Kağanlığı, Türkler Ansiklopedisi,
Cilt 2, Yeni Türkiye Yay., Ankara 2002, s. 86 6 Dr. Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yayınları, Đstanbul 2005, s. 76. 7 Yılmaz Öztuna; Büyük Türkiye Tarihi, C. 1, Ötüken Yay., Đstanbul 1983, s. 68.
4
devlet meclisi kararıyla Đşbara Han, Hakan oldu. 582 yılında ise kağanlık resmen
ikiye ayrıldı.
1. 2. 2. DOĞU KÖKTÜRK KAĞANLIĞI (582 - 630)
Bir sürü tartışmalardan sonra kağan olan Işbara, adı gibi cesur bir şahsiyete
sahip olduğu için devlete bağlı bütün boyların kalbini kazanmıştı. Doğu sınırları
dışındaki Moğol kabileleri dahi ona itaat etmişlerdi8.
Devletin içine sızan Çinliler devlet ve devlet adamları hakkında bütün bilgilere
sahip olduktan sonra devlet otoritesini sarsmak için çeşitli entrikalar çevirmiştir.
Böylece Đşbara Kağan’a muhalifler artmıştır. Đşbara Kağan, içine düştüğü güç
durumdan Çin’e yaklaşarak kurtulmaya çalıştı. Böylece Çinliler ezeli düşmanları
olan Türkleri asimile etmeye çalışarak, halkı Çince konuşamaya, Çinliler gibi
giyinmeye, Çin adetlerini kabul etmeye zorladı.
Köktürk hakanlığının iyice zayıflaması ile Türk ahali Çin’e iltica etmeye
başladı. Hükümdar ailesi içinde kargaşalıklar çıktı. Bu kargaşalıkta Đşbara öldü (587).
Yerine geçen kardeşi Baga Çor ve arkasından devlet meclisince hakan ilan edilen
Tulan döneminde de durum düzelmedi. Çin’in sonu gelmez hile ve desiseleri Đle
Tulan’ın yerine geçen K’i-min Batı Köktürklerin kağanı Tardu’ya karşı kışkırtıldı.
Fakat başarı elde edemedi. K’i-min, zamanında Işbara’nın reddettiği Türkleri
Çinlileştirme tekliflerini kabul etti. Ancak ölümünden sonra başa geçen oğlu Şi-pi
Köktürklerin haysiyetini biraz kurtardı. 5-6 yıl içinde ülkedeki dağınıklığı bir ölçüde
giderdi. Ülkeyi tekrar itaat altına aldı9.
Şi-pi Han, babasının aksine Çin’e karşı düşmanca bir siyaset takip etmiştir. Çin
şehirlerine hücum ettiği kaynaklarda geçmektedir. Çin’de iç mücadeleler patlak
vermiş ve bu da Şi-pi Han’ın yolunu açmıştır.
Bundan faydalanan Doğu ili Türkleri kendilerini Çin nüfusundan kurtarmakla
kalmamışlar, Çin’e karşı üstün bir durum sağlamağa dahi muvaffak olmuşlardı. Bu
8 Prof. Dr. Ahmet Taşağıl, Göktürkler, Türkler Ansiklopedisi, Cilt 2, Yeni Türkiye Yay., Ankara
2002, s. 21. 9 Dr. Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 77.
5
suretle Doğu Göktürk Kağanlığı yeniden parlamış ve eski kudretini bulur gibi
olmuştur10.
Çin hükümdarı Yang-ti’nin Şi-pi’ye karşı hile ve desiseleri tutmayınca Çin’de
itibarı sarsıldı. Ona karşı olan muhalefet güçlendi. Şi-pi bu fırsattan yararlanarak
kendisine sığınan Liang Shi-tu’yu Çin kağanı ilan etti11.
Shih-pi Kağan, 619 yılının Şubat ayında Çin’e karşı büyük bir akına geçti. Sarı
ırmağı, hiçbir mukavemetle karşılaşmadan aştıktan sonra T’ai-yüan şehrine hücum
edecek iken öldü. Shih-pi’nin ani ölümü üzerine Doğu Göktürk tahtına, onun oğlu
küçük olduğu için kardeşi Đlteber Şad, Ch’u-lo Kağan unvanıyla geçti12. Ç’u-lo
Kağan da Çin’e karşı sert bir siyaset izledi. Çin’de T’ang sülalesinin muhalifleriyle
birlikte hareket etmeye başlamış ve Çin’e saldırdı. Ancak Ç’u-lo Kağan 621 yılında
zehirlenerek öldü.
Ch’u-lo’nun kardeşi Bagatur Şad, üvey annesi Đch’eng prensesin desteğiyle Đl
Kağan (Chie-li/hsie-li) unvanıyla Doğu Göktürk tahtına oturdu13.
Đl Kağan, sahip olduğu büyük güce rağmen önemli hatalar yapmıştı. Göktürk
töreleri, kanunları yüksek mevkilere getirilen Çinli ve Soğdlu vezirler tarafından
bozuldu. Bunun üzerine milletin kağanına ve devletine güveni kalmadı14.
Üstelik bu yıllarda kıtlık olmuş ve ekonomik sorunların artmıştır. Bütün bu
sorunlar artık halkın isyan etmesine neden oldu. K’ie-li Kağan, Çinlilere esir düşünce
bütün halkı ve toprakları Çinlilerin eline geçti. Böylece 630 yılında Doğu
KöktürkKağanlığı bir devlet olarak yıkıldı. Burada yaşayan Türk boyları Çin
hakimiyeti altına girdi. Bağımsızlığa alışan Türk boyları birçok kez ayaklanmışsa da
bu sonuç vermedi. Bunların en önemlisi 639 yılında T’ang imparatorluğunun
10 Prof. Dr. Akdes Nimet Kurat; Göktürk Kağanlığı, Türkler Ansiklopedisi, C. 2, Yeni Türkiye Yay.,
Ankara 2002, s. 60 11 Dr. Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yayınları, Đstanbul 2005, s. 77. 12 Prof. Dr. Ahmet Taşağıl, Göktürkler, Türkler Ansiklopedisi, C. 2, Yeni Türkiye Yay., Ankara 2002,
s. 25. 13 Prof. Dr. Ahmet Taşağıl, a.g.m., Türkler Ansiklopedisi, Cilt 2, Ankara 2002, s. 25. 14 Prof. Dr. Ahmet Taşağıl, Göktürkler, Genel Türk Tarihi, C. 1, Yeni Türkiye Yay., Ankara 2002, s.
670.
6
sarayında görevli olan Köktürk prensi Kürşat’ın 39 arkadaşıyla Çin sarayını
basmasıdır. Ancak bu baskın kanlı bir şekilde sonuçlanmıştır.
630-680 yılları Köktürklerin hakimiyetlerini kaybettikleri hazin bir devir oldu.
Köktürk abidelerinde belirtildiğine göre, bu fetret devrinin yaşanmasına;
a) Devlet adamlarının kifayetsizliği,
b) Türk kavminin tedbirsizliği,
c) Çin’in kurnazca politikası ve yıkıcı propagandası, yol açmıştır15.
1. 2. 3. II. KÖKTÜRK KAĞANLIĞI (682-745)
Kutluğ Kağan kaynakların açıkça belirttiği üzere Doğu Göktürk Kağanı Đl’in
soyundan geliyordu. Kendinden önceki bağımsızlık karakterlerinin kanlı savaşlara
rağmen başarısız olması Kutluğ’u yıldırmadı. Ayrıca daha planlı davranarak Çin
sınırlarından uzağa kaçtı (Çogay Kuzı). Arkasından Karakum Kalesi’ne geçerek
Dokuz Oğuzların sürülerini yağmaladı. Biraz askeri güç kazanınca II. Göktürk
Devleti’nin bağımsızlığını ilan etti. Kardeşlerinden Beg-Çor’u Şad, Tuo-hsi-fu’yu da
yabgu tayin ederek devletini teşkilatlandırdı. Çin’de hapiste bulunduğu yerden
kaçarak Göktürk Devletine sığınan Tonyukuk’un Kutluğ tarafından Apa Tarkan tayin
edilmesiyle esas kuvvetini aldı. Tonyukuk yaptığı planlar ve uyguladığı stratejiler
sayesinde devlet sağlam temellere oturtuldu16.
Vaktiyle olduğu gibi şimdi de Türk Kağanlığının en büyük düşmanı Çin
Đmparatorluğu idi. Bunun içindir ki Kutluğ Kağan, hakimiyeti ele alır almaz hemen
Çin ile savaşmaya başladı. Çin kaynaklarında 682 yılından itibaren “Ko-to-lo”
(Kutluğ) Kağanın harpleri ve “T’u-kü-e”lerin (Türklerin) hücumlarından
bahsedilmektedir17.
Kutluğ Kağan öncelikle kendisine itaat etmeyen kuzeydeki Türk ve diğer
kavimlere karşı akınlar düzenledi ve onları kontrol altına aldı. Kutluğ Kağan, dağılan
bütün Türk halklarını topladığı için “Đl toplayan” anlamında Đlteriş unvanını aldı.
15 Dr. Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 78. 16 Prof. Dr. Ahmet Taşağıl, Göktürkler, Türkler Ansiklopedisi, C. 2, Yeni Türkiye Yay., Ankara 2002,
s. 31. 17 Prof. Dr. Akdes Nimet Kurat; Göktürk Kağanlığı, Türkler Ansiklopedisi, C. 2, Yeni Türkiye Yay.,
Ankara 2002, s. 64
7
Kutluğ Kağan’ın 691 yılında hastalanıp ölmesiyle yerine kardeşi Kapgan, kağan
oldu. Kapgan Kağan hükümdar olur olmaz ezeli düşman Çin’e akınlar yapmaya
başladı. Çin’i haraca bağladı. Sonra Kırgızları kontrol altına aldı.
Çin’e 100 bin kişilik bir orduyla akın düzenleyip denize kadar ulaştı. Aynı yıl
Kapgan Kağanın oğlu Đnal ile Bilge’nin komutasındaki batı grubu, Altayları aşıp
“Türk bodun”dan olduğu halde yanlış hareket yapan Türgiş (On-oklar)leri dize
getirdiler. Bütün bu bölgedeki Türk unsurlarını Köktürklere bağladılar18.
Devletin sınırları git gide genişliyor ve ülkeyi yönetmek güçleşiyordu. Çin’in
kışkırtmaları ve Kapgan Kağan’ın yürüttüğü sert siyaset ülke içerisinde
karışıklıkların çıkmasına neden oluyordu. 714 yılında Oğuzların isyanları güçlükle
bastırıldı. Ancak bu sefer dönüşü pusuya düşürülen Kapgan Kağan öldürüldü (716).
Kapgan Kağan’dan sonra yeğenleri Bilge Kağan ile Kül Tigin, Kapgan’ın iki
oğlu ile iktidar mücadelesine giriştiler. Bu mücadeleyi kazandıktan sonra,
konfederasyondan ayrılmak isteyen kavimlere ve Çin entrikalarına karşı uzun
savaşlar açıldı. Kül Tigin’in 27 Şubat 731’de ve ağabeyi Bilge Kağan’ın 25 Kasım
734’de öldürülmelerine kadar bu mücadeleler sürüp gitti19. Kül Tigin ve Bilge
Kağan, Kapgan Kağan’ın oğulları ve akrabalarını öldürdüler. Bilge, kardeşi Köl
Tigin’in ısrarı üzerine kağan oldu (716-734). Köl Tigin de ordu komutanlığına
getirildi. Bilge Kağan, Tonyukuk’un kızıyla evlendi. Tonyukuk, Kutluğ ve Kapgan
Kağan’dan sonra, Bilge Kağan zamanında da vezirlik yaptı. Tonyukuk, Bilge
Kağan’a devlet yönetimi ve devletin faaliyetler konusunda çok büyük yardımlarda
bulunmuştur. Bilge Kağan, vezir Tonyukuk’un da telkinleriyle dağınık olan
Köktürkleri toplamadan ve güç kazanmadan Çinlilere saldırıda bulunmamıştır. Çin
bu dönemde hem askeri, hem ekonomik olarak çok güçlüydü, bu yüzden her
bakımdan zayıf olan Göktürklerin Çinliler üzerine saldırmaması mantıklı bir
hareketti.
Fakat Çin boş durmuyordu. Basmıllarla birleşerek Köktürkleri bertaraf etmek
istiyordu. Tonyukuk’un dahiyane planı ile önce Basmıllar üzerine gidildi. Sonra
18 Dr. Ali Akar, Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 79. 19 Yılmaz Öztuna; Büyük Türkiye Tarihi, Ötüken Yay., C. 1, Đstanbul 1983, s. 78.
8
Çin’e şiddetli bir saldırı düzenledi. Şan-Tan savaşında Çin ordusu perişan edilerek
Beşbalık ele geçirildi. Batıdaki Türgişler tekrar itaat altına alındı20.
720 yılında öldüğü sanılan Tonyukuk, tarihte adları bilinen devlet adamları
arasında en büyüklerinden biridir21. Tonyukuk ölünce hatırasına, kendi ağzından
yazılmış olan bir kitabe Orhun’da, Bayan-çokto mevkiinde dikilmiştir22.
730 senelerine doğru Hıtanlar yüzünden Çin ile devam eden dostane
münasebet bozulmuş, bu sırada da Dokuz Oğuzlar isyan etmişlerdi. Bu isyan bir sene
sürmüş, Türk orduları beş defa harp etmişlerdi. En son harbi müteakip Türk orduları
Amgan Kurgan denilen yerde kışlarken ansızın hücuma uğramışlar, vukua gelen
harpte düşmanı püskürtmüşler ise de Kül Tegin koyun yılının on yedinci günü vefat
etmiş, dokuzuncu ayın yirmi yedinci günü de yuğ merasimi yapılmıştı. Türbesini,
heykelini, kitabesini de maymun yılında yedinci ayın yirmi yedinci günü tesis
etmişlerdi23. Kül Tigin’in adına, ağabeyi Bilge Kağan tarafından bir kitabe
dikilmiştir. Bilge Kağan’ın ağzından yazılan bu kitabeyi Kül Tigin’in yeğeni Yolluğ
Tigin, 20 gün boyunca Koşu Çaydam’da oturarak yazmış, Çin’den getirilen taş
ustaları ise kazımışlardır.
Đki büyük yardımcısını kaybeden Bilge’nin bundan sonra 734 yılında Kitan ve
Tatabılara karşı kazandığı bir zafer dışında herhangi bir faaliyeti görülmemiştir24.
On sekiz yıl devleti idare ettikten sonra Bilge Kağan bir bakanı (Buyruk Çor)
tarafından zehirlendi. Ölmeden önce kendisini zehirleyen Buyruk Çor ve ortaklarını
öldürttü. Kendisi de 25 Kasım 734 yılında vefat etti. Defin töreni ise 22 Haziran
735’te yapıldı25.
Bilge Kağan’dan sonra Göktürk devleti tahtına oğlu Y-yen (I-jen) çıktı ve sekiz
yıl hakimiyet sürdü. Onun zamanında Türk devletinin bütünlüğünün muhafaza ve
20 Dr. Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 79. 21 Prof. Dr. Akdes Nimet Kurat; Göktürk Kağanlığı, Türkler Ansiklopedisi, C. 2, Yeni Türkiye Yay.,
Ankara 2002, s. 71. 22 Dr. Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 79. 23 Hüseyin Namık Orkun, Eski Türk Yazıtları, T. D. K., Ankara 1987, s. 12. 24 Dr. Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yayınları, Đstanbul 2005, s. 80. 25 Ahmet Taşağıl; Gök-Türklerin Sonu ve Belgeler, Belleten, C. LXIII, S. 236, T.T.K. Yay., Nisan
1999, Ankara, s. 24.
9
Çinle iyi münasebetlerin devam ettirildiği biliniyor. Çin imparatoruna üç defa elçi
gönderilmesi, Çin kaynaklarında Türk akınlarından bahsedilmeyişi iyi komşuluk
münasebetlerine delildir. Yiyen kağanın nasıl öldüğü hakkında herhangi bir kayda
rastlanmıyor, ancak bu vakanın 742’de olduğu anlaşılıyor26.
Yerine kardeşi geçerek, Tengri Kağan unvanını aldı. Yaşı küçük olduğu için
devlet işlerinde muktedir görülmeyen Tengri Kağan, idareyi gerçekte annesine
kaptırmıştı. Vezirlerden Yü-ssu Tarkan ile işbirliği yapan annesi, devlet adamlarının
çoğunu küstürdü. Devletin doğu ve batı kanatlarını idare amcaları şadlar, boylar ve
halk tarafından seviliyorlardı. Onların nüfuzunun artması kağanın annesi ve adı
geçen Tarkan tarafından kıskanıldı. Neticede batı kanadı idarecisi şad öldürülürken,
doğu kanat şadı kendini kurtarmayı başardı. Üstelik hücuma geçip Tengri Kağanı
öldürdü. Devlet hiç yoktan kargaşaya sürüklenmişti. Doğu şadı P’an Kül tegin,
Bilge’nin bir başka oğlunu tahta geçirmişti. Ama kimse destek vermedi. Basmıllar
fırsattan istifade ederek ona saldırınca bütün kuvvetini kaybedip, tek başına kaçtı. Bu
arada daha önce tahta çıkardığı kağanı Kutluğ Yabgu öldürülüp, yine Bilge Kağan’ın
bir başka oğlunu hükümdar yaptı. Bir süre sonra onu da ortadan kaldırıp kendisini
kağan ilan etti27.
Köktürk devletinde bu otorite zayıflığından yararlanmak isteyen Çin
imparatoru, Uygur, Karluk ve Basmıl gibi Türk boylarını ayaklandırarak, Köktürk
devletinden ayrılıp, Çin’e bağlanmalarını istedi. Bu durum uzun süren barışı sona
erdirdi.
Basmıllar, Karluklar ve Uygurlar anlaşıp vaziyete hakim olarak, Aşena
hanedanından gelen Basmıl başbuğunu kağan ilan ettiler (742). Köktürk hakanı
Ozmış ve sonra da onun küçük kardeşi son Köktürk hakanı Po-emi’yi öldürdüler. Bu
arada müttefiklerin arası açıldı. Basmıl kağanı ortadan kaldırılarak Uygur başbuğu
Yabgu K’eh-li Tu’fa, Kutluğ Bilge Köl unvanı ile kağan ilan edildi (745). Böylece,
26 Prof. Dr. Akdes Nimet Kurat; Göktürk Kağanlığı, Türkler Ansiklopedisi, C. 2, Yeni Türkiye Yay.,
Ankara 2002, s. 74. 27 Prof. Dr. Ahmet Taşağıl; Göktürkler, Genel Türk Tarihi, C. 1, Yeni Türkiye Yay., Ankara 2002, s.
689-690.
10
Türk tarihinde, 552-745 yılları arasında tam 193 yıl devam eden Köktürk hanedanı
sona ermiş, yerine bir başka Türk hanedanı olan Uygurlar geçmiştir28.
II. Göktürk Devletinin yıkılma nedenleri:
1. Ülke topraklarının hükümdar ailesinin ortak malı sayılması nedeniyle
toprakların prensesler arasında paylaşılması. (Veraset sistemi)
2. Kardeşler arasındaki mücadeleler ve Çin entrikaları.
3. Ayrı ayrı Türk boylarının merkezi hakimiyete boyun eğmek istememeleri.
Bu boylardan her birinin kendini potansiyel hakim olarak görmesi vs.29
28 Dr. Ali Akar, Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 80. 29 Prof. Dr. Fuzuli Bayat; Türk Dili Tarihi – Başlangıçtan Günümüze Kadar Türk Dili, Ankara 2003,
s. 101.
11
BÖLÜM 2
2. 1. KÖKTÜRK YAZITLARI
Köktürk Yazıtları, bugünkü Moğolistan'da, Baykal Gölünün güneyinde, Orhun
nehri vadisinde, Koşo Çaydam gölü yakınlarında bulunmuştur. Yazıtların bulunduğu
yerde, yazıtların yanı sıra yüzlerce heykel, balbal, taş yoları, su kanalları, koç ve
kaplumbağa heykelleri, sunak taşları ve kutsal yerler bulunmuştur. Heykeller
arasında Bilge Kağan'ın, eşinin, kardeşi Kültigin’in de heykelleri bulunmuştur. Ne
yazık ki bunların bazı parçaları kaybolmuş, kalan kısımları kırılmış bir halde ele
geçmiştir. Yazıtların bulunduğu bu geniş bölge bir çok tarihi ve kültürel unsuru
içinde barındırmaktadır.
Köktürk yazıtlarının bulunmasıyla bütün dünyanın ilgisini bu topraklara çekti.
Tabii ki bu olay bir çok tartışmayı da beraberinde getirdi. Önce bu yazıtların hangi
halka ait olduğu tartışmaları ortaya çıktı. Sonra bu abidelerde yer alan Çince
yazılardan hangi halka ait olduğu ortaya çıkınca, bu yazıtları okuma ile ilgili
çalışmalar başladı. Zaten bu konu hala güncelliğini korumaktadır. Daha sonra
yazıtların dilinin kaynağı araştırılmaya başlandı ve bu konuda birçok bilim adamı
kendi tezlerini öne sürdü, bu fikirlerin bazıları taraftar topladı, bazılarının fikirleri
destek görmedi. En son olarak bu yazıtların nazımla yazılmış olduğu tezi ortaya
atıldı, ama bu fikir de desteklenmedi.
Köktürk yazıtları gerek dili, gerek içeriği, gerekse üslubu açısından çok büyük
öneme sahip metinlerdir. Đçerisinde barındırdığı halk edebiyatı öğeleri ile o dönem
halkının yaşayışı, örf-adet ve gelenek-görenekleri hakkında birçok bilgiye sahip
olmaktayız. Bilge Kağan, Kültigin ve Tonyukuk, bu yazıtları yazarken devlete ve
halkına hesap verme kaygısı güttüklerinden, o zamanın tarihini gerçekçi bir şekilde
yansıtmışlar ve böylece o dönemde yaşanmış olaylara da ışık tutmuşlardır.
Orhun yazıtları basit birer mezar taşından çok bir çeşit siyasi hatırat, tarih ve
beyanname niteliği taşımaktadır. Orhun yazıtları hitabet (konuşma) üslubuyla
12
yazılmıştır. Orhun-Yenisey yazıtlarının oluşmasında sözlü kültürün büyük rolü
olmuştur30.
Şimdi sayacağımız yazıtlar içerisinde tarihi bilgiler içeren ve bilim dünyası için
en çok heyecan uyandıran yazıtlar Bilge Tonyukuk, Kültigin ve Bilge Kağan
Yazıtlarıdır. Köktürklerin tarihini, mücadelelerini, yaşayışlarını, inançlarını, idare
sistemlerini vb. birçok bilgiyi biz bu yazıtlardan almaktayız.
Ayrıca bu yazıtlar Türk adının ilk defa devletin resmi adı olması, Türkçe ilk
yazılı belgeler olması, ilk tarihi bilgilerin yer alması vb. özellikleriyle önem
kazanmaktadır.
2. 1. 1. KÖKTÜRKLER ZAMANINA AĐT YAZITLAR
Köktürkler dönemine ait olarak bilinen 13 yazıt bulunmaktadır. Ancak bunlar
en bilinenlerdir. Bunların haricinde Moğolistan’da Orhun Irmağı yakınındaki Koşo
Tsaydam bölgesinde irili ufaklı yazıtlar ve yüzün üzerinde mezar taşları
bulunmaktadır. Bunlar zamanla tahrip olduğundan okunamamaktadır.
2. 1. 1. 1. BUGUT YAZITI
I. Köktürk Kağanlığı dönemine ait olan bu yazıt 1956 yılında Moğolistan’ın
Arahangay bölgesindeki bir kurganda bulunmuş olup, şimdilerde Arahangay
Aymag’ın şehir merkezi Çeçerlerg’deki bir müzenin bahçesinde yer almaktadır.
Soğdça ve (Brahmi harfli) Sanskritçe metinlerden oluşan Bugut yazıtının
geçen tarihi süreç içinde dört yüzünde de yıpranma, aşınma ve tabakalaşıp
dökülmeler olmuş; yazılı yüzeylerin tamamına yakını orijinal görüntüsünü
kaybetmiştir31.
Yazıtın 581 yılı civarında dikildiği sanılmaktadır. Soğdça metne göre yazıt, 5.
Köktürk kağanı Mahan Kağan’a ait bir mezar taşı olup, ilk dört Köktürk kağanı
devrini anlatmaktadır. Sanskritçe metni ise 574-578 yılları arasında Köktürk
30 Fuzuli Bayat; a.g.e. , Yayl. Y., Ankara 2003, s. 102. 31 Osman F. Sertkaya, Cengiz Alyılmaz; Moğolistan’daki Türk Anıtları Projesi Albümü, TĐKA, Can
Ofset Matbaacılık, Ankara 2001, s. 153.
13
devletinde Budizmi yaymak için çalışmış olan Hintli rahip Jigagupka’nın yazdırmış
olduğu düşünülmektedir. Mahan Kağan adına dikilen Bugut yazıtı, Orhun yazıtları
gibi kaplumbağa şeklinde bir kaide üzerine oturtulmuştur. 1.98 m. yüksekliğindeki
yazıtın üst bölümünde Köktürklerin türeyiş efsanesini anlatan belden yukarısı kurt,
aşağısı insan şeklinde bir kabartma bulunmaktadır32.
2. 1. 1. 2. ÇOYRIN YAZITI
Çoyr yazıtının tarihi ile ilgili farklı görüşler mevcuttur. Prof. Dr. Osman Fikri
Sertkaya, yazıtı 687-692 yıllarına tarihlemektedir33.
Moğolistan’daki Doğu Gobi bölgesinde bulunmuştur. 6 satırlık bir metindir.
Yazıt bilinen ilk Köktürk harfli yazıttır. Bu açıdan çok büyük bir öneme sahiptir.
Üzerinde Köktürkyazıları haricinde dağ keçisi ve yılanlı olmak üzere iki damga
bulunmaktadır.
2. 1. 1. 3. HOYD TAMĐR YAZITI
Hoyd Tamir yazıtlarının 717-720 yıllarına ait olduğu sanılmaktadır. Bu
yazıtlar Hoyd Tamir bölgesinde, Tamir Irmağının kuzeyinde bulunmuştur.
Köktürk ve Uygur dönemlerinin farklı zamanlarında, birbirlerinden farklı
zamanlarında, birbirinden farklı yazı stilleriyle yazılan ve farklı konuları içeren birer,
ikişer satırlık yazıtların tespit edilebilenlerinin sayısı 20-25 civarındadır. Bunların
büyük bir kısmının üzerine sonraki dönemlerde farklı alfabelerle farklı dillerde
yazılar yazılmıştır. Bir kısmı ise geçen tarihi süreç içinde silinmiş; yalnızca bir iki
harfli sağlam kalabilmiştir34.
32 Dr. Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 87. 33 Osman F. Sertkaya, Cengiz Alyılmaz; Moğolistan’daki Türk Anıtları Projesi Albümü, TĐKA, Can
Ofset Matbaacılık, Ankara 2001, s. 167. 34 Osman F. Sertkaya, Cengiz Alyılmaz; Moğolistan’daki Türk Anıtları Projesi Albümü, TĐKA, Can
Ofset Matbaacılık, Ankara 2001, s. 189.
14
2. 1. 1. 4. ONGĐN YAZITI
Bilge Işbara Tamgan Tarkan adlı bir bey ve babası Đl Đtmiş Yabgu’nun Đlteriş
ve Bilge Kağan zamanlarında düşmanla mücadeleleri anlatılır35. II. Köktürk
Kağanlığı döneminde 719-720 yılları arasında dikilmiştir.
2. 1. 1. 5. KÖL ĐÇ ÇOR YAZITI
II. Köktürk Kağanlığı döneminde 720-725 yılları arasında Tarduşların
komutanı Đşbara Bilge Köl Đç Çor adına dikilmiştir. Bu yazıtın dört cephesi de
Köktürk harfleriyle yazılmıştır.Yazıtta, Köl Đç Çor’un Bilge Kağan zamanındaki
kahramanlıkları, Karluklar ile yapılan savaşta ölümü ve adına yapılan yuğ töreni
anlatılmaktadır. 29 satırdan oluşan bu yazıt, iki parçadan oluşan bir kaide içerisine
yerleştirilmiştir.
Yazıtın da içinde yer aldığı anıt mezar külliyesinde 8 adet insan heykeli, 5
adet hayvan (aslan ve koç) heykeli, sunak masasına ait işlemeli taşlar ve balballar
bulunmaktadır. Açık alanda korumasız bir şekilde duran Köl Đç Çor anıt mezar
külliyesindeki eserlerin hepsi önemli ölçüde tahrip olmuştur36.
2. 1. 1. 6. ĐHE-AŞETA YAZITI
Đhe-Aşeta yazıtı tahminen 724 yılında, Altun Tamgan Tarkan adına
dikilmiştir. Bu yazıt 10 satırdan oluşmaktadır.
2. 1. 1. 7. BĐLGE TONYUKUK YAZITLARI
Köktürk tarihindeki önemli şahsiyetlerden biri olan Vezir Tonyukuk, birçok
Köktürk hükümdarı zamanında önemli görevlerde bulunmuş ve Bilge Kağan
zamanına kadar yaşamıştır. Bilge Tonyukuk Yazıtı, II. Köktürk Kağanlığı
döneminde dikilmiştir ve bu dönemin tarihi olaylarını içermektedir.
Yazıtın yaratılış / dikiliş tarihi kesin olarak bilinmemektedir. Araştırmacıların
bir kısmı bu tarihi 720-725 olarak gösterirken; bir kısmı ise, Köl Tigin, Bilge Kağan
35 Dr. Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 87. 36 Osman F. Sertkaya, Cengiz Alyılmaz; a.g.e., TĐKA, Can Ofset Matbaacılık, Ankara 2001, s. 173.
15
ve Bilge Tonyukuk yazıtlarının Bilge Tonyukuk’un bizzat kendisi tarafından Köl
Tigin yazıtına cevap olarak yazıldığını, bu sebeple de Köl Tigin yazıtından önceki bir
dönemde (732-734?) dikilmiş olabileceğini ileri sürmektedirler37.
Bilge Tonyukuk, bu yazıtları kendi yazdırıp diktirmiştir. Bilge Tonyukuk bu
yazıtlarda olayları kendi ağzından naklettiğinden metnin yazarı kendisidir. Ancak
yazıcının kim olduğu yazıtta belirtilmemiştir.
Tunyukuk kendi yazıtında daha çok Đlteriş Kağan ile Bilge Kağan’ın amcası
Kapgan Kağan’ın başarılarını ve kendi hizmetlerini anlatır38.
Genelde Orhun yazıtları denilince akla gelen üç büyük yazıttan biri olan Bilge
Tonyukuk yazıtı Tolo Irmağının yukarı yatağında Bayn Tsokto bölgesinde
bulunmaktadır. Aslında Bilge Tonyukuk yazıtlarına bulunduğu yer itibariyle Bayn
Tsokto Yazıtları denmekle birlikte Orhun nehri kıyısındaki Bilge Kağan ve Kültigin
yazıtlarıyla aynı döneme ait olduğu için Orhun Yazıtları arasında yer almaktadır.
Bilge Tonyukuk Yazıtları biri diğerinden biraz daha büyük olmak üzere iki yazıttan
oluşmaktadır.
Birinci yazıt, 243 cm.; ikincisi 217 cm. yüksekliğindedir. Birinci yazıtta 35,
ikinci yazıtta 27 satır Köktürk harfli Türkçe metin bulunmaktadır39. Đki taşın dört
yüzünde de yazıtlar vardır.
2. 1. 1. 8. KÜLTĐGĐN YAZITI
Kültigin anıtı Moğolistan’daki Orhun ırmağının eski yatağı yakınlarındaki
Koçho Tsaydam gölü civarında bulunmaktadır.
Kül Tigin anıtı “Koyun yılının on yedisinde”, miladi takvimle 27 Şubat 731
yılında ölen ve Bilge Kağan’ın kardeşi Kül Tigin’in ya da prens Kül’ün anısına
dikilmiştir. Prens Kül’ün cenaze töreni “Dokuzuncu ayın yirmi yedisinde”, miladi
takvimle 1 Kasım 731’de yapılmıştır. Anıtın dikiliş tarihi yazıtlarda belirtilmemiştir.
37 Osman F. Sertkaya, Cengiz Alyılmaz; a.g.e., TĐKA, Can Ofset Matbaacılık, Ankara 2001, s. 123. 38 Talat Tekin; Orhon Yazıtları – Kültigin, Bilge Kağan,Tonyukuk –, Simurg Yay., Đstanbul 1998, s.
14. 39 Osman F. Sertkaya, Cengiz Alyılmaz; a.g.e., TĐKA, Can Ofset Matbaacılık, Ankara 2001, s. 123.
16
Ancak batı yüzündeki Çince yazıtın 1 Ağustos 732 tarihinde tamamlandığı
bilindiğine ve Türkçe yazıtlar da yirmi günde bitirildiğine göre Kül Tigin anıtının
dikiliş tarihi de 21 Ağustos 732 olmalıdır40.
Köl Tigin yazıtında Köktürk tarihine ait olaylar Bilge Kağan’ın ağzından
nakledilerek birlik, bütünlük mesajları verilir41. Bu yazıtta II. Köktürk Kağanlığının
kuruluşundan Kültigin’in ölümüne kadar olan siyasi ve askeri tarih ayrıntılı olarak
nakledilir.
Dört cepheli kitabenin kuzey yüzlerinde 13’er satır, doğu yüzünde ise 40 satır
Köktürkharfli Türkçe metin bulunmaktadır.
Taşın yüksekliği 3.75 m.’dir. Doğu ve batı yüzleri dipte 1.32 m., üstte ise
1.22 m. genişliğindedir. Anıtın kuzey ve güney yüzlerinin eni de 46 ve 44 cm.’dir.
Kül Tigin anıtının tüm yüzleri 2.75 m. boyunda yazıtlarla kaplıdır42.
Yazıtın batı yüzünde ise, devrin T’ang Đmparatorunun Köl Tigin’in ölümü
dolayısıyla gönderdiği ve evrenin düzeninden, Köl Tigin’in saygın kişiliğinden,
barışın öneminden bahseden Çince mesajına yer verilmiştir. Batı yüzünde Çince
yazılar dışında yazıta sonradan eklenmiş Köktürk harfli iki satır bulunmaktadır.
Yazıtın kuzeydoğu, güneydoğu, güneybatı yüzlerinde de Köktürk harfli Türkçe
metinler mevcuttur43.
Kültigin yazıtının doğu yüzünde dağ keçisi damgası ve batıya bakan tepelik
kısımlarında kurttan türeme efsanesini anlatan birbirine paralel kurttan süt emen
çocuk tasvirleri vardır.
Yazıt, geçen 1300 yıl içerisinde büyük ölçüde zarar görmüştür. Doğu ve
kuzey yüzlerini birleştiren kısın parçalanmış ve orijinalinde bulunan kaplumbağa
kaide parçalanmıştır. Bu yüzden 1911 yılında sunak taşından kesilen granit bir blok
üzerine oturtulmuştur.
40 Talat Tekin; Orhon Yazıtları – Kültigin, Bilge Kağan,Tonyukuk –, Simurg Yay., Đstanbul 1998, s.
11-12. 41 Osman F. Sertkaya, Cengiz Alyılmaz; a.g.e., TĐKA, Can Ofset Matbaacılık, Ankara 2001, s. 15. 42 Talat Tekin; Orhon Yazıtları – Kültigin, Bilge Kağan,Tonyukuk –, Simurg Yay., Đstanbul 1998, s.
11. 43 Osman F. Sertkaya, Cengiz Alyılmaz; a.g.e., TĐKA, Can Ofset Matbaacılık, Ankara 2001, s. 15.
17
Kültigin anıt mezar külliyesinde yazıt dışında yazıta ait bazı parçalar,
kaplumbağa kaide, sunak taşı, insan heykelleri, koç heykelleri, taşbabalar, balballar,
döşemeler, kiremitler, tuğlalar ve künkler bulunmaktadır44.
2. 1. 1. 9. BĐLGE KAĞAN YAZITI
Bilge Kağan Yazıtı da, Kültigin Yazıtları gibi Moğolistan’daki Orhun
ırmağının eski yatağı yakınlarındaki Koçho Tsaydam gölü civarında bulunmaktadır.
Bilge Kağan Yazıtı, Bilge Kağanın 734 yılında ölümü üzerine, oğlu Tengri
Kağan tarafından 735 yılında dikilmiştir. Kültigin yazıtına göre daha fazla tahrip
olan Bilge Kağan Yazıtının okunabilen yerleri daha azdır. Yazıtın yazarı yine Bilge
Kağan, yazıcısı da Yolluğ Tigin’dir. Ancak yazıtın güney yüzündeki 10.-15. satırlar
ile batı yüzündeki altı satırı okunabilen küçük yazıt Bilge Kağan’ın oğlu Tengri
Kağan’a aittir. Bilge Kağan Yazıtında, Kültigin’in ölümünden sonraki olaylar da
ilave edilmiştir.
Bu yazıt Köl Tigin anıtından birkaç cm. daha yüksektir. Doğu yüzünde 41
satır daha dar olan kuzey ve güney yüzlerinde 15 satırlık Türkçe yazıt
bulunmaktadır45. Yazıtın batı yüzünde de Çince bir yazıt vardır, ancak bu büyük
ölçüde tahrip olduğundan pek az kısmı okunabilmiştir.
Bilge Kağan anıtının kuzey yüzündeki yazıt, son yedi satırı dışında Kül Tigin
anıtının güney yüzündeki yazı ile bir aynıdır. Anıtın doğu yüzündeki 2.-24. satırlarda
da, ufak-tefek bazı farklarla, Kül Tigin anıtının doğu yüzündeki 1.-30. satırlar
aynıdır46.
Bilge Kağan anıt mezar külliyesinde (tıpkı Köl Tigin anıt mezar külliyesinde
olduğu gibi) yazıt dışında yazıta ait parçalar, kaplumbağa kaide, sunak taşı, insan
heykelleri, koç heykelleri, taşbabalar, balballar, döşemeler, kiremitler, tuğlalar ve
künkler bulunmaktadır47.
44 Osman F. Sertkaya, Cengiz Alyılmaz; a.g.e., TĐKA, Can Ofset Matbaacılık, Ankara 2001, s. 15. 45 Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 88. 46 Talat Tekin; Orhon Yazıtları – Kültigin, Bilge Kağan,Tonyukuk –, Simurg Yay., Đstanbul 1998, s.
12. 47 Osman F. Sertkaya, Cengiz Alyılmaz; a.g.e., TĐKA, Can Ofset Matbaacılık, Ankara 2001, s. 73.
18
2. 1. 1. 10. NALAYHA YAZITI
Küçük birkaç satırlık bir yazıttır. 730 yılı sıralarında yazıldığı tahmin
edilmektedir.48
2. 1. 1. 11. ĐHE NUR YAZITI
Bu yazıt da küçük bir yazıttır. Bunun da 730 yılı sıralarında yazıldığı tahmin
edilmektedir49.
2. 1. 1. l2. HANGĐDAY YAZISI
Hangiday dağında kaya üzerine yazılmış dört satırlık bir metindir50.
2. 1. 1. 13. TALAS YAZITLARI
Evliya Ata (şimdiki Talas) şehrinde bulunmuş, Batı Köktürklerine ait olduğu
tahmin edilen 21 satırlık bir metindir51.
48 Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yayınları, Đstanbul 2005, s. 89. 49 Ali Akar; a.g.e., Ötüken Yayınları, Đstanbul 2005, s. 89. 50 Ali Akar; a.g.e., Ötüken Yayınları, Đstanbul 2005, s. 89. 51 Ali Akar; a.g.e., Ötüken Yayınları, Đstanbul 2005, s. 89.
19
2. 2. KÖKTÜRK YAZITLARININ ARAŞTIRILMA TARĐHĐ
Köktürk yazıtları hakkında ilk olarak Çin kaynakları bahsetmişlerdir. 1260
yılında Đlhanlı tarihçisi olan Alâeddin Ata Melik Cüveynî (1226-1282), Moğolistan’a
yaptığı seyahat sırasında görmüş ve Tarih-i Cihangüşâ adlı eserinde bu yazıtlardan
bahsetmiştir. 15. yüzyılın ilk yarısında ünlü tarihçi Đbn-i Arabşah da, Acaibü’l-
Makdur fi Nezaib-i Teymur adlı eserinde bu yazıtlardan bahsetmiştir. Ancak bu
eserlerdeki bilgiler 17. yüzyıla kadar bilim adamlarının ilgisini çekmemiştir.
Batıda Yenisey yazıtlarından ilk bahseden Romen seyyah ve şarkiyatçısı
Nicolaie Gavriloviç Milescu’dur. Rus elçisi olarak Çin’e giderken 1675 yılı
Temmuzunda Yenisey kaya yazıtlarını görmüş ve “kayanın üzerinde kazılmış,
bilinmeyen bir yazı” olduğunu günlüğünde ifade etmiştir. Batıda Yenisey
yazıtlarından ikinci olarak bahseden, Amsterdamlı Belediye Başkanı Nicolaes
Witsen’dir. Rusya’da uzun seyahatlerde bulunan, 1678’de Rusya ve Sibirya
haritasını çizen Witsen, 1692’de yayımladığı Noord-en Oost Tartarye (Kuzey ve
Doğu Tataristan) adlı eserinde “Tobol’a dökülen Tura nehri üzerindeki Verhoturye
kasabası civarında rastladığı kaya üzerine yazılı meçhul harflerden bahsetmektedir52.
17. yüzyılın sonlarında coğrafyacı, haritacı, tarihçi olan Semen Ul’yanoviç
Remezov (1642-1720) “bütün Sibirya’nın şehirlerini, topraklarını, bozkırlarını ve
sarp yerlerini” gösterir haritasında, Talas nehrinin baş tarafına “Orhun-taş” ve “yazın
kar var” diye not düşmüş ve başka bir şey yazmamıştır53.
1709’da Poltava Savaşında Ruslara tutsak düşen Đsveçli subay J. Von
Strahlenberg Sibirya’daki sürgün yıllarında anlaşılmaz bir dille yazılmış bazı
anıtların varlığını fark etmiştir. Benzer biçimde, yine aynı dönemde Sibirya’da
bulunan Alman bitkibilimcisi D. Messerschmidt de yazıtları görmüş ve 1720’de
Petersburg Bilimler Akademisine yazılı bir sunu ile bu yazıtları tanıtarak bilim
adamlarının dikkatini çekmiştir. Ardından da sürgünden dönen Strahlenberg 1730’da
içinde yazıtlardan da söz edilen Das Nord und Östliche Theil von Europa und Asia
52 Ahmet Bican Ercilasun; Başlangıçtan Yirminci Yüzyıla Kadar Türk Dili Tarihi, Akçağ Yay.,
Ankara 2004, s. 150. 53 Çetin Cumaguloviç Cumagulov; Vilhelm Thomsen’in Çalışmaları ve Kırgızistan’da Bulunan
Göktürk Yazıtları, Belleten 1993, T.D.K.: 613, Ankara 1995, s. 102
20
adlı çalışmasını yayımlar54. Böylelikle Köktürk yazıtları, bilim dünyasının ilgisini
çeken bir cazibe merkezi olmuş ve bundan sonra bu konuyla ilgili yapılan
araştırmalar artmıştır.
G. Spaskiy bu konuda çalışmalar yapmış ve anıtlar hakkında bilgi veren
Inscriptiones Sibiriacae; de antiquis quibusdam sculpturis et inscriptionibus in
Sibiria repertis (Sibirya’nın Eski Eserleri Üzerine Notlar) adlı makalesini yayınlamış
ve bu makalenin 1822 yılında Latince’ye çevrilmesiyle yazıtlarla ilgili araştırmalar
hız kazanmıştır.
Đnceleme amacıyla giden ilk heyetler, 1887-1888’de Finlandiya’dan
Sibirya’ya gönderilen Fin araştırma heyeti idi. Fin heyetinin araştırmaları sonucunda
Yenisey yazıtlarının kopyaları yayınlandı: Inscriptions de l’Ienissei, recueilles et
puplies par la societe finlandaise d’Archologie, (=Finlandiya Arkeoloji Topluluğu
Tarafından Derlenip Yayımlanan Yenisey Yazıtları) Helsingfors, 188955.
Fin bilgini Otto Donner 18922de kelimeler arasına konan üst üste iki
noktalardan hareketle bu bilinmeyen yazının indekisini yapar : Wörterverzeichniss zu
den Inscriptions de l’Iénisséi56.
1889’da Rus Coğrafya Cemiyeti adına Moğolistan’da araştırmalar yapmaya
gönderilen Nikolay Mihayloviç Yadrintsev (1842-1894), Urga (Ulan-Bator)’ya 400
km., Karakorum ve Kara Balgasun harabelerine ise 60 km. kadar uzakta, Orhon
nehrinin kıyısı ile Koço-Çaydam gölü civarında Köl Tigin ve Bilge Kağan yazıtlarını
buldu57. Yadrintsev araştırmalarını 1890 yılında Ancies carakteres traues sur des
pierres et des ornements au bord de l’Orkhon adlı kitabında yayınlamıştır.
Rus ve Fin bilim adamlarından oluşan heyetler Kültigin ve Bilge Kağan
yazıtlarının bulunmasıyla bu bölgeye hareket ettiler. 1889 yılında Axel Olai Heikel
başkanlığında Finli heyet Orhun nehri yakınlarında araştırma yapmaya gitti. 1892
54 Leyla Subaşı Uzun; Orhon Yazıtlarının Metindilbilimsel Yapısı, Simurg Yay., Ankara 1995, s. 14-
15 55 Ali Akar, Türk Dili Tarih, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 81-82. 56 Ahmet Bican Ercilasun; Başlangıçtan Yirminci Yüzyıla Kadar Türk Dili Tarihi, Akçağ Yay.,
Ankara 2004, s. 152-153. 57 Akar, Türk Dili Tarih, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 82.
21
yılında da Köktürk yazıtlarının kopyaları Inscriptions de l’Orkhon, recueilles par
l’expédition finnoise 1890 et publiées par la Société finno-ougriene adlı eserde
yayınlamışlardır.
1891’de W. Radloff yönetiminde bir Rus araştırma heyeti bu iki yazıtın
bulunduğu bölgeye gönderilmiştir58. Bu heyetin çalışmaları 1892 yılında Atlas der
Altertümer der Mongolei adlı bir çalışmayla neşredilmiştir.
Radloff başkanlığındaki Rus heyetinin araştırmalarından elde edilen veriler
1899’a kadar bir dizi halinde yayınlanmaya devam etmiştir59. Rus ve Fin bilim
adamları araştırmaları sırasında yazıtların fotoğraflarını da çekmişler ve böylece
bilim dünyasında bir gizem olan bu yazıtların kime ait olduğu ve hangi dille yazıldığı
sorularının cevabına yaklaşılmıştı. Çünkü bu yazıtların bir yüzü Çince idi.
Bu Çince yazıttan hareketle bu iki anıttan birinin 731’de ölen bir Türk prensine
ait olduğu öğrenilmişti. Bu prensin Köl Tigin olduğu anlaşılınca yazıtların da II.
Köktürk Kağanlığından kalma taşlar olduğu böylece gün ışığına çıkmış oldu60.
Vilhelm Thomsen bu yazıtlarda geçen kelimelerle adeta oynayarak bu
kelimelerin sır perdesini aralamış ve 15 Aralık 1893 yılında Danimarka Kraliyet
Đlimler Akademisi’nin toplantısında Bilge Kağan ve Kültigin yazıtlarını okuduğunu
tüm dünyaya duyurmuştur.
1722’den beri ilim adamlarını meşgul eden meçhul taşların sırrı çözülmüş;
Güney Sibirya’nın Yenisey vadilerinde ve Moğolistan’ın ortasında, kumlar arasında
bulunan esrarlı yazıların Türklere ait olduğu anlaşılmıştır. Dil ve edebiyatımızın en
eski metinleri o tarihlerde Kutadgu Bilig’le ancak 1069’a kadar geri götürülebilirken
birdenbire 337 yıl daha geriye, 732 yılına kadar gidilmiştir. Keşif, ilim dünyasında
büyük yankılar uyandırır61.
58 Leyla Subaşı Uzun; Orhon Yazıtlarının Metindilbilimsel Yapısı, Simurg Yay., Ankara 1995, s. 15. 59 Leyla Subaşı Uzun; a.g.e., Simurg Yay., Ankara 1995, s. 15. 60 Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 82. 61 Ahmet Bican Ercilasun; Orhun Abidelerinin Araştırılması ve Muhtevası, Türk Dili, S. 399, Mart
1985, T.D.K. Yay., s. 143-144.
22
Vilhelm Thomsen’in alfabeyi çözmesinden sonra W. Radloff,
Köktürkyazıtlarının bir kısmını okuyup tercüme eder ve bunu 1894 yılında Die
Alttürkischen Inschrften der Mongolei, Erste Lieferung (Moğolistan’ın Eski Türk
Yazıtları, Birinci Yayın) yayınlamış ve 1899 yılında ise bu çalışmalarının ikinci
bölümünü yayınlar.
Vilhelm Thomsen de yazıyı çözdükten sonra metinlerin yayınlanması için
çalışmalara başlamış ve 1896 yılında Inscriptions de l’Orkhon dechiffress (Orhun
Yazıtlarının Çözümü) adıyla yayınlamıştır.
1897 yılında Klementz tarafından Tonyukuk abidesi de keşfedilir62. 1899
yılında bu yazıtla ilgili olarak ilk yayımı yine Radloff yapmıştır. 1899 yılında H.
Parker, Inscriptions de l’Orkhon adıyla Köktürk yazıtları hakkında iki kısımdan
oluşan bir eser yayınladı.
Bundan sonra Finli Gustaf John Ramstedt, Köktürk harfli iki metin daha buldu
ve yayımladı: Gustaf John Ramstedt, “Zwei uigurische Runeninscriften in der Nord-
Mongolei”, [=Kuzey Moğolistan’da Uygurca Đki Runik Yazıt], JSFOu, Helsingfors,
1913 63.
Orhon yazıtları Türkiye’de ilk kez Thomsen’in yayını esas alınarak Necip Asım
tarafından yayınlanmıştır: Orhun Abideleri, Đstanbul 192464. Necip Asım’ın bu
yayında Kültigin ve Bilge Kağan yazıtlarının metinleri, tercümeleri ve gramer yer
almaktadır.
Necip Asım, Thomsen’in eserini Şemseddin Sami’ye de göstermiştir.
Şemseddin Sami, Orhun abidelerini bizde neşretmeye teşebbüs eden ilk adamdır.
1903 tarihinde 104 sayfalık bir deftere, Köl Tigin bengü taşının doğu cephesini,
orijinal harfleriyle, transkripsiyonu ve tercümesiyle kaydetmiştir. Fakat Ş. Sami, bu
defteri tertip etmeye başladıktan bir yıl sonra vefat eder ve iş yarım kalır65.
62 Ahmet Bican Ercilasun; a.g.m., Türk Dili, S. 399, Mart 1985, T.D.K. Yay., s. 143-144. 63 Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yay., Đstanbul 2005, s. 83. 64 Talat Tekin; Orhon Yazıtları, Simurg Yayınları, Đstanbul 1995, s. 29. 65 Ahmet Bican Ercilasun; Başlangıçtan Yirminci Yüzyıla Kadar Türk Dili Tarihi, Akçağ Yay.,
Ankara 2004, s. 156.
23
Orhon yazıtlarının Türkiye’de kez yayını H. N. Orkun tarafından
gerçekleştirilmiştir: Eski Türk Yazıtları, I-IV, Đstanbul 1936-1941 (1987², 1994³)66.
Orhun yazıtlarının gramatik yönü ile ilgili ilk önemli çalışmayı A. von Gabain
yapmıştır: A. von Gabain; Alttürkische Grammatik, [=Eski Türkçenin Grameri],
Leipzig 194167.
1943’te Nihal Atsız Türk Edebiyatı Tarihi adlı eserinde Tonyukuk ve Köl Tigin
bengü taşlarının bugünkü Türkçe’ye çevrilmiş şekillerini verir68.
Doğrudan doğruya Orhun abidelerinin grameri 1968’de Talat Tekin tarafından
Amerika’da yayımlandı69. Talat Tekin; A Grammar of Orkhon Turkic, Bloomington,
1968.
Muharrem Ergin’in ilk baskısı 1970’te neşredilen Orhun Abideleri üç büyük
bengü taşın yeni okunuş ve tercümelerini ihtiva etmektedir70.
Kazak Türk bilginlerinden Aydarov’un grameri ise 1971’deAlma-Ata’da Rusça
olarak neşredildi. Abidelere ait son gramer çalışması 1980 yılındadır ve Rus
türkoloğu Kononov’a aittir.1971’de Kırgızistan’ın başkenti Frunze’de Eski Türk
Diyalektleri ve Çağdaş Dillerdeki Akisleri adıyla neşredilen ilgi çekici çalışmada
Batmanov’un başkanlığında Akılbekova, Aşiraliyev, Osmanaliyeva, Sıdıkov ve
Asanaliyev gibi Türk bilginleri; Orhun ve Yenisey abidelerinde geçen 1680
kelimenin orijinal yazılışlarının,okunuşlarının ayrı ayrı listelerini verirler71.
Köktürk yazıtları hakkındaki araştırmalar halen dünyanın çeşitli yerlerindeki
Türkoloji merkezlerinde, Rusya’da ve Türk dünyasında devam etmektedir.
66 Talat Tekin; Orhon Yazıtları, Simurg Yayınları, Đstanbul 1995, s. 29. 67 Ali Akar; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yayınları, Đstanbul 2005, s. 84. 68 Ahmet Bican Ercilasun; Başlangıçtan Yirminci Yüzyıla Kadar Türk Dili Tarihi, Akçağ Yay.,
Ankara 2004, s. 158. 69 Ahmet Bican Ercilasun; Orhun Abidelerinin Araştırılması ve Muhtevası, Türk Dili Derg., S. 399,
Mart 1985, T. D. K. Yay., s. 145. 70 Ahmet Bican Ercilasun; Başlangıçtan Yirminci Yüzyıla Kadar Türk Dili Tarihi, Akçağ Yay.,
Ankara 2004, s. 158. 71 Ahmet Bican Ercilasun; Orhun Abidelerinin Araştırılması ve Muhtevası, Türk Dili Derg., S. 399,
Mart 1985, T. D. K. Yay., s. 145.
24
BÖLÜM 3
3. 1. KÖKTÜRKÇE
3. 1. 1. KÖKTÜRK ALFABESĐNĐN MENŞEĐ
Göktürk alfabesinin çözülmesinden sonra bilim adamları bu alfabenin kökeni
ile ilgilenmeye başladılar. Çeşitli teoriler içerisinde Türklerin alfabesini Türk
kültürüne dayandıranlar olduğu gibi onun kökenini çok uzaklarda arayanlar da vardı.
Caferoğlu’nun açıkladığı 7 teoriye bir de kendisininkini eklersek bu teorileri şöyle
özetleyebiliriz:
1. Teorilerin birincisini Fin bilim alimi Heikel ortaya atmıştır. Ona göre
Göktürk alfabesinin menşei runiktir. Türkler özellikle Atilla dönemindeki
kültür alışverişleri sırasında Đskandinavlarla iletişime geçmiş ve böylece
onlardan alfabeyi öğrenmişlerdir.
2. Đkinci teoriyi ise Donner ortaya atmıştır. Donner’e göre bu alfabenin
kaynağı Ön Asya kavimlerine (Likya, Finikya, Hitit vs.) aittir.
3. Thomsen’e göre Eski Göktürk alfabesi “Arami” veya hiç olmasa
“Pehlevi” menşelidir. Göktürklerin, Soğdlar aracılığıyla bu alfabeyi
aldıkları fikrini savunmuş ve onun teorisi diğerlerine göre daha çok
taraftar bulmuştur. Sonradan Göktürk alfabesinin kaynağını Soğd
harflerine bağlamaya çalışmıştır.
4. Radloff ise bu alfabenin gelişmesinde Run alfabe sistemi tesirinin de rolu
olduğunu benimsemiş, Thomsen’in ve Heikel’in teorilerini de birleştirip
kendine ait bir teori geliştirmiştir.
5. Aristov ise 1896’da yayımladığı makalede Göktürk alfabesinin kaynağını
eski Türk damgalarına bağlamıştır. Bilim adamına göre bu damgaların
nasıl gelişimi ile Göktürk alfabesinin oluştuğu ilk bakışta göze çarpar.
Ancak damgaların nasıl gelişip harf ve alfabe oluşturduğunu
ispatlayamamıştır. Malitskiy de bu teoriye katılmıştır. Şunu özellikle
25
kaydedelim ki bu teori şimdiye kadar saydıklarımızın içerisinde milli
ruhumuza en yakın olan teoridir.
6. Sokolov ise teorisinde üçüncü teori ile beşinci teoriyi bir diğerine
bağlayarakOrhun yazısı menşeine biraz da Türk rengi katmıştır. Bu
teoriye göre Orhun-Yenisey harfleri esasen Arami asıllı olup, Türklerin
damgalarını bu alfabe ile birleştirmesi sonunda ortaya çıkmıştır.
7. Polivanov ise Sokolov’un araştırmalarına dayanarak kendi teorisini
beşinci teoriye dahil etmiştir. Yani; Arami, Soğd ve bir o kadar da Pehlevi
alfabesi ile Türk damgalarının birleştirilmesinden Göktürk alfabesi ortaya
çıkmıştır.
8. Ahmet Caferoğlu’na göre Türk alfabesi oluşum sırasında iki dönemden
geçmiştir:
a) Göz Dönemi (Görme Dönemi): Đlk önce görülen bir nesne
işaretlenmeye çalışılır. (Görülen nesneler sembolize edilir.) Yani
bu dönemdeki alfabede işaret çoktur. Alfabe bu dönemde şekilvari
(hiyegrofik) bir alfabedir.
b) Kulak Dönemi (Ses Dönemi): Đşitilen, duyulan işaretler
belirtilmeye çalışılır. Çıkarılan seslere şartı olarak işare atfedilir.
Yani dilin fonetik yapısı göz önüne alınır72.
72 Fuat Bozkurt; Türk Dili Tarihi – Başlangıçtan Günümüze Kadar Türk Dili –, Ankara 2003, s. 104-105.
26
3. 1. 2. KÖKTÜRK YAZISI
Orhon yazıtları, Türklerin yazmak için kullandıkları en eski bir alfabe ile
yazılmıştır. Türkoloji literatüründe genellikle eski Türk runik yazısı olarak anılan bu
alfabe daha çok taş, mermer vb. gibi sert cisimler üzerine yazmaya elverişli
harflerden oluşur. Eski Türk runik yazısı, Sami kökenli bütün yazılar gibi sağdan
sola yazılır73. Köktürk alfabesi 4’ü ünlü, 31’i ünsüz, 3’ü çift ünsüz seslerden oluşan
38 harften meydana gelir.
Eski Türkçenin başlıca dil özelliği saf Türkçe olmasıdır. Türkologların büyük
çoğunluğuna göre (Thomsen, Jiraux, Bazin, Kononov vb.) henüz tam belirlenmemiş
ünlülerin sayısı 10. yy’a kadar sekiz oluşudur : a, e, ı, i, o, ö, u, ü. Ünlüler uzun e kısa
olarak iki kısma ayrılır. Büyük ünlü uyumu korunmuştur. Orhun-Yenisey
yazıtlarında sekiz ünlü dört işaretle gösterilmiştir74.
Orhon yazıtlarında kullanılan yazı sistemi hece yazısı ile alfabetik yazı
sisteminin bir karışımı gibidir. Ünlü harflerinin kullanılışı sınırlı olup belirli yazım
kurallarına bağlıdır. Ünsüz işaretleri de çoğu kez ünlü ile başlan ve ilgili ünsüzle
biten heceleri ya da söz öbeklerini gösterir. Belirli durumlarda ise ünsüz işaretleri
yalnızca tek ünsüz ya da çift ünsüz değerindedir75.
Eski Türkçe’de kök kelimeler aşağıdaki şekilde oluşmştur:
1. Bir ünlü sesten ibaret olan kök:
u (Muktedr olmak, başarmak), ö (düşünmek), ı (orman, ağaç)
2. Ünsüz ve ünlü birleşmesinden ve aksine:
ya (yay), ba (kapatmak), öd (kader), ir (sabah)
3. Ünsüz – ünlü – ünsüz birleşmesinden:
bol (olmak), tod (doymak), yir (toprak)
73 Talat Tekin; Orhon Yazıtları, Simurg Yay., Đstanbul 1995, s. 22. 74 Fuzuli Bayat; Türk Dili Tarihi – Başlangıçtan Günümüze Kadar Türk Dili, Ankara 1993, s. 106. 75 Talat Tekin; Orhon Yazıtları, Simurg Yay., Đstanbul 1995, s. 24-25.
27
4. Ünlü – ünsüz – ünsüz birleşmesinden:
Irk (fal), ürk (korkmak)
5. Ünsüz – ünlü – ünsüz – ünsüz birleşmesinden:
körk (güzellik), Türk76.
Orhon yazıtlarında kullanılan biricik noktalama işareti / : / işaretidir. Bu işaret
sözcükleri yada sözcük öbeklerini ayırmada kullanılır77.
76 Fuzuli Bayat; Türk Dili Tarihi – Başlangıçtan Günümüze Kadar Türk Dili, Ankara 1993, s. 106-
107. 77 Talat,Tekin; Orhon Yazıtları, Simurg Yay., Đstanbul 1995, s. 27.
28
BÖLÜM 4
BĐBLĐYOGRAFYA
4. 1. RUSÇA YAPILAN ÇALIŞMALAR
1. 40-letiye nauçnoy deyatel’nosti doktora filologiçeskih nauk S. Ye. Malova
(Filoloji Đimlerinin Doktoru S. Y. Malov’un Đlmi Çalışmalarının 40. Yıllığı). –
“Kazahstanskaya pravka”. 1945, 21 yanvarya.
2. Abdıkalıkov, A.; Yeniseyskiye kirgizı v XVII veke (XII. Yüzyıldaki Yenisey
Kırgızları). Frunze, 1968.
3. Abdrahmanov, G. A.; Đssledovaniye po starotyurkskomu sintaksisu [XI vek]
(Eski Türkçe Sentaksıyla Ilgili Araştırmalar). M., “Nauka”, 1967.
4. Abetekov, A. K. - Baruzdin Yu. D.; Sako-usun’skiye pamyatniki talasskoy
dolinı (Talas Ortasındaki Sak-Üysün Yazıtları). –V kn.: Arheologiçeskiye
pamyatniki talasskoy dolinı, Frunze, 1963, s. 17–31.
5. Abramzon, S. M.; Etniçeskiy sostav kirgizskogo naseleniya severnoy Kirgizii
(Kuzey Kırgızistan’daki Kırgızların Etnik Oluşumu). –V kn.: Trudı kirgizskoy
arheologo-etnografiçeskoy ekspeditsii. Vıp. IV, M., 1960, s. 3–137.
6. Abramzon, S. M.; Formı sem’i u dotyurkskih i tyurkskih plemen Yujnoy
Sibiri, Semireç’ya i Tyan’–Şanya v drevnosti i srednevekov’e (Eski
Zamanlardaki ve Orta Asırlardaki Tanrı Dağları, Yetisu ve Doğu Sibirya’daki
Türklerden Önceki ve Türk Kafilelerindeki Aile Şekilleri). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik., M., 1973, s. 287–305.
7. Abramzon, S. M.; Kirgızı (Kırgızlar). –V kn.: Narodı Sredney Azii i
Kazahstana. T. II, M. 1963 (seriya “Narodı mira”), s. 164–165.
8. Abramzon, S. M.; Kirgizı i ih etnogenetiçeskiye i istoriko-kul’turnıye svyazi.
(Kırgızlar ve Onların Etnogenetik ve Tarihi, Kültürel Đlişkileri). L., “Nauka”,
1971.
9. Abramzon, S. M.; O proishojdenii imeni “kırgız” (Kırgız Isminin Kökü ve
Meydana Gelmesi). –“Sovetskaya Kirgiziya”, 1945, 9 noyabrya.
29
10. Abul’faz, Guseyni Aslan–oglı; Ermitaj kamennogo veka (Taş Devrinin
Ermitajı). – “Tehnika molodeji”, 1972, № 5, s. 50–53.
11. Adrianov, A. Đ. – Serebrennikov, Đ.; Literaturnıye trudı D. A. Klementsa
[1884-1910] (D. A. Klements’in Edebi Eseleri “1984-1910”). –“Đzv. Vostoçno–
Sibirskogo otdeleniya Russkogo geografiçeskogo obşestva”, 1916, t. XIV, s.
272 – 312 /Đrkutsk/.
12. Adrianov, A. V.; Pisanitsı po reke Mani (Mani Nehri Boyundaki Yazılar). –
“Zapiski Russkogo geografiçeskogo obşçestva (po obşçey geografii). Spb.,
1886. t. XI.
13. Adrianov, A. V.; Predvaritel’nıye svedeniya o sobiranii pisanits v
Minusinskom kraye letom 1904 g. (1904 yılın Yazında Minusinsk Ülkesinde
Bulunan Yazıların Toplanması Konusunda Belgeler). –“Đzv. Russkogo
komiteta dlya izuçeniya Sredney i Vostoçnoy Azii”, Spb., 1904, № 4, s. 25–33.
14. Adrianov, A. V.; Obsledovaniye pisanits v Minusinskom kraye letom 1907 g.
(1907 yılının Yazında Minusinsk Ülkesinde Bulunan Yazıların Araştırılması). –
“Đzv. Russkogo komiteta dlya izuçeniya Sredney i Vostoçnoy Azii”, Spb.,
1908, № 8.
15. Adrianov, A. V.; Otçet o raskopke peşçerı v gore Tepsese letom 1908 g. (1908
Yılın Yazında Tepses Dağında Yapılan Kazma Đşlerinin Hesabı). –“Đzv.
Russkogo komiteta dlya izuçeniya Sredney i Vostoçnoy Azii”, Spb., 1910, №
10, s. 1–20.
16. Adrianov, A. V.; Otçet po obsledovaniyu pisanits Minusinskogo kraya
(Minusinsk Ülkesi Yazılarının Araştırılması Hakkında Hesap). –“Đzv.
Russkogo komiteta dlya izuçeniya Sredney i Vostoçnoy Azii”, Spb., 1910, №
10, s. 41–53.
17. Adrianov, A. V.; Pisanitsa boyarskaya (Boyar Yazıları). –“Đzv. Russkogo
komiteta dlya izuçeniya Sredney i Vostoçnoy Azii”, Spb., 1905, № 6.
18. Adrianov, A. V.; Puteşestviye na Altay i za Sayanı. (Altay ve Sayan’a
Seyahatler). –“Đzv. Zapadno–Sibirskogo otdeleniya Russkogo geografiçeskogo
obşçestva”, 1888, t. VIII, vıp. 2.
30
19. Agadjonov, S. G.; Oçerki istorii oguzov i turkmen Sredney Azii IX–XIII vv.
(IX–XIII. Yüzyıldaki Orta Asya Türkmenleri ve Oğuzların Tarihiyle Đlgili
Belgeler). Aşhabad, 1969.
20. Agadjonov, S. G.; Srednevekovıye etimologii nazvaniya “tukmen” (Türkmen
Đsminin Orta Asırlık Etimolojisi). –V kn.: Tezisı dokladov i nauçnıh soobşçeniy
Vsesoyuznogo soveşçaniya po etnogenezu turkmenskogo naroda. 23–25
fevralya 1967 g. Aşhabad, 1967, s. 21–23.
21. Agmanov, Ye. – Jubanov, A. H.; Raspredeleniye çastey poyavleniya
soçetaniy znakov v orhono-yeniseyskoy pis’mennosti (Orhun Abidelerindeki
Đşaretler Birleşmesinin Meydana Gelme Parçalarının Dağıtılması). –V kn.:
Statistika kazahskogo teksta. Vıp. I. Alma–Ata, 1973, s. 630–634.
22. Agmanov, Ye.; Đmenno–atributivnıye slovosoçetaniya s priçastiyami v
pamyatnikah drevnetyurkskoy pis’mennosti (Eski Türk Abidelerindeki Đsim
Tamlamaları ve Sıfat-Fiiller). –V kn.: Filologiçeskiy sbornik KazGU. Alma–
Ata, 1964.
23. Agmanov, Ye.; Đmenno–atributivnoye soçetaniye v yazıke pamyatnikov
drevnetyurkskoy pis’mennosti (Eski Türk Abidelerindeki Đsim Tamlamaları).
Avtoref. kand. dis. Alma–Ata, 1964.
24. Agmanov, Ye.; Nablyudeniye nad strukturnoy osobennost’yu izafeta v
pamyatnikah drevnetyurkskoy pis’mennosti (Eski Türk Abidelerindeki
Tamlamaların Oluşma Özelliklerini Gözlemek). –V kn.: Tili jäne ädebiyet
mäseleleri. Almatı, 1963.
25. Agmanov, Ye.; Tendentsiya predikativizatsii slovosoçetaniy, vırajayuşçih
atributivnoye otnoşeniye v tyurkskih yazıkah (Türk Dillerindeki ….. Đlişkiyi
Bildiren Tamlamaların Predik Aitlik Şeklinde Yapılması Hakkında). –“Đzv. AN
KazSSR. Ser. obşçesvennıh nauk”, 1964, № 2.
77. Ahmetov, M. A. – Psyançin, V. Ş.; Đzolirovannıye formı deepriçastiy v yazıke
orhono–yeniseyskih pamyatnikov [v sravnitel'nom plane s sovremennım
başkirskim yazıkom] (Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki Zarf–Fiil Çeşitleri
[Modern Başkurtçayla Mukayese Edilmiş]). –V kn.: Voprosı başkirskogo
yazıkoznaniya. Ufa, 1975, s. 141–146.
78. Ahmetov, M. A.; Deepriçastiye v yazıke orhono–yeniseyskih pamyatnikov i ih
31
otneşeniye k sovremennomu başkirskomu yazıku (Orhun–Yenisey Abideleri
Dilindeki Zar-Fiiler ve Onların Modern Başkurt Diliyle Đlgisi). –ST, 1974, № 3,
s. 39–51.
79. Ahmetov, M. A.; Deepriçastiye v yazıke orhono–yeniseyskih pamyatnikov i v
sovremennom başkirskom yazıke (Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki ve
Modern Başkurt Dilindeki Zarf–Fiiller). –V kn.: Voprosı başkirskogo
yazıkoznaniya. Ufa, 1975, s. 147–163.
80. Ahmetov, M. A.; Glagol v yazıke orhono–yeniseyskih pamyatnikov (Orhun–
Yenisey Abideleri Dilindeki Fiiller). Đzd. Saratovskogo universiteta, 1978.
81. Ahmetov, M. A.; Glagol v yazıke orhono–yeniseyskih pamyatnikov [v
sravnitel'nom plane s sovremennım başkirskim yazıkom] (Orhun-Yenisey
Abideleri Dilindeki Fiil [Modern Başkurt Diliyle Mukayese Edilerek]). Aftoref.
kand. dis. Alma–Ata, 1970.
82. Ahmetov, M. A.; Sinkretiçnıye glagol'no–imennıye korni–osnovı v yazıke
orhono–yeniseyskih pamyatnikov (Orhon-Yenisey Abideleri Dilindeki Đsim-
Fiil Kökleri [tek sese kadar indirilen]). –V kn.: Voprosı başkirskogo
yazıkoznaniya. Ufa, 1975, s. 164–167.
83. Ahmetov, M. A.; Sintaksiçeskiy sposob glagoloobrazovaniya v yazıke
orhono–yeniseyskih pamyatnikov (Orhun–Yenizey Abideleri Dilindeki Fiilin
Yapılanmasının Sentaks Metodu). –V kn.: Nekotorıye voprosı uralo-altayskogo
yazıkoznaniya, Ufa, 1970.
84. Ahmetov, M. A.; Yeşçye raz o znaçenii slova "ärinç" v yazıke orhono–
yeniseyskih pamyatnikov (Gene Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki
"Erinç/Arinç" Kelimesinin Manası Hakkında). –"Vestnik AN KazSSR", 1970,
№ 9.
85. Ahmetov, M. A.; Zalogi glagola v yazıke orhono–yeniseyskih pamyatnikov i
ih otnoşeniye k sovremennomu başkirskomu yazıku (Orhun–Yenisey Abideleri
Dilindeki Fiil Çatıları ve Onların Modern Başkurtçayla Đlgileri). –ST, 1978, №
4.
86. Ahmetov, M. A.; Zaynullin M. V. Vidı glagola v yazıke orhono–yeniseyskih
pamyatnikov [v sravnitel'nom plane s sovremennım tyurkskim yazıkom]
(Zeynullin M. V. Orhun-Yenisey Abideleri Dilindeki Fiil Çeşitleri [Modern
32
Türkçeyle Mukayese Edilmiş]). –V kn.: Voprosı başkirskogo yazıkoznaniya.
Ufa, 1975, s. 168–172.
87. Ahmetov, P. B.; O genezise başkirskih tamg (Başkurt Tamgalarının Genezisi
Hakkında). –V kn.: Nauçnaya sessiya po etnogenezu başkir. Ufa, 1969, s. 117–
119.
26. Akılbekova, Z.–Aşiraliev, K.–Osmanalieva, B.–Sıdıkov, S.; Translitiratsiya
kornevıh slov pamyatnikov (Abidelerdeki Kök Halinde Kelimeler). –V kn.:
Drevnetyurkskiye dialektı i ih otrajeniye v sovremennıh yazıkah. Frunze,
"Đlim", 1971, s. 32–169.
27. Akişev, A. K.-Kuşaev, G. A.; Drevnyaya kul'tura sakov i usuney dolinı reki Đli
(Đl Nehri Ovasında Yaşayan Sak ve Üysünlerin Eski Kültürü). Alma–Ata, 1963.
28. Alekseev, M. P.; Sibir' v izvestiyah inostrannıh puteşestvennikov i pisateley
(Yabancı Yazarlar ve Seyahatçilerin Sibirya Konusundaki Yeni Haberleri).
Đrkutsk, 1941.
29. Alekseeva, P.; Trudı Ts. D. Nominhanova po tyurkskim i mongol'skim
yazıkam (T. D. Nominhanov'un Türk ve Moğol Dilleriyle Đlgili Eserleri). –
“Filologiçeskiy vestnik", Elista, 1973, № 4, s. 55–57.
30. Alekseeva Ye. P.; Karaçaevtsı i balkartsı drevniye narodı Kavkaza (Karaçaylar
ve Balkarlar Kafkasyanın Eski Halklarıdır). Çerkassı, 1953.
31. Alektorov, A. Ye.; Ukazatel' knig, jurnal'nıh i gazetnıh statey i zametok o
kirgizah (Kırgızlar Hakkındaki Dergi ve Gazete Makalelerinin, Kitapların,
Notların). Kazan', 1900.
32. Aliev, K. G.; K voprosu ob etniçeskih svyazyah mejdu drevnimi predkami
turkmen i azerbaydjantsev (Türkmenler ve Azerilerin Eski Ataları Arasındaki
Etnik Đlişkileri Hakkındaki Sorular). –V kn.: Tezisı dokladov i nauçnıh
soobşçeniy Vsesoyuznogo soveşçaniya po etnogenezu turkmenskogo naroda.
23-25 Fevralya 1967 g. Aşhabad, 1967, s. 24–25.
33. Alsorov, B. A.; Poçemu osetinı nazıvayut balkartsev "ası" (Neden Osetinler
Balkanlara "Asıy" Derler?). –V kn.: O proishojdenii balkartsev i karaçaevtsev,
Nal'çik, 1960, s. 108–112.
34. Altan-Tobçi; Mongol'skiye letopisi (Moğol Yazıtları). Sbp., 1858.
33
35. Amanjolov, A. S.; Drevniye nadpisi i petroglifı hrebta Ketmen' [Tyan'–Şan']
(Ketmen [Tanrı Dağları] Tepesindeki Eski Yazıtlar ve Petroglifler). –"Đzv. AN
KazSSR. Ser. obşçestvennaya", 1969, № 3, s. 66–70.
36. Amanjolov, A. S.; Dve runiçeskiye nadpisi s Sır-Dar'i (Sir Derya'daki Đki
Yazıt). –“Vestnik AN KazSSR", 1969, № 1, s.72–74.
37. Amanjolov, A. S.; Dve yeniseyskiye runiçeskiye nadpisi (Đki Yenisey Yazısı).
–"UZ HNĐĐYALĐ. Ser. istoriçeskaya", 1974, Vıp. XIX, s. 137–140.
38. Amanjolov, A. S.; Glagol'noye upravleniye v yazıke drevnetyurkskih
pamyatnikov (Eski Türk Abideleri Dilindeki Fiillerin Đdare Etmesi). M. 1969.
39. Amanjolov, A. S.; Glagol'noye upravleniye v yazıke pamyatnikov
drevnetyurkskoy pis'mennosti (Eski Türk Yazıtları Dilindeki Fiillerin Đdare
Etmesi). Aftoref. kand. dis. M., 1963.
40. Amanjolov, A. S.; Grafika talasskih, yeniseyskih i orhonskih nadpisey (Talas,
Yenisey ve Orhun Yazıtlarının Grafiği). –V kn.: Qazaq tili men ädebiyeti
mäseleleri. Vıp. 3. Alma–Ata, 1973, s.16–26.
41. Amanjolov, A. S.; Đliyskiye runiçeskiye rukopisi (Đl Yazıtları). –VYA, 1969,
№ 3, s.147–151.
42. Amanjolov, A. S.; Đnterpretatsiya nekotorıh runiçeskih znakov (Bazı Taş
Üzerindeki Yazıların Đnterpetasyonu [Đşaretlerin]). –UZ TNĐĐYALĐ, 1973, Vıp.
XVI, s. 163–168.
43. Amanjolov, A. S.; K istorii tyurkskogo runiçeskogo alfavita (Taş Üzerindeki
Türk Alfabesi Tarih Hakkında). –V kn.: Qazaq tili jäne ädebiyeti. Vıp. V.
Alma–Ata, 1974, s. 98–100.
44. Amanjolov, A. S.; K voprosu o sootvetstvii s/ş v tyurkskih dialektah (Türk
Lehçelerindeki s/ş Uyumu Hakkında). –V kn.: Đssledovaniya po uygurskomu
yazıku. T. II, Alma–Ata, 1970, s. 167–169.
45. Amanjolov, A. S.; K voprosu ob upravlenii analitiçeskih glagolov v
drevnetyurkskih yazıkah (Eski Türk Dillerindeki Aynı Fiillerin [Analitik
Fiillerin] Đdare Etmesi Hakkında). –V kn.: Filologiçeskiy sbornik KazGU,
Alma–Ata, 1963, s. 165–176.
46. Amanjolov, A. S.; Mar'yaşev A. Zagadki uşçel'ya Taygak (Maryaşev A.
Taygak Mağarasının Muammaları). –"Prostor", 1968, № 8, s. 125–127.
34
47. Amanjolov, A. S.; Materialı i issledovaniya po istorii drevnetyurkskoy
pis'mennosti (Eski Türk Yazısı Tarihiyle Đgili Belgeler ve Araştırmalar).
Avtoref. dokt. dis. Alma–Ata, 1975.
48. Amanjolov, A. S.; O drevneyşih naskal'nıh znakah Kazahstana (Kazakistan'ın
En Eski Kaya Üzerindeki Đşaretleri Hakkında). –V kn.: Qazaq tili jäne
ädebiyeti. Vıp. 4. Alma–Ata, 1974, s. 44–48.
49. Amanjolov, A. S.; Ob upravlenii drevnetyurkskogo kornevogo glagola (Eski
Türk Dilindeki Fiil Kökünü Đdare Etmesi Doğrultusunda). –Đzv. AN KazSSR.
Ser. filologii i iskusstvovedeniya", vıp. 1–2 (8–9), 1959, s. 26–43.
50. Amanjolov, A. S.; Ob upravlenii proizvodnıh glagol'nıh osnov v yazıke
drevnetyurkskih pamyatnikov (Eski Türk Abideleri Dilindeki Türetilen Fiil
Köklerinin Đdare Etmesi Hakkında). –V kn.: Voprosı kazahskogo
yazıkoznaniya. T. I., Alma–Ata, 1959, s. 145–161.
51. Amanjolov, A. S.; Rannyaya alfavitnaya pis'mennost' tyurkoyazıçnıh plemen
(Türk Dilli Kabilelerin Eski Alfabe Yazısı). –V kn.: Qazaq tili jäne ädebiyeti
mäseleleri, Vıp. 3. Alma–Ata, 1971, s.24–33.
52. Amanjolov, A. S.; Runiçeskaya nadpis' na bronzovom kol'tse [r. Đli] (Bronz
Yüzükteki Yazı [Đli Nehri]). –"Vestnik AN KazSSR", 1971, № 1 (309), s. 64–
66.
53. Amanjolov, A. S.; Runopodobnaya nadpis' iz sakskogo zahoroneniya bliz
Alma–Atı (Almatı Yakınlarında Saklanmış Olan Saklardan Kalma Taş
Üzerindeki Yazılar). –"Vestnik AN KazSSR", 1971, № 12 (320), s. 64–66.
54. Amanjolov, A. S.; Voprosı dialektologii i istorii kazahskogo yazıka (Kazak
Dilinin Dialektolojisi ve Tarihi Konusunda Sorular). Alma–Ata, 1959.
55. Amanjolov, A. S.; Yeşçe raz ob Đrtışskoy runiçeskoy nadpisi (Gene Ertis
Yazıtları Hakkında). –“Vestnik AN KazSSR", 1967, № 9, s. 66–70.
56. Amanjolov, S. A.; Nekotorıye svedeniya o drevnih plemennıh dialektah
kazahskogo yazıka (Kazak Dilinin Eski Kabilevi Lehçeleri Hakkında Bazı
Belgeler). –“Đzv. AN KazSSR, Ser. filologii i iskusstvovedeniya", 1955, № 3–
4.
57. Amanjolov, S. A.; Pamyatniki drevnetyurkskoy pis'mennosti i ih otnoşeniye k
sovremennım tyurkskim yazıkam (Eski Türk Yazılı Abideleri ve Onların
35
Günümüzdeki Modern Türk Dilleriyle Đlgisi). –V kn.: Materialı Pervoy
Vsesoyuznoy konferentsii vostokovedov v Taşkente, 4–11 iyunya 1957,
Taşkent, 1958, s. 828.
77. Amitin-Şapiro Z. L.; Bibliyografiya dorevolyutsionnoy russkoy literaturı o
yeniseyskih kirgizah [1750–1917 gg.] (Yenisey Kırgızları Hakkındaki
Đnkılaptan Önceki Rus Edebiyatları Bibliyografyası). –V kn.: Trudı Đnstituta
yazıka i literaturı Đnstituta istorii. Vıp. 5. Frunze, 1956, s. 133–167.
58. Amitin-Şapiro Z. L.; Ob uygurskoy bibliografii (Uygur Bibliyografyası
Hakkında). –V kn.: "Belek" S. E. Malovu. Sbornik statey. Frunze, 1946, s. 9–
14.
77. Ançabadze, Z. B.; Kipçaki Severnogo Kavkaza po dannım gruzinskih
letopisey XI–XIV vekov (XI–XIV. Yüzyıldaki Gürcistan Şecereleri Belgelerine
Göre Kuzey Kafkasya'daki Kıpçaklar). –V kn.: O proishojdenii balkartsev i
karaçaevtsev. Hal'çik, 1960, s. 113–134.
78. Andreyev, A. Đ.; Đz jizni Otdeleniya istorii geografiçeskih znaniy. O doklade
A. Đ. Andreyeva. Trudı S. U. Remezova po geografii Sibiri XVII v. (Coğrafya
Bilimleri Tarihi Bölümünün Ömründen A. Đ. Andreyev'in Konuşması Hakkında
XVII. Yüzyıldaki Sibirya Coğrafyasıyla Đlgili S. U. Remezov'un Eserleri). –
"Đzv. Vsesoyuznogo geografiçeskogo obşçestva". 1940, t. 72, vıp. I. s. 94.
79. Andreyev, A. Đ.; Oçerki po istoçnikovedeniyu Sibiri XVII v. (XVII. Yüzyıl
Sibirya'nın Kaynakbilimleriyle Đlgili Yazılar). Vıp. 1. M.–L., 1960.
80. Andreyev, A. Đ.; Oçerki po istoçnikovedeniyu Sibiri XVIII v. (XVIII. Yüzyıl
Sibirya'nın Kaynakbilimleriyle Đlgili Yazılar). Vıp. II. M.–L., 1965.
81. Andreyev, A. Đ.; Trudı Semena Remezona po geografii i etnografii Sibiri
XVII–XVIII vv. Problemı istoçnikovedeniya (XII–XIII Yüzyıldaki Sibirya
Coğrafyası ve Etnografyasıyla Đlgili Semyon Remezov'un Eserleri). –V kn.:
Trudı Đnstituta istorii AN SSSR. Vıp. 3. M., 1940, s. 85–126.
82. Andreyeviç, V. K.; Đstoriya Sibiri. Do votsareniya imperatritsı Yelizavetı
Petrovnı. Po dannım, predstavlyaemım Sobraniye zakonom, i aktam
petrovskogo tsarstvoveniya (Sibirya Tarihi. Kraliçe Elizabet Petrovne'nin
Hükümdarlığından Önce Kanunlar Toplantısının Sunduğu Belgelere ve Petrov
Hükümdarlığının Anlaşmalarına Göre). Ç. II. Sbp., 1889, s. 487.
36
83. Andreyeviç, V. K.; Đstoriya Sibiri. Period ot drevneyşih vremen do
ustanovleniya glavenstva goroda Tobol'ska i osnovaniya Đrkutskogo ostroga
(Sibirya Tarihi. -------). Ç. 1. Spb., 1889, s. 298.
84. Antonov, N. K.; Materialı po istoriçeskoy leksike yakutskogo yazıka
(Yakutça'nın Söz Hazinesi [Leksik] Tarihiyle Đlgili Belgeler). Yakutsk, 1971.
85. Antonov, N. K.; O sootvetstvii naçal'nıh s/y v yakutskih i tyurkskih imennıh
osnavah (Yakutça ve Türkçe Đsim Köklerinde Başlangıçtaki s / y Uyumu). –
“Trudı ĐYALĐ YAF SO AN SSSR", 1963, vıp. 4 (9), s. 41–48.
86. Aragaçi, Z. V.; Nasilov D. M. O nadpisi na skale Haya–Uju (Nasilov D. M.
Haya-Ucu Kayasındaki Yazı Hakkında). –UZ TNĐĐYALĐ, 1963, vıp. I, s. 257–
263.
87. Aragaçi, Z. V.; Novıye epigrafiçeskiye nahodki v Tuve (Tuva'daki Yeni
Epigrafik Keşifler). –UZ TNĐĐYALĐ, 1963, vıp. X, s. 247–256.
88. Aragaçi, Z. V.; Pamyatnik s Elegita (Elegit'ten Hatıra). –UZ TNĐĐYALĐ, 1961,
vıp. IIX, s. 235–237.
89. Arançin, Y. D.; O drevnih yeniseyskih kamniepisnıh pamyatnikah na territorii
Tuvinskoy avtonomnoy oblasti (Tuva Muhtar Cumhuriyeti Sahasında Bulunan
Eski Yenisey Taşı Üzerindeki Yazıtlar Hakkında). –UZ TNĐĐYALĐ, 1953, vıp.
I., s. 53–58.
90. Ardov, Đ. V.; V strane goluboy reki (Mavi Nehrin Ülkesinde). –"Vokrug
sveta", 1948, may, s.48–52.
91. Arheologiçeskaya karta Kazahstana (Kazakistan'ın Arkeolojik Haritası). Alma–
Ata, 1960.
92. Arheologiçeskiy muzey Tomskogo universiteta (Tomsk Üniversitesi Arkeolojik
Müzesi). Tomsk, 1888, s. 166–185.
93. Arheologiçeskiye pamyatniki Talasskoy dolinı (Talas Ovasındaki Arkeolojik
Anıtlar). Frunze, 1963.
94. Aristov, N. A.; Opıt vıyasneniya etniçeskogo sostava kirgiz–kazahov Bol'şoy
Ordı i karakirgizov (Büyük Ordu Kırgız–Kazakları ve Karakırgızların Etnik
Oluşumunun Açıklanması Tecrübesi). –JS, 1894, vıp. 3–4, s. 391–486.
95. Aristov, N. A.; Zametki ob etniçeskom sostave tyurkskih plemen i narodnostey
i svedeniya ob ih çislennosti (Türk Kabileleri ve Toplumlarının Etnik Oluşumu
37
ve Onların Nüfusu Hakkında Notlar ve Belgeler). –JS, 1896, vıp. 3-4, s. 277–
456.
96. Artamonov, M. Đ.; Đstoriya Hazar (Hazar Tarihi). L. 1962.
97. Artamonov, M. Đ.; Nadpisi na baklajkah iz Novoçerkasskogo mujeya i na
kamnyah Mayatskogo gorodişça (Mayatsk Şehrindeki Taş Üzerindeki ve
Novoçerkosk Müzesinden Alınan ..... Üzerindeki Yazılar). –SA, 1954, № 19, s.
263.
98. Artamonov, M. Đ.; Oçerki drevneyşey istorii hazar (En Eski Hazar Tarihi). L.,
1936.
99. Artamonov, M. Đ.; Srednevekovıye poseleniya na Nijnem Donu (Alt Don'daki
Orta Asırlık Yerler [köyler, şehirler]). L., 1935.
100. Asanaliyev, U.; Affiksı vstretivşiesya v yeniseyskih i orhonskih pamyatnikah
(Yenisey ve Orhun Abidelerinde Rastlanan Ekler). –V kn.: Drevnetyurkskiye
dialektı i ih otrajeniye v sovremennıh yazıkah. Frunze, "Đlim", 1971, s. 170–
193.
101. Aşiraliyev, K.; Drevnetyurkskiye elementı v sovremennıh tyurkskih yazıkah
(Modern Türk Dillerindeki Eski Türkçe Elementleri). Avtorev. kand. dis.
Frunze, 1969.
102. Aşmarin, N. Đ.; Koye–çto o proşlom turkologii i yeye nastoyaşçem sostoyanii
(Geçmişteki Türkoloji ve Onun Şimdiki Durumu Hakkında). –V kn.: Pervıy
Tyurkologiçeskiy sezd 26 fevralya–5 marta 1926 g. (stenografiçeskiy otçet).
Baku, 1926, s. 142–146.
103. Aşnin, F. D.; Aleksandr Nikolayeviç Samoylaviç [1880–1938] (Aleksandr
Nikolayeviç Samayloviç). – "Narodı Azii i Afriki", 1963, № 2, s. 243–264.
104. Aşnin, F.D.; Spisok trudov A. N. Samoyloviça [s ukazaniem retsenziy na nih] i
literatura o nyom (A. N. Samayloviç'in Eserlerinin Listesi ve Onun Hakkındaki
Edebiyat). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1974, s. 263–292.
105. Atlas drevnostey Mongolii (Eski Moğolistan Haritası). Đzdan po poriçeniyu
imp. Akademii nauk V. V. Radlovım. Spb., 1892, vıp. I; 1893, vıp. 2; 1896,
vıp. 3; 1899, vıp. 4.
106. Auezov, M. O.; Mısli raznıh let (Çeşitli Yılların Düşünceleri). Alma–Ata,
1961, s. 495.
38
107. Auezov, M.; Kirgizskiy geroiçeskiy epos Manas (Kırgız Kahramanlık Destanı
“Manas”). –V kn.: Kirgizskiy geroiçeskiy epos Manas. M., 1961, s. 58–61.
59. Aydarov, G.-Musabaev, G. G.; Sırdar’inskaya nadpis’ (Sırderya Yazıtları). –
V kn.: Epigrafika Kazahstana. Vıp. 1. Alma–Ata, 1971, s. 28–34.
60. Aydarov, G.; Đmya prilagatel’noye v yazıke orhonskoy pis’mennosti VIII veka
(VIII. Yüzyıldaki Orhun Abideleri Dilinde Geçen Sıfatlar). –“Đzv. AN.
KazSSR. Ser. obşçestvennıh nauk”, 1965, № 1, s. 62–67.
61. Aydarov, G.; K 220 letiyu so dnya rojdeniya F. Đ. Tabberta Fon Stralenberga
(F. Đ. Tabbert Fon Strahlenberg’in Doğduğuna 220 Yıl Doğmasıyla Đlgili). –
“Đzv. AN. KazSSR. Ser. obşçestvennıh nauk”, 1968, № 1, s. 81–84.
62. Aydarov, G.; Leksika yazıka yeniseysko–orhonskih i talasskih pamyatnikov
drevnetyurkskoy pis'mennosti (Eski Türk Yazılı Yenisey–Orhun ve Talas
Abideleri Dilinin Leksikolojisi). Avtoref. dokt. dis. Baku, 1974, s. 42.
63. Aydarov, G.; Morfologiçeskaya harakteristika imennıh osnov v yazıke
pamyatnika Ton’yukuka (Tonyukuk Anıtının Dilindeki Đsim Kökenli
Kelimelerin Morfolojik Vasfı). –“Đzv. AN. KazSSR. Ser. obşçestvennıh nauk”,
1959, vıp. 3 (13), s. 35–41.
64. Aydarov, G.; Morfologiçeskiy ukazatel’ Kuli Çora VIII veka (VIII. Yüzyıldaki
Kula Çora Anıtının Morfolojisi). –“Vestnik Karakalpakskogo filiala AN
UzbSSR”, 1966, № 1, s. 73–74.
65. Aydarov, G.; Nekotorıye elementı, obşçiye dlya orhonskoy pis’mennosti i
jivıh oguzskih yazıkov (Orhun Yazıları ve Yaşayan Oğuz Dillerine Ortak Bazı
Detaylar). –V kn.: Voprosı dialektologii tyurkskih yazıkov. T. IV. Baku, 1966,
s. 135–141.
66. Aydarov, G.; Nekotorıye shodnıye slova pamyatnika Ton’yukuka i
sovremennogo turkmenskogo yazıka (Tonyukuk Anıtının ve Modern Türkmen
Dilinde Geçen Biribirine Benzeyen Bazı Kelimeler). –“Đzv. AN. TurkSSR. Ser.
obşçestvennıh nauk”, 1961, vıp. 4, s. 73–76.
67. Aydarov, G.; Nekotorıye sledı govorov v yazıke orhonskih pamyatnikov
drevnetyurkskoy pis’mennosti (Eski Türk Yazılı Orhun Abideleri Dilindeki
Söyleyişlerin Bazı Đzleri). –V kn.: Mestnıye osobennosti v kazahskom yazıke.
Alma–Ata, “Nauka” KazSSR, 1973, s. 157–160.
39
68. Aydarov, G.; Nekotorıye voprosı leksiki orhonskih pamyatnikov VIII v. (VIII
yüzyıldaki Orhun Abidelerinin Leksiği Ile Ilgili Bazı Sorular). –V kn.:
Filologiseçkiy sbornik KazGU. Vıp. V. Alma–Ata, 1966, s. 284–303.
69. Aydarov, G.; O yazıke pamyatnika Kuli Çora VIII v. (VIII. Yüzyıldaki Kula
Çora Anıtının Dili Hakkında). –“Vestnik AN KazSSR”, 1964, № 11, s. 76–77.
70. Aydarov, G.; O yazıke pamyatnika Kutlug kagana VIII v. (VIII. Yüzyıldaki
Kutluğ Kağan’ın Mezar Taşındaki Yazı Dili Hakkında). –“Đzv. AN. KazSSR.
Ser. obşçestvennıh nauk”, 1963, vıp. 6, s. 81–88.
71. Aydarov, G.; O yazıke pamyatnika Ton’yukuka i yego otnoşeniye k nekotorım
sovremennım tyurkskim yazıkam (Tonyukuk Anıtının Dili ve Onun
Günümüzdeki Bazı Modern Türk Dilleriyle Đlişkileri Hakkında). Avtoref. kand.
dic., Alma–Ata, 1959.
72. Aydarov, G.; P. M. Melioranskiy i pamyatnik v çest’ Kyul’ Tegina (P. M.
Meliyoranskiy ve Kül-Tigin Hatırasına Anıt). –“Đzv. AN. KazSSR. Ser.
obşçestvennıh nauk”, 1969, № 3, s. 81–85.
73. Aydarov, G.; P. M. Melioranskiy–krupnıy issledovatel’–tyurkolog (P. M.
Melioranskiy, Büyük Bir Araştırmacı ve Türkolog’dur). –“Đzv. AN. KazSSR.
Ser. obşçestvennaya”, 1966, vıp. 6.
74. Aydarov, G.; Slovoobrazovaniye v yazıke orhono–yeniseyskoy pis’mennosti
(Orhun Abideleri Yazı Dilindeki Kelimelerin Yapılması). –V kn.: Tezisı
soobşçeniy simpoziuma po sravnitel’no–istoriçeskoy grammatike tyurkskih
yazıkov. 13–15 iyunya 1967 g. M., 1966, s. 15–16.
75. Aydarov, G.; Slujebnıye çasti reçi v yazıke orhonskih pamyatnikov
drevnetyurkskoy pis’mennosti VIII v. n. e. (Milattan Sonraki VIII yüzyıldaki
Eski Türk Yazılı Orhun Abideleri Dilindeki Yardımcı Kelime Türleri). –V kn.:
Đssledovaniya po tyurkologii, Alma–Ata, 1969, s. 148–154.
76. Aydarov, G.; Yazık orhonskogo Bil’ge kagana (Bilge Kağan’ın Mezar Taşının
Yazı Dili). –Alma-Ata, “Nauka” KazSSR, 1966.
77. Aydarov, G.; Yazık pamyatnika Kuli Çora VIII v. (VIII. Yüzyıldaki Kula Çora
Anıtının Dili). –V kn.: Filologiçeskiy sbornik KazGU, Alma–Ata, 1970.
77. Babayev, S. K.; O proishojdenii balkartsev i karaçaevtsev (Balkar ve
Karaçayların Soyları Hakkında). –V kn.: O proishojdenii balkartsev i
40
karaçaevtsev. Nal'çik, 1960, s. 38–62.
78. Bahruşin, Ş. V.; Nauçniye trudı (Đlmi Eserler). T. III. M., 1955, ç. II, s. 176.
79. Bajenov, L. V.; Drevniye avtorı o Sredney Azii (Orta Asya Hakkında Eski
Yazarlar). Taşkent, 1940.
80. Bajenov, L. V.; Srednyaya Aziya v drevniy period (Orta Asya ve Eski
Dönem). Taşkent, 1937.
81. Baltin, P. Đ.; K semantike drevnetyurkskogo slova "sir" (Eski Türkçedeki "sir"
Kelimesinin Anlamı Hakkında). –V kn.: Sbornik trudov Karaçaevo–
çerkesskogo gosudarstvennogo pedagogiçeskogo instituta. Vıp. 3, Nal'çik,
1960.
82. Banzarov, D.; Çernaya vera (Kara Đnanç). Spb. , 1891.
83. Bartol'd, V. V.–Ol'denburg, S. F.–Krapkovskiy, Đ. Yu.; Zapiski ob uçenıh
trudah A. N. Samoyloviça (A. N. Samayloviç'in Đlmi Eserleri Hakkındaki
Notlar). ĐRAN, seriya IV, 1924, № 12–18, s. 553–555.
84. Bartol'd, V. V.–Ol'denburg, S. F.; E. Şavann [nekrolog] (E. Şafann
[Nektolog]). –ĐAN, 1918, s. 1767–1782.
85. Bartol'd V. V.; Hlopkovodstvo v Sredney Azii s doistoriçeskih vremen do
prihoda russkih (Eski Zamanlardan Rusların Gelmesine Kadarki Orta Asyadaki
Pamukçuluk). –"Hlopkovoye delo", 1924, № 11–12, s. 3–14.
86. Bartol'd, V. V.; Đstoriya izuçeniya Vostaka v Yevrope i Rossii (Avrupa ve
Rusya'da Doğunun Đncelenme Tarihi). Đzd. 2. L., 1925.
87. Bartol'd, V. V.; Đstoriya kul'turnoy jizni Turkestana (Türkistan'ın Kültürel
Hayatı Tarihi). L., 1927.
88. Bartol'd, V. V.; K istorii arabskih zavoevaniy v Sredney Azii (Orta Asyadaki
Arap Đşgalleri Tarihi Hakkında). –ZVO, 1907, t. XVII, s. 140–147.
89. Bartol'd, V. V.; K istorii oroşeniya Turkestana (Türkistan’ın Sulama Tarihi).
Spb., 1914.
90. Bartol'd, V. V.; K voprosu o yazıkah sogdiyskom i toharskom (Soğd ve Tohar
Dilleri Hakkında Sorular). –V kn.: Đran, T. 1. L., 1926, s. 29–41.
91. Bartol'd, V. V.; Kirgızı (Kırgızlar). Frunze, 1943.
92. Bartol'd, V. V.; Novıye issledovaniya ob orhonskih nadpisyah (Orhon Yazıları
Konusunda Yeni Araştırmalar). –JMNP, 1899, № 10, s. 231–250.
41
93. Bartol'd, V. V.; O hrestianstve v Turkestane v domongol'skiy period
(Moğollardan Önceki Dönemdeki Türkistan'daki Hıristiyanlık Hakkında). –
ZVO, 1893, T. VIII, s. 1–33.
94. Bartol'd, V. V.; Oçerk istorii Turkestana [domongol'skiy period] (Türkistan
Tarihi [Moğolistan Đşgalinden Önceki Dönem]). Arhiv AN SSSR, F. 68, op. 1,
№ 23.
95. Bartol'd, V. V.; Oçerk iz istorii turkmenskogo naroda (Türkmen Halkları
Tarihi). –V kn.: "Turkmeniya", T. 1. L., 1929, s. 3–69.
96. Bartol'd, V. V.; Oçerki istorii Semireç'ya (Yetisu Tarihi). Đzd. 2–e. Frunze,
1943.
97. Bartol'd, V. V.; Otçet o poezdke v Srednyuyu Aziyu s nauçnoy tsel'yu [1893–
1894 gg.] (Orta Asya’ya Đlmi Amaçla Yapılan Seyahat Hakkında Hesap). –
ZAN, seriya 8, 1897, t. 1, № 4, s. 1–151.
98. Bartol'd, V. V.; Pamyati Radlova [1837–1918] (Radloff'un Anısına [1837–
1918]) . –ĐRGO, 1919, t. IV., vıp. I, s. 164–189.
99. Bartol'd, V. V.; Sistema sçisleniya orhonskih nadpisey v sovremennom
dialekte (Orhun Yazılarının Modern Lehçelerdeki ….. Sistemi). –ZVO, 1907, t.
XVII, s. 171–173.
100. Bartol'd, V. V.; Soobşçeniye ob otpravlenii v Berlin na imya d–ra Huta kopii s
nadpisey, otkrıtıh v Talasskoy doline (Talas Ovasında Bulunan Yazıların
Kopyasının Berlin'e Hut Adına Gönderilmesi Hakkında Haberler) . –ZVO,
1901, t. XIV, s. II.
101. Bartol'd, V. V.; Sovremennoye sostoyaniye i blijayşiye zadaçi izuçeniya istorii
turetskih narodnostey (Türk Toplulukları Tarihinin Đncelenme Vazifeleri ve
Şimdiki Durumu). Baku, 1926.
102. Bartol'd, V. V.; Tomsen i istoriya Sredney Azii (Tomsen ve Orta Asya Tarihi).
–V kn.: Pamyati V. Tomsena. K godovşçine so dnya smerti. T. 4. L. , 1928, s. 1–
13.
103. Bartol'd, V. V.; Turkestan v epohu mongol'skogo naşestviya (Moğolistan
Đşgali Dönemindeki Türkistan). T. I–II. Spb., 1900.
104. Bartol'd, V. V.; V. Hirt [nekrolog] (V. Hirt [nekrolog]). –ĐAN. OGN, 1928, №
1, s. 11–20.
42
105. Baruzdin, Yu. D.; Nahodka na yuge Kirgizii (Kırgızista’nın Güneyindeki
Keşifler). –V kn.: Novıye epigrafiçeskiye nahodki v Kirgizii [1961]. Frunze,
1962.
106. Baskakov, N. A.; Altayskiy yazık (Altay Dili). M., 1958.
107. Baskakov, N. A.; K istorii izuçeniya altayskogo yazıka (Altay Dilini Đnceleme
Tarihi). –"UZ Gorno–Altayskogo nauçno–issledovatel'skogo instituta istorii,
yazıka i literaturı", 1958, vıp. II.
108. Baskakov, N. A.; K proishojdeniyu etnonima "kirgiz" (Kırgız Etnoniminin
Kökü). –SE, 1964, № 2.
109. Baskakov, N. A.; K voprosu o klassifikatsii tyurkskih yazıkov (Türk Dilleri
Sınıflandırması Hakkında Sorular). –ĐAN. OLYA. M., 1952, t. XI, vıp. 2, s. 122.
110. Baskakov, N. A.; K voprosu ob otnoşenii yazıka gornıh altaytsev k
drevnetyurkskomu yazıku (Dağlı Altaylıların Dilinin Eski Türk Diliyle Đlgisi
Hakkında Sorular). –"Đzv. AN KazSSR. Ser. filologii i iskusstvovedeniya",
1958, vıp. 1–2 (8–9)
111. Baskakov, N. A.; K voprosu ob otnoşenii yazıka gornıh altaytsev k
drevnetyurkskomu yazıku (Dağlı Altaylıların Dilinin Eski Türk Diliyle Đlgisi
Hakkında Sorular). –"Đzv. AN KazSSR. Ser. filologii i iskusstvovedeniya",
1959, vıp. 1–2 (8–9)
112. Baskakov, N. A.; Predisloviye k knige G. L. Ramstedka "Vvedeniye v
altayskoye yazıkoznaniye" (G. Đ. Ramstedt'in Kitabına Önsöz "Altay Dilbilimine
Giriş"). M., 1957, s. 5–20.
113. Baskakov, N. A.; Razvitiye tyurkskih yazıkov narodov Sredney Azii (Orta Asya
Halkları Türk Dillerinin Gelişmesi). –V kn.: Đssledovaniye po tyurkologii.
Alma–Ata, 1969, s. 17–25.
114. Baskakov, N. A.; Tri runiçeskiye nadpisi iz Mendur–Sokkon Gorno–Altayskoy
Avtonomnoy oblasti (Dağlı Altay Muhtar Vilayeti Mendur-Sokkon'dan Üç Taş
Üzerindeki Yazıt). –SE, 1966, № 6, s. 79–83.
115. Baskakov, N. A.; Tyurkskiye yazıki (Türk Dilleri). M., 1960.
116. Baskakov, N. A.; Vvedeniye v izuçeniye tyurkskih yazıkov (Türk Dillerini
Đncelemeye Giriş). Đzd. 2–e. M., "Vısşaya şkola", 1968.
117. Batmanov, Đ. A.–Aragaçi, Z. B.–Babuşkin, G. F.; Sovremennaya i drevnyaya
43
yeniseika (Modern ve Eski Yenisey). Frunze, 1962.
118. Batmanov, Đ. A.–Kuna, A. Ç.; Pamyatniki drevnetyurkskoy pis’mennosti Tuvı
(Tuva Eski Türk Yazıları). Vıp. I–III. Kızıl, 1963–1965.
119. Batmanov, Đ. A.; Drevnetyurkskiye dialektı i ih otrajeniye v sovremennıh
yazıkah (Eski Türk Lehçeleri ve Onların Modern Dillerdeki Aksi) –V kn.:
Drevnetyurkskiye dialektı i ih otrajeniye v sovremennıh yazıkah, Frunze, 1971,
s. 3–29.
120. Batmanov, Đ. A.; Đstoçniki formirovaniya tyurkskih yazıkov Yujnoy Sibiri i
Sredney Azii (Güney Sibirya ve Orta Asya Türk Dillerinin Kalıplaşma
Kaynakları). –V kn.: Đstoçniki formirovaniya tyurkskih yazıkov Sredney Azii i
Yujnoy Sibiri, Frunze, 1966, s. 5–22.
121. Batmanov, Đ. A.; K lokalizatsii sledov govorov v yazıke pamyatnikov orhono–
yeniseyskoy pis'mennosti (Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki Şive Đzlerinin
Lokalizasyonu). –"Đzv. AN KirgSSR. Ser. obşçestvennıh nauk", 1960, t. II, vıp.
1, s. 129–133.
122. Batmanov, Đ. A.; Kirgizskiy yazık i pis'mennost' do obrazovaniya kirgizskoy
natsii (Kırgız Dili ve Kırgız Milletinin Kurulmasından Önceki yazı). –V kn.:
Formirovaniye i razvitiye kirgizskoy sotsialistiçeskoy natsii. Frunze,
Kirgizgoslitizdat, 1957, s.51–67.
123. Batmanov, Đ. A.; Kratkoye vvedeniye v izuçeniye kirgizskogo yazıka (Kırgız
Dilini Đncelemeye Kısa Giriş). Frunze, 1947.
124. Batmanov, Đ. A.; Literatura po obşçim svedeniyam ob orhono–yeniseyskoy
pis’mennosti [vıboroçno] i o talasskih pamyatnikah [osnovnaya] (Orhun–
Yenisey Yazıları Hakkında Genel Belgeler Edebiyatı [Seçenekli] ve Talas
Yazıları Hakkında [Esas]). –V kn.: Talasskiye pamyatniki drevnetyurkskoy
pis’mennosti, Frunze, 1972, s. 62–64.
125. Batmanov, Đ. A.; Materialı po yazıku yeniseysko–orhonskih nadpisey (Orhun–
Yenisey Yazı Diliyle Đlgili Belgeler). –V kn.: Kratkoye vvedeniye v izuçeniye
kirgizskogo yazıka. Frunze, 1947, s. 100–101.
126. Batmanov, Đ. A.; Nekotorıye lingvistiçeskiye dannıye k etnogenezu kirgizskogo
naroda (Kırgız Halkının Etnogeneziyle Đlgili Bazı Linguistik Belgeler). –V kn.:
Trudı kirgizskoy arheologo-etnografiçeskoy ekspeditsii. T. III. Frunze, 1959, s.
44
90–103.
127. Batmanov, Đ. A.; Novıye tekstı. Novıye epigrafiçeskiye nahodki v Kirgizii
[1961] (Yeni Metinler. Kırgızistan'daki Yeni Epigrafik Keşifler). Frunze, 1962,
s. 15–21.
128. Batmanov, Đ. A.; O datirovke yeniseyskih pamyatnikov drevnetyurkskoy
pis'mennosti (Eski Türkçe Yazılı Yenisey Abidelerinin Tarihleri Hakkında). –
UZ TNĐĐLYAĐ, 1963, vıp. X, s. 291–302.
129. Batmanov, Đ. A.; Puti razvitiya i istoçniki formirovaniya kirgizskogo yazıka
(Kırgız Dilinin Kalıplaşma Kaynakları ve Gelişme Yolları). –"Đzv. Kirg. FAN
SSSR", 1947, vıp. 7, s. 59.
130. Batmanov, Đ. A.; Severnıye dialektı kirgizskogo yazıka (Kırgız Dilinin Kuzey
Lehçesi [şivesi]). Vıp. 1. Frunze, Kirgosizdat, 1938.
131. Batmanov, Đ. A.; Talasskiye pamyatniki drevnetyurkskoy pis’mennosti (Eski
Türkçe Yazılı Talas Abideleri). Frunze, “Đlim”, 1971.
132. Batmanov, Đ. A.; Talasskiye pamyatniki drevnetyurkskoy pis’mennosti (Eski
Türkçe Yazılı Talas Abideleri). Frunze, 1971, s. 64.
133. Batmanov, Đ. A.; Tyurkologiçeskiye zametki [dlya dal’neyşih poiskov].
Materialı po obşçey tyurkologii i dunganovedeniyu (Türkolojik Notlar [Bundan
Sonraki Araştırmalar Đçin]. Genel Türkoloji ve Dungan Bilimi Đle Đlgili
Belgeler). Frunze, "Đlim”, 1964, s. 3–11.
134. Batmanov, Đ. A.; Upominaniya s kirgizah v pamyatnikah orhono–yeniseyskoy
pis'mennosti (Orhun–Yenisey Abidelerindeki Kırgızlar Hakkında Bilgi). –"Đzv.
AN Kirg. SSR. Ser. obşçestvennıh nauk", 1960, t. II, vıp. V, s. 139–150.
135. Batmanov, Đ. A.; Yazık yeniseyskih pamyatnikov drevnetyurskoy pis'mennosti
(Eski Türkçe Yazılı Yenisey Abidelerinin Dili). Frunze, 1959.
136. Bayçorov, S. Ya.; Severo–kavkazskiy region drevnetyurkskoy runiçeskoy
pis'mennosti (Eski Türk Yazısının Kuzey Kafkasya Bölgesi). –V kn.: Tezisı
dokladov i soobşçeniy Vsesoyuznoy tyurkologiçeskoy konferentsii 27–29
sentyabrya 1976 g. Alma–Ata, 1976, s. 16–17.
137. Bayçorov, S.; Nadpisi Humarinskogo gorodişça (Humarinsk Şehri Yazıtları). –
ST, 1974, № 4, s. 89–93.
138. Baypakov, K. M.–Yerzakoviç, L. B.; Drevniye goroda Kazahstana
45
(Kazakistan’ın Eski Şehirleri). Alma–Ata, "Nauka" KazSSR, 1971.
139. Belek (podarok) S. Ye. Malovu (S. E. Malov’a Hediye). Frunze, 1946, s. 71.
140. Bernştam, A. N.–Zadneprovskiy, Yu. A.; Zapodno–tyurkskiy kaganat (Batı
Türk Kağanlığı). –V kn.: Oçerki istorii SSSR, Vıp. III–IV. M., 1958.
141. Bernştam, A. N.; Drevnetyurkskiy dokument iz Sogda (Soğda’dan Eski Türk
Dökümanı). –EV, 1951, t. V, s. 65–75.
142. Bernştam, A. N.; Drevnetyurkskiye runiçeskiye nadpisi iz Ferganı (Fergana’dan
Eski Türk Yazıtları). –EV, 1956, t. XI, s. 54–58.
143. Bernştam, A. N.; Drevneyşiye tyurkskiye elementı v etnogeneze Sredney Azii
(Orta Asya Etnogenezindeki Eski Türk Elementleri). –SE, 1947, № 6–7.
144. Bernştam, A. N.; Drevneyşiye tyurkskiye runiçeskiye elementı v etnogeneze
Sredney Azii (Orta Asya Etnogenezindeki Eski Türk Elementleri). –SE, 1947,
vıp. VI–VII, s. 148–158.
145. Bernştam, A. N.; Đstoriçeskoye proşloye kirgizskogo naroda (Kırgız Halkının
Tarihi Geçmişi). Frunze, 1942.
146. Bernştam, A. N.; Đstoriko–arheologiçeskiye oçerki Tsentral’nogo Tyan’–Şanya
i Pamiro–Altaya (Merkez Tanrı Dağları ve Pamir–Altay’ın Tarihi-Arkeolojik
Yazıları). –MĐA, 1952, № 26, s. 88.
147. Bernştam, A. N.; K voprosu o proishojdenii kirgizskogo naroda (Kırgız
Halkının Kökü Hakkında). –SE, 1955, № 2, s. 16–26.
148. Bernştam, A. N.; K voprosu ob usunyah, kuşnanah i toharah (Üsünler, Kuşanlar
ve Toharlar Hakkında Sorulara Dair). –SE, 1947, № 3.
149. Bernştam A. N.; Kul’tura drevnego Kirgizstana (Eski Kırgızistan’ın Kültürü).
Frunze, 1944, s. 18.
150. Bernştam A. N.; Novıye drevnetyurkskiye i kitayskiye epigrafiçeskiye nahodki
(Yeni, Eski Türk ve Çin Epigrafik Keşifleri). –EV, 1958, t. XII, s. 67–70.
151. Bernştam A. N.; Novıye epigrafiçeskiye nahodki iz Semireç’ya (Yetisu’da
bulunan Yeni Epigrafik Keşifler). –EV. 1948, vıp. II.
152. Bernştam A. N.; O drevneyşih sledah djekaniya v tyurkskih yazıkah Sredney
Azii (Orta Asya Türklerinde ….. Eski Đzleri Hakkında). –V kn.: Pamyati N. Ya.
Marra [1864–1934]. M.–L., 1939, s. 17–24.
153. Bernştam A. N.; Oçerk istorii gunnov (Hunlar Tarihi). M., 1951.
46
154. Bernştam A. N.; Osnovıye etapı istorii kul’turı Semireç’ya i Tyan’–Şanya
(Yetisu ve Tanrı Dağlarının Kültür Tarihinin Esas Dönemleri). –SA, 1949, t. XI,
s. 376.
155. Bernştam A. N.; Osnovnıye etapı istorii kul’turı Semireç’ya i Tyan’–Şanya
(Yetisu ve Tanrı Dağlarının Kültür Tarihinin Esas Dönemleri). –SA, 1938, № 1.
156. Bernştam A. N.; Pamyatniki starinı Talasskoy dolinı (Talas Ovasındaki Eski
Abideler). Alma–Ata, 1941.
157. Bernştam A. N.; Problemı istorii Vostoçnogo Turkestana (Doğu Türkistan
Tarihinin Sorunları). –VDĐ, 1947, № 2.
158. Bernştam A. N.; Proishojdeniye turok. K postanovke problemı (Türk Soyu
Sorunların Koyulmasına Dair). –“Problemı istorii dokapitalistiçeskih obşçestv”,
1935, № 5–6, s. 46–47.
159. Bernştam A. N.; Rodovaya struktura Tugyu VIII v. (VIII. Yüzyılda Tugü’nün
Kabilesinin Kuruluşu). –“Đzv. Gos. Akademii istorii material’noy kul’turı”,
1934, vıp. 103.
160. Bernştam A. N.; Runiçeskaya nadpis’ v uygurskoy rukopisi (Uygur
Yazılarındaki Taş Üzerindeki Yazıtlar). –ZĐV, 1939, vıp. 7, s. 303–305.
161. Bernştam A. N.; Slojeniye tyurkoyazıçnogo naseleniya Sredney Azii i
proishojdeniye kirgizskogo naroda (Orta Asya’daki Türk Dilli Halkların
Oluşması ve Kırgız Halkının Kökü). –V kn.: Trudı kirgizskoy arheologiçeskoy
etnografiçeskoy ekspeditsii. T. III, Frunze, 1959.
162. Bernştam A. N.; Sotsial’no–ekonomiçeskiy stroy orhono–yeniseyskih tyurok
VI–VIII vv. (VI–VIII Yüzyıldaki Orhun–Yenisey Türklerinin Đçtimai-Ekonomik
Kuruluşu). M.–L., 1946.
163. Bernştam A. N.; Starıy Sayram (Eski Soyram). – “Đzv. Sredazkometarisa”,
1928, vıp. 3, Taşkent.
164. Bernştam A. N.; Vozniknoveniye klassov i gosudarstva u turok VI–VIII vv.
(VI–VIII Yüzyılda Türklerde Memleketlerin Meydana Gelmesi). –“Đzv. Gos.
Akademii istorii material’noy kul’turı”, 1936, s. 889.
165. Bertel's Ye.; Literatura narodov Sredney Azii (Orta Asya Halklarının
Edebiyatı). –“Novıy mir”, 1939, № 6.
166. Beyşekeyev N.; Kirgizskiy yazık [bibliografiçeskiy ukazatel’ literaturı] (Kırgız
47
Dili). Frunze, 1961, s. 152.
167. Biçurin N. Ya.; Đstoriçeskoye obozreniye oyratov ili kalmıkov s XV stoletiya do
nastoyeşçego vremeni (XV. Yüzyıldan Günümüze Kadarki Oyratlar veya
Kalmıkların Tarihi). Spb., 1834.
168. Biçurin N. Ya.; Đstoriya pervıh çetıreh hanov iz doma Çingisova (Cengizov
Evinden Đlk Dört Hanın Tarihi). Spb., 1829, s. 440.
169. Biçurin N. Ya.; Đstoriya Tibeta i Huhunora (Tibet ve Huhunor’un Tarihi). Ç. I–
II. Spb., 1833.
170. Biçurin N. Ya.; Opisaniye Çjungarii i Vostoçnogo Turkestana v drevnem i
nıneşnem sostoyanii (Congorya ve Doğu Türkistan’ın Eski ve Şimdiki Durumu
Hakkında). Spb., 1829, s. 23.
171. Biçurin N. Ya.; Sobraniye svedeniy o narodah, obitavşih v Sredney Azii v
drevniye vremena (Eskiden Orta Asya’da Yaşayan Halklar Hakkında Belgelerin
Toplanması). T. I–III. M., 1950.
172. Biçurin N. Ya.; Zapiski o Mongolii (Moğolistan Hakkında Notlar). Ç. III. Spb.,
1828.
173. Blagova G. F.; P. M. Melioranskiy i izuçeniye tyurkskoy toponimiki (P. M.
Meliyoranskiy ve Türk Toponimini Đncelemesi). –V kn.: Tyurkologiçeskiy
sbornik. M., 1973, s. 51–61
174. Blagova G. F.; V. V. Radlov i izuçeniye tyurkskoy toponimin v aspekte
sovremennıh toponimiçeskih problem (V. V. Radloff ve Modern Toponimik
Problemler Açısından Türk Toponiminin Đncelenmesi). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1972, s. 102–131.
175. Bogolyubovskiy Đ. S.; Đssledovaniye drevnostey Minusinskogo okruga
Yeniseyskoy gubernii 1881 g. (Yenisey Vilayeti Minusinsk Bölgesini Tarihi
Araştırma). –“Đzv. Vostoçno–Sibirskogo std. Russkogo geografiçeskogo
obşçestva”, 1882, t. XIII, № 3.
176. Bogoroditskiy V. A. ; Vvedeniye v tatarskoye yazıkoznaniye v svyazi s drugimi
tyurkskimi yazıkami (Başka Türk Dilleriyle Đlgili Olarak Tatar Dilbilimine
Giriş). Kazan’, 1953.
177. Bogoslovskiy V. A.; Oçerk istorii tibetskogo naroda (Tibet Halkları Tarihi). M.
1962.
48
178. Borgoyakov M. Đ.; Etniçeskiye i geografiçeskiye nazvaniya v yeniseyskih
pamyatnikah drevnetyurkskoy pis’mennosti (Eski Türkçe Yazılı Yenisey
Abidelerindeki Etnik ve Coğrefi Đsimler). –“UZ NĐĐYALĐ. Ser. Filologii”, 1970,
vıp. XIV, № 1, s. 93.
179. Borisov A. Ya.; Siriyskaya nadpis’ na sosude iz Tarava (Tarav’da Bulunan
Süriye Yazıtı). –“Đzv. AN KazSSR. Ser. arheologii”, 1948, vıp. I, № 46, s. 105–
108.
180. Borobkov A. K.; Yeniseyskiye nadpisi na sosudah (Yeniseyde Bulunan
Kaplardaki Yazılar). –V kn.: Tyurkologiçeskiye issledovaniye. M.–L., 1963.
181. Borovka G. Đ.; Arheologiçeskiye obsledovaniye srednego teçeniya r. Tolı (Tolu
Nehri Orta Akışının [Orta Kısmının] Arkeolojik Đncelemesi). –V kn.: Severnaya
Mongoliya. L., 1927.
182. Bronnikov N. A.; Kangyu, kanglı ili Kan i yueçji (Kangüy, Kanlı veya Kan ve
Yueçler). –ZĐMAĐ, 1914, t. XXXV.
183. Bukşpan A. S.; K istorii drevnih tyurkskih gosudarstvennıh obrazovaniy (Eski
Türk Devletlerinin Meydana Gelme Tarihi). –“Đzv. Vostoçnogo fakul’teta
AzGU”, 1928, vıp. 3, s. 57–71.
184. Bulatova V. A.; Runiçeskaya nadpis’ na hume iz Ferganı (Fergana’daki .……
Üzerindeki Yazılar). –“Obşçestvennıye nauki v Uzbekistane”, 1965, № 8, s. 62.
185. Buliç N.; Oçerk istorii yazıkoznaniya v Rossii (Rusya’da Dilbilimi Tarihi). T.1.
Spb., 1904.
186. Butanayev V. Ya.; Novaya Uybatskaya sabra [VI pamyatnik yeniseyskoy
pis’mennosti s Uybata] (Yeni Uybat …. [Uybat da Bulunan Yenisey Yazılarının
6. Abidesi]). –“UZ HNĐĐYALĐ. Ser. Filologiçeskaya”, 1973, vıp. XVIII, № 2,
s.149–152.
187. Çadamba Z. B., Nasilov D. M.; O nadpisi na skale Haya-Uju (Haya–Ucu
Kayasındaki Yazıt Hakkında). –UZ TNĐĐYALĐ, 1963, vıp. X, s. 263.
188. Çadamba Z. B.; Drevnetyurkskiye nadpisi uroçişça Oorzan (Oonzan …. Eski
Türk Yazıtları). –UZ TNĐĐYALĐ, 1975, vıp. XVII, s. 254–259.
189. Çerntsev V. P.; Ust’–poluyskoye vremya v Priob’ye (Ob Nehri Yakınındaki
Üst–Polu Zamanı). –MĐA, 1953, № 35.
190. Çertejnaya kniga Sibiri (Sibirya’nın Çizgi Kitabı). SPb. , 1882.
49
191. Çoban-Zade B.; O blizkom rodstve tyurkskih nareçiy (Türkçe Ağızlarının
Yakın Akrabalıkları Hakkında). –V kn.: Pervıy Vsesoyuznıy tyurkologiçeskiy
s’ezd 26 fevralya – 5 marta 1926 g. Baku, 1926, s. 96–102.
192. D’yakov M. M.; Neskol’ko nadpisey na kayranah iz Kirgizii (Kırgızistan’daki
Birkaç ..… Yazıtları). –EV, 1945, vıp. II, s. 9–15.
193. D’yakov M. M.; Obraz Siyavuşa v sredneaziatskoy mifologii (Orta Asya
Mitolojisindeki Siyavuş’un Tipi). –“Kratkiye soobşçeniya Đnstituta
vostokovedeniya Akademi nauk SSSR”, 1951, vıp. X, s. 34–44.
194. D’yakov M. M.; Oçerk istorii drevnego Đrana (Eski Đran Tarihi). M., 1961.
195. Damdisuran Ts.; Đstoriçeskiye korni Geseriadı (Geseriyadların Tarihi Kökleri).
M., 1957.
196. Denike B. P.; Đskusstvo Sredney Azii (Orta Asya Sanatı). M. 1927, s. 24–25.
197. Derjavin N. S.; O naimenovanii etniçeskoy prinadlejnosti gagauzov
(Gagavuzların Etnik Đyeliklerinin Adlandırılması Hakkında). –SE, 1937, № 1, s.
80–87.
198. Destuneis S.; Vizantiyskiye istoriki (Rum Tarihçileri). Spb., 1960.
199. Devlet M. A., Panova N. V., Spilioti M. N.; Rabotı po obsledovaniyu
naskal’nıh risunkov Tuvı (Tuva’daki Kaya Üzerindeki Resimlerin
Araştırılmasıyla Đlgili Çalışmalar). –V kn.: Arheologiçeskiye otkrıtiya 1973 g.
M. , 1974, s. 202–203.
200. Dırenkova N. P.; Umay v kul’te turetskih plemen (Türk Kabilelerindeki Umay
Putu). –V kn.: Kul’tura i pis’mennost’ Vostoka. Vıp. 3, M., 1928, s. 134–139;
vıp. 10, 1951, s. 34–44.
201. Dil’ Ş.; Yustinian i vizantiyskaya tsivilizatsiya v VI v. (Yustinyan ve VI.
Yüzyıldaki Rum Uygarlığı). Spb., 1908.
202. Dimitriev N. K.; Bibliografiya po başkirskomu yazıku i fol’kloru (Başkurtça ve
Folklorunun Bibliyografyası). Ufa, 1936, s. 12.
203. Dimitriev N. K.; Trudı russkih uçenıh v oblasti tyurkologii (Türkoloji
Alanındaki Rus Alimlerinin Eserleri). –UZ MGU, 1946, t. III, vıp. 107.
204. Djalilov A.; Sogd nakanune arabskogo naşestviya i bor’ba sogdiytsev protiv
arabskih zavoevateley v pervoy polovine VIII v. (Arapların Đşgalinden Önceki
Soğdlar ve VIII. Yüzyıl’ın Birinci Yarısındaki Soğdların Arap Hücumlarına
50
Karşı Savaşları). –TĐĐAE AN TadjSSR, 1961, t. XXX.
205. Djavahişvili Đ.; Đstoriya gruzinskogo naroda (Gürcü Halkının Tarihi). T. I,
Tbilisi, 1951.
206. Djikiya S. S.; N. Ya. Marr i turetskiye yazıki (N. Y. Marr ve Türk Dilleri). –
YAM, 1937, № 8, s. 243–253.
207. Drevnetyurkskiy slovar’ (Eski Türk Sözlüğü). L. “Nauka”, 1969.
208. Drevnetyurkskiye dialektı i ih otrajeniye v sovremennıh yazıkah (Eski Türk
Lehçeleri ve Onların Modern Dillerdeki Aksi). Frunze, “Đlim”, 1971.
209. Drevnetyurkskiye runiçeskiye nadpisi. Obşçeye yazıkoznaniye (Eski Türk
Yazıları Genel Dilbilimi). Bibliografiçeskiy ukazatel’ literaturı, izdannoy v
SSSR s 1918 po 1962 g. M., “Nauka”, 1965, s. 164.
210. Drevnetyurkskiye yazıki (Eski Türk Dilleri). Bibliografiçeskiy ukazatel’
literaturı po yazıkoznaniyu, izdannoy v SSSR s 1918 po 1957 g. Vıp. I. M.,
1958, s. 259–260.
211. Drevniye avtorı o Sredney Azii [VI v. do n. e. – III v. n. e.] (Eski Yazarlar Orta
Asya Hakkında [M. Ö. VI. Yüzyıl–M.S. III. Yüzyıl]). Hrestomatiya, pod red. L.
V. Bajenova. Taşkent, 1940.
212. Drevnyaya Sibir’ (Eski Sibirya). Ulan–Ude, 1964.
213. Dulina N. A.; Literatura o V. V. Radlove (V. V. Radloff Hakkında Edebiyatlar).
–V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1972, s. 275–277.
214. Dulina N. A.; Spisok literaturı o P. M. Melioranskom (P. M. Meliyaranskiy
Hakkındaki Edebiyatların Listesi). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1972,
s. 399–400.
215. Dulina N. A.; Spisok trudov o P. M. Melioranskogo (P. M. Meliyaranskiy
Hakkındaki Eserlerin Listesi). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1973, s.
396–399.
216. Dulina N. A.; Trudı V. V. Radlova (V. V. Radloff’un Eserleri). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1972, s. 261–275.
217. Epigrafika Kazahstana (Kazakistan’ın Epigrafiği). Vıp. 1, Alma–Ata, 1971.
218. Epigrafika Kirgizii (Kırgızistan’ın Epigrafiği). Vıp. 1, Frunze, “Đlim”, 1963.
219. Ermatov M.; Etnogenez i Formirovaniye uzbekskogo naroda (Özbek Halkının
tnogenezi ve Kalıplaşması). Taşkent, “Uzbekistan”, 1969.
51
220. Eyhval’d E. Đ.; Çudskiye kopii, mogilı i nadgrobnıye statui (Çud Fotokopileri,
Mezarlıkları ve Heykelleri). –“Zapiski Arheologiçeskogo obşçestva”, 1957, t.
19.
221. Falev P. A.; Kak stroitsya Kara–kirgizskaya bılina (Kara–Kırgız Efsanesi Nasıl
Meydana Gelir?). –“Nauka i prosveşçeniye”, 1921, № 1 /Taşkent/.
222. Fedotov M. Đ.; Drevnetyurkskiy yazık (Eski Türkçe). –V kn.: Uçebnoye
posobiye po sravniel’nomu izuçeniyu yazıka orhono-yeniseyskih pamyatnikov.
Çeboksarı, 1973.
223. Fedotov M. R.; V. V. Radlov i N. A. Aşmarin o proishojdenii Çuvaşskogo
yazıka (Çuvaşça’nın Meydana Gelmesi hakkında V. V. Radloff ve N. A.
Aşmarin). –ST, 1971, № 5, s. 114–120.
224. Fen Tszya-şen; Runiçeskaya nadpis’ iz Vostoçnoy Mongolii [opıt rasşifrovki]
(Doğu Anadolu’da Bulunan Yazıt). –SE, 1959, № 1, s. 3–6.
225. Feofan Vizantiyskiy (Feofan Vizantiyskiy). – V kn.: Vizantiyskiye istoriki. SPb.,
1860.
226. Feofilakt Simikatta (Feofilakt Simikatta). – V kn.: Đstoriya. M., 1957.
227. Fişer Đ. Ye.; Đstoriya Sibirskaya (Sibirya Tarihi). SPb., 1774.
228. Fişer Đ. Ye.; Sibirskaya istoriya s samogo otkrıtiya Sibiri do zavoevaniya sey
zemli rossiyskim orujiem … (Ta Keşfedildiği Günden Rusya’nın Đşgal Ettiği
Güne Kadarki Sibrya Tarihi). SPb., 1774, s. 631.
229. Fridrih Đ.; Deşifrovka zabıtıh pis’mennostey i yazıko (Unutulan Yazılar ve
Dillerin Okunması). Perevod s nemetskogo i predisloviye Đ. M. Dunaevskogo
M., 1961.
230. Gablilova A. A.; Novıye nahodki serebyanıh izdeliy perioda gospodstva
kırgızov (Kırgızların Devlet Kurdukları Zamandan Kalma Gümüş Eşyalarda
Bulunmuş Olan Yeni Keşifler). –KSĐNA, 1968, vıp. 114, s. 24–30.
231. Gafurov B. G.; Tadjiki. Drevneyşaya, drevnyaya i srednevekovaya istoriya
(Tacikler. En Eski, Eski ve Orta Asırlık Tarihi). M., 1972.
232. Gapanenko V. M.; Naskal’nıye izobrajeniya Talasskoy dolinı (Talas
Ovasındaki Kaya Üzerindeki Resimler). –V kn.: Arheologiçeskiye pamyatniki
Talasskoy dolinı. Frunze, Đzd. AN KirgSSR, 1963, s. 101–110.
233. Garipov T. M.; Mesto başkirskogo yazıka v strukturno-tipologiçeskoy
52
klassifikatsii yazıkov (Dillerin Kuruluş ve Tipolojik Tasnifindeki Başkurtça’nın
Yeri). Nauçnaya sessiya po etnogenezu başkir. Ufa, 1969, s. 143–145.
234. Gedenştrom M.; Otrıvki s Sibiri (Sibirya’daki …..). Spb., 1830.
235. Geogi Đ. G.; Opisaniye vseh v Rossiyskom gosudarstve obitayuşçih narodov,
takje ih jiteyskiy obryadov, ver, obıknoveniy, jilişç, odejd i proçih
dostopamyatnostey (Rusya’da Yaşayan Bütün Halklar ve Onların Adetleri,
Đnançları, Ev–Barkları, Giyimleri Hakkında). Ç. II. O narodah tatarskogo
plemeni. Spb., 1776 (2), s. 188.
236. Gol’denberg L. A.; Semen Ul’yanoviç Remezov (Semyon Ulyanoviç
Remezov). M., 1905.
237. Golubovskiy P.; Peçenegi, tyurki, polovtsı [do naşestviya tatar] (Tatarların
Đşgalinden Önceki Peçenekler, Türkler, Polovlar). Kiev, 1884.
238. Gordeyev F. Đ.; O proishojdenii etnonima başkir (Başkurt Etnoniminin Kökü
Hakkında). Ufa, 1969, s. 162–165.
239. Gordlevskiy V. A.; Pamyati V. V. Radlova [1837–1918] (V. V. Radloff’un
[1837–1918] Anısına). –V kn.: Đzbrannıye sçineniya. T. IV. M., 1968, s. 371–
372.
240. Graç A. D.; Drevnetyurkskiye izvayaniya Tuvı (Tuva’daki Eski Türk …. ). M.
1961.
241. Graç A. D.; Drevneyşiye tyurkskiye pogrebeniya s sojjeniem v Tsentral’noy
Azii (Merkez Asya’daki …. ). –V kn.: Đstoriya, arheologiya i etnografiya
Sredney Azii. M., 1968, s. 209–210.
242. Graç A. D.; Hronologiçeskiye i etnokul’turnıye granitsı drevnetyurkskogo
vremeni (Eski Türk Zamanlarının Kronolojik ve Etnokültür Sınırları).–V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik (K şestidesyatiletiyu Andreya Nikolayeviça
Kononova). M., 1966, s. 188–193.
243. Graç A. D.; Kamennıye izvayaniya Zapodnoy Tuvı (Batı Tuva’daki Taş …..). –
V kn.: Sbornik Muzeya antropologii i etnografii. T. XVI–XVII, L., 1957, s. 401–
431, 385–428.
244. Graç A. D.; Voprosı datirovki i semantiki drevnetyurkskih tamgoobraznıh
izobrajeniy gornogo kozla (Eski Türklerin Damga Şeklinde Dağ Keçisi
Đşaretlemesinin Semantiği [Anlamı] ve Tarihe Geçmesi). –V kn.:
53
Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1973, s. 316–333.
245. Grebenşçikov A. V.; Mançjurı i ih yazık i pis’mennost’ (Mançurlar ve Onların
Dilleri, Yazıları). –“Đzv. Vostoçnogo instituta”, 1912, t. XX, vıp. 1,
/Vlasivostok/.
246. Grebnev L. V.; O znaçenii drevnetyurkskogo termina “eş” (Eski Türkçe “Eş”
Teriminin Anlamı Hakkında). –UZ TNĐĐYALĐ, 1958, vıp. IV, s. 243–244.
247. Grebnev L. V.; Tuvinskiy geroiçeskiy epos (Tuvalıların Kahramanlık Destanı).
M., 1960, s. 46–47.
248. Grekov B. D. i Yakubovskiy A. Yu.; Zolotaya Orda i yeyo padeniye (Altın
Ordu ve Onun Yıkılması). M.–L., 1950.
249. Grigor’yev V. V.; Ob arabskom puteşestvennıke X veka Abu–Dolefe i
stranstvovanii yego po Sredney Azii (X. Yüzyıldaki [Ebu-Dolefe] Arap
Seyahatçisinin Orta Asya’daki Seyahatleri Hakkında). –JMNP, 1872, vıp. 168, s.
2–45.
250. Grigor’yev V. V.; Vostoçnıy ili Kitayskiy Turkestan (Doğu Türkistan veya Çin
Türkistanı). Spb., 1873.
251. Grumm-Grjimaylo A. G.; Dela i dni Grigoriya Yefimoviça Grumm–Grjimaylo
(Grigoriy Yefimoviç Grumm–Grjimaylo’nun Günleri ve Faaliyetleri). M., 1947.
252. Grumm-Grjimaylo Ye. G. i Grumm-Grjimaylo M. E.; Opisaniye
puteşestviya v Zapadnıy Kitay (Batı Çin’e Seyahatler). T. I–III, Spb., 1896–
1907.
253. Grumm-Grjimaylo Ye. G.; Materialı po etnografii Amdo i oblasti Kukunora
(Kukunor Vilayeti ve Amdo Etnografyası Hakkında Belgeler). Spb., 1903.
254. Grumm-Grjimaylo Ye. G.; Opisaniye puteşestviya v Zapadnıy Kitay (Batı
Çin’e Seyahatler). T. 1, Spb., 1896.
255. Grumm-Grjimaylo Ye. G.; Rost pustın’ i gibel’ pastbişçnıh ugodiy i kul’turnıh
zemel’ v Tsentral’noy Azii za istoriçeskiy period (Tarihi Dönemlerdeki Merkez
Asya’daki Tarlaların ve Yaylaların Kuruması ve Çöllerin Çoğalması). –ĐGO,
1933, t. 65, vıp. 5.
256. Grumm-Grjimaylo Ye. G.; Zapadnaya Mongoliya i Uryanhayskiy kray (Batı
Moğolistan ve Uryanhay Ülkesi). T. II. L., 1926.
257. Gryaznov M. P. i Şneyder Ye. R.; Drevniye izvayaniya Minusinskih stepey.
54
Materialı po etnografii (Minusinsk Ovalarının Eski … Etnografiyle Đlgili
Belgeler). T. IV. L., 1929, s. 63–93.
258. Gryaznov M. P.; Drevniye kul’turı Altaya (Altay’ın Eski Kültürü). –V kn.:
Materialı po izuçeniyu Sibiri. Vıp. 3. Novosibirsk, 1930.
259. Gryaznov M. P.; Minusinskiye kamennıye babı v svyazi s nekotorımi novımi
materialami (Bazı Yeni Belgeler ile Minusinsk Taş …). –SA, 1950, № 12, S.
128–156.
260. Gul’bin G. G.; K stat’e “Grigoriy Đvanoviç Spasskiy” (“Grigoriy Đvanoviç
Spasskiy” Makalesine Dair). –ĐVGO, 1940, t. 72, vıp. 1, s. 447–448.
261. Gumilev L. N. ; Podvig Bahrama Çubina (Podvig Bahrama Çubina). L. 1962.
262. Gumilev L. N., Marşak M. Đ., Hvan M. F.; Spor o drevnih tyurkah (Eski
Türkler Hakkında Tartışma). –V kn.: Dokladı po etnografii VGO. Vıp. 1 (4). L.,
1965.
263. Gumilev L. N.; Altayskaya vetv’ tyurok–tugyu (Türk–Tügü’nün Altay Dalı). –
SA, 1959, № 1.
264. Gumilev L. N.; Bahram Çubin (Bahram Çubin). –“Problemı vostokovedeniya”,
1960, № 3.
265. Gumilev L. N.; Biografiya tyurkskogo hana v “Đstorii” feofilakta Simokattı i v
deystvitel’nosti (Feofilakt Simokatta’nın “Tarihi”ndeki Türk Hanları
Biblyografisi ve Gerçek Bilgiler). –“Vizantiyskiy Vremennik”, 1965, t. 24.
266. Gumilev L. N.; Drevniye tyurki (Eski Türkler). M., 1967.
267. Gumilev L. N.; Eftalitı i ih sosedi v IV v. (Eftalitler ve Onların IV. Yüzyıldaki
Komşuları). –VDĐ, 1959, № 1.
268. Gumilev L. N.; Hunnı (Hunlar). M., 1960.
269. Gumilev L. N.; Kitayskaya hronologiçeskaya terminalogiya v trudah N. Ya.
Biçurina na fone vsemirnoy istorii (N. Y. Biçuri’nin Eserlerindeki Dünya Tarihi
Açısından Çin Kronolojik Terim Bilimi). –V kn.: N. Ya. Biçurin. Sobraniye
svedeniy po istoriçeskoy geografii Vostoçnoy i Sredney Azii. Çeboksarı, 1960.
270. Gumilev L. N.; Legenda i deystvitel’nost’ v drevney istorii Tibeta (Eski Tibet
Tarihindeki Efsaneler ve Gerçekler). –VIMK, 1960, № 3.
271. Gumilev L. N.; Ordı i plemena u drevnih tyurok i uygurov (Eski Türkler ve
Uygurların Kabileleri ve Orduları). –V kn.: Materialı po etnografii VGO. Vıp. I,
55
L., 1961.
272. Gumilev L. N.; Ordı i plemena u drevnih tyurok i uygurov (Eski Türkler ve
Uygurların Kabileleri ve Orduları). –V kn.: Materialı po etnografii VGO. Vıp. I
(4), L., 1965.
273. Gumilev L. N.; Statuetki voinov iz Tuyuk–mazara (Tuyuk–Mezar’da Bulunan
Askerlerin Heykelleri). –V kn.: Sbornik Muzeya antropologii i etnografii. T. XII.
L., 1949.
274. Gumilev L. N.; Tri isçeznuvşih naroda (Kaybolan Üç Şehir). –V kn.: Stranı i
narodı Vostoka. T. II. M., 1961.
275. Gumilev L. N.; Udel’no–lestniçnaya sistema u tyurok v VI–VIII vekah [k
voprosu o rannih formah gosudarstvennosti] (VI–VIII. Yüzyıldaki Türklerin ….
Sistemi). –SE, 1959, № 3.
276. Gumilev L. N.; Velikaya rasprya v Pervom tyurkskom kaganate v svete
vizantiyskih istoçnikov (Rum Kaynaklarındaki Đlk Türk Kağanlığının Büyük
…). –V kn.: Vizantiyskiy vremennik. T. XX. M., 1961.
277. Guseynov R. A.; Tyurkskiye etniçeskiye grutspı XI–XII vv. v Zakavkaz’e (XI–
XII. Yüzyıldaki Kafkasya’daki Türk Etnik Grupları). –V kn.: Tyurkologiçeskiy
sbornik. M., 1973, s. 375–381.
278. Guzev V. G., Dulina N. A., Nasilov D. M.; Tyurkologiçeskaya konferentsiya
pamyati V. V. Radlova (V. V. Radloff’un Anısına Türkoloji Toplantısı). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1972, s. 280–290.
279. Guzev V. G., Dulina N. A., Tunişeva L. Yu.; Tret’ya tyurkologiçeskaya
konferentsiya (Üçüncü Türkoloji Toplantısı). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik.
M., 1973, s. 403–412.
280. Guzev V. G., Dulina N. A.; Pervaya tyurkologiçeskaya konferentsiya v
Leningrade (Leningrad’daki Đlk Türkoloji Toplantısı). –V kn.: Tyurkologiçeskiy
sbornik. M., 1970, s. 277–284.
281. Guzev V. G.; Kratkiy obroz issledovaniy po yazıku tyurkov maloy Azii XIII-
XIV vv. (XIII–XIV. Yüzyıldaki Türklerin … Sistemi). –V kn.: Tyurkologiçeskiy
sbornik. M., 1973, s. 69–92.
282. Guzev V. G.; Malov S. E. Sovetskaya tyurkologiya (Malov S. E. Sovyet
Türkolojisi). Vıp. 2, 1970, s. 140.
56
283. Habiçev M. A.; O drevnetyurkskih runiçeskih nadpisyah v alanskih katakombah
(Alan ……. Eski Türk Yazıtları). –ST, 1970, № 2, s. 64–69.
284. Haruzin A. K.; K voprusu o proishojdenii Kirgizskogo naroda (Kırgız Halkının
Kökü/Soyu Hakkında Sorular). –“Etnografiçeskoye obozreniye”, 1895, № 3.
285. Henning R.; Nevedomıye zemli (Göze Görünmeyen Yerler). T. II., M., 1961.
286. Hodnev N.; Zemetki o drevnih nazvaniyah narodov (Halkların Eski Adları
Hakkında Notlar). –“Kavkaz”, 1867, № 45.
287. Đbragimov K.; Drevnetyurkskiye nazvaniya v leksike sovremennıh tyurkskih
yazıkov (Modern Türk Dilleri Söz Hazinesindeki Eski Türk Adlar). Avtoref.
kand. dis. M., 1975.
288. Đnostrantsev K.; K istorii dokumental’noy kul’turı Sredney Azii (Orta Asya
Kültürüyle Đlgili Dokümanlı Tarih). –ZVO, 1917, t. 24, s. 133–145.
289. Đshakova S. M.; Drevnetyurkskiye elementı v narodno–razgovornom yazıke
zapadnosibirskih tatar (Batı Sibirya Tatarlarının Halk Dilindeki Eski Türkçe
Elementleri). –ST, 1969, № 6, s. 36–39.
290. Đslyamov A.; Stroy predlojeniya v yazıke drevnetyurkskih pamyatnikov (Eski
Türk Abideleri Dilindeki Cümle Düzeni). –“UZ Samarkandskogo Gos.
pedogogiçeskogo instituta”, 1959, vıp. 3, s. 226–246.
291. Đslyamov A.; Upotrebleniye padejey v yazıke drevnetyurkskih pamyatnikov
(Eski Türk Abideleri Dilinde Đsim Durum Eklerinin Kullanılması). –“UZ
Samarkandskogo Gos. pedogogiçeskogo instituta”, 1957, vıp. 2, s. 240–291.
292. Đssledovaniye po tyurkologii (Türkoloji Araştırmaları). Alma–Ata, “Nauka”,
KazSSR, 1969.
293. Đstoçniki formirovaniya tyurkskih yazıkov Sredney Azii i Yujnoy Sibiri (Orta
Asya ve Güney Sibirya Türk Dillerinin Kalıplaşma/Gelişme Tarihi). Frunze,
1966.
294. Đstoriko–etnografiçeskiy Atlas Sibiri (Sibirya’nın Tarihi–Etnografik Haritası).
M.–L., 1961.
295. Đstoriya Akademii nauk [1724–1803] (Đlimler Akademisi Tarihi). T. 1. M.–L.,
1958; T. II (1803–1917), 1964.
296. Đstoriya Azerbaydjana (Azerbaycan Tarihi). T. 1, Baku, 1958.
297. Đstoriya Kazahskoy SSR (Kazakistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Tarihi). T. I–
57
II, Alma–Ata, 1952–1959.
298. Đstoriya Kirgizii (Kırgızistan Tarihi). T. I–II, Frunze, 1963.
299. Đstoriya narodov Uzbekistana (Özbekistan Halkları Tarihi). T. I. [S drevneyşih
vremen do naçala XVI v.]. Taşkent, 1950.
300. Đstoriya Sibiri [s drevneyşih vremen do naşih dney] (Sibirya Tarihi). V 5–ti t. L.,
“Nauka”, 1968.
301. Đstoriya Tatarskoy ASSR (Tatar Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Tarihi). T. I,
Kazan’, 1955.
302. Đstoriya Turkmenskoy SSR (Türkmen Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Tarihi). T.
I–II. Taşkent, 1952–1955.
303. Đstoriya Tuvı (Tuva Tarihi). T. I. M., 1964.
304. Đstoriya Yakutskoy ASSR (Yakut Muhtar Cumhuriyeti Tarihi). T. I–III. M.–L.,
1955, 1957, 1963.
305. Đstrin V. A.; Razvitiye pis’ma (Yazının Gelişmesi). M., 1961.
306. Đvanov P. G.; Kratkiye obşçiye svedeniya s turetsko–tatarskih nareçiyah. Yazık
i literatura (Türk–Tatar Ağızlarıyla Đlgili Kısaca Genel Belgeler Dil ve
Edebiyat). –V kn.: Sbornik materialov Tomskogo pedagogiçeskogo tehnikuma.
Tomsk, 1928, s. 70–77.
307. Đvanov P. P.; K voprosu o drevnostyah v verhov’yah r. Talasa (Talas Nehrinin
Yukarı Tarafındaki Eski Zaman Hali Hakkında). –V kn.: Sbornik statey,
posvyaşçennıy 50- letiyu nauçno–obşçestvennoy deyatel’nosti Sergeya
fedoroviça Ol’denburga. L., 1934, s. 241–251.
308. Đvanov P. P.; Oçerk po istorii Sredney Azii [XVI–seredina XIX v.] (Orta Asya
Tarihi [XVI. Yüzyıl–XIX. Yüzyılın Ortası]). M., 1958.
309. Đvanov P. P.; Poezdka s arheologiçeskoy tsel’yu v seleniye Dmitrievskoye
Aulieatinskogo uezda (Dmirtiyev Evliyaata Vilayetine Arkeolojik Amaçla
Seyahat). –V kn.: Sbornik nauçnogo krujka pri Vostoçnom fakul’tete SAGU.
Vıp. 1. Taşkent, 1928, s. 93.
310. Đvanov S. N.; Nikolay Fedoroviç Katanov [1862–1962] (Nikolay Feodoraviç
Katanov [1862–1962]). M.–L., 1962.
311. Đzvestiya Russkogo komiteta dlya izuçeniya Sredney i Vostoçnoy Azii (Orta ve
Doğu Asya’yı Đncelemek Đçin Kurulmuş Olan Rus Komitelerinin Haberleri).
58
Seriya II, 1912–1914, № 1–10 /Pertrograd/.
312. Đzvleçeniye iz protokola zasedaniy Russkogo komiteta dlya izuçeniya Sredney i
Vostoçnoy Azii v istoriçeskom, arheologiçeskom, dingvistiçeskom i
etnografiçeskom otnoşeniyah (Doğu ve Orta Asya’yı Tarih, Arkeoloji, Dil ve
Etnografi Açısından Đncelemek Đçin Kurulmuş Olan Rus Komitesi
Toplantısındaki Konuşmalardan …..). –“Đzv. Russkogo komiteta dlya izuçeniya
Sredney i Vostoçnoy Azii”, –1905, № 5, s. 1–18; 1907, № 7, s. 1–8; 1908, № 8,
s. 1–11; 1910, № 10, s. 1–20, 26–33; 1914, № 3, s. 24–41.
313. Januzakov T. J.; Osnovnıye tipı i sostav tyurkskoy onomastiki V–VIII vv. (V–
VIII. Yüzyıldaki Türk Onomastikasının Esas Türleri ve Oluşumu). –“Đzv. AN
KazSSR. Ser. obşçestvennaya” 1971, № 1, s. 61–65.
314. Jirmunskiy V. M.; Filologiya i istoriya tyurkskih yazıkov (Türk Dillerinin
Filolojisisi ve Tarihi). –V kn.: Tezisı dokladov tyurkologiçeskoy konferentsii v
Leningrade 7–10 noyabrya 1967 g. L., 1967.
315. Jirmunskiy V. M.; Hekotorıye itogi izuçeniya geroiçeskogo eposa narodov
Sredney Azii (Orta Asya Halklarının Kahramanlık Destanının Đnceleme
Neticesi). –V kn.: Voprosı izçeniya eposa narodov SSSR. M., 1958, s. 61.
316. Jirmunskiy V. M.; O nekotorıh problemah teorii tyurkskogo narodnogo stiha
(Türk Halk Şiiri Teorisinin Bazı Problemleri). –V kn.: Tyurkologiçeskiy
sbornik. 1970, M., 1970, s. 29–68.
317. Jirmunskiy V. M.; Orhonskiye nadpisi–stihi ili proza? (Orhun Yazıları–Şiir mi,
Yoksa Hikaye mi?). –V kn.: “Narodı Azii i Afriki”, 1968, № 2.
318. Jirmunskiy V. M.; P. M. Melioranskiy i izuçeniye eposa “Yedige” (P. M.
Meliyoranskiy ve “Edige” Destanının Đncelenmesi). –V kn.: Tyurkologiçeskiy
sbornik. M., 1973, s. 141–185
319. Joldasbekov M.; Drevnetyurkskiye literaturnıye pamyatniki i ih otnoşeniye k
kazahskoy literature (Eski Türk Edebi Eserler ve Onların Kazak Edebiyatıyla
Đlgisi). Avtoref. kand. dis. Alma–Ata, 1969.
320. Jubanov K.; Đssledovaniya po kazahskomu yazıku (Kazak Diliyle Đlgili
Đncelemeler). Alma–Ata, “Nauka” KazSSR, 1966.
321. Kabo R.; Oçerki istorii i ekonomiki Tuvı (Tuva’nın Ekonomis ve Tarihi). M.–
L., 1934.
59
322. Kagarov Ye.; Narodı SSSR. Nauçno–populyarnaya biblioteka (Sovyetler Birliği
Halkları Đlmi–Ünlü [Çok Kullanılan=Popüler] Kütüphane). Prilojeniye k jurnalu
“Vestnik znaniya”. Vıp. III. L., 1931.
323. Kallaur V. A.; Arheologiçeskaya poezdka po Aulieatinskomu uezdu (Euliyaata
Vilayetine Arkeolojik Seyahat). Prilojeniye k protokolu TKLA ot 29 avgusta
1897 g. Taşkent, 1897.
324. Kallaur V. A.; Kamen’ s drevnetyurkskoy nadpi’yu iz Aulieatinskogo uezda
(Evliyaata Vilayetinde Bulunan Eski Türkçe Yazılı Taş). –ZVO, 1899, t. XI, s.
79–83.
325. Kallaur V. A.; Nahodka drevnih monet v verhov’yah r. Talas (Talas Nehrinin
Yukarı Tarafında Bulunan Eski Kuruşlar). –PTKLA, Taşkent, 1909.
326. Kallaur V. A.; Novaya arheologiçeskaya nahodka v Aulieatinskom uezde
(Evliyaata Vilayetindeki Yeni Arkeoloji Keşifler). –ZVO, 1899, t. XI, s. 265–
270.
327. Kallaur V. A.; Soobşçeniye o kamennıh babah v Aulieatinskom uezde i o
raznıh arheologiçeskih nahodkah v Talasskoy doline (Talas Ovasındaki Çeşitli
Arkeoloji Keşifler ve Evliyaata Vilayetindeki Taş …. Hakkında
Haberler/Belgeler). Taşkent, PTKLA, 1898.
328. Karaev O.; Arabskiye i persidskiye istoçniki IX–XII vekov o kirgizah i Kirgizii
(IX–XII Yüzyıldaki Kırgızlar ve Kırgızistan Hakkındaki Arapça ve Farsça
Kaynaklar). Frunze, 1968.
329. Karaev O.; K voprosu o prodvijenii kirgizov na Tyan’–Şan’ i assimilyatsii imi
mestnıh plemen v XIII–XV vv. (Kırgızların [XIII–XV. Yüzyıldaki] Tanrı
Dağlarına Hareketi ve Onların Yerli Kabileleri Asimile Etmesi).–SE, 1966, №
4.
330. Karaev O.; K voprosu o terminah “kırgız i hakas” (Kırgız ve Hakas Terimleri
Hakkında Sorular). –“Narodı Azii i Afriki”, 1970, № 4, s. 255–259.
331. Karrıyev A. K., Roslyakov A. A., Agadjanov S. G.; Problemı etnogeneza
Turkmenskogo naroda v istoriçeskoy literature (Tarihi Edebiyattaki Türkmen
Halklarının Etnogenez Bakımından Problemleri). –V kn.: Tezisı dokladov i
nauçnıh soobşçeniy Vsesoyuznogo soveşçaniya po etnogenezu turkmenskogo
naroda 23–25 fevralya 1967 g. Aşhabad, 1967, s. 3–4.
60
332. Kastren M. A.; Pis’ma iz puteşestviya v Sibir’ (Sibirya’ya Seyahatten Alınan
Mektuplar). –“Đzv. arheologiçeskogo obşçestva”, 1859, t. 1, vıp. 4.
333. Katanov N. F.; O pogrebal’nıh obryadah u tyurkskih plemen s drevneyşih
vremen do naşih dney (Eski Zamandan Günümüze Kadar Devam Edegelen
Türklerin …. Adetleri Hakkında). –“Đzv. obşç. arheologii, istorii i etnografii”,
1894, t. XII, s. 109–142, /Kazan’/.
334. Katanov N. F.; Opıt issledovaniya uryanhayskogo yazıka s ukazaniem
glavneyşih rodstvennıh otnoşeniy yego k drugim yazıkam tyurskogo kornya
(Uryanhay Dilinin Đncelenme Tecrübeleri ve Onun Başka Türkçe Kökenli
Dillerle Akrabalık Đlişkilerinin Gösterilmesi). Kazan’, 1903.
335. Katanov N. F.; Pis’ma iz Sibiri i Vostoçnogo Turkestana (Sibirya’dan ve Doğu
Türkistan’dan Mektuplar). –ZAN, 1893, № 8, s. 3.
336. Katanov N. F.; Şved Filipp Đogann Stralenberg i trudı yego po Rossii i Sibiri
[naçalo XVIII veka] (Đsveçli Filipp Yogan Stralenberg ve Onun Rusya ile
Sibirya [XVIII Yüzyılın Başında] Hakkındaki Eserleri). –“Đzv. arheologii, istorii
i etnografii”, 1903, t. XIX, s. 120–124 /Kazan’/.
337. Kato–Kyudzo; Đstoriya Sibiri (Sibirya Tarihi). Tokio, 1963 [na yaponskom
yazıke].
338. Kaydarov A. T.; K yazıkovoy preemstvennosti drevnih i sovremennıh uygurov
(Eski ve Modern Uygurların Dil … Dair). –“Đzv. AN. KazSSR. Ser.
obşçestvennaya”, 1969, № 1, s. 47–59.
339. Kaydarov A. T.; Razvitiye sovremennogo uygurskogo literaturnogo yazıka
(Modern Uygur Edebiyat Dilinin Gelişmesi). Alma–Ata, 1969, s. 15–42.
340. Kaydarov A. T.; Uygurskiy yazık i literatura [annotirovannıy bibliografiçeskiy
ukazatel’] (Uygur Dili ve Edebiyatı). T. 1. Alma–Ata, 1962.
341. Kızlasov Đ. L.; Srednevekovaya epitafiya iz Malinovki [Tuva] (Malinovka’da
[Tuva] Bulunan Orta Asırlık Epitafya). –ST, 1977, s. 74–78.
342. Kızlasov L. R.; Etapı drevney istorii Tuvı. –“Vestnik MGU”, 1958, № 4, s. 75.
343. Kızlasov L. R.; Kratkaya istoriya arheologiçeskogo izuçeniya Tuvı (Tuva’nın
Arkeolojik Đncelemesinin Kısaca Tarihi). –“Vestnik MGU”, 1965, № 3, s. 56.
344. Kızlasov L. R.; Novaya datirovka pamyatnikov yeniseyskoy pis’mennosti
(Yenisey Yazılarının Yeniden Tarihe Geçirilmesi). –SA, 1960, № 3.
61
345. Kızlasov L. R.; O znaçenii termina balbal drevnetyurkskih nadpisey (Eski Türk
Yazılarındaki “Balbal” Teriminin Manası Hakkında). –V kn.: Tyurkologiçeskiy
sbornik. M., 1966, s. 206–208.
346. Kızlasov L. R.; Raskopki drevnego Balasaguna (Eski Balasagun’daki Kazma
Đşleri). –“Vestnik MGU. Ser. obşçestvennıh nauk”, 1953, № 11, s. 159–160.
347. Kızlasov L. R.; Tuva v period tyurkskogo kaganata [VI–VIII vv.] (VI–VIII.
Yüzyıldaki Türk Kağanlığı Dönemindeki Tuva). –“Vestnik MGU. Ser.
istoriçeskiye nauki”, 1960, № 1, s. 57–64.
348. Kızlasov L. R.; Vzaimootnoşeniye terminov hakas i kırgız v pis’mennıh
istoçnikah VI–XII vekov (VI–VIII. Yüzyıldaki Yazılı Kaynaklardaki “Hakas” ve
“Kırgız” Terimleri Arasındaki Alaka). –“Narodı Azii i Afriki”, 1968, № 4.
349. Kirgizskoy geroiçeskiy epos Manas (Kırgızların Kahramanlık Destanı “Manas”).
M., 1961.
350. Kirgizstan (Kırgızistan). Frunze, 1964, s. 145–148.
351. Kiselev S. V.; Altay v skifskoye vremya (Skifler Zamanındaki Altay). –VDĐ,
1947, № 2.
352. Kiselev S. V.; Altay v V–X vv. n. e. (V–X Yüzyıldaki Altay) –V kn.:
Drevnyaya istoriya Yujnoy Sibiri. M., 1951, s. 487–558.
353. Kiselev S. V.; Drevne–hakasskih “el ” (Eski Hakas “El”i). –UZ TNĐĐYALĐ,
1948, vıp. I, s. 31–34.
354. Kiselev S. V.; Drevnyaya istoriya Yujnoy Sibiri (Güney Sibirya’nın Eski
Tarihi). –V kn.: Materialı i issledovaniya po arheologii SSSR. Vıp. 9, M.–L.,
1949.
355. Kiselev S. V.; Drevnyaya istoriya Yujnoy Sibiri (Güney Sibirya’nın Eski
Tarihi). M. 1951.
356. Kiselev S. V.; Kratkiy oçerk drevney istorii hakasov (Hakasların Kısaca Eski
Tarihi). Abakan, 1951.
357. Kiselev S. V.; Materialı arheologiçeskoy ekspeditsii v Minusinskiy kray v 1928
g. (1928 Yılında Minusinsk Ülkesinde Yapılan Arkeolojik Seyahatlerle Đlgili
Belgeler) Minusinsk, 1929.
358. Kiselev S. V.; Nahodki antiçnıh i vizantiyskih monet na Altaye (Altay’da
Bulunan Antik ve Rum Kuruşlar). –VDĐ, 1940, № 3–4, S. 362.
62
359. Kiselev S. V.; Neizdannıye nadpisi yeniseyskih kirgizov (Yenisey Kırgızlarının
Yayınlanmayan Yazıları). –VDĐ, 1939, № 3.
360. Kiselev S. V.; Obşçestvo i gosudarstvo yeniseyskih kırgzov v VI–X vekah (VI–
X. Yüzyıldaki Yenisey Kırgızlarının Devletleri ve Toplulukları). –“Đzv. AN
SSSR. Seriya istorii i filosofii”, 1946, № 1, s. 70–71.
361. Kiselev S. V.; Otçet o rabote Sayano–Altayskoy arheologiçeskoy ekspeditsii v
1935 g. (1935 Yılında Yapılan Sayan-Altay Arkeolojik Seyahatler Hakkında
Yazılar) –V kn.: Trudı Gosudarstvennogo istoriçeskogo muzeya. Vıp. XVI, M. ,
1941.
362. Kiselev S. V.; Pis’mennost’ yeniseyskih kırgızov (Yenisey Kırgızlarının
Yazıları). –V kn.: Kratkiye soobşçeniya o dokladah i polevıh issledovaniyah
Đnstituta istorii material’noy kul’turı. Vıp. XXV. M., 1949.
363. Kiselev S. V.; Znaçeniye tehniki yeniseyskih pisanits (Yenisey Yazılarının
Teknik Açıdan Önemi). –Trudı Rossiyskoy assotsiatsii nauçno–issledovatel’skih
institutov obşçestvennıh nauk. Vıp. V. M., 1930.
364. Klements D. A.; Arheologiçeskiy drevnik poezdki v Srednyuyu Mongoliyu v
1891 g. (1891 Yılındaki Ora Moğolistan’a Seyahatin Arkeolojik Günlüğü) –
STOE. T. II. Spb., 1895.
365. Klements D. A.; Drevnosti Minusinskogo muzeya (Minusinsk Müzesi Eski
Zamanlarda). Tomsk, 1896.
366. Klements D. A.; Severo–aziatskiye runiçeskiye pis’ma i çtenis ih (Kuzey Asya
Taş Yazıtları ve Onların Okunması). Đrkutsk, 1893.
367. Klimçitskiy S. Đ.; Nazvaniye Sogdianı v toponimike Tadjikistana (Tacikistan
Toponimikasındaki Soğdiyana Đsmi). –“Zap. Đnstituta vostokovedeniya AN
SSSR”, vıp. 6, 1937, s. 9–13.
368. Klyaştornıy S. G., Arslanova F. H.; Runiçeskaya nadpis’ na zerkale iz
Verhnego Priirtış’ya (Yukarı Đrtiş’te Bulunan Aynadaki Yazı). –
Tyurkologiçeskiy sbornik (1972), M., 1973, s. 306–315.
369. Klyaştornıy S. G., Livşits V. A.; Sereyskiy kamen’ (Serey Yazıtı). –ST, 1971,
№ 3, s. 106–112.
370. Klyaştornıy S. G., Livşits V. A.; Tyurko–sogdiyskiy pamyatnik iz Yujnoy
Gobi (Güney Goba’da Bulunan Türk–Soğdu Alfabesi). –(PP i PĐKNV) VII
63
godiçnaya sessiya LO ĐV AN. M., 1971, s. 58–60.
371. Klyaştornıy S. G., Lubo-Lesniçenko Ye.; Bronzovoye zerkalo iz Vostoçnogo
Turkestana (Doğu Türkistan’da Bulunan Bronz Ayna). –V kn.: Soobşçeniya
Gosudarstvennogo Ermitaja, T. XXXIX. L., 1974, s. 45–48.
372. Klyaştornıy S. G., Sambu Đ. U.; Novaya runiçeskaya nadpis’ v Ulug–
Hemskom rayone (Ulug–Hem Bölgesinde Bulunan Yeni Yazı). –UZ TNĐĐYALĐ,
1971, vıp. XV, s. 245–249.
373. Klyaştornıy S. G., Şer Ya. A.; Petroglifı i epigrafika v Sayanskom kan’oke
Yeniseya (Yenisey’deki Sayan …. Petroglifler ve Epigrafika). –V kn.:
Arheologiçeskiye otkrıtiya 1971 g. M., 1972, s. 242–243.
374. Klyaştornıy S. G., Vasil’yev D. D.; Epigrafiçeskiye issledovaniya na verhnem
Yeniseye (Yukarı Yenisey’deki Epigrafik Araştırmalar). –V kn.:
Arheologiçeskiye otkrıtiya v 1973 g. M., 1974, s. 208.
375. Klyaştornıy S. G.; Drevnetyurkskaya pis’mennost’ i istoriya kul’turı
Tsentralnoy Azii (Merkez Asya’nın Kültür Tarihi ve Eski Türk Yazısı). –V kn.:
Tezisı dokladov i soobşçeniy Vsesoyuznoy tyurkologiçeskoy konferantsii.
Etniçeskiye i kul’turnıye svyazi tyurkskih narodov SSSR. Alma–Ata, 1976, s.
52–54.
376. Klyaştornıy S. G.; Drevnetyurkskaya pis’mennost’ i kul’tura narodov
Tsentralnoy Azii [po materialam polevıh issledovaniy v Mongolii, 1968–1969
gg.] (Moğolistan’da Yapılmış Araştırmaların Belgelerine Göre Merkez Asya
Halklarının Kültürü ve Eski Türk Yazısı). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik. M.,
1973, s. 262.
377. Klyaştornıy S. G.; Drevnetyurkskaya runiçeskaya epigrafika: itogi i perspektivı
izuçeniya (Eski Türk Epigrafikası: Đnceleme Geleceği ve Neticeleri). – (PP i
PĐKVN) VI godiçnaya sessiya LO ĐV AN. M., 1970, s. 83–85.
378. Klyaştornıy S. G.; Drevnetyurkskaya runiçeskaya nadpis’ iz Severnoy Ferganı
(Kuzey Fergana’da Bulunan Eski Türk Yazısı). –V kn.: Arheologiçeskiye rabotı
v Tadjikistane v 1957 godu. Vıp. V. Stalinabad, 1959, s. 167–168.
379. Klyaştornıy S. G.; Drevnetyurkskiye runiçeskiye pamyatniki kak istoçnik po
istorii Sredney Azii (Orta Asya Tarihinin Kaynağı Olan Eski Türk Abideleri).
M., 1964.
64
380. Klyaştornıy S. G.; Epigrafiçeskiye rabotı Sayano–Tuvinskoy ekspeditsii
(Sayan–Tuva Seyahatinin Epigrafik Çalışmaları). –V kn.: Arheologiçeskiye
otkritiya v 1971 g. M., 1972, s. 218.
381. Klyaştornıy S. G.; Đz istorii bor’bı narodov Sredney Azii protiv arabov [po
runiçeskim tekstam] (Orta Asya Halklarının Araplara Karşı Savaşları Tarihinden
[Taş Üzerindeki Metinlere Göre]). –EV, 1954, vıp. 9, s. 55–64.
382. Klyaştornıy S. G.; K istoriografiçeskoy otsenke Ulankomskoy nadpisi
(Ulankom Yazısının Tarih Açısından Değerlendirilmesi). –EV, 1961, vıp. 14, s.
26–28.
383. Klyaştornıy S. G.; K voprosu o podlinnosti drevnetyurkskoy nadpisi c imenem
Çingiz–hana (Cengiz Han’ın Adı Yazılan Eski Türk Yazısının Orijinali
Hakkında). –PV, 1960, № 1, s. 173–175.
384. Klyaştornıy S. G.; Kongyuyskaya etnotoponimika v orhonskih tekstah (Orhon
Metinlerindeki Kanguy Etnotoponimikası). –SE, 1951, № 3, s. 54–63.
385. Klyaştornıy S. G.; Moneta s runiçeskoy nadpis’yu iz Mongolii (Moğolistan’da
Bulunan Yazılı Kuruş). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik (1972). M., 1973, s.
334–338.
386. Klyaştornıy S. G.; Predstavleniye s vremenı v drevnetyurkskih pamyatnikah (
Eski Türk Abidelerindeki Zaman Kavramı). –V kn.: Pis’mennıye pamyatniki i
problemı istorii kul’turı narodov Vostoka. Ç. 1. M., 1977, s. 63–65.
387. Klyaştornıy S. G.; Runiçeskaya epigrafika v Sayanskom kan’one Yeniseya
(Yeniseydeki Sayan ............. Epigrafika). –V kn.: Tezisı dokladov na sektsiyah,
posvyaşçennıh polevım issledovaniyam v 1971 g. M., 1972, s. 400.
388. Klyaştornıy S. G.; Runiçeskaya epigrafika Yujnoy Sibiri [naskal’nıye nadpisi
tepseya i turana] (Güney Sibirya’nın Epigrafikası [Tepsey ve Turan Taşı
Üzerinde]). –ST, 1976, № 1 , s. 66–70.
389. Klyaştornıy S. G.; Runiçeskaya nadpis’ na kamennom izvayanii iz Çoyrena
(Çoren’de Bulunan Taş …). –(PP i PĐKNV) V godiçnaya sessiya LO ĐV AN. L.,
1969, s. 64–67.
390. Klyaştornıy S. G.; Runiçeskaya nadpis’ Sayanskogo kan’ona Yeniseya
(Yenisey’deki Sayan …. Yazısı). –UZ TNĐĐYALĐ, 1973, vıp. XVI, s. 228–231.
391. Klyaştornıy S. G.; Runiçeskiye nadpisi Hemçik–Boom (Hemçik–Boom
65
Yazısı). –(PP i PĐKNV) VIII godiçnaya nauçnaya sessiya LO ĐV AN. M., 1972,
s. 27–29.
392. Klyaştornıy S. G.; Runiçeskiye nadpisi iz kurgana Arjan II (Arcan Kalesinde
Bulunan Yazı). –V kn.: Pervobıtnaya arheologiya Sibiri. M., 1975, s. 184–185.
393. Klyaştornıy S. G.; Sogdiytsı v Semireç’e (Yetisu’daki Soğdular). –SE, 1959, №
1, S. 7–11.
394. Klyaştornıy S. G.; Sogdiytsı v Tsentral’noy Azii [po runiçeskim tekstam]
(Merkez Asya’daki Soğdular [Taş Üzerindeki Metinlere Göre]). –EV, 1961, vıp.
14, s. 29–31.
395. Klyaştornıy S. G.; Stelı Zolotogo ozera [k datirovke yeniseyskih runiçeskih
pamyatnikov] (Altın Nehrin … [Yenisey Abidelerinin Tarihi]). –V kn.:
Tyurkologiya. L., 1976, s. 258–267 .
396. Klyaştornıy S. G.; Temirsugskaya runiçeskaya nadpis’ (Temusrug Yazısı). –
(PP i PĐKNV) VII godiçnaya sessia LO ĐV AN. M., 1971, s. 19–21.
397. Klyaştornıy S. G.; Titul sogdiyskogo vladetelya v drevnetyurkskom tekste
(Eski Türkçe Metindeki Soğdu Hükümdarının Ünvanı). –PV, 1960, № 6, s. 134–
135.
398. Klyaştornıy S. G.; Ton’yukuk–Aşide Yuan’çjen’ (Tonyukuk–Aşide Yuançan).
–V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1966, s. 202–205.
399. Klyaştornıy S. G.; Yaksart–Sır–Dar’ya (Yaksart–Sır Derya). –SE, 1953, № 3, s.
189–190.
400. Klyukin Đ. A.; Novıye dannıye o plemeni tarduşey i tolesov (Tarduş ve Tales
Kabileleri Hakkındaki Yeni Belgeler). –“Vestnik Dal’nevostoçnogo otdeleniya
AN SSSR”, 1932, № 1–2, s. 91–98.
401. Kobeşavidze Đ. N.; K harakteristike grafiki i fonemnogo sostava yazıka orhono–
yeniseyskih nadpisey (Orhon–Yenisey Yazı Dilinin Grafiği ve Ses Kuruluşları).
–ST, 1972, № 2, s. 40–46.
402. Kobeşavidze Đ. N.; K voprosu o strukture kornevıh morfem v drevnetyurkskom
yazıke (Eski Türkçedeki Kök Halindeki Morfemlerin Oluşumu Hakkında). –
“Soobşçeniya AN GruzSSR”, 1972. t. 66, № 3, s. 745–747.
403. Kobeşavidze Đ. N.; K voprosu ob uslovnoy forme v yazıke orhono–yeniseyskih
nadpisey (Orhun–Yenisey Yazılarındaki Şart Şekliyle Đlgili Sorular). –
66
“Soobşçeniya AN GruzSSR”, 1971, t. 64, № 2, s. 493–495.
404. Kobeşavidze Đ. N.; Razgraniçeniye sfer glagol’nogo slovoobrazovaniya i
slovoizmenneniya v yazıke orhono–yeniseyskih nadpisey (Orhon–Yenisey Yazı
Dilindeki Fiil Kökenli Kelimelerin Yapım Ekleri ve Kelime Değiştirme
Açısından Sınırlanması). –ST, 1972, № 5, s. 91–95.
405. Kojemyako P. N.; Đstoriya arheologiçeskogo izuçeniya Talasskoy dolinı (Talas
Ovasının Arkeolojik Đnceleme Tarihi). –V kn.: Arheologiçeskiye pamyatniki
Talasskoy dolinı. Frunze. Đzd. AN KirgSSR, 1963, s. 3–11.
406. Kojomberdiyev Đ.; Katakombnıye pamyatniki Talasskoy dolinı (Talas Ovasının
… Abideleri). –V kn.: Arheologiçeskiye pamyatniki Talasskoy dolinı. Frunze,
Đzd. AN KirgSSR, 1963, s. 33–77.
407. Komekov B. Ye.; Gosudarstvo kimakov IX–XI vv. po arabskim istoçnikam
(Arap Kaynaklarına Göre IX–XI Yüzyıllardaki Kimakların Devleti). Alma–Ata,
“Nauka” KazSSR, 1972.
408. Kondrat’yev V. G.; Formı i znaçeniya padejey v yazıke pamyatnikov tyurkskoy
runiçeskoy pis’mennosti (Eski Türk Yazı Dilindeki Đsim Durum Eklerinin
Şekilleri ve Manaları). – V kn.: Voprosı grammatiki yazıkov stran Azii. L.,
1964, s. 77–84.
409. Kondrat’yev V. G.; K vos’midesyatiletiyu deşifrovki tyurkskoy runiçeskoy
pis’mennosti (Türk Yazısının Đlk Defa Okunmasının 80. Yıldönümüne). –ST,
1974, № 1, s. 58–62.
410. Kondrat’yev V. G.; Konstruktsiya izafeta i pryamoye dopolneniye v yazıke
pamyatnikov tyurkskoy runiçeskoy pis’mennosti (Eski Türk Yazı Dilindeki Đsim
Tamlamasının Kuruluşu ve Nesne). – “UZ LGU. Ser. vostokovedçeskih nauk”,
1962, vıp. 16, № 306, s. 68–79.
411. Kondrat’yev V. G.; Materialı k harakteristike deepriçastiy i formı na –duk v
yazıke pamyatnikov tyurkskoy runiçeskoy pis’mennosti (Eski Türk Yazı
Dilindeki Zarf-Fiiller ve –dık Şekli). –“UZ LGU. Seriya vostokovedçeskih
nauk”, 1965, vıp. 12, № 305, s. 126–136.
412. Kondrat’yev V. G.; Ob otnoşenii yazıka pamyatnikov orhono–yeniseyskoy
pis’mennosti k yazıku drevnetyurkskih pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abideleri
Dilinin Eski Türk Abideleri Diliyle Đlişkisi). –ST, 1973, № 3, S. 23–27.
67
413. Kondrat’yev V. G.; Oçerk grammatiçeskogo stroya yazıka pamyatnikov
tyurkskoy runiçeskoy pis’mennosti VIII v. iz Mongolii (VIII. Yüzyıldaki
Moğolistan’da Bulunan Eski Türk Yazı Dilinin Gramer Yapısı). Avtoref. kand.
dis. L., 1965.
414. Kondrat’yev V. G.; Oçerk grammatiki drevnetyurkskogo yazıka (Eski
Türkçenin Grameri). L., 1970.
415. Kondrat’yev V. G.; Sistema vremennıh form iz’yavitel’nogo nakloneniya v
yazıke pamyatnikov tyurkskoy pis’mennosti (EskiTürk Yazı Dilindeki Bildirme
Kipi Zaman çekimleri Sistemi). –V kn.: Voprosı grammatiki yazıkov stran Azii.
L., 1964, s. 85–91.
416. Kononov A. N.; Đstoriya izuçeniya tyurkskih yazıkov v Rossii (Rusya’daki Türk
Dillerinin Đncelenme Tarihi). L., “Nauka”, 1972.
417. Kononov A. N.; Đz istorii oteçestvennoy tyurkologii (Vatanımız Türkolojisinin
Tarihinden). –UZ ĐV, 1953, № 6, s. 269–275.
418. Kononov A. N.; Đz nablyudeniy nad sintaksisom nadpisi Tyun’yukuka
(Tonyukuk Yazısının Sentaksı Üzerinde Çalışmalardan). –V kn.: Filologiya.
Đssledovaniya po yazıku i literature (pamyati akademika Viktora Maksimoviça
Jirmunskogo). L., 1973, s. 89–97.
419. Kononov A. N.; K istorii russkoy tyurkologii [do XIX v.] (XIX. Yüzyıla
Kadarki Rus Türkolojisi Tarihi). –V kn.: Đssledovaniya po istorii kul’turı
narodov Vostoka. M.– L., 1960, s. 202–214.
420. Kononov A. N.; Opıt analiza termina turk (Türk Teriminin Analiz Tecrübesi). –
SE, 1947, № 1, s. 40–47.
421. Kononov A. N.; P. M. Melioranskiy i oteçestvennaya tyurkologiya (P. M.
Meliyoranskiy ve Vatanımız Türkolojisi). –ST, 1970, № 1, s. 16–23.
422. Kononov A. N.; Pamyati Sergeya Yefimoviça Malova [1880–1957] (Sergey
Efimoviç Malov’un Hatırına [1880–1957]). –“Nauçnıye dokladı vısşey şkolı.
Filologiçeskiye nauki”, 1958, № 1, s. 172–174.
423. Kononov A. N.; Tyurkologiya (Türkoloji). –V kn.: Aziatskiy muzey–
Leningradskoye otdeleniye ĐV AN SSSR. M., “Nauk”, 1972, s. 400–427.
424. Kononov A. N.; Tyurkskaya filologiya v SSSR [1917–1967] (Sovyetler
Birliğindeki Türk Filolojisi). M., 1968.
68
425. Kononov A. N.; Tyurkskoye yazıkoznaniye v Leningrade [1917–1967]
(Leningrad’daki Türk Dilbilimi). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik (1970). M.,
1970, s. 5–8.
426. Kononov A. N.; V. V. Radlov i oteçestvennaya tyurkologiya (V. V. Radloff ve
Vatanımız Türkolojisi). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik (1971). M., 1972, s.
7–15.
427. Kononov A. N.; Yeşçye raz ob etnonime “Kırgız” (Yine “Kırgız Etnonimi
Hakkında). –V kn.: Tyurkologiçeskiye issledovaniya. Frunze, 1970, s. 16–20.
428. Kormuşin Đ. V., Nasilov D. M.; Za nauçnoye, glubokoye izuçeniye
drevnetyurkskih pamyatnikov [pis’mo v redaktsiyu] (Eski Türk Abidelerinin
Derin ve Đlmi Araştırması Đçin). –ST, 1972, № 5, s. 139–142.
429. Kormuşin Đ. V.; K osnovnım ponyatiyam tyurkskoy runiçeskoy paleografi
(Türk Paleografisinin Esas Kavramları Hakkında). –ST, 1975, № 2, s. 25–47.
430. Korş F. Ye.; Drevniy narodnıy stih turetskih plemen (Türk Topluluklarının Eski
Halk Şiiri). –ZVO, 1909, t. XIX, s. 139–167.
431. Korş F. Ye.; Klassifikatsiya turetskih plemen po yazıkam (Dillerine Göre Türk
Dillerinin Sınıflandırılması). –V kn.: Etnografiçeskoye obozreniye. M., 1910.
432. Kotviç L. V.; V Huşo–Tsaydame (Huşo–Tsaydam’da). –“Trudı Troitsko–
Kyahtinskogo otdeleniya imperatorskogo Russkogo geografiçeskogo obşçesva”,
1912, t. XV, № 1, s. 50–54.
433. Koyçubayev Ye. K.; Drevnetyurkskiye çertı v toponimah Kazahstana
(Kazakistan Toponimlerindeki Eski Türkçe Özellikleri). –“Vestnik AN
KazSSR”, 1972, № 2 (322), s. 52–56.
434. Koz’min N. N.; D. A. Klements i istoriko–etnografiçeskiye issledovaniya v
Minusinskom kraye (D. A. Klements ve Minusinsk Ülkesindeki Tarihi–
Etnografik Araştırmalar). –“Đzv. Vost. –Sib. otd. Russkogo geografiçeskogo
obşçestva”, 1917, t. XIV, s. 35–64 /Đrkutsk/.
435. Koz’min N. N.; Hakası (Hakaslar). Đrkutsk, 1925.
436. Koz’min N. N.; Klassovoye litso “atısı” Yollıg–Tegina, avtora orhonskih
pamyatnikov (Orhun Abidelerinin Yazarı Yolluğ Tigin’in “atısı”). –V kn.: V
kn.: S. F. Ol’denburg, L., 1934, s. 259–277.
437. Kraçkovskiy Đ. Yu., Kraçkovskaya V. A.; Drevneyşiy arabskiy dokument iz
69
Sredney Azii (Orta Asya’da Bulunan Eski Arap Döküanları). –V kn.: Sogdiyskiy
sbornik. L., 1934, s. 52–90.
438. Kraçkovskiy Đ. Yu.; Arabskaya geografiçeskaya literatura (Arap Coğrafi
Edebiyatı). –Đzbr. soç. T. IV. M.–L., 1957, s. 91–350.
439. Kraçkovskiy Đ. Yu.; S. F. Ol’denburg kak istorik vostokovedeniya (S. F.
Oldenburg Şarkiyatçı–Tarihçi’dir). – Đzbr. soç. T. V. M.–L., 1958, s. 361–371.
440. Krımskiy A. Ye.; Turetskiye nareçiya i literatura (Türk Ağızları ve Edebiyatı).
–V kn.: Entsiklopediçeskiy slovar’ Brokgauza i Yefrona. Spb., 1902, s. 150–168.
441. Krımskiy A. Ye.; Tyurki, ih movi ta literaturı (Türkler ve Onların Edebiyat ….).
T. 1–2, Kiev, 1930.
442. Ksenofontov G. V.; Rasşifrovka dvuh pamyatnikov orhonskoy pis’mennosti
(Đki Orhun Abidesi Yazılarının Okunması). M. Ryasanenom. –YAM, 1933, s.
170–173.
443. Ksenofontov G. V.; Uranghay–Sahalar (Uranghay–Sahalar). –V kn.: Oçerki po
drevney istorii yakutov. T. 1. Đrkutsk, 1937.
444. Kulakovskiy Yu.; Đstoriya Vizantii (Rum Tarihi). T. III. Kiev, 1915.
445. Kuliyev A. A.; Neliçnıye formı glagola v yazıke orhono–yeniseyskih
pamyatnikov [v sravnenii s azerbaydjanskim yazıkom] (Orhun–Yenisey
Abideleri Dilindeki Fiil Şekilleri [Azerice Đle Karşılaştırmalı Olarak]). Baku,
1978, s. 28.
446. Kuliyev A. A.; Ob affikse priçastiy –lı v yazıke orhono–yeniseyskih
pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki Sıfat-Fiil Eki –lı Hakkında). –
UZ AzGU im. S. M. Kirova. Ser. yazık i literatura”, 1976, № 6.
447. Kuliyev A. A.; Perviçnıye formı deepriçastiy v yazıke orhono–yeniseyskih
pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abidelerindeki Zarf–Fiillerin Đlk Şekilleri). –“UZ
AzGU im. S. M. Kirova. Ser. yazık i literatura”, 1973, № 2.
448. Kuliyev A. A.; Priçastiya v yazıke orhono–yeniseyskih pamyatnikov (Orhun–
Yenisey Abidelerindeki Sıfat-Fiiller). – “UZ AzGU im. S. M. Kirova. Ser. yazık
i literatura”, 1974, № 2.
449. Kuliyev A. A.; Vtoriçnıye formı deepriçastiy v yazıke orhono–yeniseyskih
pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abidelerindeki Zarf–Fiillerin Đkinci Şekilleri). –
“Đzv. AN AzSSR. Ser. literatura, yazık, iskusstvo”, 1974, № 1.
70
450. Kuliyev A. A.; Znaçeniye terminov rodstva dlya izuçeniya etnogeneza
turkmenskogo naroda (Türkmen Halkının Etnogenezini Đncelemedeki Akrabalık
Terimlerinin Önemi). –V kn.: Tezisı dokladov i nauçnıh soobşçeniy
Vsesoyuznogo soveşçaniya po etnogenezu turkmenskogo naroda 23–25 fevralya
1967 g. Aşhabad, 1967, s. 26–27.
451. Kuliyev G.; Glagol’noye upravleniye v yazıke drevnetyurkskih nadpisey (Eski
Türk Yazılarındaki Fiillerin Đdare Etmesi). –ST, 1970, № 3, s. 128–130.
452. Kungurov R.; O rabotah D. Polivanova po tyurkologii (Türkoloji Sahasındaki
D. Polivanov’un Çalışmaları Hakkında). –V kn.: Đssledovaniye po tyurkologii.
Alma–Ata, “Nauka” KazSSR, 1969, s. 119–128.
453. Kuz’min V.; Vremya tyurkskoy runiki (Türk Yazısı Zamanı). –“Tehnika
molodeji”, 1971, № 7, s. 60–62.
454. Kuznetsov A. A., Kulakov P. Ye.; Minusinskiye i açinskiye inorodtsı
(Minusinsk ve Açı Yabancıları). Krasnoyarsk, 1898.
455. Kuznetsov B. Đ.; Tibetskaya letopis’ “Svetloye zerkalo tsarskih rodoslovnıh”
(Tibet Şeceresi Padişahların …. Parlak Aynası). L., 1961.
456. Kuznetsov P. Đ.; Bessoyuznıye pridatoçnıye predlojeniya s formoy na –duk v
pamyatnikah orhono–yeniseyskoy pis’mennosti (Orhun–Yenisey Abidelerindeki
–duk’lu Cümleler). –ST, 1971, № 4, s. 62–67.
457. Kuznetsov V. A.; Alanskiye plemena Severnogo Kavkaza (Kuzey
Kafkasya’daki Alan Kabileleri). –MĐA, 1962, № 196.
458. Kyuner N. V.; Kitayskiye izvestiya o narodah Yujnoy Sibiri, Tsentral’noy Azii
i Dal’nego Vostoka (Güney Sibirya’nın Halkları Hakkında Çince Belgeler). M.,
1961, s. 57.
459. Lariçev V. Ye.; Aziya dalekaya i tainstvennaya (Uzak ve Sırlı Asya).
Novosibirsk, 1968.
460. Latışev V. V.; Đzvestiya drevnih pisateley geroiçeskih i latinskih o Siifii i
Kavkaze (Kafkasya ve Siifya Hakkındaki Yunanlı ve Latin Yazarlarının
Belgeleri). Ç. 1–2. Spb., 1904–1906.
461. Lavrov L. Đ.; O nekotorıh etnografiçeskih dannıh po voprosu proishojdeniya
balkartsev i karaçaevtsev (Balkarlar ve Karaçayların Soyu Konusundaki Bazı
Etnografik Belgeler Hakkında). –V kn.: O proishojdenii balkartsev i
71
karaçaevtsev. Nal’çik, 1960, s. 63–69.
462. Laypanov H. O.; K voprosu proishojdeniya karaçaevtsev i balkartsev (Balkarlar
ve Karaçayların Soyu Hakkında Sorular). –V kn.: O proishojdenii balkartsev i
karaçaevtsev. Nal’çik, 1960, s. 70–80.
463. Laypanov K. T.; O tyurkskom elemente v etnogeneze osetin (Osetin
Etnogenezindeki Türk Elementleri Hakkında). –V kn.: Proishojdeniye
osetinskogo naroda. Ordjonikidze, 1967.
464. Lemke M.; /N. M. Yadrintsev/ Biografiçeskiy oçerk k desyatiletiyu so dnya
konçinı [1894–7 /VI. 1904] (N. M. Yadrintsev. Öldüğünün 10. Yıldönümü’ne
Biyografi). Spb., 1904.
465. Leningradskoye otdeleniye arhiva SSSR (Sovyetler Birliği Arşivinin Leningrad
Bölümü). F. 1, op. 3, d. 8, l. 292; f. 4, op. 4, d. 363, l. 1995.
466. Lessar V. A.; Puti iz Aşhabada v Garat v 1882 g. (1882 Yılındaki Aşhabad’dan
Herat’a Kadar Yollar) –V kn.: Sbornik geografiçeskih i statistiçeskih materialov
po Azii. Vıp. VI. Spb., 1883.
467. Levaşov V. P.; Dva mogil’nika kırgıs–hakasov (Kırgız–Hakas’ların Đki
Mezarlığı). –MĐA. M., 1952, № 24, s. 29.
468. Levaşov V. P.; Variantı taştıkskih pogrebeniy v Minusinskom rayone i v
Hakasskoy avtonomnoy oblasti (Minusinsk Bölgesi ve Hakas Muhtar
Vilayeti’ndeki Taşlık ……. Şekilleri). –V kn.: Kratkiye soobşçeniya Đnstituta
istorii material’noy kul’turı. Vıp. 25. M.–L., 1949.
469. Levşin A.; Opisaniye kirgiz–kazaç’ih i kirgiz-kaysatskih ord i stepey (Kırgız–
Kazak ve Kırgız-Kaysak Orduları ve Steplerin Tasviri). –V kn.: Đzvestiya
geografiçeskiye. Ç. 1. Spb., 1832.
470. Livotova N. A., Portugal’ V. B.; Vostokovedeniye v izvestiyah Akademi nauk
[1726–1917] (Đlimler Akademisi Haberlerindeki Şarkiyat). Bibliografiya. M.,
1966.
471. Livotova O. E.; Osnovnaya literatura ob Aziatskom muzeye ĐV AN SSSR
[1776–1954] (Sovyetleri Birliği Đlimler Akademisinin Asya Müzesi Hakkında
Edebiyat). –V kn.: Oçerki po istorii russkogo vostokovedeniya. T. II. M., 1956,
s. 502–503.
472. Livşits V. A., Kaufman K. V., D’yakonov Đ. M.; O drevney sogdiyskoy
72
pis’mennosti Buharı (Buharadaki eski Soğdu Yazısı Hakkında). –VDĐ, 1954, №
1, s. 150–163.
473. Livşits V. A., Klyaştornıy S. G.; Novaya sogdiyskaya nadpis’ iz Mongolii,
predvaritel’noye soobşçeniye (Moğolistan’da Bulunan Türk Yazısı Hakkında). –
(PP i PĐKNV) V godiçnaya sessiya LO ĐV AN. L., 1978, s. 51–54.
474. Livşits V. A., Klyaştornıy S. G.; Sogdiyskaya nadpis’ iz Buguta (Bugut’ta
Bulunan Soğdu Yazısı). –V kn.: Stranı i narodı Vostoka. X, 1971, s. 121–146.
475. Livşits V. A.; O proishojdenii drevnetyurkskoy runiçeskoy pis’mennosti (Eski
Türk Yazısının Menşei). –ST, № 4, 1978, s. 84–98.
476. Livşits V. A.; Proishojdeniye drevnetyurkskoy runiçeskoy pis’mennosti
[sostayaniye problemı i puti issledovaniya] (Eski Türk Yazısının Menşei). –V
kn.: Tezisı dokladov i soobşçeniy Vsesoyuznoy tyurkologiçeskoy konferentsii
“Etniçeskiye i istoriko–kul’turnıye svyazi tyurkskih narodov SSSR”, Alma–Ata,
1976, s. 62–70.
477. Livşits V. A.; Sogdiyskiy braçnıy kontrakt naçala VIII v. n. e. (M.S. VIII.
Yüzyıllın Başındaki Soğdu Evlenme Anlaşması) –SE, 1960, № 5, s. 76–91.
478. Livşits V. A.; Sogdiyskiy dokument V–4 s gorı Mug (Mug Dağında Bulunan
Soğdu Dökümanı V-4/B-4). –PV, 1959, № 6, s. 123–138.
479. Livşits V. A.; Sogdiyskiy posol v Çaçe [dokument A–14 s gorı Mug] (Çaç’taki
Soğdu Elçisi [Mug Dağında Bulunan Doküman A-14]). –SE, 1960, № 2, S. 92–
109.
480. Loukotka Ç.; Razvitiye pis’ma (Yazının Gelişmesi). M., 1950.
481. Lunin B. V.; Turkestan v materialah liçnogo arhiva V. V. Bartol’da (V. V.
Bartold’un Özel Arşivindeki Belgelerdeki Türkistan). –“Obşçestvennıye nauki v
Uzbekistane”, 1956, № 5, s. 49.
482. Luvsandendev A.; Ob odnoy novonaydennoy tyurkskoy nadpisi (Yeniden
Bulunan Bir Türk Yazısı Hakkında). Ulan–Bator. 1956.
483. Mahmatkulov M.; Analitiçeskiy sposob slovoobrazovaniya v yazıke
drevnetyurkskih pamyatnikov (Eski Türk Yazı Dilindeki Kelime Yapmadaki
Analitik Metodlar). Avtoref. kand. dis. Taşkent, 1973.
484. Mahmutov A.; Kak voznik drevnetyurkskiy alfavit (Eski Türk Alfabesi Nasıl
Meydana Geldi?). –V kn.: Đssledovaniye po tyurkologii. Alma–Ata, “Nauka”
73
KazSSR, 1969, s. 141–147.
485. Majitov N. A.; Proishojdeniye başkir. Nauçnaya sessiya po etnogenezu başkir
(Başkurtların Soyu. Başkurtların Etnogenezi Hakkındaki Yeni Toplantı). Ufa,
1969, s. 18–28.
486. Malçi–Mergen A.; Altayskiy geroiçeskiy epos (Altay Kahramanlık Destanı).
Oyratskoye oblastnoye natsional’noye izd., 1947.
487. Malitskiy N.; O svyazi tyurkskih tamg o orhonskimi pis’menami (Türk
Damgalarının Orhun Yazılarıyla Bağları Hakkında). –V kn.: Protokolı
Turkestanskogo krujka lyubiteley arheologii. T. III. Taşkent, 1897–1898, s. 43–
47.
488. Malov S. Ye.; Bolgarskaya i tatarskaya epigrafika (Bulgar ve Tatar Epigrafiği).
–EV, 1948, № 2, s. 41–48.
489. Malov S. Ye.; Drevneturetskiye nadgrobiya s nadpisyami basseyna reki Talas
(Talas Nehri Boyundaki Eski Türk Yazıları). –“Đzv. AN SSSR. Otd.
gumanitarnıh nauk”, 1929, № 10, s. 799–806.
490. Malov S. Ye.; Drevniye i novıye tyurkskiye yazıki (Yeni ve Eski Türk Dilleri).
–“Đzv. AN SSSR. OLYA”, 1952, t. XI, vıp. 2, s. 141.
491. Malov S. Ye.; H. N. Orkun. Eski turk yazitlari (H. N. Orkun. Eski Türk
Yazıtları). Đstanbul. I. 1936, II. 1939, III. 1940, IV. 1941. –VDĐ, 1948, № 2, s.
123–124.
492. Malov S. Ye.; Đz istorii yakutskogo yazıka (Yakutça’nın Dil Tarihinden). –
“Vestnik AN SSSR”, 1941, № 5 – 6, s. 63–64.
493. Malov S. Ye.; K istorii kazahskogo yazıka (Kazak Dilinin Tarihine Dair). –“Đzv.
AN SSSR, OLYA”, 1945, № 3, s. 27–101.
494. Malov S. Ye.; Karakalpakskiy yazık i yego izuçeniye (Karakalpakça ve Onun
Đncelenmesi). –V kn.: Karakalpakiya. T. II, L., 1934, s. 200–207.
495. Malov S. Ye.; Nekrolog (Nektolog). –SV, 1957, № 6, s. 200.
496. Malov S. Ye.; Novıye pamyatniki s turetskimi runami (Eski Türkçe Yazılı Yeni
Abideler). –YAM, 1936, Vıp. VI–VII, s. 251–276.
497. Malov S. Ye.; Obraztsı drevnetyurkskoy pis’mennosti s predisloviem i slovarem
(Eski Türk Yazılarının Önsözü ve Sözlüğüyle Birlike Örnekler). Taşkent, 1926.
498. Malov S. Ye.; Pamyatniki drevnetyurkskoy pis’mennosti Mongolii i kirgizii
74
(Moğolistan ve Kırgızistan’ın Eski Türkçe Yazılı Abideleri). M.– L., 1959.
499. Malov S. Ye.; Pamyatniki drevnetyurkskoy pis’mennosti. Tekstı i issledovaniya
(Eski Türk Yazısının Abideleri. Metinler ve Araştırmalar). M.– L., 1951.
500. Malov S. Ye.; Rets.: A. N. Bernştam. Drevnetyurkskiy dokument iz Sogda (A.
N. Bernştam. Soğdu’da Bulunan eski Türk Dökümanı). –“Đzv. AN SSSR.
OLYA”, 1954, t. XIII, № 2, s. 197–198.
501. Malov S. Ye.; Şamanskiy kamen “yada” u tyurkov Zapadnogo Kitaya (Batı
Çin’deki Türklerin “Yada” Adlı Şaman Taşı). –SE, 1947, № 1, s. 151–160.
502. Malov S. Ye.; Talasskiye epigrafiçeskiye pamyatniki (Talas Epigrafik
Abideleri). –“Materialı Uzkomstarisa”, 1936, vıp. 6–7, s. 17–38.
503. Malov S. Ye.; Trudı po drevnetyurkskoy leksike (Eski Türkçenin Söz Hazinesi
Hakkında Eserler). –V kn.: Trudı Moskovskogo instituta vostokovedeniya. Vıp.
4, M., 1947, s. 94–96.
504. Malov S. Ye.; Yeniseyskaya pis’mennosti tyurkov (Türklerin Yenisey Yazısı).
M.–L., 1952.
505. Malov S. Ye.; Yubiley akademika V. V. Radlova (Akademik V. V. Radloff’un
Yıldönümü). –“Kamsko–voljskaya reç΄”, 1912, № 4 /Kazan’/.
506. Mamedov A. M.; Drevnetyurkskaya aktsentuatsiya i nekotorıye voprosı
razvitiya fonologiçeskih sistem tyurkskih yazıkov (Eski Telaffuz Bilimi ve Türk
Dillerinin Fonoloji Sisteminin Gelişmesiyle Đlgili Bazı Sorular). –ST, 1970, № 5,
s. 57.
507. Mamedov Yu. K.; Đmya suşçestvitel’noye v orhono–yeniseyskih pamyatnikah
[v sravnenii s azerbaydjanskim yazıkom] (Orhon–Yenisey Abidelerindeki
Đsimler [Azerice ile Karşılaştırmalı Olarak]). Avtoref. kand. dis. Baku, 1967.
508. Mamedov Yu. K.; Đz istorii issledovaniya orhono–yeniseyskih pamyatnikov
(Orhun–Yenisey Abidelerini Đnceleme Tarihinden). –V kn.: Tezisı XII nauçnoy
konferentsii molodıh nauçnıh rabotnikov APĐ im. V. Đ. Lenina, Baku, 1966.
509. Mamedov Yu. K.; Padejnıye suffiksı v orhono–yeniseyskih pamyatnikah
(Orhon–Yenisey Abidelerindeki Đsim Hal Ekleri). –“UZ AzPĐ im. V. Đ. Lenina”.
Baku, 1967, t. 4.
510. Mamedov Yu. K.; Prityajatel’nıye affiksı v orhono–yeniseyskih pamyatnikah
(Orhon–Yenisey Abidelerindeki Đyelik Ekleri). –V kn.: Tezisı XIII nauçnoy
75
konferentsii molodıh nauçnıh rabotnikov. Baku, 1967.
511. Mamedov Yu. K.; Suffiksı, obrazuyuşçiye imena suşçestvitel’nıye ot imeni v
orhono–yeniseyskih pamyatnikah (Orhon–Yenisey Abidelerindeki Đsimden Đsim
Yapan Ekler). –“UZ APĐ im. V. Đ. Lenina”, Baku, 1966, t. 3.
512. Mamedov Yu. K.; Suffiksı, obrazuyuşçiye imena suşçestvitel’nıye ot glagol’nıh
osnov v orhono–yeniseyskih pamyatnikah (Orhon–Yenisey Abidelerindeki Fiil
Köklerinden Đsim Yapan Ekler). –“UZ APĐ im. V. Đ. Lenina”, Baku, 1967, t. IV.
513. Mannay-sol M. H.; Arheologiçeskiye pamyatniki Tuvı (Tuva’nın Arkeolojik
Abideleri). Kızıl, 1964, s. 33.
514. Mannay-sol M. H.; Drevneye izobrajeniye gornogo kozla v Tuve (Tuva’daki
Eski Dağ Keçisinin Eski Resmi). –SA, 1976, № 1.
515. Mannay-sol M. H.; Đtogi arheologiçeskih issledovaniy TNĐĐYALĐ v 1961 g.
(1916 Yılındaki Tuva Dil, Edebiyat ve Tarih Đlmi-Araştırma Enstitüsünün
Arkeolojik Çalışmalarının Sonuçları) –UZ TNĐĐYALĐ, 1961, vıp. X, s. 238–246.
516. Margulan A. H.; O nositelyah drevney poetiçeskoy kul’turı kazahskogo naroda
(Kazak Halkının Eski Şiir Kültürünü Yaşatanlar Hakkında). –V kn.: Sbornik
statey k şestidesyatiletiyu M. O. Auezova. Alma–Ata, 1959.
517. Martınov G. S.; Đssıkskaya nahodka (Issık Keşfi). –“Kratkiye soobşçeniya
Đnstituta istorii material’noy kul’turı AN SSSR”, 1955, vıp. 59.
518. Masson M . Ye.; K istorii otkrıtiya drevneturetskih runiçeskih nadpisey Sredney
Azii (Orta Asya’daki Eski Türk Yazılarının Keşif Tarihi). –V kn.: Materialı
Uzkomstarisa”. Vıp. 6–7. Taşkent, 1936, s. 3–17.
519. Masson M . Ye.; Raskopki v Sredney Azii (Orta Asya’daki Kazma Đşleri). –
“Nauka i tehnika”, 1929, № 24, s. 2.
520. Masson M. Ye.; K periodizatsii drevney istorii Samarkanda (Semerkand’ın Eski
Tarihinin Devirleri Hakkında). –VDĐ, 1950, № 4, s. 164.
521. Materialı konferentsii “Aktual’nıye voprosı sovremennogo yazıkoznaniya i
lingvistiçeskoye naslediye Ye. D. Polivanova” (“Modern Dilbiliminin Esas
Soruları, Sorunları ve Ye. D. Polivanov’un Linguistik Yadigarı” Toplantısının
Belgeleri). T. 1, Samarkand, 1964.
522. Materialı po istorii karakalpakov (Karakalpak Tarihiyle Đlgili Belgeler). M.– L.,
1935.
76
523. Matsuleviç L. A.; Alanskaya problema i etnogenez Sredney Azii (Orta Asya
Etnogenezi ve Alan Problemi). –SE, 1947, № 6–7, s. 125–126.
524. Maynagaşev S. D.; Otçet o poezdke k tretskim plemenam Minusinskogo i
Açinskogo uezdov Yeniseyskoy gubernii letom 1914 g. (1914 Yılının Yazında
Yenisey Vilayeti Minusinsk ve Açı Bölgelerinde Yaşayan Türk Kabilelerine
Seyahatin Hesabı) –“Đzv. Russkogo komiteta dlya izuçeniya Sredney i
Vostoçnoy Azii”, 1914, ser. II, № 3, s. 117–128.
525. Melioranskiy P. M.; Arab–filolog o turetskom yazıke (Türk Dili Hakkında
Arap Filoloğu). Spb., 1900.
526. Melioranskiy P. M.; Dva serebryanıh sosuda s yeniseyskimi nadpisyami
(Yenisey Yazısıyla Yazılı Đki Gümüş Kap). –ZVO, 1902, t. XIV, s. 17–22.
527. Melioranskiy P. M.; Nebol’şaya orhonskaya nadpis’ na serebryanoy krinke
Rumyantsevskogo muzeya (Rumyantsev Müzesindeki Gümüş ….. deki Orhun
Yazısı). –ZVO, 1904, t. XV, s. 34–36.
528. Melioranskiy P. M.; Ob orhonskih i yeniseyskiy nadgrobnıh pamyatnikah
(Orhun ve Yenisey mezarlık Abideleri Hakkında). –JMNP, 1898, ç. SSSXVII,
otd. 2, s. 263–292.
529. Melioranskiy P. M.; Pamyatnik v çest’ Kyul’–Tegina (Kül–Tigin’in Hatırına
Abide). –ZVO, 1900, t. XII, s. 1–140.
530. Melioranskiy P. M.; Po povodu novoy arheologiçeskoy nahodka v
Aulieatinskom uezde (Evliyaada Bölgesinde Bulunan yeni Arkeolojik Keşiflerle
Đlgili Olarak). –ZVO, 1899, t. XI, s. 271–272.
531. Miller G. F.; Đstoriya Sibiri (Sibirya Tarihi). T. 1, M.– L., 1937.
532. Miller G. F.; Spisaniye Sibirskogo tsarstva (Sibirya Çarlığının Tarihi). Kn. 1.
Spb., 1787.
533. Minusinskiy publiçnıy mestnıy muzey (Minusinsk Yerli Müzesi). Tomsk, 1887.
534. Modzalevskiy L.; Materialı dlya bibliografii trudov M. A. Kastrena i literaturı o
M. A. Kastrene (M. A. Kastren’in Eserlerinin Bibliyografisi Đçin Belgeler ve M.
A. Kastren Hakkındaki Kaynaklar). –V kn.: Pamyatniki Kastrena. L., 1927, s.
131–141.
535. Molnar E.; Problemı etnogeneza i drevney istorii vengerskogo naroda (Macar
Halkının Eski Tarihi ve Etnogeni Problemleri). Budapeşt, 1955.
77
536. Mongayt A.; Obroz polevıh arheologiçeskih issledovaniy ĐĐMK v 1942 g. (1942
Yılındaki ĐĐMK Arkeolojik Araştırmalarının Neticeleri) –VDĐ, 1948, № 2 (24).
537. Moşkov V . A.; Nareçiya bessarabskih gagauzov [tekstı] (Bessarab Gagavuzları
Ağzı [Metinler]). –V kn.: Obraztsı narodnoy literaturı tyurkskih plemen. T. X.
Spb., 1904.
538. Moşkov V. A.; Turetskiye plemena na Balkanskom polusstrove (Balkan
Yarımadasındaki Türk Toplulukları). –“Đzv. Russkogo geografiçeskogo
obşçestva”, 1904, t. XI, s. 410–415.
539. Muhamedova Z. B.; K istorii formirovaniya turkmenskogo yazıka.
Vsesoyuznoye soveşçaniye po etnogenezu turkmenskogo naroda (Türkmenlerin
Kalıplaşma Tarihine Dair. Türkmen Halkının Etnogenezi Konusundaki
Sovyetler Birliği Çapında yapılan Toplantı). –V kn.: Tezisı dokladov i nauçnıh
soobşçeniy, 23–25 fevralya 1967 g. Aşhabad, 1967, s. 4–6.
540. Muhamedova Z. B.; Opıt issledovaniya çislitel’nıh v istoriçeskom plane (Tarih
Açısından Sayıların Đncelenme Tecrübesi). –V kn.: Đssledovaniya po istorii
turkmenskogo yazıka. T. 1, Aşhabad, 1973, s. 5.
541. Muzey antropologii i etnografii Akademii nauk v period 12–letnego upravleniya
V. V. Radlova [1894–1906] (V. V. Radloff’un 12 Yıllık Đdaresi Dönemindeki
Đlimler Akademisinin Etnografi ve Antropoloji Müzesi). –V kn.: Ko dnyu
semidesyatiletiya V. V. Radlova. Spb., 1907, s. 27–109.
542. Nadelyaev V. M.; Çteniye znakami etimologiya Tyun’yukuka (Tonyukuk’un
Etimolojisi ve Đşaretlerin Okunması). –V kn.: Tyurkologiçeskiye issledovaniya.
M. , 1963, s. 192–213.
543. Nadelyaev V. M.; Drevnetyurkskaya nadpis’ iz Hovd-somona MNR (Hovd-
Somon’da Bulunan Eski türk Yazıtları). –V kn.: Broizovıy i jeleznıy vek Sibiri.
Novosibirsk , 1974, s. 163–166.
544. Nadelyaev V. M.; Drevnetyurkskaya runiçeskaya nadpis’ iz Koş-Agaça (Kaş-
Ağaç’ta Bulunan Eski Türk Yazıtları). –“Đzv. SS AN SSSR”, 1973, vıp. 1, № I
(211), s. 108–110.
545. Nadelyaev V. M.; Drevnetyurkskaya veritel’naya gramota (Eski Türk ….
Plaketi). –“Đzv. SO AN SSSR”, 1974, № II, s. 115–118.
546. Nadjip E. N.; Đzuçeniye istorii tyurkskih yazıkov v Kazahstane (Kazakistan’da
78
Türk Dilleri Tarihinin Đncelenmesi). –“Kazahskiy yazık i literatura”, 1978, vıp.
9, s. 88–101.
547. Nareçiya tyurkskih plemen, jivuşçih v Yujnoy Sibiri i Djingarskoy stepi
(Congarya Ovasında ve Güney Sibirya’da Yaşayan Türk Kabilelerinin Ağzı). Ç.
1–10, Spb., 1866–1906.
548. Narodı Sibiri. Etnografiçeskiye oçerki (Etnografik Nesirler/ Belgeler). –M.–L. ,
1956.
549. Nasilov D. M.; Analitiçeskiye formı glagola s erur i ermiş v drevnetyurksih
yazıkah (Eski türkçe’deki “erür” ve “ermiş” Fiil Şekilleri). –V kn.: Trudı
Samarkandskogo gos. universiteta. 1963.
550. Nasilov D. M.; Nekotorıye zameçaniya k proçteniyu yeniseyskih pamyatnikov
(Yenisey Abidelerini Okuma Üzerine Bazı Teklifler). –V kn.: Pis’mennıye
pamyatniki Vostoka. Đstoriko-filologiçeskiye issledovaniya (1971). M. , 1974, s.
201 – 214.
551. Nasilov D. M.; O lingvistiçeskom izuçenii pamyatnikov tyurkskoy pis’mennost
(Trkçe Yazılı Abidelerin Linguistik Açıdan Đncelenmesi). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik (1972). M., 1973, s. 62–68.
552. Nasilov D. M.; O nekotorıh pamyatnikah Minusinskogo muzeya (Minusink
Müzesinin Bazı Eserleri/Anıtları Hakkında). –“Narodı Azii i Afriki”, 1963, №
6, s. 124–129.
553. Nasilov D. M.; Pamyatniki drevnetyurkskoy pis’mennosti [orhono–yeniseyskiye
i drevneuygurskiye] v oteçestvennıh tyurkologiçeskih issledovaniyah poslednih
let [obzor lingvistiçeskih publikatsiy 1969–1974 gg.] (Son Yıllardaki Vatanımız
Türkoloji Araştırmalarındaki Eski Türk Yazıları [Orhun–Yenisey ve Eski Uygur
Abideleri]). –ST, 1976, № I, s. 82–101.
554. Nasilov D. M.; Samoyloviç o klassifikatsii tyurkskih yazıkov (A. N. Samayloviç
Türk Dillerinin Tasnifi Hakkında). –ST, 1973, № 15, S.76–83.
555. Nasilov V. M.; Yazık orhono–yeniseyskih pamyatnikov (Orhun–Yenisey
Abidelerinin Dili). M., 1960.
556. Nauçnaya sessiya po etnogenezu başkir (Başkurtların Etnogenezi Konusundaki
Đlmi Toplantı). Ufa, 1969.
557. Nekotorıye dopolneniya k klassifikatsii tyretskik yazıkov (Türk Dillerinin
79
Tasnifine Bazı Ekler). Pg., 1922, s. 1–15.
558. Neymatova M. H.; Oguzskiye elementı na pamyatnikah material’noy kul’turı
Azerbaydjana (Azerbaycan’ın Maddi Kültür Eserlerindeki Oğuzca’nın
Elementleri). –V kn.: Tezisı dokladov i nauçnıh soobşçeniy Vsesoyuznogo
soveşçaniya po etnogenezu turkmenskogo naroda. 23–25 fevralya 1967.
Aşhabad, 1967, s. 28–29.
559. Nikiforov G., Petrov N.; Pamyati professora S. E. Malova (Prof. S. E.
Malov’un Anısına). –“Kıım”, 1957, 27 sentyabrya.
560. Nominhanov Ts. D.; Đssledovaniya po tyurkskim i mongol’akim yazıkam (Türk
ve moğol Dilleriyle Đlgili Araştırmalar). –“UZ Kalm. NĐĐYALĐ. Ser.
filologiçeskaya”, 1969, vıp. 7, s. 9–35.
561. Nominhanov Ts. D.; K voprosu etnogeneza uzbekskogo naroda [Tezisı
dokladov] (Özbek Halkının Etnogenezi Hakkında Sorular). –SE, 1947, № 5–7.
562. Nominhanov Ts. D.; Nazvaniya çastey tela çeloveka v tyurko-mongol’skih
yazıkah (Türk-Moğol Dillerindeki Vücut Organları Đsimleri). –“UZ Kalm.
NĐĐYALĐ”, 1962, vıp. 2, s. 193–204.
563. Nominhanov Ts. D.; Terminı jivotnovostva v tyurkskih i mongol’skih yazıah
(Türk ve Moğol Dilleriyle ilgili Araştırmalar). –V kn.: Trudı sektora
vostokovedeniya AN KazSSR. T. 1, Alma-Ata, 1959, s. 87–116.
564. Nominhanov Ts. D.; Terminı rodstva v tyurko-mongol’skih yazıkah (Türk-
Moğol Dillerindeki Akrabalık Terimleri). –V kn.: Voprozı istorii i dialektiki
kazahskogo yazıka. Vıp. 1, Alma-Ata, 1958, s. 42–47.
565. Novıye epigrafiçeskiye nahodki v Kirgizii v 1961 g. (1961 Yılında
Kırgızistan’daki Yeni Epigrafik Keşif). Frunze, 1962.
566. Novlyanskaya M. G.; Danil Gotlib Messerşmidt i yego rabotı po issledovaniyu
Sibiri (Danil Gotlib Messerşmidt ve Onun Sibirya Araştırmaları Hakkındak
Çalışmaları). L., 1970, s. 184.
567. Novlyanskaya M. G.; Filipp Đogan Stralenberg. Yego rabotı po issledovaniyu
Sibiri (Filipp Yogan Strahlenberg. Onun Sibirya Araştırmaları Hakkındaki
Çalışmaları). M.– L. , 1966.
568. Novlyanskaya M. G.; Messerşmidt i yego drevniye puteşestviya po Sibiri
(Messertşmidt ve Onun Sibirya’daki Eski Seyahatleri). –“Đzv. VGO”, 1962, t.
80
94, vıp. 3, s. 231–239.
569. Nurmuhamedov M. K., Jdanko T. A., Kamalov S. K.; Karakalpaki [kratkiy
oçerk istorii s drevneyşih vremen do naşih dney] (Karakalpaklar [eski
Zamanlardan Günümüze Kadarki Kısaca Tarihi]). Taşkent, FAN, 1971.
570. O proishojdenii balkartsev i karaçaevtsev (Balkarlar ve Karaçayların Kökü/Soyu
Hakkında Đlmi Toplantının Belgeleri). –V kn.: Materialı nauçnoy sessii po
probleme proishojdeniya balkarskogo i karaçaevskogo naroda, 22–26 iyunya
1956. Nal’çik, 1960.
571. Obruçev V. A.; Tsentral’naya Aziya, Severnıy Kitay i Tyan’–Şyan’ (Merkez
Asya, Kuzey Çin ve Tanrı Dağları). T. I–II. Spb., 1900–1901.
572. Okladnikov A. P., Zaporojskaya V. D.; Lenskiye pisanitsı (Lena’da Bulunan
Yazılar). M.–L., 1959.
573. Okladnikov A. P.; Đz istorii Pribaykal’ya v tyurkskoye vremya (Türklerin
Zamanındaki Baykal Yakınının Tarihinden). –V kn.: Tyurkologiçeskiye
issledovaniya. M.–L., 1963, s. 279.
574. Okladnikov A. P.; Đz oblasti drevney kul’turı yakutov (Yakutların Eski Kültür
Sahasından). –SE, 1946, № 3, s. 117.
575. Okladnikov A. P.; Kul’turno–etniçeskiye svyazi tyurkskogo pribaykal’ya VI–X
vv. s Zapadom [issledovaniya po arheologii SSSR] (VI–X. Yüzyıldaki Baykal
Türklerinin Batı ile Kültürel ve Etnik Yakın Đlişkileri). L., 1951, s. 173.
576. Okladnikov A. P.; Lenskiye drevnosti (Eski Zamanlarda Lena). Vıp. 1–3.
Yakutsk, 1946–1950.
577. Okladnikov A. P.; Novıye dannıye po istorii Pribaykal’ya v tyurkskoye vremya
(Türklerin Zmanındaki Baykal Yakınının Tarihiyle Đlgili Yeni Belgeler). –V kn.:
Tyurkologiçeskiye issledovaniya. M.–L., 1963, s. 273–281.
578. Okladnikov A. P.; Petroglifı Angarı (Angara’daki Petroglifler). M., 1966.
579. Okladnikov A. P.; Proishojdeniye yakutskogo naroda (Yakut Halkının
Kökü/Soyu). –“Đzv. Vsesoyuznogo geografiçeskogo obşçestva”, 1951, t. 83, s.
347.
580. Okladnikov A. P.; Şişkinskiye pisanitsı (Şişkin’de Bulunan Yazılar). Đrkutsk,
1959.
581. Ol’denburg S. F.; Đssledovaniye pamyatnikov starinnıh kul’tur Vostoçnogo
81
Turkestana (Doğu Türkistan’ın Eski Kültür Anıtlarının Araştırılması). –JMNP,
1904, № 2.
582. Ol’denburg S. F.; Ob ekspeditsii D. A. Klementsa v Turfan v 1898 g. (1898
Yılında D. A. Klements’in Turfan’a Seyahati Hakkında) –“Đzv. Vostoçno–
Sibirskogo otdeleniya Russkogo geografiçeskogo obşçestva”, 1916, t. XV, s.
219–232.
583. Ol’denburg S. F.; Pamyati V. V. Radlova (V. V. Radloff’un Anısına). –Gaz.
“Novıy den’”, 1918, 4 maya.
584. Ol’denburg S. F.; Predisloviye (Önsöz). –V kn.: Pamyati M. A. Kastrana. L. ,
1927, s. 1.
585. Ol’denburg S. F.; Russkiy komitet dlya izuçeniya Sredney i Vostoçnoy Azii
(Orta ve Doğu Asya’yı Araştırmak Üzere Kurulan Rus Komitesi). Spb., 1904.
586. Ol’denburg S. F.; Vasiliy Vasil’yeviç Radlov (Vasiliy Vasilyeviç Radloff
[5/1.1837–29/IV.1918] ). –“Đzv. Rossiyskogo Akademi nauk. Ser. VI”, 1918, №
12, s. 1233–1236.
587. Osmanalieva B.; O voprositel’nıh mestoimeniyah v orhono–yeniseyskih
pamyatnikah (Orhun–Yenisey Abidelerindeki Soru Zamirleri Hakkında). –“Đzv.
AN KirgSSR”, 1973, № 3, s. 90–96.
588. Otçet o deyatel’nosti Turkestanskogo krujka lyubiteley arheologii s 11 dekabrya
1897 g. po 11 dekabrya 1898 g. (11 Aralık 1897 Tarihi ve 11 Aralık 1898 Tarihi
Arası Türkistan Derneğinin Arkeolojik Mezarlıklardaki Faaliyetleri Hakkında)
Taşkent, 1898.
589. Pal’mbah A. A.; O çem govoryat drevniye pamyatniki Orhona, Yeniseya (Eski
Orhun ve Yenisey Abideleri Ne Diyorlar?). Kızıl, 1944.
590. Palladiy; Dorojnıye zametki na puti po Mongolii v 1847 i 1859 (1847 ve 1859
Yıllarında Moğolistan’da Yapılan Seyahatte Yol Üstünde Alınan Notlar). Spb.,
1892.
591. Pallas P. S.; Puteşestviye po raznım mestam Rossiyskogo gosudarstva (Rusya
Devletinin Çeşitli Yerlerine Seyahatler). Ç. I–III. Spb., 1786–1788.
592. Pamyati drevnetyurkskoy pis’mennosti Tuvı (Tuva’daki Eski Türk Yazıtlarının
Hatırına). Vıp. 1, Kızıl, 1963.
593. Pamyati M. A. Kastrena [k 75-letiyu so dnya smerti] (M. A. Kastren’in Hatrına
82
[Ölümünün 75. Yıldönümü]). L., 1927.
594. Pamyati V. Tomsena [k godovşçine so dnya smerti] (V. Tomsen’in Hatırına
[Ölümünün Yıldönümüne]). L., 1928.
595. Pamyati velikogo tyurkologa akademika V. V. Radlova [k stoletiyu so dnya
rojdeniya 1837–1937 gg.] (Büyük Türkolog-Akademik V. V. Radloff’un
Hatırına [100. Yıldönümü]). –“Revolyutsiya i natsional’nosti”, 1937, № 2, s.
79–81.
596. Pamyatniki pis’mennosti Tuvı (Tuva’daki Yazıların Abideleri). Vıp. II–III,
Kızıl, 1963–1964.
597. Pamyatniki ranney literaturı (Eski Edebiyat Abideleri). Alma-Ata, “Mektep”,
1962.
598. Panov V.; Tyurkskiye pamyatniki (Türk Abideleri). –“Dalniy Vostok”, 1895, №
6–7.
599. Patkanov K.; Armyanskaya geografiya VII v. do R. H. [pripisıvaemaya
Moiseyu Horenskomu] (VII. Yüzyldaki Ermenistan’ın Coğrafyası). Spb., 1877.
600. Petrov K. Đ.; K etimologii termina “Kırgız” (Kırgız Teriminin Etimolojisine
Dair). –SE, 1964, № 2.
601. Petrov N. E.; Yakutskiy yazık [ukazatel’ literaturı] (Yakut Dili). Yakutsk, 1958.
602. Pigulevskaya N. V.; Siriyskiye i siro–tyurkskiye fragmentı iz Hara–Hoto i
Turfana (Hara–Hoto ve Turfan’daki Süriyece ve Süriye–Türkçe Parçalar). –SV,
1940, № 1.
603. Pigulevskaya N. V.; Siriyskiye istoçniki po istorii narodov SSSR (Sovyetler
Birliği Halklarının Tarihiyle Đlgili Süriye Kaynakları). –“Trudı Đnstituta
vostokovedeniya Akademi nauk.”, 1941, t. IV.
604. Pigulevskaya N. V.; Vizantiya i Đran na rubeje VI–VIII vv. (VI–VIII.
Yüzyıldaki Rum ve Đran). M.–L., 1946.
605. Pigulevskaya N. V.; Vizantiyskaya diplomatiya i torgovlya şelkom (Rum
Elçiliği ve Đpek Ticareti). –V kn.: Vizantiyskiy vremennik. T. I (XXVI), 1947.
606. Plano Karpini; Đstoriya Mongolov (Moğalların Tarihi). Spb., 1911.
607. Plenetneva S. A.; Peçenegi, tyurki i polotsı v yujnorusskih stepyah (Güney Rus
Ovalarındaki Peçenegler, Türkler ve Polovlar). –MĐA, 1958, № 62, s. 151–226.
608. Pokatilov D.; Đstoriya vostoçnıh mongolov v period dinastii Min (Min
83
Hükündarlık Ettiği Dönemdeki Doğu Moğolların Tarihi). Spb., 1893.
609. Polivanov Y. D.; Đdeografiçekiy mstiv v formatsii orhonskogo alfavita (Orhun
Alfabesi Şeklindeki Đdeografik Motifler). –Byull. SAGU”, 1929, № 9, s. 177–
181.
610. Polivanov Y. D.; K etimologii turetskogo “ev” [dom, yurta] (Türkçe “Ev”
Kelimesnin Etimolojisi). –V kn.: Sbornik nauçnıh trudov. T. 1, Taşkent, vıp. 2,
1934, s. 85–88.
611. Polyakov S. P.; Etniçeskiye svyazi naseleniye poberej’ya Kaspiyskogo morya v
XIII–XIV vekah (VIII–XIV. Yüzyıldaki Hazar Denizi Kıyısındaki Halkların
Etnik Đlişkileri). –V kn: Tezisı dokladov i nauçnıh soobşçeniy Vsesoyuznogo
soveşçaniya po etnogenezu turkmenskogo naroda. 23–25 fevralya 1967 g.
Aşhabad, 1967, s. 30–31.
612. Popov A. A.; Materialı po rodovomu stroyu dolgan (Dolganların Akrabalık
Sırasıyla Đlgili Belgeler). –SE, 1934, № 6.
613. Popov N. Đ.; D. A. Klements. Yego jizn’ i deyatel’nost’ (D. A. Klements. Onun
Hayatı ve Çalışmaları). –V kn.: D. A. Klements. Đz proşlogo. Vospominaniya.
L., 1925, s. 7–63.
614. Popov N. Đ.; Kratkit istoriçeskiy obzor razliçnıh rodov fonetiçeskogo pis’ma u
narodov Severnoy i Sredney Azii (Kuzey ve Orta Asya Halklarının Fonetik
Yazılarının Çeşitli Türlerine Kısaca Tarihi Bakış). –“Đzv. Sibirskogo Russkogo
geografiçeskogo obşçestva”, 1874, t. V, vıp. 1, s. 11–28.
615. Popov N. Đ.; O pamyatnikah tangutskogo i mongol’skogo pis’ma v
Minusinskom krae (Minusinsk Ülkesindeki Tongutça ve Moğolca Yazıların
Eserleri Hakkında). –“Đzv. Sibirskogo otdeleniya Russkogo geografiçeskogo
obşçestva”, 1875, t. V, vıp. 3–4, s. 81–107.
616. Popov N. Đ.; O pisanitsah Minusinskogo kraya (Minusinsk Ülkesinin Yazıları
Hakkında). –“Đzv. Sibirskogo otdeleniya Russkogo geografiçeskogo obşçestva”,
1972, t. III, vıp. 4, 5, s. 223–232, 274–284.
617. Popov N. Đ.; O runiçeskih pis’mah v Minusinskom krae (Minusinsk Ülkesindeki
Yazıtlar Hakkında). –“Đzv. Sibirskogo otdeleniya Russkogo geografiçeskogo
obşçestva”, 1874, № 2, s. 49–66.
618. Popov P. S.; Zameçaniya po povodu novogo perevoda nadpisi na pamyatnike
84
Tsyue-Tegina (Tsüye-Tigin Heykelindeki Yazının Yeni Tercümesiyle Đlgili
Eleştiriler). –“Zapiski Đmp. Akademi nauk”, 1894, t. 75, s. 1–4.
619. Popov P.; O tyurkskih pamyatnikah (Türk Abideleri Hakkında). –ZVO, 1906, t.
XVI.
620. Potalov L. P., Graç A. D.; Tuva v sostave tyurkskogo kaganata (Türk
Kağanlığındaki Tuva). –V kn.: Đstoriya Tuvı. T. 1, M., 1964, s. 107.
621. Potalov L. P.; Etniçeskiy sostav i proishojdeniye altaytsev (Altayların
Kökü/Soyu ve Etnik Oluşumu). L., 1969.
622. Potalov L. P.; Etniçeskiy sostav sagaytsev (Sogayların Etnik Oluşmu). –SE,
1947, № 3.
623. Potalov L. P.; Etnonim tele i altaytsı (Tele ve Altayların Etnonimi). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1966, s. 233–240.
624. Potalov L. P.; Geroiçeskiy epos altaytsev (Altayların Kahramanlık Destanı). –
SE, 1949, № 1.
625. Potalov L. P.; Kratkiye oçerk istorii i etnografii hakasov (Hakasların Kısaca
Tarihi ve Etnografisi). Abakan, 1954.
626. Potalov L. P.; Kratkiye oçerki istorii i etnografii hakasov [XVII–XIX vv.]
(XVII–XIX Yüzyıldaki Hakasların Kısaca Tarihi ve Etnografisi). Abakan, 1952.
627. Potalov L. P.; Kul’t gor na Altaye (Altaydaki Dağların Putları). –SE, 1946.
628. Potalov L. P.; Narodı Yujnoy Sibiri (Güney Sibirya Halkları). Abakan, 1953.
629. Potalov L. P.; Novıye dannıye o drevnetyurkskom Ötükän (Eski Türk Ötükeni
Hakkında Yeni Belgeler). –SV, 1957, № 1, s. 113.
630. Potalov L. P.; Novıye materialı o drevnih etnogenetiçeskih svyazyah
narodnostey Sayano–Altayskogo nagor’ya (Sayan–Altay Halklarının Arasındaki
Eski Etnogenetik Đlişkiler). –V kn.: “Dokladı sovetskoy delegatsii na XXV
Mejdunarodnom kongresse vostokovedov. M., 1960.
631. Potalov L. P.; O narode Bekliyskoy stepi (Bekliy Ovasının Halkı Hakkında). –
V kn.: Tyurkologiçeskiye issledovaniya. M.– L., 1963.
632. Potalov L. P.; Oçerki po istorii altaytsev (Altayların Tarihi). –Novosibirsk,
1948.
633. Potalov L. P.; Oçerki po istorii altaytsev (Altayların Tarihi). M.–L., 1953.
634. Potalov L. P.; Oçerki po istorii şori (Şorların Tarihi). M.–L., 1936.
85
635. Potalov L. P.; Proishojdeniye i formirovaniye hakasskoy narodnosti (Hakas
Halklarının Meydana Gelesi ve Kalıplaşması). Abakan, 1957.
636. Potalov L. P.; Rannıye formı feodal’nıh otnoşeniy u koçevnikov (Göçmen
Kabilelerdeki Feodal Đlişkilerin Erken Görünen Şekilleri). –“Zap. XNĐĐYALĐ”,
1952, vıp. 1.
637. Potalov L. P.; Razlojeniye rodovogo stroya u plemen Severnogo Atlaya (Kuzey
Altay Kabilelerindeki Akrabalık ……. Oluşumu). M.–L., 1935.
638. Potalov L. P.; Umay–bojestvo drevnih tyurkov v svete etnografiçeskiy dannıh
(Umay, Eski Etnografik Belgelere Göre Eski Türklerin Tanrısıdır). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik (1972). M. 1973, s. 265–286.
639. Potanin M. G.; Đz puteşestviy po Vostoçnoy Sibiri, Mongolii, Kitayu i Tibetu
(Doğu Sibirya, Moğolistan, Çin ve Tibet’te Yapılan Seyahatlerden). M., 1895.
640. Potanin M. G.; Oçerki Severo–Zapadnoy Mongolii (Kuzey Batı Moğolistan’ın
Tarihi). Vıp. IV. Spb., 1883.
641. Potanin M. G.; Oçerki Severo–Zapadnoy Mongolii [razul’tatı puteşestviya,
ispolnennogo v 1876–1877 gg. po poruçeniyu ĐRGO] (Kuzey Batı
Moğolistan’ın Tarihi [1876–1877 Yıllarında Yapılan Seyahatlerin Sonucudur]).
Vıp. II. Spb., 1881.
642. Potanin M. G.; Pamyatniki drevnosti v Severo–Zapadnoy Mongolii,
zameçennıye vo vremya poezdki 1979 g. (1879 Yılındaki Seyahat Döneminde
Bulunan Kuzey–Batı Moğolistan’daki Eski Zaman Abideleri)–V kn.:
“Drevnosti”. T. 10, 11, M., 1885–1886.
643. Potanin M. G.; Tanguto–Tibetskaya okraina Kitaya i Tsentral’naya Mongoliya
(Çin ve Merkez Moğolistan’ın Tangut–Tibet Sınırları). Puteşestviye 1884–1886.
T. 1, Spb., 1893.
644. Potanin M. G.; Vostoçnıye motivı v srednevekovom yevropeyskom epose (Orta
Asırlık Avrupa Destanlarındaki Doğu Motifleri). M., 1889.
645. Potseluevskiy A. P.; Đstoriya pis’ma (Yazı Tarihi). Aşhabad, 1946.
646. Pozdneyev A. M.; Zameçaniye po dokladu V. V. Bartol’da “K voprosu o
pogrebal’nıh obryadah tyurkov i mongolov” (V. V. Bartold’un “Türkler ve
Moğolların ….. Gelenekleriyle Đlgili Sorular” Konuşmasına Dair Eleştiriler). –
ZVO, 1917, t. XXXXXIV, s. 7.
86
647. Pozdneyev D.; Đstoriçeskiy oçerk uygurov [po kitayskim istoçnikam]
(Uygurların Tarihi [Çin Kaynaklarına Göre]). Spb., 1899.
648. Prjival’skiy N. M.; Mongoliya i strana tangutov (Moğolistan ve Tangutların
Memleketi). M., 1946.
649. Problema obşçnosti altayskih yazıkov (Altay Dilleri … Problemleri). L.,
“Nauka”, 1971.
650. Problemı tyurkologii i vostokovedeniya (Türkoloji ve Şarkiyat Problemleri).
Kazan, 1964.
651. Proşloye Kazahstana v i materialah. Moskva (Belgelere ve Kaynaklara Göre
Kazakistan’ın Geçmişi). – Alma–Ata, 1935.
652. Protokol zasedaniya obşçego sobraniya çlenov Turkestanskogo krujka lyubiteley
arheologii ot 11 dekabrya 1896 g. (11 Aralık 1896 Tarihindeki Arkeoloji
Meraklılarının Türkistan Derneği Üyelerinin Genel Toplantısının Protokolü)
Taşkent, 1896.
653. Protokolı zasedaniy i soobşçeniy çlenov Turkestanskogo krujka lyubiteley
arheologii [g. Tretiy] (Arkeoloji Meraklılarının Türkistan Derneği Üyelerinin
Genel Toplantısının Protokolü [Üçüncü Yıl]). Taşkent, 1897 – 1898.
654. Protokolı zasedaniy i soobşçeniy çlenov Turkestanskogo krujka lyubiteley
arheologii [god sed’moy] (Arkeoloji Meraklılarının Türkistan Derneği
Üyelerinin Genel Toplantısının Protokolü [Yedinci Yıl]). Taşkent, 1902, s. 52–
54.
655. Puteşestviye v Vostoçnıye stranı Plano Karpini i Vil’gel’ma Rubrika (Plano
Karpini ve Vilgelm Rubrik’in Doğu Memleketlerine Seyahatleri). M., 1957.
656. Radjabov A. A.; Derivatı glagoloobrazuyuşego affiksa –la v yazıke orhono–
yeniseyskih pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki Fiil Yapan –la
Eki). –“UZ AzGU Ser. yazık i literatura”, 1975, № 5, s. 44–50.
657. Radjabov A. A.; Drevniye aborigenı Sibiri (Sibirya’nın eski Yerlileri). –V kn.:
“Jivopisnaya Rossiya”. T. XI. Spb. 1884, s. 3–30.
658. Radjabov A. A.; Glagol’nıye iorni, sostayaşçiye iz SGS v yazıke orhono–
yeniseyskih pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki SGS’den Oluşan
Fiil Kökleri). –“UZ AzGU Ser. yazık i literatura”, 1975, № 6, s. 45–49.
659. Radjabov A. A.; Glagoloobrazovaniye v yazıke orhono–yeniseyskih
87
pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki Fiillerin Yapılması). Avtoref.
dok. dis. Alma–Ata, 1977, s. 46.
660. Radjabov A. A.; O perevode slova yel v drevnetyurkskih runiçeskih
pamyatnikah (Eski Türk Yazıtlarındaki “El” Kelimesinin Tercümesi Hakkında).
–“UZ AzGU. im V. Đ. Lenina”, 1967, № 3 , s. 112–117.
661. Radjabov A. A.; Ob onginskom pamyatnike i o slove “kapagan” (Ongin
Abidesi ve “Kapagan” Kelimesi Hakkında). – UZ AzGU. Ser. yazıka i
literaturı”, 1966, № 5, s. 79–85.
662. Radjabov A. A.; Perifrastiçeskiye formı glagola v yazıke orhono–yeniseyskih
pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki Perifrastik Fiiller). –“UZ
AzGU. Ser. vostokovedeniya”, 1974, № 2, s. 59–60.
663. Radjabov A. A.; Poslelogi v yazıke orhono–yeniseyskih pamyatnikov (Orhun–
Yenisey Abidelerindeki Son Edatlar). –“UZ AzGU. Ser. yazıka i literaturı”,
1968, № 3, s. 91–98.
664. Radjabov A. A.; Proizvodnıye glagolı na –la, –le v yazıke orhono-yeniseyskih
pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abidelerindeki –la, -le Ekli Fiiller). –“UZ AzGU
Ser. yazık i literatura”, 1973, № 4, s. 32–37.
665. Radjabov A. A.; Sostavnıye glagolı iz imen i vspomogatel’nıh glagolov s
otvleçennım znaçeniem v yazıke orhono–yeniseyskih pamyatnikov (Orhun–
Yenisey Abideleri Dilindeki Đsimlerden ve Yardımcı Fiillerden Meydana Gelen
Birleşik Fiilller). –“UZ AzGU Ser. yazık i literatura”, 1975, № 3, s. 40–46.
666. Radjabov A. A.; Stradatel’nıy zalog glagola v yazıke orhono–yeniseyskih
pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki Edilgen Fiil Çatısı). –“UZ
AzGU Ser. yazık i literatura”, 1974, № 5, s. 41–46.
667. Radjabov A. A.; Vırajeniye vida s dvumya liçnımi glagolami v yazıke orhono–
yeniseyskih pamyatnikov (Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki Đki Özel Fiil ile
Türün Görünmesi). –“UZ AzGU. Ser. vostokovedeniya”, 1975, № 1, s. 49–50.
668. Radjabov A. A.; Vzaimnıy zalog v yazıke orhono–yeniseyskih pamyatnikov
(Orhun–Yenisey Abideleri Dilindeki Đşteş Fiil Çatısı). –“UZ AzGU. Ser.
vostokovedeniya”, 1973, № 2, s. 64–68.
669. Radjabov A. A.; Yazıkı orhono–yeniseyskih pamyatnikov drevnetyurkskoy
pis’mennosti (Eski Türkçe Yazılı Orhun–Yenisey Abidelerinin Dili).
88
Morfologiya . Aftoref. kand. dis. Baku, 1962.
670. Radlov V. V.; Atlas drevnosti Mongolii (Moğolistan’ın Eski Zamanlardaki
Haritası). –STOE. Vıp. 1–4, SPb., 1892–1899.
671. Radlov V. V.; Etnografiçeskiy obzor tyurkskih plemen Yujnoy Sibiri i
Djungarii (Güney Sibirya ve Congarya’daki Türk Kabilelerinin Etnografisi).
Tomsk, 1887.
672. Radlov V. V.; Melioranskiy P. M. Drevne-tyurkskiye pamyatniki v Koşo–
Tsaydame (P. M. Meliyoranskiy Koşo–Tsaydam’daki Eski Türk Abideleri). –
STOE, Vıp. 4, SPb., 1897, s. 45.
673. Radlov V. V.; O novom sposobe prigotovleniya estampajey s nadpisey na
kamnyah (Taş Üzerindeki Yazılardan … Hazırlığının Yeni Usulü Hakkında). –
ZVO, Vıp. VII. Spb., 1893, s. 169–181.
674. Radlov V. V.; O yazıke kumanov (Kumanların Dili Hakkında). –“Zapiski Đmp.
Akademi nauk”. 1884, t. VIII.
675. Radlov V. V.; Opıt slovarya tyurkskih nareçiy (Türkçe Ağızların Sözlüğü
Tecrübesi). Vıp. 1–24, Spb., 1888–1911.
676. Radlov V. V.; Opıt slovarya Tyurkskih nareçiy (Türkçe Ağızların Sözlüğü
Tecrübesi). T. 1–4, M., 1963. (perepeçatano s izd. SPb., 1893–1911).
677. Radlov V. V.; Pamyatniki uygurskogo pis’ma (Uygur Yazısı Abidesi). L., 1928.
678. Radlov V. V.; Perevod nadpisi Selenginskogo kamnya (Selengin Taşındaki
Yazının Tercümesi). –TTKO ĐRGO. Vıp. 1, SPb., t. XV, 1914.
679. Radlov V. V.; Predvaritel’nıy otçet o razul’tatah snaryajennoy ekspeditsii dlya
arheologiçeskogo issledovaniya basseyna reki Orhona (Orhun Nehri Kıyısında
Yapılacak Arkeolojik Araştırmalar Đçin Hazırlana Seyahatin Neticeleri Hakkında
Vaktinden Önce Verilen Hesaplar). –STOE. Vıp. 1, SPb., 1892, s. 1–113.
680. Radlov V. V.; Razbor drevnetyurkskoy nadpisi na kamne, naydennom v
uroçişçe Airtam-oy v Kenkol’skoy volosti Aulieatinskogo uezda (Evliyaata
Bölgesi Kenköl Đlçesinde Airtam-Oy …. Bulunan Taş Üzerindeki Eski Türk
Yapısının Oukunması). –ZVO, 1899, vıp. 11, s. 85–86.
681. Radlov V. V.; Razbor nadpisey nadgrobnıh kamney, naydennıh v 1886 g. (1886
Yılında Bulunan Mezarlık taşlarının Üzerindeki Yazıların Okunuşu). –ZAN,
1889.
89
682. Radlov V. V.; Sibirskiye drevnosti (Eski Zamanlardaki Sibirya). 1, vıp. 1, Spb.,
1888 [Materialı po arheologii Rossii, № 3].
683. Radlov V. V.; Sibirskiye drevnosti (Eski Zamanlardaki Sibirya). 1. Vıp. 3, SPb.,
1894 [Materialı po arheologii Rossii, n 15/3].
684. Radlov V. V.; Sibirskiye drevnosti (Eski Zamanlardaki Sibirya). 1. Vıp. 3, SPb.,
1894 [Materialı po arheologii 15], s. 81–132.
685. Radlov V. V.; Sibirskiye drevnosti (Eski Zamanlardaki Sibirya). P. Vıp. 1, SPb.,
1902 (Materialı po arheologii n 24).
686. Radlov V. V.; Sibirskiye drevnosti (Eski Zamanlardaki Sibirya). Vıp. 1, Spb.,
1891 [Materialı po arheologii № 5], s. 41–80.
687. Radlov V. V.; Titulı i imena uygurskih hanov (Uygur Hanlarının Đsimleri ve
Ünvanları). –“Zapiski Vostoçnogo otdeleniya Russkogo arheologiçeskogo
obşçestva”. SPb. 1891, t. 5, vıp. 2–4.
688. Ramstedt G. Đ.; Kak bıl nayden Selenginskiy kamen’ (Selengin Taşı Nasıl
Bulunmuştur?). –TTKO ĐRGO Vıp. 1, Spb., t. XV, 1912.
689. Ramstedt G. Đ.; Sbornik letopisey. Đstoriya mongolov [per. S persidskogo, s
vvedeniem i primeçaniyami Đ. N. Berezina] (Şecerelerin Divanı. Moğolların
Tarihi. [Đ. N. Berezin’in Giriş Kısmı ve Eleştirileri Yazılan Farsça’dan Tercüme
Edilmiş Eser]). T. I-III, M.– L., 1946–1960.
690. Ramstedt G. Đ.; Vvedeniye v altayskoye yazıkoznaniye (Altay Dilbilimine
Giriş). M., 1957.
691. Raşid ad-Din.; Drevnosti vostoçnıye (Eski Zamanlardaki Doğu). –“Trudı
Vostoçnoy komisi Moskovskogo arheologiçeskogo obşçestva”, 1889, t. 1, vıp. 1.
692. Rıgdılon E. R.; Novıye runiçeskiye nadpisi Minusinskogo kraya (Minusinsk
Ülkesindeki Yeni Yazıtlar). –EV, 1951, t. 4, s. 87–93.
693. Rıgdılon E. R.; O znakah na plitah s runiçeskimi nadpisyami (Taş Üzerindeki
Đşaretler Hakkında). –EV, 1954, t. 9, s. 64–72.
694. Rıgdılon E. R.; Podkuninskaya runiçeskaya nadpis’ (Podkunin Yazıtı). –EV,
1956, t. 2, s. 59–62.
695. Rozen V. R.; Dorojnıye zametki na puti po Mongolii v 1847–1859 (1847–1859
Yıllarında Moğolistan’da Yapılan Seyahat Döneminde Yol Üstünde Alınan
Notlar). –ZVO, 1893, t. 7, s. 360–361.
90
696. Rozen V. R.; Ob arabskih perevodah “Hudayname” (“Hudayname”nin Arapça
Tercümeleri Hakkında). –V kn.: Vostoçnıye zametki. SPb., 1895, s. 153–191.
697. Rozen V. R.; Po povodu deşifrovki orhonskih i yeniseyskih nadpisey (Orhun ve
Yenisey Yazıtlarının Okunmasıyla Đlgili). –ZVO, 1894, t. 8, s. 323–325.
698. Rubruk V.; Puteşestviye v vostoçnıye stranı (Doğu Memleketlerine Seyahat). –
V kn.: Plano Karpini. Đstoriya mongolov. SPb., 1911, s. 63–173.
699. Rudenko S. Đ.; Başkirı (Başkurtlar). M.–L., 1955.
700. Rudenko S. Đ.; Gorno–altayskiye nahodki i skifı (Dağlı Altay’daki Keşifler ve
Skifler). M.–L., 1952.
701. Rudenko S. Đ.; Kul’tura naseleniya Gornogo Atlaya v skifskoye vremya
(Skiflerin Zamanındaki Dağlı Altay Halklarının Kültürü). M.–L., 1953.
702. Rudenko S. Đ.; Kul’tura naseleniya Tsentral’nogo Atlaya v skifskoye vremya
(Skiflerin Zamanındaki Merkez Altay Halklarının Kültürü). M.–L., 1960.
703. Rudnev A. D.; Ekspeditsiya doktora G. Đ. Ramstedta po Mongolii (Doktor G. Đ.
Ramstedt’in Moğolistan’a Seyahati). –“Russkiye vedomosti”, 1909, dekabr’.
704. Rudnev A. D.; Novoye otkrıtiye v Mongolii (Moğolistandaki Yeni Keşif). –
Gaz. “Reç’”, 1912, 7 oktyabrya.
705. Rudnev A. D.; Vil’gel’m Tomsen (Vilgelm Tomsen). –TTKO ĐRGO, T. XV.,
1914, vıp. 1, s. 8–115.
706. Rudo K. G.; K voprosu o voorujenii Sogda VII–VIII vv. (VII–VIII. Yüzyıldaki
Soğdu’nun Silahlanması Hakkında Sorular) –V kn.: Soobşçeniya
respublikanskogo istoriko-kraevedçeskogo muzeya TadjSSR”, Vıp. 1, Duşanbe,
1952, s. 59–72.
707. Samayloviç A. N.; Akademik V. V. Radlov (Akademik V. V. Radloff). –
Vestnik AN SSSR”, 1937, № 1.
708. Samayloviç A. N.; Materialı dlya ukazatelya literaturı po yeniseysko–orhonskoy
pis’mennosti (Orhun–Yenisey Yazılarının Kaynaklarının Bibliyografik
Belgeleri). –TTKO ĐRGO. T. XV, SPb., 1912, vıp. 1, s. 55–80.
709. Samayloviç A. N.; Nadpis epohi Tonyukuka (Tonyukuk Zamanındaki Yazıt). –
“Đzvestiya”, 1934, 15 dekabrya.
710. Samayloviç A. N.; Novıye turkskiye runı iz Mongolii (Moğolistan’da Bulunan
Yeni Yazıtlar). –“ĐAN. Otd. obçestvennıh nauk”, 1934, № 8, s. 631–634.
91
711. Samayloviç A. N.; Novıye turkskiye runı iz Mongolii (Moğolistan’da Bulunan
Yeni Yazıtlar). –“ĐAN. Otd. obçestvennıh nauk”, 1935 № 7 s. 657–659.
712. Samayloviç A. N.; Pamyati P. M. Melioranskogo (P. M. Meliyoranski’nin
Hatırına). –ZVO, 1907, t. 18, s. 1–24.
713. Samayloviç A. N.; Tyurkologiya i novoye uçeniye o yazıke (Türkoloji ve Dil
hakkındaki Yeni Đlim). –V kn.: Akademiya nauk SSSR–akademiku N. Y.
Marru. M.–L., 1935, s. 117.
714. Samayloviç A. N.; V. V. Radlov kak tyurkolog (V. V. Radloff Türkolog
Olarak). –TTKO ĐRGO. T. XV, SPb., 1912, vıp. 1, s. 23–33.
715. Satpaev K. Đ., Baişev S. B. i dr.; Malov S. Ye. (S. Y. Malov)–“Vestnik AN
KazSSR”, 1957, № 9, s. 116–117.
716. Sauranbaev N. T.; O tyurkologiçeskih rabotah sovetskih uçenıh (Sovyet
Alimlerinin Türkoloji Çalışmaları Hakkında). –“Vestnik AN KazSSR”, 1948, №
6, s. 71–76.
717. Semenov A. A.; Đstoriya narodov Uzbekistana (Özbekistan Halkının Tarihi). T.
II, Taşkent, 1947.
718. Seroşevskiy V. ; Yakutı (Yakutlar). SPb., 1896.
719. Severnaya i Vostoçnaya Tatariya. Đzd. 1–3-e. Amsterdam, 1692; 1705; 1785.
720. Sevortyan E. V.; Fonetika turetskogo literaturnogo yazıka (Türk Edebi Dlinin
Fonetiği). M., 1955.
721. Sevortyan E. V.; K istorii padekey sistemı v tyurkshiy yazıkah (Türk
Abidelerindeki Đsim Durum Ekleri Sisteminin Tarihi). –“UZ Voennogo instituta
inostrannıh yazıkov”. 1948, № 6, s. 94.
722. Sevortyan E. V.; Sovremennoye sostayaniye i nekotorıye voprosı istoriçeskogo
izuçeniya tyurkskih yazıkov v SSSR (Sovyetler Birliğindeki Türk Dillerinin
Tarih Açısında Đncelenmesinin Bazı Soruları ve Şimdiki Durumu). –V kn.:
Voprosı metoda izuçeniya istorii tyurkskih yazıkov”, Aşhabad, 1961.
723. Seydakmatov K.; Drevnetyurkskiye nadpisi v gornom Altaye (Dağlı Altay’daki
Eski Türk Yazıtları). –V kn.: Materialı po obşçey tyurkologii i
dunganovedeniyu. Frunze, 1964, s. 95–101.
724. Seyidov M. A.; K voprosu o traktovke ponyatiy yer-sub v drevnetyurkskih
pamyatnikah (Eski Türk Abidelerindeki “yer – sub” Kavramının … Hakkında
92
Soruara Dair). –ST, 1973, № 3, S. 63–69.
725. Seyidov M. A.; Zametki o gunnskoy mifologii (Hunların Mitolojisi Hakkında
Notlar). –ST, 1970, № 2, s. 107–116.
726. Sibirskiye inorodtsı i Sredne–Aziatskiye narodı (Sibirya’daki Yabancılar ve Orta
Asya Halkları). SPb. , 1880.
727. Sibirskiye letopisi (Sibirya Şecereleri). SPb., 1907.
728. Sikaliev A.; Drevnetyurkskiye pis’mennıye pamyatniki i nogaytsı (Eski Türkçe
Yazılı Abideler ve Nogaylar). –ST, 1970, № 4, s. 131.
729. Sil’çenko M. S.; V. V. Radlov i izuçeniye tyurkskogo fol’klora (V. V. Radloff
ve Türk Folklorünün ncelenmesi). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik (1971). M.,
1972, s. 16–19.
730. Smirnov Đ. N.; Deşifronka yeniseysko–orhonskoy nadpisi (Yenisey–Orhun
Yazıtlarının Okunuşu). –Đzv. obşçestva arheologii, istorii i etnografii”, 1894, t.
XII, s. 71–74.
731. Sokolov A.; Ot kamnya k peçatnomu stanku (Taştan Basın Masasına Kadar). –V
kn.: Kul’tura i pis’mennost’ Vostoka. Kn. II, Baku, 1928, s. 100–105.
732. Sokolov D. N.; Avestiyskiy yazık (Avesti Dili). M., 1961.
733. Sokolov D. N.; O başkirskih tamgah (Başkurt Damgaları Hakkında). Orenburg,
1904.
734. Sottaev A. H.; Proishojdeniye balkartsev i karaçaevtsev po danım yazıka (Dil
Belgelerine Göre Balkarlar ve Karaayların Kökü/Soyu). –V kn.: O
proishojdeniye balkartsev i karaçaevtsev. Nal’çik, 1960, s. 81–95.
735. Spasskiy G. Đ.; Đzobrajeniye obitatedey Sibiri, ili novoye i dostovernoye
opisaniye nekotorıh korennıh sibirskih narodov, ih mestoprebıvaniya, obrazo
jizni, nravov, obradov, verı, nareçiy i proç (Sibirya Ahalisinin Tasviri veya Bazı
Yerli Sibirya Halklar, Onların Yerleri, Hayatı, Örf–Adetleri, Đnançları ve
Ağızları Hakkında Yeni Tasvirler). –“Sborskiyvestnik”, 1820, vıp. IX, s. 51–55.
736. Spasskiy G. Đ.; O çudskih kopiyah v Sibiri (Sibirya’daki Çud Fotokopileri
Hakkında). –“Sibirskih vestnik”, 1819, vıp. VII.
737. Spasskiy G. Đ.; O dostoprimeçatel’neyşih pamyatnikah Sibirskih drevnostey i
shodstve vekotornıh iz nih s velikorusskimi (Eski Zamandaki Sibirya’nın
Abideleri ve Onların Bazılarının Ulu Rus Abideleriyle Benzerlikleri Hakkında).
93
–“Zapiski Russkogo geografiçeskogo obşçestva”, 1852, t. XII, s. 118.
738. Spasskiy G. Đ.; O drevnih sibirskih naçertaniyah i nadpisyah (Eski Sibirya
Çizgileri ve ve Yazıları Hakkında). – “Sibirskiy vestnik”, 1818, vıp. II, s. 5–19.
739. Spasskiy G. Đ.; Pribazleniye pervoye k zapiskim o Sibirskih drevnostyah (Eski
Zamanlardaki Sibirya Hakkındaki Notlara Ekler). –“Sibirskih vestnik”, 1821,
vıp. XIII, s. 65–76.
740. Spasskiy G. Đ.; Vostoçnaya bibliografiya (Doğu Bibliyografyası). –“Aziatskiy
vestnik”, 1825, VIP. IV, s. 285–303.
741. Spasskiy G. Đ.; Zapiski o sibirskih drevnostyah (Eski Zamanlardaki Sibirya
Hakkında Notlar). –“Sibirskih vestnik”, 1819, vıp. VII, s. 124–151.
742. Stareyşiye upominaniya arabov v tretskoy literature (Türk Edebiyatında
Arapların Geçmesi Hakkında ). –DAN-V, 1927, s. 155–156.
743. Stebleva Đ. V.; Arabo-persidokaya teoriya rifmı i tyurkoyazıçnaya poeziya
(Rifm Konusundaki [Vezin] Arap–Fars Teorisi ve Türk Şiiri). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1969, № 2, s. 246–254.
744. Stebleva Đ. V.; K rekonstruktsii drevnetyurkskoy religiozno–morfologiçeskoy
sistemı (Eski Türk Dini–Morfolojik Sisteminin Rekonstruksyonu). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik (1971). M., 1972, s. 213–226.
745. Stebleva Đ. V.; K voprosu o Proishojdenii janra tuyug (“Tuyuk” Üslubunun
Menşei Hakkında). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1970, s. 135.
746. Stebleva Đ. V.; O proniknovenmi arabo–persidskih metodov v tyurkoyazıçnuyu
poeziyu (Türk Şiirine Arap–Fars Metotlarının Girmesi Hakkında). –V kn.:
Problemı teori literaturı i estetiki v stranah Vostoka”. M., 1964, s. 285–303.
747. Stebleva Đ. V.; Poeziya orhono-yeniseyskih tyurkov (Orhun–Yenisey
Türklerinin Şiirleri). –“Narodı Azii i Afriki”, 1963, № 1.
748. Stebleva Đ. V.; Poeziya tyurkov VI–VIII vv. i.e. (VI–VIII. Yüzyıllardaki
Türklerin Şiirleri). Avtoref. kan. dis. M., 1965.
749. Stebleva Đ. V.; Poeziya tyurkov VI–VIII vv. i.e. (VI–VIII. Yüzyıllardaki
Türklerin Şiirleri). M., 1965.
750. Stebleva Đ. V.; Razvitiye tyurkskih poetiçeskih form v XI veke (XI. Yüzyıldaki
Türk Nazım Türlerinin Gelişmesi). M., 1971.
751. Stebleva Đ. V.; Yeşçyo raz ob orhono–yeniseyskih tekstah kak proizvedeniyah
94
poezdii (Yine Orhun–Yenisey Abidelerinin Şiir Eseri Olarak Ele Alınması
Hakkında). –“Narodı Azii i Afriki”, 1969, № 2, s. 128–129.
752. Struktura i istoriya tyurkskih yazıkov (Türk Dillerinin Tarihi ve Kuruluşu). M. ,
“Nauka”, 1971.
753. Struve V. V.; Proishojdeniye alfavita (Alfabenin Meydana Gelmesi). Pg.,
“Vremya”, 1923.
754. Subrakova O. V., Batmanov Đ. A.; Drevniye pis’mena Hakasii (Hakasların
Eski Tarihi). Vıp. 1, Abakan, 1970.
755. Suleymanov O.; Đssıkskoye pis’mo (Issık Yazısı). –“Komsomol’skaya pravda”,
1970, 31 oktyabrya.
756. Suleymanov O.; O yazıke nekotorıh erutskih nadpisey. Linguistiçeskiye etyudı
(Bazı Erut Yazıtlarının Dili Hakkında Linguistik Etüdler). –“Prostor”, 1968, №
5, s. 69–75.
757. Suleymanov O.; Serebryanıye pis’mena zolotogo voina (Altın Erin [savaşçının]
Gümüş Yazıları). –“Tehnika molodeji”, 1971, № 7, s. 58–62.
758. Suleymanova B. A.; O sostoyanii issledovaniya yazıka drevnetyurkskih i
srednevekovıh pis’mennıh pamyatnikov v Kazahstane (Kazakistan’daki eski
Türk ve Orta Asırlık Yazılı Abidelerin Dilinin Đncelenmesi Hakkında). –ST,
1970, № 6, s. 96–101.
759. Suprunenko G. P.; Đz drevnekirgizskoy onomastiki (Eski Kırgız
Onomastikasından). –ST, 1970, № 3, s. 79.
760. Şahmatov V. F.; O proishojdenii dvenadtsatiletnego jivotnogo tsikla
leto,sçisleniya u koçevnikov (Göçmen Kabilelerdeki 12 Yıllık Hayvan
Döneminin Meydana Gelmesi Hakkında). –“Vestnik AN KazSSR”, 1955, № 1,
s. 43–53.
761. Şan Yu. E.; Oçerki istorii Kitaya (Çin Tarihi). M., 1959.
762. Şaniyazov K.; Uzbeki–karluki (Özbekler–Karluklar). Taşkent, 1964.
763. Şçerbak A. M.; Grammatiçeskiy oçerk yazıka tyurkskih tekstov X–XIII vv. iz
Vestoçnogo Turkestana (X–XIII. Yüzyıldaki Doğu Türkistan’da Bulunan
Türkçe Metinler Dilinin Grameri). M.–L., 1961.
764. Şçerbak A. M.; Neskol’ko slov o priemah çteniya runiçeskih dadpisey na Donu
(Don’daki Yazıtların Okunuş Usulleri Hakkında Birkaç Söz). –SA, 1954, № 19,
95
s. 269–287.
765. Şçerbak A. M.; Novaya runiçeskaya nadpis’ na kamne (Taş Üzerindeki Yeni
Yazıt). –UZ TNĐĐYALĐ, 1962, t. IX, s. 238–241.
766. Şçerbak A. M.; O runiçeskoy pis’mennosti v yugo–vostoçnoy Yevrope
(Güney–Doğu Avrupa’daki Yazıtlar Hakkında). –ST , 1971, № 4, S. 76–82.
767. Şçerbak A. M.; P. M. Melioranskiy i izuçeniye pamyatnikov tyurkskoy
pis’mennosti (P. M. Meliyoranskiy ve Türk Yazıtlarının Đncelenmesi). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik (1972), M., 1973, s. 24–35.
768. Şçerbak A. M.; Pamyatniki runiçeskogo pis’ma yeniseyskih tyurok (Yenisey
Türkleri Yazıtları). –“Narodı Azii i Afriki”, 1964, № 4.
769. Şçerbak A. M.; Sravitel’naya grammatika tyurkskih yazıkov (Türk Dillerinin
Mukayeseli Grameri). L., “Nauka”, 1970.
770. Şçerbak A. M.; V. V. Radlov i izuçeniye pamyatnikov runiçeskoy pis’mennosti
(V. V. Radloff ve Yazıtların Đncelenmesi). –V kn.: Tyurkologiçrskiy sbornik
(1972), s. 54–63.
771. Şçerbak A. M.; Yeniseyskiye runiçeskiye nadpisi. K istorii otkrıtiya i izuçeniya
(Yenisey Yazıtları. Keşif ve Đnceleme Tarihi). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik
(1970), s. 111–134.
772. Şçerbak A. M.; Znaki na keramike i kirpiçah iz Sirkela-Beloy Beja [k voprosu o
yazıke i pis’mennosti peçenegov] (Sirkela Ak Beja’da Bulunan Kerpiçler ve
Taşlardaki Đşaretler [Peçeneklerin Yazısı ve Dili Hakkında Soruya Dair]). –
“Materialı i issledovaniya po arheologii SSSR”, 1959, № 75, s. 362–414.
773. Şçukin N. S.; Narodnıye pamyatniki v Vostoçnoy Sibiri (Doğu Sibirya’daki
Halk Eserleri/Abideleri). –“Đzv. Russkogo geografiçeskogo obşçestva”, 1882, t.
XIII, s. 229–242.
774. Şer Ya. A.; Kamennıye izvayaniya Semireç’ya (Yetisu Taş ……). M.–L., 1966.
775. Şer Ya. A.; Pamyatniki altaysko–orhonskih tyurok na Tyan’-Şane (Tanrı
Dağlarındaki Altay– Orhun Türklerinin Eserleri/Abideleri). -SA, 1963, № 2, s.
163.
776. Şervanidze Đ. N.; Analitiçeskiye formı glagola v yazıke tyurkskih runiçeskih
nadpisey (Türk Yazıtları Dilindeki Fiilin Analitik Şekilleri). –ST, 1978, № 1, s.
64–67.
96
777. Şidlovskiy A. F.; Grigoriy Đvanoviç Spasskiy (Grigoriy Đvanoviç Spasskiy). –
“Đzv. Gosudarstvennogo geografiçeskogo obşçestva”, 1939, t. 71, vıp. 8, s.
1238–1241.
778. Şişikin V. A.; K voprosu o drevnih kul’turnıh svyazyah narodov Sredney Azii s
drugimi stranami i narodami (Orta Asya Halklarının Başka Memleketler ve
Halklarla Eski Kültürel Đlişkileri Hakkında Sorular). –V kn.: Materialı vtorogo
soveşçaniya arheologov i etnografov Sredney Azii. M.– L., 1959, s. 20–27.
779. Şişkin B.; Oçerki Uryanhayskogo kraya (Uryanhay Ülkesi Tarihi). Tomsk,
1914.
780. Şmidt A. N.; Materialı po istorii Sredney Azii i Đrana (Orta Asya ve Đran
Tarihiyle Đlgili Belgeler). –“UZ Đnstituta vostokovedeniya”, 1958, t. XVI.
781. Şterlenberg L. Ya.; Đz jizni i deyatel’nosti V. V. Radlova [berlinskiy, altayskiy i
kazanskih periodı] (Vasiliy Vasilyeviç Radloff’un hayatı ve Faaliyetinden
[Berlin, Altay ve Kazan Dönemleri]). SPB., 1910.
782. Şterlenberg L. Ya.; Đz jizni i deyatel’nosti Vasiliya Vasil’eviça Radlova
[berlinskiy, altayskiy i kazanskih periodı] (Vasiliy Vasilyeviç Radloff’un hayatı
ve Faaliyetinden [Berlin, Altay ve Kazan Dönemleri]). –JS, 1909, t. XVIII, vıp.
2–3, s. 1–25.
783. Şterlenberg L. Ya.; Kastren–altaist i etnograf (Castren–Altayist ve Etnograftır).
–V kn.: Pamyati Kastrena. L., 1927, s. 36–56.
784. Tenişev E. R. i dr.; Tyurkskiye yazıki (Türk Dilleri). M., “Nauka”, 1967, s.
250–275.
785. Tenişev E. R.; Drevnetyurkskaya epigrafika Atlaya (Altay’daki Eski Türk
Epigrafiği). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1966, s. 262–265.
786. Tenişev E. R.; Kamen’ s runiçeskoy nadpis’yu iz Yur’eva (Yuriyev’de Bulunan
Yazılı Taş). –V kn.: Lingvistiçeskiy sbornik. Taşkent, 1971, s. 21–23.
787. Tenişev E. R.; Otrajeniye dialektov v tyurkskih runiçeskih i uygurskih
pamyatnikah (Türk Yazıtları ve Uygur Abidelerindeki Lehçelerin Aksi). –ST,
1976, № 1, s. 27–33.
788. Tenişev E. R.; P. M. Melioranskiy–yazıkoved (P. M. Meliyoranskiy
Dilbilimcidir). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik (1972). M., 1973, s. 18–23.
789. Tenişev E. R.; Preboy S/Ş v tyurkskih runiçeskih pamyatnikah (Türk
97
Yazıtlarındaki ……). –V kn.: Struktura i istoriya tyurkskih yazıkov. M.,
“Nauka”, 1971, s. 289–295.
790. Tenişev E. R.; Runiçeskaya nadpis iz Kuvı (Kuva’da Bulunan Yazıt). –V kn.:
Vostoçnaya filologiya. Tbilisi, 1973, s. 263–265.
791. Tenişev E. R.; Runiçeskaya nadpis’ na utese r. Çarışa [Altay] (Çarış Nehrindeki
[Altay] Yazıları). –EV, 1958, t. XII, s. 62–66.
792. Tenişev E. R.; Smıçnıye soglasnıye v yazıke tyurkskih runiçeskih pamyatnikov
(Eski Türk Abideleri Dilindeki Ünsüzler). –ST, 1973, № 2, s. 40–45.
793. Tenişev E. R.; Uygurskaya epigrafika Sin’tsyana (Sintasyan’daki Uygur
Epigrafiği). –V kn.: Đssledovaniya po tyurkologii. Alma-Ata, “Nauka”, KazSSR,
1969, s. 79–91.
794. Tenişev E. R.; V. V. Radlov–fonetist i grammatist (V. V. Radloff–Fonetikçi ve
Gramercidir). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik (1971). M., 1972, s. 32–41.
795. Tihonov D. Đ.; Hozyaystvo i obşçestvennıy stroy uygurskogo gosudarsva X–
XIV vv. (X–XIV. Yüzyıldaki Uygur Devletinin Ekonomisi ve Cemiyeti
Kuruluşu). M.–L., 1966.
796. Tihonov D. Đ.; Terminı el’ i budun v drevneuygurskih dokumentah (Eski uygur
Dökümanlarındaki “El” ve “Budun” Terimleri). –V kn.: Đssledovaniya po istorii
kul’turı narodov Vostoka. M.– L., 1960, s. 250–255.
797. Tokarev S. A.; Perejitki rodovogo kul’ta u altaytsev (Altaylardaki Akrabalık
Putların ……). –V kn.: Trudı Đnstituta etnografii AN SSSR. T. 1, M., 1947.
798. Tolstov S. P.; Priaral’skiye skifı i Horezm (Aral Yakınındaki Skifler ve Harezm
Harezm). –SE, 1961, № 4, s. 114–146.
799. Tolstov S. P.; Aleksandr Natonoviç Bernştam (1910–1956 gg.] (Aleksandr
Katanoviç Bernştam [1910–1956]). –SE, 1957, № 1.
800. Tolstov S. P.; Drevniy Horezm (Eski Harezm). M., 1948.
801. Tolstov S. P.; Genezis feodalizma v koçevıh skotovodçeskih obşçestvah
(Göçmen Hayvancılıkla Uğraşan Toplumlardaki Feodalizm Genezisi). –V kn.:
Problemı genezisa i razvitiya feodalizma. L., 1934.
802. Tolstov S. P.; Goroda guzov (Guzların Şehirleri). –SE, 1947, № 3, s. 55–102.
803. Tolstov S. P.; K istorii drevnetyurkskoy sotsial’noy terminologii (Eski Türk
Đçtimai Terimbilgisinin Tarihi). –VDĐ, 1938, vıp 1 (2), s. 81.
98
804. Tolstov S. P.; K istorii horezmiyskih Siyavuşidov (Harezm Siyavuşidlerinin
Tarihi). –“ĐAN. Ser. istorii i filologii”, 1945, № 4, s. 275–286.
805. Tolstov S. P.; K voprosu s proishojdenii karakalpakskogo naroda (Karakalpak
Halkının Kökü/Soyu Hakkında Soru). –KSĐE, 1947, vıp. II, s. 69–75.
806. Tolstov S. P.; Novogodniy prazdnik “kalandas” u horzamiyskih hristian
(Harezm Hıristiyanlarındaki “Kalandas” Adlı Yeni Yıl Bayramı). –SE, 1946, №
2.
807. Tolstov S. P.; Oguzı, peçenegi i more Daukara. Zametki po istoriçeskoy
etnonimike vostoçnogo Priaral’ya (Oğuzlar, Peçenekler ve Devkara Denizi,
Doğu Aal Yakınının Etnomik Tarihiyle Đlgili Notlar). –SE, 1950, № 4, s. 49–52.
808. Tolstov S. P.; Rabota Horezmiyskoy arheologo-etnografiçeskoy ekopeditsii AN
SSSR v 1949–1953 gg. (1949–1953 Yıllarında Yapılan Sovyetler Birliği Đlimler
Akademisi Harezm Arkeolojik–Etnografi Ekibinin Çalışmaları) –V kn.: Trudı
Horezmiyskoy arheologo-etnografiçeskoy ekopeditsii. Vıp. 2, M., 1958, s. 7–
258.
809. Tolstov S. P.; Rabota Horezmiyskoy ekopeditsii v. 1954–1956 gg. (1954–1956
Yıllarındaki Harezm Seyahati Ekibinin Çalışmaları). –V kn.: Materialı
Horezmiyskoy ekopeditsii. Vıp. 1, M., 1959, s. 3–30.
810. Tolstov S. P.; Tiraniya Abruya (Abruy’un Basını). –V kn.: storiçeskiye zapiski.
T. III, 1938, s. 3–52.
811. Tomsen V. V.; Deşifrovka orhonskih i yeniseyskih nadpisey (Orhun ve Yenisey
yazıtlarının Okunuşu). –ZVO, 1894, t. VIII, s. 327–337.
812. Trever K. V.; Kaunı hionıtı i eftaliftı po armyanskim istoçnikam IV–VII vv.
(IV–VII. Yüzyılaki Ermeni Kayaklarına Göre Kavunlar, Hiyonifler ve
Eftalitler). –SA, 1954, № 21, s. 131–147.
813. Trever K. V.; Oçerki po istorii i kul’ture kavkazskoy Albanii (Kafkasya
Arnavut’unun Tarihi ve Kültürü Hakkında). M.–L., 1959.
814. Trıyarskiy E.; Pol’skaya tyurkologiya za posledniye desyat’ let [1964–1974]
(Son 10 Yıldaki [1964–1974] polonya Türkolojisi). –ST, 1974, № 4, s. 100.
815. Trıyarskiy E.; Yeşçe raz o metodike izdaniya runiçeskih nadpisey (Yine Türk
yazıtları Yayınları Metotları Hakkında). –V kn.: Tyurkologiya. L., 1976, s. 325–
333.
99
816. Trifonov Yu. Đ.; Drevnetyurkskaya arheologiya Tuvı (Tuva’daki Eski Türk
Arkeoloji). –UZ TNĐĐYALĐ, 1972, vıp. XV, s. 113.
817. Trifonov Yu. Đ.; Ob etniçeskoy prinadlejnosti s konyom drevnetyurkskogo
vremeni (Eski Türk Zamanının Atla etnik Đyeliği Hakkında). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik (1972). M., 1973, s. 351–374.
818. Ubryatova Ye. Đ.; Drevnetyurkskaya runiçeskaya nadpis’ iz Biçiktu–Bema
(Biçiktu–Bem’de Bulunan Eski Türk Yazıtı). –V kn.: Bronzovıy i jeleznıy vek
Sibiri. Novosibirsk, 1974, s. 156–162.
819. Ubryatova Ye. Đ.; O nauçnoy i obşçestvennoy deyatel’nosti Sergeya
Yefimebiça Malova [rod. V 1880 g.] (Sergey Efimoiç Malov’un Đlmi ve
Cemiyeti Çalışmaları Hakkında). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik. M. –L.,
1951, s. 5–30.
820. Ubryatova Ye. Đ.; S. Y. Malov. K vos’midesyatiletiyu so dnya rojdeniya (S. E.
Malov. Doğduğunun 80. Yıldönümüne). –V kn.: Problemı tyurkologii i istorii
Vostokovedeniya. Kazan’, 1964, s. 156–162.
821. Ubryatova Ye. Đ.; Yakutskiy yazık v yego otnoşenii kdrugim tyurkskim
yazıkam, a takje k yazıkam mongol’skim i tunguso–mançjurskim (Yakutça ve
Onun Diğer Türk Dilleriyle ve Moğolca, Tungus–Moğol Dilleriyle Alakası). –V
kn.: Dokladı delegatsii SSSR. XXV Mejdunarodnıy kongress bostokovedov. M.,
1960.
822. Ulagaşev Đ.; Altay–Buçay (Altay–Buçay). Novosibirsk, 1941.
823. Umnyakov N. Đ.; Ohrana pamyatnikov stranı i iskusstva v sovetskom
zakonodatel’stve Sredney Azii (Orta Asya Memleketlerinin Eserleri ve Sanatının
Sovyet Kanununda Korunması). –“Đzv. Sredazkomstarisa”, 1926, vıp. 1, s. 49.
824. Umnyakov N. Đ.; V. V. Bartol’d [po povodu 30–letiya professorskoy
deyatel’nosti] (V. V. Bartold [Profesörlük Faaliyetinin 30. Yılına Dair]). –
“Byull. SAGU”, 1926, vıp. 14, s. 193–194.
825. Ungvitskaya M. A.; Hakassiye geroiçeskiye skazaniya, semeynıye hroniki i
pamyatniki yeniseyskoy pis’mennosti (Hakasların Kahramanlık Efsaneleri,
Yenisey yazı Eserleri ve Aile Şecesi [Tarihi]). ST, 1973, № 2 , s. 71–83.
826. Ungvitskaya M. A.; Pamyatniki yeniseyskoy pis’mennosti i pesennıy fol’klor
hakasov (Yenisey Yazı Eseri ve Hakasların Şarkı Folklörü). –ST, 1971, № 5, s.
100
67.
827. Vadetskaya E. B.; K istorii arheologiçeskogo izuçeniya Minusinskih kotlovan
(Minusinsk su …… Arkeolojik Đncelenmesi Tarihi). –“Đzv. laboratorii
arheologiçeskiy issledeovaniy Kemerovskogo gos. pedagogiçeskogo instituta”,
1973, vıp. VI, s. 93–159.
828. Valihanov Ç. Ç.; Đzbrannıye proizvedeniya (Seçmeli Eserler). Alma–Ata,
1958.
829. Valihanov Ç. Ç.; Sledı şamanstva u kirgizov (Kırgızlarda Şamanizm’in Đzleri).
–Sobr. soç. T. I. , Alma–Ata, 1961, s. 469–493.
830. Valihanov Ç. Ç.; Sobr. soç. V 5–ti t. (5 Ciltli Eserler Divanı). T. I–IV. Alma–
Ata, 1961–1968.
831. Valihanov Ç. Ç.; Stat’i, perepiska (Makaleler, Kayıtlar). Alma–Ata, 1947.
832. Vamberi A.; Đstoriya Boharı ili Transokssanit ot drevneyşih vremen do
nastoyaşçeg o (Buhara ve Transokssanit’in Eski Zamandan Günümüze
Kadarki Tarihi). Spb., 1873.
833. Vamberi A.; Oçerki Sredney Azii (Orta Asya Tarihi). Spb., 1868.
834. Vasil’yev D. D., Klyaştornıy S. G.; Runiçeskiya nadpis’ Yir–Sayır (Đr–Sayır
Yazıtı). –ST, 1973, № 2, s. 105–110.
835. Vasil’yev D. D.; K izdaniyu Korpusa pamyatnikov tyurkskoy runiçeskoy
pis’mennosti basseyna Yeniseya (Yenisey Bölgesindeki Türk Yazıları Abideleri
… Yayınlanması). –V kn.: Pis’mennıye pamyatniki i preblemı istorii kul’turı
narodov Vostoka. Ç. 1. M., 1975, s. 91–95.
836. Vasil’yev D. D.; Metodika paleografiçeskogo issledovaniya tyurkskoy runiki
(Türk Yazılarının Paleografik Araştırmaları Metotları). –V kn.: Tezisı dokladov i
soobşçeniy Vsesoyuznoy tyurkologiçeskoy konferentsii “Etniçeskiye i istoriko–
kul’turnıye svyazi tyurkskih narodov SSSR”. Alma–Ata, 1976, s. 30–31.
837. Vasil’yev D. D.; Pamyatniki tyurkskoy runiçeskoy pis’mennosti aziatskogo
areala (Türk Yazılarının Asya Kısmı Abideleri). –ST, 1976, № 1, s. 71–81.
838. Vasil’yev D. D.; Runiçeskaya nadpis’ na kamne–amulete (Taş Üzerindeki
Yazı). –V kn.: Pis’mennıye pamyatniki i preblemı kul’turı narodov Vostoka.
Vıp. X. M., 1974, s. 57–60.
839. Vasil’yev D. D.; Voprosı drevnetyurkskogo istoçnikovedeniya (Eski Türk
101
Kaynak Bilimleri Soruları). –V kn.: Velikiy Oktyabr’ i Turtsiya. Tbilisi –M.
1977, s. 81–86.
840. Vasil’yev L. S.; Kul’turnıye i torgovıye svyazi han’skogo Kitaya s narodami
Tsentral’noy i Sredney Azii (Han Çin’in Merkez ve Orta Asya Halklarıyla
Kültürel ve Ticareti Đlişkileri). –VĐMK, 1958, № 5, s. 35–53.
841. Vasil’yev L. S.; Van’ Çao v Zapadnom rae (Batı Cennetteki Van Çao). –VDĐ,
1955, № 1, s. 108–125.
842. Vasil’yev V. P.; Arheologiçeskiye issledovaniya vo Vnutrenney Mongolii (Đç
Moğolistan’daki Arkeolojik Araştırmalar). –VDĐ, 1959, № 3, s. 163–171.
843. Vasil’yev V. P.; Budizm (Budizm). Spb., 1869.
844. Vasil’yev V. P.; Đstoriya i drevnosti vostoçnoy çasti Sredney Azii ot X do XIII
veka (X–XIII. Yüzyıldaki Orta Asya’nın Doğu Kısmının Tarihi). Spb., 1857.
845. Vasil’yev V. P.; Đstoriya i drevnosti vostoçnoy çasti Sredney Azii (Uzak
Doğudaki Moğol Kabilelerinin Đncelenmesi Hakkında Sorular). Spb., 1894.
846. Vasil’yev V. P.; Kitayskiye nadpisi v orhonskih pamyatnikah i Koşotsayame i
Karabalgasune (Orhun Abideleri Koşotsayam ve Karabalgasun’daki Çin
Yazıları). –STOE, 1897, t.III.
847. Vasil’yev V. P.; Svedeniya o mançjurah vo vremya dinastii Yuan’ i Min. (Yuan
Hükümdarlık Ettiği Zamanki Mancurlar Hakkında Belgeler). Spb., 1863.
848. Vaynşteyn S. Đ., Klyaştornıy S. G.; V. V. Radlov i istoriko–etnografiçeskoye
izuçeniye tyurkskih narodov (V. V. Radloff ve Türk Halklarının Tarihi–
Etnografik Đncelenmesi). –V kn.: Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1972, s. 20–31.
849. Vaynşteyn S. Đ., Kryukov M. V.; Ob oblike drevnih tyurkov (Eski Türklerin
Yüzü Hakkında). –V kn.: Tyurkologiçeskiy cbornik. M. , 1966, s. 177–187.
850. Vaynşteyn S. Đ.; Drevnıy Por–Bajin (Eski Par–Bacin). –SE, 1964, № 6, s. 103–
104.
851. Vaynşteyn S. Đ.; Kurganı i stela s drevnetyurskskoy nadpis’yu v uroçişçe
Herbis–Baarı (Herbis–Barı ---- Eski Türkçe Yazılı Kaleler ve ----). –UZ
TNĐĐYALĐ, 1963, vıp. X, s. 246–267.
852. Vaynşteyn S. Đ.; Nekotoriye itogi rabot arheologiçeskoy ekspeditsii Tuvinskogo
HĐĐLYAĐ v 1956–1957 gg. (Tuva Dil, Edebiyatı ve Tarih Đlmi Araştırma
Enstitüsü Arkeolojik Seyahatleri Çalışmalarının Neticeleri). –UZ TNĐĐLYAĐ,
102
1958, vıp. VI, s. 230–231.
853. Vaynşteyn S. Đ.; Nekotoriye voprosı istorii drevnetyurskskoy kul’turı (Eski
Türk Kültürü Tarihinin Bazı Soruları). – SE, 1969, № 3, s. 71–74.
854. Vaynşteyn S. Đ.; Oçerk etnogeneza tuvintsev (Tuvalıların Etnogenezi Tarihi). –
UZ TNĐĐYALĐ, 1957, vıp. V, s. 188–189.
855. Vaynşteyn S. Đ.; Tuvını–todjintsı (Tuvalılar–Tocinliler). M., 1961.
856. Vdovin A.; Yazık orhonskih pamyatnikov (Orhun Abidelerinin Dili). –
“Veçernyaya Alma–Ata”, 1973, 26 Fevralya.
857. Veselovskiy N. Đ.; Orhonskiye otkrıtiya (Orhun Keşifleri). –JMNP, 1894, T.
292, vıp. IV, s. 59–72.
858. Veselovskiy N. Đ.; Sovremennoye sostayaniye voprosa o “kamennıh babah” ili
“balbalah” (“Taş …” veya “Balballar” Hakkındaki Soruların Şimdiki Hali).
Odessa, 1915.
859. Vestnik drevney istorii (Eski Tarihin Habercisi). Vıp. 1 (19), Đzd. AN SSSR,
1947, s. 84–85.
860. Vestnik drevney istorii (Eski Tarihin Habercisi). Vıp. 2, Đzd. AN SSSR, 1948, s.
123–124.
861. Vestnik drevney istorii (Eski Tarihin Habercisi). Vıp. 3 (8), Đzd. AN SSSR,
1939, s. 126–130, 131, 134.
862. Viktorova L. L.; K voprosu o rassledovanii mongol’skih plemen na Dal’nem
Vostoke (Uzak Doğudaki Moğol Kabilelerinin Đncelenmesi Hakkında Sorular). –
UZ LGU, 1958, vıp. 256.
863. Vinnik D. F.; Novıye epigrafiçeskiye pamyatniki Talasskoy dolinı (Talas
Ovasının Yeni Epigrafik Abideleri). –V kn.: Arheologiçeskiye pamyatniki
Talasskoy dolinı. Frunze, 1963, s. 94–99.
864. Vinnik D. F.; Tyurkskiye pamyatniki Talasskoy dolinı (Talas Ovasındaki Türk
Abideleri). –V kn.: Arheologiçeskiye pamyatniki Talasskoy dolinı. Frunze,
1963, s. 79–93.
865. Vitt V. O.; Loşadi Pazarıkskih kurganov (Pazarık Kalelerinin Atları). –SA,
1952, t. XVI, s. 191–201.
866. Vitzen N. K.; Severnyaya i Vostoçnaya Tatariya (Kuzey ve Doğu Tataristan). –
Đzd. 1–3, Amsterdam, 1692, 1705, 1785.
103
867. Vladimirtsov B. Ya.; Etnolingvistiçeskiye issledovaniya v Urge, Urginskom i
Kentayskom rayonah (Urga’daki Etnolinguistik Elementler). –V kn.: Severnaya
Mongoliya. T. II. L., 1927, s. 28–32.
868. Vladimirtsov B. Ya.; Geografiçeskiye imena orhonskih nadpisey,
sohranivşiesya v mongol’skom (Moğolcada Saklanmış Olan Orhun Yazılarının
Coğrafi Đsimleri). –DAN–V, 1929, s. 169–174.
869. Vladimirtsov B. Ya.; Mongoliya (Moğolistan). –“Zapiski kollegii
vostokovedov”, 1925, t. 1, s. 305–341.
870. Vladimirtsov B. Ya.; Po povodu drevnetyurkskogo otyuken yış (Eski Türk
Ötüken Yışına Dair). –DAN–V, 1929, s. 133–136.
871. Vladimirtsov B. Ya.; Turetskiye elementı v mongol’skom yazıke (Moğolcadaki
Türkçe Elemenler). –ZVO, 1911, t. XX, vıp. II–III, s. 157.
872. Vladimirtsov B. Ya.; Zametki k drevnetyurkskim i staromongol’skim tekstam
(Eski Türkçe ve Eski Moğolca Metinleriyle Đlgili Notlar). –DAN–V, 1929, s.
289–296.
873. Voevodskiy M. Đ. i Gryaznov M. P.; Usunskiye mogil’niki na territorii
Kirgizskoy SSR. (Kırgızistan Topraklarındaki Üysün Mezarlıkları) –VDĐ, 1938,
№ 3.
874. Volin S. L. ; K istorii drevnego Horezma (Eski Harezm Tarihi). –VDĐ, 1941, №
1, s. 192–194.
875. Voprosı metedov izuçeniya istorii tyurkskih yazıkov (Türk Dilleri Tarihini
Đnceleme Metotları Soruları). Stenogramma koordinatsionnogo soveşçaniya po
voprosam metodov izuçeniya istorii tyurkskih yazıkov, sostoyavşegosya v
Aşhabade 19–22 oktyabrya 1959 g. Aşhabad, Đzd. AN TurkSSR, 1961.
876. Voronina V.L.; Rannesrednevekovıy gorod Sredney Azii (Orta Asya’nın Orta
Asırlık Şehirleri). –SA, 1959, № 4, s. 84–104.
877. Vsesuyuznoye soveşçaniye po etnogenezu turkmenskogo naroda (Türkmen
Halkının Etnogenezi Hakkında Sovyetler Birliği Çapında Yapılmış Olan
Toplantı). –V kn.: Tezisı dokladov i nauçnıh soveşçaniy 23–25 fevralya 1967 g.
Aşhabad, 1967.
878. Vyatkina K. V.; Kenteyskaya runiçeskaya nadpis’ (Kentey Yazıtı). –V kn.:
Filologiya i istoriya mongol’skih narodov. Pamyati akademika Vladimirtsova.
104
M., 1958, s. 217–218.
879. Yadrintsev N. M.; Drevniye pamyatniki i pis’mena v Sibiri (Sibirya’daki Eski
Abideler ve Yazılar). –“Đzv. Russkogo geografiçeskogo obşçestva”, t. 885, t.
XXI.
880. Yadrintsev N. M.; Kamennıye mogilı i kamennıye babı v Mongolii i Sibiri
(Moğolistan ve Sibirya’daki Mezarlık Taşlar ve Taş ….). –V kn.: Trudı
vos’mogo arheologiçeskogo s’ezda. T. IV. M., 1890, s. 158.
881. Yadrintsev N. M.; Naçalo ocedlosti. Đssledovaniya po istorii kul’turı uyguro–
altayskih plemen (Bir Yerde Oturmanın Başlaması, Uygur–Altay Kabilelerinin
Kültür Tarihiyle Đlgili Araştırmalar). –V kn.: “Vostoçnıye obozreniya”. SPb.,
1885, s. 139– 177.
882. Yadrintsev N. M.; O rasprostranenii v Mongolii i Sibiri kamennıh mongil
(Moğolisan ve Sibirya’daki Taş Mezarlıkların Yayılması Hakkında). –V kn.:
Trudı VII arheologiçeskogo sezda. T. 4, M., 1897.
883. Yadrintsev N. M.; Otçet ekpeditsii na Orhon, soverşennoy v 1889 g. (1889
Yılında Yapılan Orhun Seyahatinin Hesabı). T. 1, M., 1892, s. 51–112.
884. Yadrintsev N. M.; Otçet o poezdke po poruçeniyu Zapodno–Sibirskogo otdela
Russkogo geografiçeskogo obşçestva v Gornıy Altay, k Teletskomu ozeru i
verşinam Katuni v 1880 g. (1880 Yılında Rus Coğrafi Cemiyetinin Batı–Sibirya
Bölümünün Đşlemesiyle Dağlı Altay, Telek Gölü ve Katun’un Yükseklerine
Yapılan Seyahatin Hesabı). –“Zapiski Zapadno–Sibirskogo otdeleniya Russkogo
geografiçeskogo obşçestva”, 1882, t. IV, s. 46.
885. Yadrintsev N. M.; Poezdka po Sibiri letom 1886 g. (1886 Yılında Yapılan
Orhun Seyahatinin Hesabı). –V kn.: Trudı antropologiçeskogo otdeleniya. T. IX.
M., 1890, vıp. 3, s. 748–754.
886. Yadrintsev N. M.; Prelvaritel’nıy otçet ob issledovaniyah po r. Tole, Orhonu i v
Yujnom Hangaye çlena ekspeditsii (Tole, Orhun Nehirleri ve Güney Hangay’da
Yapılan Araştırmalar Hakkında Ekip Üyesinin Hesabı). –STOE, T. 1, M., 1892,
s. 27–40.
887. Yadrintsev N. M.; Puteşestviye na verhov’e orhona, k razvalinam Karakoruma
(Orhun’un Yukarı Tarafı ve Karakorum Kırıntılarına Seyahat). –Đzv. Russkogo
geografiçeskogo obşçestva”, 1890, t. XXIV, s. 257–271.
105
888. Yadrintsev N. M.; Sibirskiye inorodtsı, ih bıt i sovremennoye polejeniye
(Sibirya’daki Yabancılar ve Onların Günlük Hayatı, Günümüzdeki Durumlar).
SPb., 1891, s. 308.
889. Yadrintsev N. M.; Upominaniye o hakasskoy kul’ture v Sibiri (Sibirya’daki
Hakas Kültürü Hakkında). –“Đzv. Russkogo geografiçeskogo obşçestva”, 1885, t.
XXI, s. 151–167.
890. Yahontov S. Ye.; Drevneyşiye upominaniya “kirgiz” (“Kırgız” Teriminin Eski
Kaynaklarda Geçmesi). –SE, 1970, № 2.
891. Yakovlev Ye.; Etnografiçeskiy obroz inorodçeskogo naseleniya dolinı Yujnogo
Yeniseya (Güney Yenisey’de Yaşayan Yabancı Halkların Etnografisi
Hakkında). Minusinsk, 1900.
892. Yakubovskiy A. Yu.; Glavnıye voprosı izuçeniya istorii razvitiya gorodov
Sredney Azii (Orta Asya Şehirlerinin Gelişme Tarihinin Đncelenmesinin Esas
Soruları). –“Trudı Tadjikskogo FAN SSSR”, 1951, t. XXIX, s. 3–16.
893. Yakubovskiy A. Yu.; Đz istorii izuçeniya mongolov perioda XI–XIII vv.(XI–
XIII. Yüzyıldaki Moğolların Đncelenme Tarihinden). –V kn.: Oçerki po istorii
russkogo vostokovedeniya. M., 1953.
894. Yakubovskiy A. Yu.; K voprosu ob etnogeneze uzbekskogo naroda (Özbek
Halkının Etnogenezi Hakkında Sorular). Taşkent, 1941.
895. Yakubovskiy A. Yu.; O russko-hazarskih i russko–kavkazskah otnoşeniyah v.
IX–X vv. (IX–X. Yüzyıldaki Rus–Hazar ve Rus–Kafkas Đlişkileri Hakkında). –
“ĐAN. Ser. istorii i filosofii”, 1946, t. XIII, № 5, s. 461 – 472.
896. Yakubovskiy A. Yu.; Ob odnom ranyeye samanidskom fel’se (Eski Bir Samaid
….. Hakkında). –KSĐĐMK, 1946, vıp. 12, s. 103–112.
897. Yakubovskiy A. Yu.; Pavel Petroviç Đvanov kak istorik Sredney Azii (Pavel
Petroviç Đvanov, Orta Asya Tarihçisidir). –SV, 1948, t. V, s. 3–16.
898. Yakubovskiy A. Yu.; Problema sotsial’noy istorii narodov Vostoka v trudah
akademika V. V. Bartol’dya (Akademik V. V. Bartold’un Eserlerindeki Doğu
Halklarının Đçtimai Tarihi Problemler). –Vestnik Leningradskogo
gosudarstvebbogo universiteta”, 1947, № 12, s. 62–79.
899. Yakubovskiy A. Yu.; Sel’djukskoye dvijeniye v Turkmenii v XI veke (XI
Yüzyıldaki Selçukluların Türkmenistan’a Harekatı). –ĐAN. OON, 1937, № 4, s.
106
921–946.
900. Yakubovskiy A. Yu.; Voprosı etnogeneza turkmen v VIII–X vv. (VIII–X.
Yüzyıllardaki Türkmenlerin Etnogenezi Hakkında Sorular). –SE, 1942, № 3, s.
48–54.
901. Yakutı (Yakutlar). T. 1. SPb., 1896.
902. Yakutskiy yazık i yego otneşeniye k drugim tyurkskim yazıkam (Yakutça ve
Onun Diğer Türk Dilleriyle Alakası). Hronika spetsial’nogo zasedaniya
Otdeleniya literaturı i yazıka AN SSSR, posvyaşçennogo yakutskomu yazıku,
yegopolojeniyu sredi drugih rodstvennıh yemu strukturnıh yazıkov, istorii i
zadaçam izuçeniya. –“Vestnik AN SSSR”, 1941, № 5–6, s. 63–64.
903. Yamiol’skiy, Z.; Drevneyşiye svedeniya o tyurkah v zone Azerbaydjana
(Azeraycan Toprağındaki Türkler Hakkında En Eski Kaynaklar). –“Uz. AzGU.
Ser. yazıka i literaturı”, 1966, № 2, s. 63.
904. Yan, V.; Đz proşlogo narodov Sredney Azii [istoriçeskiy nabrosok] (orta Asya
Halklarının Geçmişinden). –“Prosveşçeniye natsional’nostey”, 1934, № 6, s.
111–112.
905. Yastremskiy, S. V.; Grammatika yakutskogo yazıka (Yakutça’nın Grameri).
Đrkutsk, 1900.
906. Yazıki narodov SSSR (Sovyetler Birliği Halklarının Dilleri). T. II [tyurksih
yazıki]. M., 1966.
907. Yegorov, V. G.; Etimologiçeskiy slovar’ çuvaşskogo yazıka (Çuvaş Dilinin
Etimolojik Sözlüğü). Çeboksarı, 1964.
908. Yesengulov, A.; Slovoobrazovatel’nıye affiksı v yazıke drevnetyurkskoy
pis’mennosti [na materiale orhono–yeniseyskih i talasskih pamyatnikov] (Eski
Türk Yazı Dilindeki Yapım Ekleri). Aftoref. kand. dis. Alma–Ata, 1969.
909. Yevtyuhova, L. A. i Kiselev, S. V.; Çaa–tas u sela Kopenı (Kopena Köyündeki
Çağ-Taş). –V kn.: Trudı Gos. istoriçeskogo muzeya. Vıp. XI, M., 1940, s. 119.
910. Yevtyuhova, L. A. i Kiselev, S. V.; Desyatıy sezon raskopok Sayano–
Altayskoy ekspeditsii ĐĐMK i GĐM. (Sayan–Altay Seyahatlerinin Onuncu Kazma
Mevsimi). Kratkoye soobşçeniye o dokladah i polevıh issledovaniyah. Đnstitut
istorii material’noy kul’turı. Vıp. 3, M., 1940, s. 48–52.
911. Yevtyuhova, L. A. i Kiselev, S. V.; Otçet o rabotah Sayano–Altayskoy
107
arheologiçeskoy ekspeditsii v 1935 g. (1935 Yılı Sayan–Altay Arkeolojik
Seyahatleri Çalışmaları Hakkında Hesap). –V kn.: Trudı Gos. istoriçeskogo
muzeya. Vıp. XVI. M., 1941.
912. Yevtyuhova, L. A. i Kiselev, S. V.; Otkrıtiya Sayano–altayskoy
arheologiçeskoy ekspeditsii v 1939 g. (1936 Yılı Sayan–Altay Arkeolojik
Seyahatinin Keşifleri). –VDĐ, 1939, № 4, S. 159–168.
913. Yevtyuhova, L. A.; Arheologiçeskiye pamyatniki yeniseyskih kırgızov
[hakasov] (Yenisey Kırgızlarının [Hakasların] Arkeolojik Anıtları). Abakan,
1948, s. 48.
914. Yevtyuhova, L. A.; Kamennıye izvayaniya Yujnoy Sibiri i Mongolii (Güney
Sibirya ve Moğolistan’ın Taş …….). –MĐA, 1952, № 24, s. 83.
915. Yevtyuhova, L. A.; O plemenah Tsentral’noy Mongolii v IX v. (IX. Yüzyıldaki
Merkez Moğolistan’ın Kabileleri Hakkında). –SA, 1957, № 2, s. 224.
916. Yevtyuhova, L. A.; Yujnaya Sibir’ v drevnosti (Eski Zamanlardaki Güney
Sibirya). –V kn.: Po sledam drevnih kul’tur. M., 1954, s. 199.
917. Yusifon, Yu. B.; Nekotorıye svetsiya o rannih tyurkah Azerbaydjana i ih svyazi
s oguzami (Eski Azerbaycan Türkleri ve Onların Oğuzlarla Đlişkileri Hakkında).
–V kn.: Tezisı dokladov i nauçnıh soobşçeniy Vsesoyuznogo soveşçaniya po
etnogenezu turkmenskogo naroda 23–25 fevralya 1967, Aşhabad, 1967, s. 32.
918. Zagoskin, N. P.; Đstoriya imperatorskogo Kazanskogo universiteta za pervıye
sto let yego suşçestvovaniya [1804–1904] (Faaliyete Geçtiği Đlk Yüz Yıldaki
Kazan Üniversitesinin Tarihi). Ç. I, II. Kazan’, 1904.
919. Zaharov, A. A.; Materialı po arheologii Sibiri. Raskopka akademika V. V.
Radlova v 1895 g. (Sibirya Arkeolojisiyle Đlgili Belgeler. 1895 yılı Akademik V.
V. Radloff’un Kazma Çalışmaları). –Trudı Gosudarstvennogo istoriçeskogo
muzeya. Vıp. 1, Pb., 1926.
920. Zaharov, Đ. V.; Drevnadtsatiletniy jivotnıy tsikl u narodov Tsentral’noy Azii
(Merkez Asya Halklarındaki On Đki Yıllık Hayvan Devri). –TĐĐAE AN KazSSR,
1960, t. 8, s. 32–65.
921. Zahoder, B. N.; Horasan i obrazovaniye gosudarstva sel’djukov (Horasan ve
Selçuklular Devletinin Kurulması). –VĐ, 1945, № 5- 6, s. 119–141.
922. Zaleman, K. G.; Trudı Radlova v hronologiçeskom poryadke (Radloff’un
108
Kronolojik Düzendeki Eserler). –V kn.: Semidesyatiletniy yubiley dnya
rojdeniya akademika V. V. Radlova /1837 g. 5 yanvarya–5 yanvarya 1912 g./,
Spb., 1912, s. 5–8.
923. Zaleman, K. G.; Trudı V. V. Radlova v hronologiçeskom poryadke (V. V.
Radloff’un Kronolojik Düzendeki Eserler). –V kn.: Ko dnyu semidesyatiletiya
Vasiliya Vasil’eviça Radlova 5 yanvarya 1907 goda. Spb., 1907, s. 3–25.
924. Zalkind, L.; Drevniye mogilı v okrestnostyah Selenginska (Selenginsk
Civarlarındaki Eski Mezarlar). –“Đzv. Vostoçno–Sibirskogo otdeleniya
Russkogo geografiçeskogo obşçestva, 1890, t. XXI, № 1, s. 67–70 /Đrkutsk/.
925. Zayonçkovskiy A.; Stareyşiye arabskiye hadisı o tyurkah [VIII–XI vv.] ([VIII–
XI Yüzyıl] Türkler Hakkındaki Eski Arapça Kasideler). –V kn.:
Tyurkologiçeskiy sbornik. M., 1966, s. 194–201.
926. Zelenin D. K.; Kul’t ongonov v Sibiri (Sibirya’daki Ongonların Putu). M.–L.,
1936.
927. Zıkov Đ.; Pis’mena Elley–Bootura (Elley–Bostur’un Yazıları). –“Polyarnaya
zvezda”, 1969, № 4, s. 114–117.
928. Zolotarev A. M.; Perejitki totemizma u narodov Sibiri (Sibirya Halklarında
Totemizmin Yaşanması). L., 1934.
929. Zuev Yu. A.; Drevnetyurkskiye genealogiçeskiye predaniya, kak istoçnik po
ranney istorii tyurkov (Türklerin Eski Tarihinin Kaynağı Olan Eski Türk
Efsaneleri). Avtoref. kand. dis. Alma–Ata, 1967.
930. Zuev Yu. A.; Đzvestiya o Suyabe (Suyab Hakkında Belge). –“Đzv. AN KazSSR,
Ser. istorii arheologii i etnografii”, 1960, vıp. 3 (14), s. 87– 96.
931. Zuev Yu. A.; K etniçeskoy istorii usuney (Üysünlerin Etnik Tarihine Dair). –
TĐĐAE AN KazSSR, 1965, t. 8.
932. Zuev Yu. A.; K voprosu o vzaimootnoşeniyah usuney i kantszyuy s gunnami i
dr. vtoroy polovinı I v. do n. e. (M.Ö. 1. Yüzyılın Đkinci Yarısındaki Hunlarla
Kantsüy ve Üysünlerin Đlişkileri Hakkında). –“Đzv. AN KazSSR. Ser. istorii,
ekonomiki, filosofii i prava”, 1957, vıp. 2 (5), s. 62–72.
933. Zuev Yu. A.; Kirgizskaya nadpis’ iz Sudji (Suca’da Bulunan Kırgız Yazıları). –
SV, 1958, № 3, s. 133–135.
934. Zuev Yu. A.; Tamgi loşadey iz vassal’nıh knyajestv (..… Kağanlıklarda
109
Bulunan At Damgaları). –TĐĐAE AN KazSSR, 1960, t. 8, s. 93–140.
935. Zuev Yu. A.; Termin “kirkun”. K voprosu ob etniçeskom proishojdenii kırgızov
po kitayskim istoçnikam (“Kırkun” Terimi Çin Kaynaklarına Göre Kırgızların
Etnik Kökü Hakkında Sorular). –TĐĐAE, 1958, vıp. IV.
110
4. 2. TÜRK LEHÇELERĐNDE YAPILAN ÇALIŞMALAR
4. 2. 1. Azerbaycan Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar
1. Guliev E.; Orxon–yenisey yazılı abidälärdä ilkin feylin bağlama formaları
(oğuz grupu türk dilleri ile muayisädä ). –“Uçeniye zapiski AGU im. S. M.
Kirova. Ser. yaz. Đ lit.”, 1973, № 2, s. 55–60.
2. Kurbanov A., Şükürov Ä. Ç., Mähärrämov A. M.; Gädim türk yazılı
abidälärinin dili. Bakı, 1976. –“Sovetskaya tyrkologiya”, 1977, № 5.
3. Mämedov Đ. G.; Orxon-yenisey yazılı abidälärin dilindä “e” sesi olması
haggında. –“V. Đ. Lenin adına APĐ-nin elmi äsäläri”, 1967, № 1.
4. Räçebov Ä.; Gädim türk orxon–yenisey ağabeydälärindä isim (Azäri dili ilä
mugayisädä). Filoloji elmlär namizädi alimlik däräçäsi almag üçün tägdim
olunan dissartasi anın avtoreferatı. Bakı, 1967.
5. Räçebov Ä.; Ongin abidäsi vä “Kapağan” sözi haggında. –“S. M. Kirov adına
ADU-nin elmi äsärläri. Dil vä ädäbiyyet seriyası”, 1966, № 5.
6. Räçebov Ä.; Orxon-yenisey abidälärin dilindä feylin lazım şekli. –“Uçenıye
zapiski AGU im. S. M. Kirova. Ser. yaz. lit.”, 1971, № 6, s. 49–52.
7. Räçebov Ä.; Orxon-yenisey abidälärin dilindä saylar. –“S. M. Kirov adına
ADU-nin elmi äsärläri. Dil vä ädäbiyyet seriyası”, 1967, № 1.
8. Räçebov Ä.; Orxon-yenisey yazılı abidälärin dilindä “al” sözi. –“V. Đ. Lenin
adına APĐ-nin elmi äsärläri”, 1967, № 3.
9. Şükürov Ä. Ç., Mähärrämov A. M.; Gädim türk yazılı abidälärinin dili. Bakı,
1976.
10. Zeynalov F. R.; Gädim türk yazılı abidäläri kursunun programı. Bakı, 1973.
11. Zeynalov F. R.; Türk dillärin gädimi yazılı abidäläri. Türk dillärin mugayisäli
grammatikası oçerkler. Bakı, 1959.
12. Zeynalov F. R.; Türk dillärin mugayisäli grammatikası oçerkler. Bakı, 1959.
111
4. 2. 2. Başkurt Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar
1. Ayzaruv Ğ.; Yazma üvübietibiziŋ atahı. –“Suvit Başkutstanı”, 1969, 4 ğınuar.
2. Ayzaruv Ğ., Üxmituv M.; Urxun-yinisiy qumartqıların tabu hem üyrinü
turahında. –“Başkurtstan oqıtusıhı”, 1969, № 3.
3. Exmituv M., Psençin V.; Burungu türki yazma qumartqılar. –“Suvit
Başkutstanı”, 1968, 17 dikabr’.
4. Exmituv M., Psençin V.; Başkurt tilide urxun-yinisiy qumarqılar hüizeri. –
“Suvit Başkurtstanı”, 1969, 22 uktyabr’.
5. Exmituv M., Psençin V.; Burungu türki yazma qumartqıları turahında. –
“Suvit Başkutstanı”, 1968, 12 dikabr’.
4. 2. 3. Kazak Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar
1. Äbdiraxmanov Ä.; Qazaq söziniñ şığuv törkini (“Kazak” Kelimesinin
Meydana Gelmesi). –“Qazaq ädebiyeti”, 1968, 3 fevral’.
2. Äbdiraxmanov Ä.; Tañbalar tarixına qayta oralsaq (Yine Damgalar Tarihine
Dönsek). –“Qazaq ädebiyeti”, 1966, 23 dekabr’.
3. Äbilqaev A., Ömiräliev Q.; Orxon jazba yeskertkişteri (Orhun Yazıtları).
Qazaq tili tarixi grammatikasınıñ praktikuvmı. Almatı, 1973, b. 18–27.
4. Äbilqaev A., Ömiräliev Q.; Yenisey qulpı tas yeskertkişteri (Yenisey Mezar
Taşları Abideleri). Qazaq tili tarixi grammatikasınıñ praktikuvmı. Almatı,
1973, b. 15–18.
5. Äbilqaev A., Sarıbaev Ş., Ömiräliev Q.; Orxon–yenisey jazuv yeskertkişteri
(Orhun Yazıtları. Kazakça’nın Gramerine Göre Pekiştirme Divanı). Qazaq tili
grammatikası boyınşa baqılav–pısıqtav jinağı. (Universitetter men pedagogtıq
instituttardın filologiya fakul’tetterine arnalğan). Almatı, 1968, b. 6–8.
6. Äbilqasımov B.; Qazaq tili tarixının zerttelüvi jayında (Kazak Dili Tarihinin
Araştırılması Hakkında). –“Đzvestiya AN KazSSR. Ser.obşç. nauk”, 1967, № 5.
7. Amanjolov A. S.; Đyeler men kiyeler (Sahipler ve Kutsallıklar). –“Qazaq
ädebiyeti”, 1968, 11 may.
112
8. Amanjolov A. S.; Jazuv dästürimiz (Yazılı Geleneğimiz). “Qazaq ädebiyeti”,
1965, 17 dekabr’.
9. Amanjolov A. S.; Köne jazuv sırları (Eski Yazı Sırları). –“Qazaq ädebiyeti”,
1964, 7 avgust.
10. Amanjolov A. S.; Qalpa beyneleri (…… Resimleri/Đşaretleri). –“Leninşil Jas”,
1968, 29 mart.
11. Amanjolov A. S.; Qazaqstan jerindegi köne jazuvlar (Kazakistan Toprağındaki
Eski Yazılar). –“Juldız”, 1966, № 7.
12. Amanjolov S. A.; Tarixi grammatika kursına kerekti materiyaldar (Tarihi
Gramer Kursu Đçin Belgeler). Pedagogtıq instituvttar men universitetterdiñ
filologiya fakul’tetterine arnalğan. Almatı, 1964.
13. Aqınjanov M.; Qazaqtın tegi tuvralı (Kazakların Kökü/Soyu Hakkında).
Almatı, 1957.
14. Asılov L.; Ğılmi yenbek (Đlmi Araştırma). –“Kitap jarşısı”, 1971, 27 oktyabr’.
15. Aydarov Ğ., Qurışjanov Ä., Tomanov M.; Yeski türki jazba yeskertkişleriniñ
tili (Eski Türk Yazılı Abidelerinin Dili). Almatı, 1971.
16. Aydarov Ğ.; VIII ğasırdağı Ton’yukuq yeskertkişiniñ tarixı tuvralı (VIII.
Yüzyıldaki Tonyukuk Tarihi Hakkında). –“Xalıq muğalimi”, 1959, № 6.
17. Aydarov Ğ.; Kegen özeni boyındağı jartastardağı jazuvlar (Kegen Nehri
Kıyısındaki Kayalardaki Yazılar). –“Vestnik AN KazSSR”, 1962, № 11.
18. Aydarov Ğ.; Köne mädeniyeti kuväları (Eski Kültür Şahitleri). –“Bilim jäne
yenbek”, 1962, № 8.
19. Aydarov Ğ.; Köne qıpşaq jazuvlı qumıra (Eski Kıpçak Yazılı Vazo). –“Bilim
jäne yenbek”, 1966, №2.
20. Aydarov Ğ.; Köne türki jazuvlarınan materiyaldar [VIII ğasırdağı Moyın Çor
yeskertkişiniñ tildik yerekşelikteri] (Eski Türk Yazılarından Belgeler [VIII.
Yüzyıldaki Moyun Çor Abidesinin Dil Özellikleri]). Joğarğı oquv orındarına
arnalğan kömekşi qural. Almatı, 1966.
21. Aydarov Ğ.; Köne türki jazuvlarındağı keybir qazaq etnonimderi (Eski Türk
Yazılarındaki Bazı Kazak Etnonimleri). –“Vestnik AN KazSSR”, 1965, № 7.
22. Aydarov Ğ.; Köne türki jazuvlarınıñ aşıluv tarixınan (Eski Türk Yazılarının
Keşfi Tarihinden). –“Bilim Jäne yenbek”, 1965, № 8.
113
23. Aydarov Ğ.; Köne türki jazuvlı sıntas (Eski Türkçe Yazılı Taş). –“Vestnik AN
KazSSR”, 1968, № 2.
24. Aydarov Ğ.; Mañğıstav materiyaldarınan (Mongıstav Belgelerinden). –V kn.:
Qazaqstan epigrafikası. Vıp. 1, Alma-Ata, 1971, b. 100–108.
25. Aydarov Ğ.; Mıñjılqı sıntası (Binyılkı Taşı). –“Đzvestiya AN KazSSR. Ser.
filolog”, 1968, vıp. 2.
26. Aydarov Ğ.; Orxon yeskertkişterindegi söz tirkesteri (Orhun Abidelerindeki
Kelime Grupları). –“Đzvestiya AN KazSSR. Ser. filolog”, 1962, vıp. 3 (22).
27. Aydarov Ğ.; Orxon-yenisey jazuvı tuvralı (Orhun–Yenisey Yazısı Hakkında).
–“Qazaqstan muğalimi”, 1963, 21 noyabr’.
28. Aydarov Ğ.; Orxon–yenisey nusqalarınıñ fonetikasınan mağlumattar (Orhun–
Yenisey Nüshalarının Fonetiğinden Belgeler). –V kn.: Đssledovaniya po istorii
kazahskogo yazıka. Alma-Ata, 1965, s. 25–41.
29. Aydarov Ğ.; Qazaqstan jerindegi tastarda saqtalğan köne jazbalardı zerttev
jöninde (Kazakistan Toprağındaki Taş Üzerindeki Eski Yazıları Đnceleme
Hakkında). –“Đzvestiya AN KazSSR. Seriya filolog”. 1961, vıp. 3 (19).
30. Aydarov Ğ.; Qıpşaq zamanının yeskertkişi (Kıpçak Zamanının Abidesi/Eseri).
–“Đzvestiya AN KazSSR. Ser. obşç. nauk”, 1965, vıp. 6.
31. Aydarov Ğ.; Qızıqtı ğılımi ekspeditsiya (Đlginç Đlmi Seyahat). –“Qazaqstan
muğalimi”, 1962, 16 avgust.
32. Aydarov Ğ.; Şınğıs hannın atına baylanıstı yeskertkiş tuvralı (Cengiz Han’ın
Adıyla Đlgili Abide Hakkında). –V kn.: Qazaqstan epigrafikası, vıp. 1, Alma-
Ata, 1971, b. 156–160.
33. Aydarov Ğ.; Şoqan jäne epigrafika mäseleleri (Şokan ve Epigrafik Meseleler).
–“ Qazaqstan muğalimi”, 1965, 15 aprel’.
34. Aydarov Ğ.; Şoqan jäne köne jazuvlar (Şokan ve Eski Yazılar). –“Đzvestiya
AN KazSSR. Ser. obşç. nauk”, 1965, vıp. 3.
35. Aydarov Ğ.; Talas jazba yeskertkişteri (Talas Yazılı Abideleri). –“Bilim jäne
yenbek”, 1963, № 10.
36. Aydarov Ğ.; Tañbalı jartasındağı jazuv (Damgalı Kayasındaki Yazı). –
“Đzvestiya AN KazSSR. Ser. obşç. nauk”, 1963, vıp. 3.
114
37. Aydarov Ğ.; Tas betindegi tañbalar men suvretter (Taş Üzerindeki Damgalar
ve Đşaretler). –V kn.: Svideteli drevney kul’turı. Alma- Ata, 1966.
38. Aydarov Ğ.; Tomsen köne türki jazuvlarınıñ kiltin aşuvşı (V. Tomsen, eski
Türk Yazılarının Anahtarını Bulan Alimdir). –Qazaqstan mektebi”, 1969, № 5,
b. 91–92.
39. Aydarov Ğ.; Ton’yukuq yeskertkişindegi keybir toponimikalıq atavlar
(Tonyukuk Abidesindeki Bazı Toponimik Adlar). –V kn.: Voprosı kazakskogo
yazıka i uygurskogo yazıko-znaniya. Alma-Ata, 1963, s. 179–184.
40. Aydarov Ğ.; Ton’yukuq yeskertkişindegi qazaq tiline qatıstı materiyaldar
(Tonyukuk Abidesindeki Kazakçayla Đlgili Belgeler). –V kn.: Voprosı istorii i
diyalektologii kazahskogo yazıka. Alma-Ata, 1963, s. 64–106.
41. Aydarov Ğ.; Uyğır jazuvlı tas (Uygurca Yazılı Taş). –“Vestnik AN KazSSR”,
1962, № 7.
42. Aydarov Ğ.; VIII ğasırdağı Mogilyan yeskertkişi jöninde (VIII. Yüzyıldaki
Mogilyan Abidesi Hakkında). –“Vestnik AN KazSSR”, 1963, № 5.
43. Aydarov Ğ.; VIII ğasırdağı Ton’yukuq yeskertkişindegi qazaq tiline tön söader
(VIII. Yüzyıldaki Tonyukuk Abidesindeki Kazakça’ya Benzeyen Kelimeler). –
“Qazaq tili men ädebiyeti”, 1959, № 6.
44. Aydarov Ğ.; Yenisey jazuvı (Yenisey Yazısı). Qazaq Sovet Entsiklopediyası.
№ 4, Almatı, 1974, b. 136.
45. Aydarov Ğ.; Yollığ tegin degen kim? (Yolluğ Tigin Kimdir?). –“Bilim Jäne
yenbek”, 1969, № 8, b. 19.
46. Aytazin Q.; Jumbaq tas sırları (Sırlı Taşın Sırları). –“Kommüvnistik yenbek”,
1968, № 102.
47. Aytazin Q.; Tañbalı tas sırları (Damgalı Taşların Sırrı). –“Oñtüstik
Qazaqstan”, 1967, 28 noyabr’.
48. Aytazin Q.; Tañbalı tastar sırı (Damgalı Taşların Sırrı). –“Bilim jäne yenbek”,
1967, № 5.
49. Aytbaev Ö.; Tağı da tarixi yeskertkiş jayında (Yine Tarihi Abide Hakkında). –
Qazaq ädebiyet”, 1969, 13 sentyabr’.
50. Balaqaev M. , Janpeyisov Ye.; Qazaq ädebi tiliniñ mäseleleri (Kazak Edebi
Dilinin Meseleleri). Almatı, 1961.
115
51. Balaqaev M., Janpeyisov Ye.; Ädebi tilimizdin qalıptasuv tarixınan birer söz
(Edebi Dilimizin Kalıplaşma Tarihinden). –“Qazaqstan mektebi”, 1964, № 2.
52. Balaqaev M., Qurışjanov Ä.; Qazak tili tarihın zerttevdiñ jayı men mindetteri
(Kazak Dili Tarihi Araştırmasının Vazifeleri ve Durumu).–“Vestnik AN
KazSSR”, 1960, № 10.
53. Bayjolov Ä.; Köne türki tili tuvralı oquvlıq (Eski Türk Dili Hakkında Okuma
Kitabı). –“Lenin jolı”, 1972, 18 avgust.
54. Berdibaev R.; Ädebiyet tanuv äleminde (Edebiyat Tanıma Aleminde). –“Bilim
jäne yenbek”, 1968, № 1.
55. Berdibaev R.; Ädebiyet tarihın tereñdep tanıyıq (Edebiyat Tarihini Derinden
Tanıyalım). –“Qazaq ädebiyeti”, 1968, 19 oktyabr.
56. Berdibaev R.; Yejelgi jazba muralarımız jayında (Eski Yazılı Yadigarlarımız
Hakkında). –“Bilim jäne yenbek”, 1963, № 4.
57. Đbatov A., Jubanov Ye., Ömiräliyev Q.; Qazaq tiliniñ tarixi kursın jasav
mäselesi (Kazak Dilinin Tarihi Kursunu Yapma Meselesi). –“Qazaqstan
mektebi”, 1972, № 5.
58. Janpeyisov Ye.; Türki tilderi qalay payda boldı (Türk Dilleri Nasıl Meydana
Geldi?). –“Bilim jäne yenbek”, 1964, № 1.
59. Joldasbekov M.; Ädebiyetimizdin yerte däviri (Edebiyatımızın Eski Devri). –
“Leninşil jas”, 1967, 14 noyabr’.
60. Joldasbekov M.; Köne türki ädebi yeskertkişteri-türki xalıqtarının jalpı tabısı
(Eski Türk Edebi Abideleri, Türk Halklarının Genel Başarısıdır). –“Qazaq
ädebiyeti”, 1964, 10 aprel.
61. Joldasbekov M.; Köne türki jazuvı tuvralı (Eski Türk Yazısı Hakkında). –
“Baldırğan”, 1966, № 6.
62. Joldasbekov M.; Orxon jazuvlarınıñ ädebi yerekşelikteri (Orhun Yazılarının
Edebi Abidesi). –“Bilim jäne yenbek”, 1968, № 12.
63. Joldasbekov M.; Orxon jırları (Orhun Destanları). –“Bilim jäne yenbek”,
1968, № 12.
64. Joldasbekov M.; Orxon yeskertkişteri jäne qazaq eposı (Orhun Abideleri ve
Kazak Destanı). –“Juldız”, 1969, № 2.
116
65. Joldasbekov M.; Orxon yeskertkişterin avdaruv mäselesi (Orhun Abidelerini
Tercüme Etme Meselesi). –“Qazaq ädebiyeti”, 1968, № 48.
66. Joldasbekov M.; Orxon yeskertkişterindegi tarixi derekter (Orhun
Abidelerindeki Tarihi Belgeler). –“Yenbek tuvı”, 1968, 12-14 sentyabr’.
67. Joldasbekov M.; Qazaq ädebiyetiniñ tüp-tamırı jayında (Kazak Edebiyatının
Menşei Hakkında). –“Juldız”, 1967, № 8.
68. Joldasbekov M.; Türki xalıqtarı eposın salıstarı zerttev (Türk Halkları
Destanlarının Mukayeseli Đncelenmesi). –“Sotsialistik Qazaqstan”, 1969, 3
noyabr’.
69. Joldasbekov M.; Türki xalıqtarı eposının zerttelüviniñ keybir mäseleleri (Türk
Halkları Destanının Đncelenmesinin Bazı Meseleleri). –“Qazaq ädebiyeti”,
1962, 12 oktyabr’.
70. Kenjebaev B. K.; Qazaq ädebiyetiniñ tarixı tuvralı (Kazak Edebiyatı Tarihi
Hakkında). –“Qazaq ädebiyeti”, 1966, 18 mart.
71. Kenjebaev B. K.; Qazaq xalqınıñ jazba ädebiyetiniñ tarixı qaydan, kimnen
bastaladı (Kazak Halkının yazılı edebiyatı Nereden ve Kimden Başlamıştır?). –
“Qazaq ädebiyeti”, 22 iyul’ 1960.
72. Maxmutov A., Aydarov Ğ.; Köne mädeniyet kuväları (Eski Kültür Şahitleri).
–“Bilim jäne yenbek”, 1962, № 8.
73. Maxmutov A.; Jartastağı köne suvretterdin sırı (Kayadaki Eski Resimlerin
Sırrı). –Kit.: Qazaqstan epigrafikası, Almatı, 1971, b. 56–81.
74. Maxmutov A.; Jastastağı suvretter sırı (Kayadaki Resimlerin Sırrı). –
“Jetisuz”, 1965, 17 fvral’.
75. Maxmutov A.; Köne türki xalıqtarının dıbıs jüyeli jazuvı (Eski Türk
Halklarının Ses Sistemli Yazısı). –“Bilim jäne yenbek”, 1966, № 3.
76. Maxmutov A.; Äpigrafikalıq muralardır zertteluv tarihınan (Epigrafik
Yadigarların Đncelenme Tarihi). –Kit.: Qazaqstan epigrafikası. Almatı, 1971, b.
30–37.
77. Maxmutov A.; Köne düniye kuväları (Eski Dünya Şahitleri). –“Qazaq
ädebiyeti”, 1965, 25 iyun’.
78. Maxmutov A.; Suvretter şertken sır (Resimlerin Taşıdıkları Sır). –“Bilim jäne
yenbek”, 1968, № 11.
117
79. Maxmutov A.; Tabiyğat muvzeyi (Tabiat Müzesi). –“Leninşil Jas”, 1962, 20
sentyabr’.
80. Maxmutov A.; Tas monşaqtağı jazuv sırı (Taş Boncuktaki Yazının Sırrı). –
Kit.: Qazaqstan epigrafikası, Almatı, 1971, b. 160–162.
81. Maxmutov A.; Türki xalıqtarının alfaviti suvretten damığan (Türk Halklarının
Alfabesi Resimlerden Gelmiştir). –Kit.: Qazaqstan epigrafikası, Almatı, 1971,
b. 81–100.
82. Maxmutov A.; Yejelgi aşnılar men baqtaşılardıñ jartastağı beyneleri (Eski
Avcılar ve Bekçilerin Kayadaki Resimleri). –Kit.: Qazaqstan epigrafikası,
Almatı, 1971, b. 37–56.
83. Musabaev Ğ. Ğ., Maxmutov A.; Aqsu alqabındağı köne muralar (Aksu
Ciarındaki Eski Abideler). –“Ömir nurı”, 1967, 15 iyun’.
84. Musabaev Ğ. Ğ.; Köne tildin körikti qazınası (Eski Dilin Güzel Hazinesi). –
“Juldız”, 1968, № 3.
85. Musabaev Ğ. Ğ.; Kültegin yeskertkişi (Kül-Tigin Abidesi). –Kit.: Qazaqstan
epigrafikası, Almatı, 1971, b. 141–156.
86. Musabaev Ğ. Ğ.; Qazaq ädebi tiliniñ keybir mäseleleri tuvralı (Kazak Edebi
Dilinin Bazı Meseleleri). –Kit.: Qazaq til biliminiñ mäseleleri, Almatı, 1951, b.
129–161.
87. Musabaev Ğ. Ğ.; Qazaq tili grammatikası tarixınan (Kazak Dilinin Grameri
Tarihinden). Almatı, 1966.
88. Netalieva Q.; Til tarixınıñ şejiresi (Dil Tarihinin Şeceresi). –“Qazaq
ädebiyeti”, 1964, 20 noyabr’.
89. Orabaeva N.; Yertedegi türki jazuvları kursınıñ programması (Eski Türk
YazılarıKursunun Programı). Pedagogikalıq instituttardın qazaq tili men
ädebiyeti fakul’tetterine arnalğan. Almatı, 1964.
90. Ömiräliyev Q.; Qazaq tili tarixının mäselesi (Kazak Dili Tarihinin Meselesi). –
“Qazaqstan mektebi”, 1964, № 1.
91. Qurışjanov Ä., Tomanov M.; Orxon–yenisey jazuvı yeskertkişteriniñ
zerttelüv tarixı men grammatikalıq oçerkleri (Orhun–Yenisey Yazılı
Abidelerinin Đncelenme Tarihi ve Grameri). (Universitetter men pedagogikalıq
118
instituttardın filologiya fakul’tetteriniñ studentteri üşin kömekşi qural). Almatı,
1964.
92. Qurışjanov Ä.; Til tarixın oqıtuvdın keybir mäseleleri (Dil Tarihini
Okutmanın Bazı Meseleleri). –“Oral öñiri”, 1969, 4 mart.
93. Qurışjanov Ä.; Köne türki tilderiniñ jazuv nusqaları men qazirgi qazaq tili
(Eski Türk Dillerinin Yazı Nüshaları ve Modern Kazka Dili). –V kn.: Materialı
konferentsii po kazakskoy i russkoy filologii. Tezisı dokladov. Alma–Ata,
1962.
94. Qurışjanov Ä.; Köne türki tilderiniñ jazuv nusqaları men qazirgi qazaq tili
(Eski Türk Dillerinin Yazı Nüshaları ve Modern Kazka Dili). –“Đzvestiya AN
KazSSR. Ser. filolog”, 1974, № 1.
95. Qurışjanov Ä.; Til tarixın zerttevdin keybir mäseleleri (Dil Tarihini
Đncelemenin Bazı Meseleleri). –“Qazaq ädebiyeti”, 1962, 23 sentyabr’.
96. Sätimbekov R.; Köne tarix qaldırğan tanbalı şejireler (Eski Tarihin Bıraktığı
Damgalı Şecereler). –“Qazastan mektebi”, 1968, № 11.
97. Sätimbekov R.; Tastağı tañbalar (Taştaki Damgalar). –“Jetisuv”, 1968, 13
yanvar’.
98. Savranbaev N. T., Qurışjanov Ä.; Köne türki tilderiniñ keybir jazuv nusqaları
tuvralı derekter (Eski Türk Dillerinin Bazı Yazı Nüshaları Hakkında Belgeler).
–“Qazaq tili men ädebiyeti”, 1958, № 7.
99. Sızdıqova R.; Mañızdı mağlumatı mol (Önemli Belgeler Çoktur). –“Qazaq
ädebiyeti”, 1972, 14 aprel’.
100. Süleymanov O.; Jetisuvdın köne jazbaları (Yetisu’nun Eski Yazıları). –“Qazaq
ädebiyeti”, 1975, 25 sentyabr’.
101. Süleymanov O.; Tañbalar tarixınan (Dagalar Tarihinden). –“Qazaq ädebiyeti”,
1966, 12 noyabr’.
102. Süyinşäliev X.; Qazaq ädebiyetiniñ qalıptasuv kezenderi (Kazak Edebiyatının
Kalıplaşma Devirleri). Almatı, 1967.
103. Süyinşäliev X.; Qunttap tekseruvdi kerek yetedi (Derin Đncelemeyi Đstiyor). –
“Qazaq ädebiyeti”, 1964, 12 iyun’.
119
104. Tomanov M., Qurışjanov Ä.; Orxon–yenisey jazuv yeskertkişteriş (Orhun–
Yenisey Yazı Abideleri). –Kit.: Yejelgi mädeniyet kuväları. Almatı, 1966, b.
144–171.
105. Türki yeksi jazuvları (Eski Türk Yazıları). Sırttan oqıtatın muğalim kursı. 9–10
kitap. Kızıl–Orda, 1927–1931.
106. Yejelgi mädeniyey kuväları (Eski Kültür Şahitleri). Almatı, 1967.
107. Yertedegi ädebiyet nusqaları (Eski Edebiyat Nüshaları). Filologiya
fakul’tetteriniŋ studentterine arnalğan. Almatı, 1967.
108. Yesenğulov A.; Köne türki jazba yeskertkişterindegi qosımşalar (Eski Türk
Abidelerindeki Ekler). Almatı, 1976.
109. Yesenğulov A.; Köne türki yeskertkişterindegi =lıq, =lı affiksteri arqılı zat
yesimderin jasaluvı (Eski Türk Dillerindeki –lık, -lı Ekleriyle Đsimlerin
Yapılması). –“Đzvestiya AN KazSSR. Ser. obşç. nauk”, 1969, № 2.
110. Yesenğulov A.; Köne türki yeskertkişterindegi yesimdikter (Eski Türk
Abidelerindeki Zamirler). –“Qazaqstan mektebi”, 1969, № 10.
111. Yesenğulov A.; Orxon-yenisey jazba yeskertkişteri tilindegi yesimdikter jaylı
birer söz (Orhon–Yenisey Abidelerindeki Zamirler). –“Đzvestiya AN
Kazahskoy SSR. Ser. obşç.”, 1971, № 3.
112. Yesenğulov A.; Orxon–yenisey yeskertkişterindegi üstev sözderdiñ jazıluvı
(Orhun–Yenisey Abidelerindeki Zarfların Yazılışı). –“Qazaqstan mektebi”,
1969, № 10.
113. Yesenğulov A.; Türki tilderindegi =mış affiksiniñ tarixı tuvralı (Türk
Dillerindeki –mış Ekinin Tarihi Hakkında). –“Đzvestiya AN KazSSR. Seriya
obşç. nauk”, 1966, № 4.
4. 2. 4. Karakalpak Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar
1. Hamidov H.; Orhon-yenisey yestelikleri tiliniŋ qaraqalpaq tiline morfologiya
taravındağı qatınası. –Vestnik karakalpakskogo filiala AN UzSSR, 1972, № 1.
2. Hamidov H.; Qaraqalpaq tili tarihının oçerkleri. Nökis, 1974.
3. Hamidov H.; Tilimizdin tarihıy derekleri. –“Ämudar’ya”, 1973, № 2.
4. Mämbetov K.; Äyyemgi qaraqalpaq ädebiyati. Nökis, 1976, b. 12 – 45.
120
5. Maqsetov Q.; Folklor häm ädebiyat. Nökis, 1975, b. 5 – 25.
6. Qaraqalpaqstan ASSR tarihı. t. 1, Nökis, 1975, b. 68 – 70.
4. 2. 5. Kırgız Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar
1. Aşiraliyev K.; Orhon-yenisey jazma yestelikterindegi ünngü sözder. Frunze,
1963.
2. Dıykanov K., Kudaybergenov S., Yançansin Yu.; Kırgız jazuvunun
tarihınan. Frunze, 1953.
3. D’yakonov Đ.; Gadımi jazgılar. –“Mugalımlar gazeti”, 1963, oktyabr’; –
“Mugalımderge jardam” 1958, № 5.
4. Sartbaev K. S.; Bayırkı yenisey-orhon jazma yesteliklerin tili. “Türk tilderinin
salıştırma grammatikası”, Frunze, 1962.
5. Sartbaev K. S.; Türk tilderin salıştırma grammatikası. 1 bölük, Frunze, 1962.
4. 2. 6. Türkmen Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar
1. Aydarov G.; Gadımi türki yazuv yadıgärlikleri kursınıñ programması. Yekarı
okuv jaylarınıñ filologik fakul’tetleri üçün. Aşkabad, 1967.
2. Aydarov G.; Orhon–yenisey yadıgärlikleriniñ dili. Aşgabad, 1968.
3. Hıdırov M. N.; Türkmen diliniñ käbir dillere bolan gatnaşıgı. –“Uçeniye
zapiski TGU im. M. Gor’kogo”, 1958, vıp. 13.
4. Hıdırov M. N.; Türkmen diliniñ tarihı hakında käbir malumat. –“Uçeniye
zapiski TGU im. M. Gor’kogo”, 1957, vıp. 10.
5. Hıdırov M. N.; Türkmen diliniñ tarihından gıstaça oçerk. –“Metodiki yıgındı”,
1951, № 2.
6. Hıdırov M. N.; Türkmen diliniñ tarihından materiallar. –“Aşhabad” (TSSR
yokarı bilim ministrligi. A. M. Gor’kiy adındakı Türkmen Dävlet universiteti).
Aşhabad, 1958.
7. Hıdırov M. N.; Türkmen diliniñ tarihından materiallar. –“Uçeniye zapiski
TGU im. M. Gor’kogo”, 1959, vıp. 16.
8. Hıdırov M. N.; Türkmen diliniñ tarihından materiallar. Aşhabad, 1962.
121
9. Kürenov S.; Gadımi türki yazuv yadıgärlikleriniñdili hakında. –“Yaş
kommunist”, 1969, 1 fevral’.
10. Potseluevskiy A. P.; Türkmen diliniñ tarihı (Gısta malumat). “mugallıma
kömek”, 1947, № 2.
4. 2. 7. Özbek Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar
1. Äbdurahmänov G. Ä.; Orxun yednåmälärı tilidä kuşmä gäp kånstruktsiyälärı.
–V kn.: Đssledovaniya pı grammatike i leksike tyurkskih yäzıkåv. Täşkent,
1965.
2. Fåzilåv E. Đ.; Qadimi Türk yezuvidägı sånlär. –“Uzbek tili vä ädäbiyätı”, 1963,
№1.
3. Fåzilåv E. Đ.; Uzbek dilining tärixiy mårfålågiyäsı. Tåşkent, 1965.
4. Gåziev H.; Türk-runik yezuvidägi belgilärgä dåir. –“Özbek tili vä ädäbiyätı
mäsälälärı”, 1958, № 2.
5. Suleymenåv Å.; Yettisuvning eski yezuvläri. –“Uzbek tili vä ädäbiyeti”, 1971,
№ 5.
6. Şçerbäk Ä. M.; Mugidiständä tåpilgän bir tåş yäzmä. –“Uzbek tili vä ädäbiyätı
mäsäläläri”, 1959, № 3.
4. 2. 8. Uygur Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar
1. Amanjolov S. A., Balakaev M. B., Sauranbaev N. T., Hasanov K., Şamieva
A., Kaydarov A. T.; Professor S.E. Malovniŋ xatirisi. –“Kommunızm tuğı”,
1957, 22 oktyabr’.
2. Aydarov G., Ömärov E. A.; Türkşünas alim (V. V. Radloviŋ vapat bolğiniğa
öllik jil). –“Kommunızm tuğı”, 1968, 14 may.
3. Aydarov G.; Uygurlarniŋ VIII äsirdäki runa yeziği bilen yezilğan yadıkarlıgı.
–“Kommunızm tuğı”, 1966, 15 iyun’.
4. Sämetov Đ.; Bahalık monografiya. –“Kommunızm tuğı”, 1972, 20 iyun’.
122
4. 2. 9. Yakut Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar
1. Antonov N. K.; Bılırgı tyurk tıla (VI – VIII üyeler). Yakutsk, 1970.
4. 2. 10. Türkiye Türkçesiyle Yapılan Çalışmalar
1. Açıkgöz, Halil; Bilge Kağan Yazıtının Doğu Yüzünün Đlk Satırında (i)ki
(e)d(i)z k(e)r(e)kül(ü)g Mü Yoksa kid(i)z k(e)r(e)kül(ü)g “Keçe Çadırlı” Mı
Okunmalı, T.D.A.Y., Belleten 1994, T.D.K., Sayı 633, Ankara 1996, s. 1-10.
2. Açıkgöz, Halil; Türklerin Kullandığı Alfabelerden Göktürk Alfabesi, Yeni
Türkiye 15, Mayıs-Haziran 1997, s. 234-244.
3. Akar, Ali; Türk Dili Tarihi, Ötüken Yayınları, Đstanbul 2005, s. 74-95.
4. Aksan, Doğan; Eski Türkçe’nin Đzlerinde –Orhun ve Yenisey Yazıtları
Üzerinde Sözcükbilim, Anlambilim ve Biçembilim Đncelemelerinin
Aydınlattığı Gerçekler–, Simurg Yayınları, 2000.
5. Aksan, Doğan; Göktürk Yazıtlarında Söz Sanatları-Güçlü Anlatım Yolları,
Belleten 1990, TDAY, Sayı 554, Ankara 1994, s. 1-12.
6. Aksan, Doğan; Köktürkçe’den Bugüne, Türkçe’de Ödünçlemeler Üzerine Bir
Sözcük Đstatistiği Araştırması, Türk Dili, Sayı 313, Ankara, s. 344-347.
7. Aksan, Doğan; Lengüistik Verilere Göre Türk Yazı Dilinin Yaşı Konusunda
Değerlendirmeler, Belleten 1989, T.D.K.: 553, T.D.A.Y., Ankara 1994, s. 323-
329.
8. Alimov, Rısbek; Kırgızistan ve Özbekistan’daki Göktürk Yazıtları, Yüksek
Lisans Tezi, Đstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2000.
9. Alyılmaz, Cengiz; Orhun Yazıtlarının Söz Dizimi, Ankara Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 1994.
10. Amancolov, Altay; Kazakistan’da Bulunan Çin Aynası ile Sasani Tabağındaki
Runik Türk Yazıları, Belleten 1993, T.D.K.: 613, T.D.A.Y., Ankara 1995, s.
115-120.
11. Arat R. R.; Eski Türk Suri, T.T.K., VII seri, № 45.
12. Asim N.; Orhon ahdaları, Đstanbul 1341.
123
13. Aydın, Mehmet; Orhon-Yenisey Abidelerinde Adlar, Türk Dünyası
Araştırmaları, 67Ağustos, Pamuk Ofset, Đstanbul 1990, s. 189-190.
14. Babayar, Gaybullah; Göktürk Kağanlığı Döneminde Batı Türkistan Yönetimi,
Türkler Ansiklopedisi, Cilt 2, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara 2002, s. 107-
115.
15. Balkan, Kemal; Eski Önasya'da Kut (veya Gut) Halkının Dili ile Eski Türkçe
Arasındaki Benzerlikler, Erdem AKM Dergisi, c. 6, S. 16, Ocak 1990, s. 1-64
16. Banguoğlu, Tahsin; Eski Türkçe Üzerine, Belleten 1964, T.D.K.: 240,
T.D.A.Y., Ankara 1989, s. 77-84.
17. Baratova, Larissa S. (Çev.: Başar Batur); Orta Asya’daki Türk Kağanlığı
(M.S. 600-800), Türkler Ansiklopedisi, Cilt 2, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara
2002, s. 89-95.
18. Bayat, Fuzuli; Sözlü Kültür Bağlamında Eski Türk Abideleri, 1. Türk
Medeniyetlerinde Sözlü Kültür Geleneği. Türk Ozanlar Sempozyumu, Denizli
2002, s. 75-84.
19. Bayat, Fuzuli; Türk Dili Tarihi, Ankara 2003, s. 99-107.
20. Bayçorov, Soslanbek Y.; Avrupa’nın Göktürk Harfli Eski Anıtları Göktürk
Harfli Eski Yazının Kuzey Kafkasya, Vol-Dolga ve Tuna Bölgeleriyle Đlişkisi,
T.D.A.Y., Belleten 1990, T.D.K., Sayı 554, Ankara 1994, s. 13-16.
21. Baykara, Tuncer; Göktürk Yazıtlarının Đskan (Yerleşme) Tarihindeki Yeri,
Belleten 1990, TDAY, Sayı 554, Ankara 1994, s. 17-29.
22. Bayraktar, Nesrin; Orta Türkçede Fiilimsiler, Doktora Tezi, Hacettepe
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2000.
23. Bozkurt, Fuat; Türklerin Dili, Cem Yayınevi, Đstanbul 1992, s. 51-61, 69-70.
24. Caferoğlu, Ahmet; Orhun Abidelerinde Atasözleri: Halk Bilgisi Haberleri,
No: 3, 1930, s. 43-46.
25. Constantin, Gh. I.; Yenisey Eski Yazıtlarının Đlk Zikri: Çin’e Giden Romen
Seyyahı Nicolaie Milescu (Spathary)’nin Günlüğü-1675 (Çev.: Dr. Günay
Karaağaç), Belleten 1985, T.D.K.: 538, T.D.A.Y., Ankara 1989, S. 1-7.
26. Cumagulov, Çetin; Vilhelm Thomsen’in Çalışmaları ve Kırgızistan’da
Bulunan Göktürk Yazıtları, Belleten 1993, T.D.K.: 613, Ankara 1995, s. 99-
114.
124
27. Çeneli, Đlhan; Eski Türk Eserlerinde Bilgi ve Bilginin Değeri, Türk Kültürü
Dergisi, Sayı 145, Kasım 1974, Ayyıldız Matbaası, Ankara, s. 50.
28. Dilaçar A.; Thomsen, Ankara 1963, s. 40.
29. Diviçoğlu, S.; Köktürkler (Kut, Küç ve Ülüg), Ada Yayınları, Đstanbul 1987.
30. Diyarbekirli, Nejat; Orhun’dan Geliyorum, Türk Kültürü Dergisi, Sayı 198-
199, Nisan-Mayıs 1979, Ayyıldız Matbaası, Ankara, s. 1-64.
31. Doğan, Đsmail; Doğu Avrupa’daki Göktürk (Runik) Đşaretli Yazıtlar, TĐKA,
Ankara 2002.
32. Doğan, Đsmail; Kafkasya’daki Göktürk (Runik) Đşaretli Yazıtlar, TĐKA,
Ankara 2000.
33. Eberhard W.; Çin toprağında ilk Hinng Nu Hanedanın Hükümdarları Liu
Yüan Ve Tsüng’un Biografileri. Ankara, 1942.
34. Eberhard W.; Çinin Şimal Komşuları. Bir kaynak kitabı. Ankara, 1942.
35. Eberhard W.; Sato Türklerinin kültür tarihine dair notlar. –TTKB, 1947, c.
XI, s. 15–26.
36. Elöve A. U.; Bir yazı Meselesi Üzerine. –TDAYB, 1958.
37. Emre A. C.; Eski Türk Yazısının Menşei. –Đstanbul, 1938.
38. Ercilasun, Ahmet B.; Başlangıçtan Yirminci Yüzyıla Türk Dili Tarihi, Akçağ
Yayınları, Ankara 2004, s.150-167.
39. Ercilasun, Ahmet B.; Bir Kişi Yaŋılsar Oguşı Bodunı Bişükiŋe Tegi Kıdmaz
Ermiş (KT, G 6 = k 4) Đbaresi Üzerine, Belleten 1993, T.D.K.: 613, T.D.A.Y.,
Ankara 1995, s. 83-89.
40. Ercilasun, Ahmet B.; Köl Tigin Yazıtı Bir Nutuk Metni Midir?, TDAY,
Belleten 1990, T.D.K., Sayı 554, Ankara 1994, s. 31-39.
41. Ercilasun, Ahmet B.; Orhun Abidelerinin Araştırılması ve Muhtevası, Türk
Dili, Sayı 399, Mart 1985, T.D.K. Yayınları, s. 142-151.
42. Ercilasun, Bilge; Orhun Abideleri Hakkında Türkiye’deki Đlk Bilgiler, Uluslar
Arası Türk Dil Kurultayı 1996, (Ank. 1999), s. 409-422
43. Ergin, Muharrem; Orhun Âbideleri, Boğaziçi Yayınları, Đstanbul 1979
44. Ertimar, Aynur; Orhun Kitabeleri’nin Tarih Öğretimindeki Yeri ve Önemi,
Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1999.
125
45. Gabain, A. Von; Eski Türkçenin Grameri (Çev.: Mehmet Akalın), T.D.K.:
532, Ankara 2003
46. Gordlevskiy V.; Radloff. –“Türk derneği”, Đstanbul, 1909, № 3, s. 76–80.
47. Göktaş, Đrfan; Köktürk Kitabelerinde Tanrı-Đnsan Münasebetleri, T.D.A.V.,
Sayı 117, Aralık 1998, Đstanbul, s. 111-122.
48. Gömeç, Sadettin; Balbalların Peşinden, Türk Kültürü Dergisi, S. 462, Ekim
2001, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara, s. 577-579.
49. Gömeç, Sadettin; Kök Türkçe Kaynaklarda Geçen Boy ve Kavim Adları:
Azlar, Belleten, T.T.K. Yayınları, Sayı 221, Nisan 1994, Ankara, s. 51.
50. Gömeç, Sadettin; Kök Türkçe Yazılı Metinlerin Türk Tarihi ve Kültürü
Açısından Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü, 1992.
51. Groenbech K.; Đç Moğolistan’daki Türk Yazıtları, Belleten, Cilt VIII, Sayı 31,
Temmuz 1944, T.T.K. Yayınları, Ankara, s. 457.
52. Guzev, Viktor G.; Göktürk Yazısının Otokon Menşei Varsayımını Geliştirme
Denemesinin Bazı Sonuçları, Uluslar Arası Türk Dil Kurultayı 1996, (Ank.
1999), s. 461-465
53. Guzev, Viktor G.-Klyaştornıy, S. G.; Genel Yazı Nazariyesi Işığında Göktürk
Yazısının Menşei Meselesi (Okunuşunun 100, Yıl Dönümü Dolayısıyla),
T.D.A.Y., Belleten 1993, T.D.K.: 613, Ankara 1995, s. 27-33.
54. Gülensoy, T.; Göktürk Anıtlarının Altayistik Açısından Değerlendirilmesi,
Belleten 1990, TDAY, Sayı 554, Ankara 1994, s. 41-53.
55. Gülsevin, G.; Göktürk Anıtları Đle Yaşayan Üç Lehçemizin (Halaç, Çuvaş,
Saha/Yakut) Tarihi Đlgi Düzeni, T.D.A.Y., Belleten 1990, T.D.K., Ankara
1994, s. 55-64.
56. Horoz, Mehmet; Orhun Abidelerini Okuma Çalışmalarındaki Farklılıklar,
Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1996.
57. Đnan, Abdülkadir; S. Malov. –“Türk Dili”, Ankara, 1957, № 75, s. 144–145.
58. Kabulov, Karim (Çev.: Dildar Atmaca); Orhun Türklerinin Aslı, Türkler
Ansiklopedisi, Cilt 2, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara 2002, s. 118-125.
59. Kafesoğlu, Đbrahim; Tarihte “Türk” Adı, R. R. Arat Đçin, Ankara 1966, s.
306–319.
126
60. Kafesoğlu, Đbrahim; Türk Tarihi, Türk Dünyası El Kitabı, C. 1, Türk
Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları: 163, S. A-32, Ankara 2001, s. 156-
182.
61. Karaağaç, Günay; Eski Türkçede “-ş/-ş-, -l/-l->y” Nöbetleşmeli Kök
Alamorfları, Uluslar Arası Türk Dil Kurultayı 1996, (Ank. 1999), s. 593-599
62. Karahan, Leyla; Orhun Kitabelerinin Dili Üzerine, Türk Kültürü Dergisi, Sayı
303, Temmuz 1988, Ayyıldız Matbaası, Ankara, s. 417-420.
63. Karayev, Ömer; Eski Türk Abideleri ve Arap-Fars Yazarlarının Eserlerinde
Kırgızlar, Türk Lehçeleri ve Edebiyatı Dergisi, S. 11, Şubat 1997, s. 7-27.
64. Kaymaz, Zeki; Eski Anadolu Türkçesi’nde Sayı Adları ve Kullanışları,
T.D.A.Y., Belleten 1991, T.D.K., Sayı 604, Ankara 1994, s. 9-17.
65. Kayra, O. Kemal; Orhon Yazıtlarında Sıfatlar, Sıfat Tamlamaları ve Bunlara
Bağlı Bazı Açıklamalar, Belleten 1996, T.D.K.: 740, T.D.A.Y., Ankara 1999, s.
145-158.
66. Kayra, O. Kemal-Bolatova, Ş.; Çağdaş Kazak Türkçesiyle Göktürk
Yazıtlarındaki Kelime ve Deyimler Arasındaki Benzerlikler, Belleten 1995,
T.D.K.: 634, T.D.A.Y., Ankara 1997, s. 179-191.
67. Kızlasov, Lenoid R.–Kızlasov Đgor L.; Sayan-Altay Türklerinin Yeni Runik
Yazısı, T.D.A.Y., Belleten 1990, T.D.K., Sayı 554, Ankara 1994, S. 85-136.
68. Klyaştornıy, S. G.; Orhun Abidelerinde Kengü’nün Kavmi –Yer Adı (Etno-
Toponimiği), Çev.: Đsmail Kaynak, Belleten, Cilt XVIII, Sayı 69, Ocak 1954,
T.T.K. Yayınları, Ankara, s. 89-104.
69. Klyaştornıy, S. G.; Orhon Anıtlarında Türklerin Krallık Soyunun Adı,
T.D.A.Y, Belleten 1990, T.D.K., Sayı 554, Ankara 1994, s. 137-139.
70. Korkmaz, Zeynep; Eski Türkçedeki Oğuzca Belirtiler, Türk Dili Üzerine
Araştırmalar, T.D.K.: 629, C.1, Ankara 1995, s. 205-216.
71. Korkmaz, Zeynep; Göktürkçe’de Đsimden Fiil Türeten Ekler ve Köken
Yapıları, T.D.A.Y., Belleten 1990, T.D.K., Sayı 554, Ankara 1995, s. 141-149.
72. Korkmaz, Zeynep; Orhun Kitabelerinin Dili Üzerine, Türk Kültürü Dergisi, S.
303, Temmuz 1988, Ayyıldız Matbaası, Ankara, s. 417-420.
127
73. Korkmaz, Zeynep; Türk Devlet Kurucuları Olarak Bilge Kağan’dan Mustafa
Kemal Atatürk’e, Türk Dili Üzerine Araştırmalar, Cilt 2, T.D.K. Yayınları,
Ankara 1995.
74. Korkmaz, Zeynep; Yazılı Devirlerde Gelişmelere Göre Eski Türkçe’nin Yaşı,
Belleten 1989, T.D.K.: 553, T.D.A.Y., Ankara 1994, s. 353-370.
75. Köymen, M.; Heiung-nu’ların Tuku-Tu’-ko kabilesi. –AUDTCFD, 1944, s.
III, № 1, s. 51–59.
76. Kudret, Cevdet; Örnekli Türk Edebiyatı Tarihi, Kültür Bakanlığı Yayınları,
Ankara 1995, s. 31-40.
77. Kurat, A. N.; Abu Muhamed bin A’SAM AL-Küfinin. “Kitab al-futühu”. –
AUDTCFD, 1949, c. VII, № 2, s. 255–288.
78. Kurat, A. N.; Kuteybe bin Müslimin Hvarizm ve Semerkondi zobti. –
AUDTCFD, 1948, c. VI, № 5, s. 385–430.
79. Kurat, A. N.; Peceng Tarihi. Đstanbul, 1937.
80. Kurat, Akdes Nimet; Göktürk Kağanlığı, Türkler Ansiklopedisi, Cilt 2, Yeni
Türkiye Yayınları, Ankara 2002, s. 49-76.
81. Lázhló, F.; Dokuz Oğuzlar ve Kök-Türkler, Çev.: Hasan Eren, Belleten, Cilt
XIV, Sayı 53, T.T.K. Yayınları, Ankara 1950, s. 37-43.
82. Mahmut, M.; Orhon Alitbesinin Anadolu’daki Đzleri, Konya 1933.
83. Memedli, Yunus; Eski Türkçe’de Şahıs Adları ve Unvanları, T.D.A.Y.,
Belleten 1994, T.D.K., Sayı 633, Ankara 1996, s. 95-110.
84. Mirşan, Kazım; Erken Türk Tarihi Takvimi ve Orhun Yazıtları, Türk Dünyası
Araştırmaları Dergisi, S. 138, Mayıs-Haziran 2002, Đstanbul, s. 219-226.
85. Mirşan, Kazım; Urqun-Seleŋe Yazıtları için Kabul Olunan Tarih Tespitlerinin
Yeniden Gözden Geçirilmesi, Türk Kültürü Dergisi, S. 240, Nisan 1983,
Ayyıldız Matbaası, Ankara, s. 252-263.
86. Moldalieva, Nurgül; Köktürkçeden Kırgız ve Türkiye Türkçesine Fiiller: Ses
ve Anlambilim Bakımından Bir Karşılaştırma, Yüksek Lisans Tezi, Gazi
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2002.
87. Nemeth, Gy.; Hunların Dili. –“Türk dili”, ser. III, 1949, № 12 – 13, s. 106–
114.
88. Orkun, H. N.; Eski Türk Yazıtları, c. I, Đstanbul, 1936.
128
89. Orkun, H. N.; Eski Türk Yazıtları, c. II, Đstanbul, 1939.
90. Orkun, H. N.; Eski Türk Yazıtları, c. III, Đstanbul, 1940.
91. Orkun, H. N.; Eski Türk Yazıtları, c. IV, Đstanbul, 1941.
92. Orkun H. N.; Eski Türk Yazıtları,, T.D.K., Ankara 1987.
93. Orkun, H. N.; Jenisey yazıtları. Türklük mecmuası, Sayı 6, Eylül, 1939.
94. Orkun, H. N.; Kemcik Girgan Yazıtı. Türklük mecmuası, Sayı Nisan, 1939.
95. Osawa, Takashi; Batı Göktürk Kağanlığı’ndaki Aşinaslı Bir Kağan’ın
Şeceresine Ait Bir Kaynak, Türkler Ansiklopedisi, Cilt 2, Yeni Türkiye
Yayınları, Ankara 2002, s. 79-86.
96. Ögel, B.; Doğu Göktürkleri Hakkında Vesikalar ve Notlar. –TTKB, 1945, №
33, s. 81–137.
97. Ögel, B.; Göktürk Yazıtların Apurım’ları ve “Fu-lin” Problemi. –TTKB, 1945,
№ 33, s. 63–87.
98. Ögel, B.; Şine-usu Yazıtının Önemi, Kutluk Bilge Külkagan ve Moyunçur. –
TTKB, c. XV, 1951, s. 362–379.
99. Ölmez, Mehmet; Eski Türk Yazıtlarında Yabancı Öğeler-I, TDA 1995, s. 227
100. Özbay, Hüseyin; Göktürk Bengütaşlarında Sosyal Analiz ve Milli Oto-kritik,
Türk Kültürü Dergisi, S. 306, Ekim 1988, Ayyıldız Matbaası, Ankara, s. 654-
659.
101. Özerdim, M. N.; Chou2larda Türklerden Gelen Gök Dini, Belleten, S. 105,
1963, s. 1-23.
102. Öztuna, Yılmaz; Büyük Türkiye Tarihi, C. 1, Ötüken Yayınları, Đstanbul 1983,
s.66-101.
103. Öztürk, Ali; Ötüken Türk Kitabeleri, Ötüken Yayınları, Đstanbul 1996.
104. Paylı, Sabit S.; Eski Türkçenin Yazı Dili, Belleten 1959, T.D.K.: 180,
T.D.A.Y., Ankara 1988, s. 311-329.
105. Sakaoğlu, Saim; Göktürk Yazıtları ile Anadolu Türk Folklorundaki
Paralellikler Üzerine, Belleten 1990, T.D.K.: 554, T.D.A.Y., Ankara 1994, s.
155-166.
106. Sertkaya, O. F. – Alyılmaz, C.– Battulga, T.; Moğolistan’daki Türk Anıtları
Projesi Albümü, TĐKA, Ankara 2001.
129
107. Sertkaya, Osman F.; -an / -en Ekli Yeni Şekiller ve Örnekler Üzerine,
Belleten 1989, T.D.K.: 553, T.D.A.Y., Ankara 1994, s. 335-352.
108. Sertkaya, Osman F.; Göktürk Tarihinin Meseleleri, Ankara 1995, Türk
Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, No: 131.
109. Sertkaya, Osman F.; Göktürk Tarihinin Meseleleri: Tonyukuk Kitabesinin
Đkinci Taşının Doğu Yüzü Hakkında Yeni Görüşler, Belleten 1986, T.D.K.:
539, T.D.A.Y., Ankara 1988, s. 59-63.
110. Sertkaya, Osman F.; Kağıda Yazılı Göktürk Metinleri ve Kağıda Yazılı
Göktürk Alfabeleri, Belleten 1990, T.D.K.: 554, T.D.A.Y., Ankara 1994, s.
167-181.
111. Sertkaya, Osman F.; Köl Tigin’in Ölümünün 1250. Yıl Dönümü Dolayısı Đle
Moğolistan Halk Cumhuriyeti’ndeki Köktürk Harfli Metinler Üzerine Yapılan
Arkeolojik ve Filolojik Çalışmalara Toplu Bakış, Belleten, Cilt XLVII, Sayı
185, Ocak 1983, T.T.K. Yayınları, Ankara, s. 67-85.
112. Sertkaya, Osman F.; Yenisey Yazıtlarının Yayınlarındaki Bazı Okuma ve
Adlandırmaların Düzeltilmesi, Yeni Okuma ve Anlamlandırma Teklifleri,
Belleten 1993, T.D.K.: 613, T.D.A.Y., Ankara 1995, s. 67-75.
113. Skaff, Jonathan Karam; VI-VIII. Asırlarda Türkistan Vahalarında Batı Türk
Hakimiyeti, Çev.: Bülent Keneş, Türkler Ansiklopedisi, Cilt 2, Yeni Türkiye
Yayınları, Ankara 2002, s. 97-102.
114. Subaşı-Uzun, Leyla; Orhun Yazıtlarının Metinbilimsel Yapısı, Simurg
Yayınları, Ankara 1995.
115. Şanlı, Cevdet; Göktürk Yazıtlarında Emir Kipinin Kullanılış Şekilleri,
Cümlelerdeki Durumlar ve Anlam Yükleri, Belleten 1997, T.D.K.: 774,
T.D.A.Y., Ankara 2000, s. 237-244.
116. Şçerbak, A. M.; Türk “Runik” Yazısının Yayılmasına Dair, Belleten 1990,
T.D.K.: 554, T.D.A.Y., Ankara 1994, s. 167-181.
117. Şirin, Hatice; Türklerde Alfabe ve Kimlik, Türkler Ansiklopedisi, C. III, Yeni
Türkiye Yayınları, Ankara, s. 740-753.
118. Şükürlü, Elisa C.; Göktürk Yazıtlarında Kelimelerin Noktalama Özellikleri,
Belleten 1993, T.D.K.: 613, T.D.A.Y., Ankara 1995, s. 121-134.
130
119. Şükürlü, Elisa C.; Orhon-Yenisey Yazıtlarının Orfografiyası, Belleten 1990,
T.D.K.: 554, T.D.A.Y., Ankara 1994, s. 189-192.
120. Taşağıl, Ahmet; Gök-Türkler (542-630), Doktora Tezi, Đstanbul Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1991.
121. Taşağıl, Ahmet; Göktürkler, Genel Türk Tarihi, Cilt 1, Yeni Türkiye
Yayınları, Ankara 2002, s. 653-702.
122. Taşağıl, Ahmet; Göktürkler, Türkler Ansiklopedisi, Cilt 2, Yeni Türkiye
Yayınları, Ankara 2002, s. 15-44.
123. Taşağıl, Ahmet; Göktürklerin Sonu ve Belgeleri, Belleten, Cilt LXIII, Sayı
236, Nisan 1999, T.T.K. Yayınları, Ankara, s. 23-41.
124. Taşağıl, Ahmet; Kapgan Kağan (692-716), Belleten, Sayı 218, Nisan 1993,
T.T.K. Yayınları, Ankara, s. 51-70.
125. Tekin, Şinasi; Eski Türk Yazı Dillerinin Özellikleri Üzerine Düşünceler ve
Bunların Teşekkülü ile Türk Siyasi Birlikleri Arasındaki Đlişkiler, Tarih ve
Toplum, S. 101, Mayıs 1992, s. 9-19
126. Tekin, Şinasi; Eski Türkçe, Türk Dünyası El Kitabı, C. 2, Türk Kültürünü
Araştırma Enstitüsü Yayınları: 121, S. A-23, Ankara 2002.
127. Tekin, Şinasi; Kök-Türklerin Tarihi Hakkında Çin Kaynakları (Yeni Yayınlar),
Belleten 1961 (2. baskı), T.D.K.: 188, T.D.A.Y., Ankara 1988.
128. Tekin, Talat; Bir “runik” harfin fonetik değeri hakkında. “Türk Kültürünü
Araştırma Enstitüsü Yayınları), 19 seri, Sayı A2 (Reşit Rahmeti Arat için).
Ankara, 1966, s. 412–417.
129. Tekin, Talat; Köktürk Yazıtlarındaki Deyimler Üzerine, Türk Dili VI, Ankara
1957.
130. Tekin, Talat; Orhon Yazıtları – Kültigin, Bilge Kağan,Tonyukuk –, Simurg
Yayınları, Đstanbul 1998
131. Tekin, Talat; Tarih Boyunca Türkçe’nin Yazımı, Simurg Yayınları, Ankara
1997.
132. Tekin, Talat; Tunyukuk Yazıtı, Türk Dilleri Araştırma Dizisi-5, Ankara 1994.
133. Temir, Ahmet; Bilge Kağan’dan Atatürk’e, Türk Kültürü Dergisi, S. 13,
Kasım 1963, Ayyıldız Matbaa, Ankara, s. 89-92.
131
134. Temir, Ahmet; Türkoloji Tarihinde Wilhelm Radloff Devri –Hayatı-Đlim
Kişiliği-Eserleri, T.D.K., Ankara 1991, s. 36-46.
135. Tenişev, Ethem R.; Eski Türklerde Edebi Dil Var Mıydı?, Belleten 1982-83,
T.D.K.: 527, T.D.A.Y., Ankara 1986, s. 157-161.
136. Tezcan, Semih; Köktürk Tarihinin Çok Önemli Bir Belgesi: Sogutça Bugut
Yazıtı, T.D.A.Y.B.
137. Tezcan, Semih; Tonyukuk Yazıtında Birkaç Düzeltme, TDAY Belleten (1975-
76), T.D.K. Yayınları, Ankara 1976, s. 173-181.
138. Thomsen, V.; Moğolistan’daki Türkçe Kitabeler, TM III, Đstanbul 1935, s. 81-
118.
139. Tryjarski, Edward; Asya ve Avrupa’daki Runik Yazıtların Anaonimliği,
Farklılığı ve Yayılımı, Çev.: Emine Gürsoy-Naskali, T.D.A.Y., Belleten 1993,
T.D.K.: 613, Ankara 1995, s. 43-49.
140. Tulum, Mertol; Orhon Yazıtlarında Birleşik Cümleler ve Baş Cümle ile
Yardımcı Cümle Đlişkileri, Belleten 1990, T.D.K.: 554, T.D.A.Y., Ankara 1994,
s. 193-205.
141. Tuna O. N.; Ekin Ara Đdi Oksuz Kök Türk Ança Olurur Ermiş (KT, D 2-3)
Đbaresi Üzerine, Belleten 1993, T.D.K.: 613, T.D.A.Y., Ankara 1995, s. 77-81.,
142. Tuna, O. N.; Eski Doğu Türk azısında Ligatürler, Belleten 1990, T.D.K.: 554,
T.D.A.Y., Ankara 1994, s. 207-222.
143. Tuna, O. N.; Köktürk Yazılı Belgelerinde Uzun Vokaller. TDAYB, 1960, s.
213–287.
144. Tuna, O. N.; Köktürk Yazılı Belgelerinde ve Uygurca’da Uzun Vokaller,
Belleten 1960, T.D.K.: 183, T.D.A.Y., Ankara 1988 (2. Baskı), s. 213-282.
145. Tuna, Osman N.; Köktürk Yazılı Belgelerde ve Uygurca’da Uzun Vokaller,
T.D.A.Y. Belleten 1969, T.D.K., s. 215-282.
146. Tuna, Osman N.; Köktürk Yazıtlarında “Ölüm” Kavramı Đle Đlgili Kelimeler
ve “kergek bol-” Deyiminin Đzahı, VIII. Türk Kurultayında Okunan Bilimsel
Bildiriler, Ankara 1960, s. 131- 148.
147. Turan O.; On Đki Hayvanlı Türk takvimi, Đstanbul.
132
148. Uzun (Subaşı), Leyla; Köktürk Metinleri Üzerine Bir Metindilbilimsel
Çalışma: Kullanımbilimsel ve Biçembilimsel Görünümleriyle, Doktora Tezi,
Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1992.
149. Uzun-Subaşı, Leyla; Orhun Yazıtlarının Metinbilimsel Yapısı, Simurg
Yayınları, Ankara 1995.
150. Vasary, Istvan; Doğu Avrupa’nın Runik Alfabe Sistemleri Üzerine, Belleten
1993, T.D.K.:613, T.D.A.Y., Ankara 1995, s. 51-59.
151. Vasilyev, D. D.; Yenisey Yazıtları, Çev.: Nasır Karamov, Türk Lehçeleri ve
Edebiyatı Dergisi, S. 4, Aralık 1995, s. 32-40.
152. Vasilyev, D. D.; Dağlık Altaylardaki Kabak-Taş Mabedinin Göktürk Yazıtları
(A.-47, 48, 49, 50), Belleten 1993, T.D.K.: 613, T.D.A.Y., Ankara 1995, s. 91-
97.
153. Vasilyev, D. D.; Göktürk Yazı Kültürünün Asya’nın Merkezindeki Doğu
Avrupa’ya Yolu, Belleten 1993, T.D.K.: 613, T.D.A.Y., Ankara 1995, s. 61-66.
154. Vasilyev, D. D.; Sayan-Altayasilzadelerinin Kimlikleri Hakkında Gök Türk
Yazıtlarındaki Bilgiler, Uluslar arası Türk Dili Kongresi 1992, T.D.K.: 632,
Ankara 1996, s. 357.
155. Woo, Duck-Duck; Köktürk Devletinin Teşekkürü ve Çin ile Đlişkileri (6. Asır-
8. Asır), Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
1992.
156. Yıldırım, Dursun; Köktürk Yazıtlarında Öd tenri aymaz; ya(g)ıl “katıl” olmaz,
Uluslar arası Türk Dili Kongresi 1992, T.D.K.: 632, Ankara 1996, s. 549-559.
157. Yılmaz, Anıl; Türk Dünyasında Balbalların Dağılımı (3. Cilt), Doktora Tezi,
Đstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2003.
133
4. 3. MOĞOLCA YAPILAN ÇALIŞMALAR
1. Bazilhan, B.; Ertnii türeg biçestey mutrın temdeg. –ŞUAM, 1964, № 4, tal 75.
2. Bazilhan, B.; Ertnii türeg tamāa bühii çaāt. –ŞUAM, 1966, № 4, tal 96–97.
3. Bazilhan, B.; Āurvaljin ūlın türeg biçēs. –ŞUAM, 1969, № 4, tal 14–15.
4. Bazilhan, B.; Hangidayn hadnı türeg biçēs. –ŞUAM, 1968, № 4, tal 96–97.
5. Bazilhan, B.; Kyulteginiy höşöönii melhii çulūnı türeg biçēs. –HZS, Ulan–
Batur, 1969, tal 253–255.
6. Bazilhan, B.; Övör döröljiin türeg biçēs. –ŞUAM, 1969, № 1, tal 28–29.
7. Bügd Nayramdah Mongol Ard Ulsın tǖh, tergǖn bot’, Ulan–Batur, 1966.
8. Byamba; Asraāç nērtiin tǖg, Ulan–Batur, 1960, tal 78.
9. Dalay Ç.; Mongonıl böö mörgöliin tovç tǖh. Ulan–Batur, 1959.
10. Damdinsüren A.; Arheologiin şinjilgēgēr oldson hünnügiin biçriin dursgal. –
Mongolın ertnii tǖh soelın zarim asūdal. Ulan–Batur, 1972, tal 99–111.
11. Dorj D.; Hadnı negen süg eurgiin tuhay dahin ögǖleh n’. – TS. Ulan-Batur,
1969, tal 37-43.
12. Dorj D.; Dundāov’ aymāās oldson handı negen zürgiin tuhay. –ŞAUM, 1963,
№ 1, TAL 44-49.
13. Dorj D.; Mongol ornı had çulūn dērh zuraā sugiin züyl. – Mongolın tǖh, ertnii
sudlal, uāsātnı züyn zarim asūdal, Ulan-Batur, 1962, tal 77-88.
14. Dorj D.; Mongolın Hurliin üeiin handı negen zürgiin zuraā. Ertnii sudlal,
ugsātnı züyn bütēl, Ulan-Batur, 1963, tal 9–15.
15. Dorj D.; Tövşiin handı zurāūd. –Mongolın hurliin üe, Ulan-Batur, 1965, tal 3-
9.
16. Dorjsüren Ts.; 1956-1957 ond Arhanāay aytmaāt arheologiin şinjilgē hiisen
tuhay, Ulan-Batur, 1958.
17. Dorjsüren Ts.; BNMAU-ın nutaāt baysan ertniy ulsuud. Ulan-Batur, 1955.
18. Dorjsüren Ts.; Āov’-lyatn Tsaāān golın hadnı eurag tamāa. Ertnii sudlal,
uāsātnı züyn bütēl. Ulan-Batur, 1963, tal 16-26.
19. Dorjsüren Ts.; Umard hünnü. Ulan-Batur, 1961, tal 104- 165.
20. Āongor D.; Halh tovçōn, I devter, Ulan–Batur, 1970.
21. Handsüren N.; Monāolın ezent ulsıā yuan hemēn nerleh bolsan n’. –TS, Ulan-
134
Batur, 1973, tal 63.
22. Luvsanbaldan H.; Öçǖhen türeg biçēs. –ŞUAM, 1962, № 4, tal 68.
23. Luvsandanzan ; Atlan tovçi, tergǖn, dad devter / uyāurjin Mongol biçgēr /.
Ulan-Batur, 1934, tal 28.
24. Luvsanlendev A.; Monāol biçgiin tǖhēs. –MNZT, 1956, № 5, Höh hot, tal 39-
47 / uyāurjin Monāol biçgēr /.
25. Luvsanlendev A.; Şinēr oldson negen türeg biçēsiin tuhay. Ulan-Batur, 1956.
26. Natsaādorj Ş.; Halhın tǖh. Ulan-Batur, 1963, tal 92.
27. Natsaādorj Ş.;Sum hadjlaāa, şav’ arp. Ulan-Batur, 1972, tal 18.
28. Olon ulsın monāolç erdemtliin II ih hurlın material, I-II bot’. Ulan-Batur, 1973.
29. Perlē H.; Āurvan mörnii monāolçūdın aman tǖhiin möriig möşgösön n’. TS,
Ulan-Batur, 1969, tal 111.
30. Perlē H.; Heseg bayşingiin monāol biçēs. Studia Monāolika. Ulan-Batur, 1961,
tal 56.
31. Perlē H.; Hūts tovçōnd āardaā āazar usnı zarim neriig hayj olson n’. Ulan-
Batur, 1958.
32. Perlē H.; Hyatan nar tednii monāolçūdtay holboāloh n’, Ulan-Batur, 1959.
33. Perlē H.; Monāol ornı arheologiin şinjilgēnii tovç toym. Ulan-Batur, 1957.
34. Perlē H.; Monāolın niigemtlegiin ertnii heden ner tom’eonı tuhay. Ulan-Batur,
1956.
35. Perlē H.; Tayhir çulū. Ulan-Batur, 1960.
36. Ramstedt G. Đ.; Uyāur ulsın hurānāuy tǖh / 3 tömörtserengiin orçūlāa / Höh
hot, 1957.
37. Ser-Ödjav N.; BNMA uls dah’ ertnii türegiin arheologiin dursāalūd. Ulan-
Batur, 1965.
38. Ser-Ödjav N.; Çehoslavakiin ertnii suglalın ajlın tuhay. –ŞUS, 1959, № 4.
39. Ser-Ödjav N.; Ertnii türegǖd /VI - VIII/. Ulan-Batur, 1970.
40. Ser-Ödjav N.; Şine oldson türeg biçēsnii tuhay. Ulan-Batur, 1960.
41. Suhbatar G.; Hünnü biçigtey baysan tuhay. –ŞUAM, 1967, № 2, tal 73-81.
42. Suhbatar G.; Syan’bi. Ulan-Batur, 1971.
43. Sulaharani-ın tǖh– zūn bilig-ün dēj orşibay. Ulan-Batur, 1958, tal 145.
44. Şinehǖ M.; Begeriin ertnii türeg biçēs. –ŞUAM, 1971, № 1, tal 37-40.
135
45. Şinehǖ M.; Darivın ertnii türeg biçēs. –Monāolın ertnii tǖh soelın zarim
assūdal. Ulan-Batur, 1972, tal 135-147.
46. Şinehǖ M.; Tariatın orhon biçgiin şine dursāal. Ulan-Batur, 1975.
47. Ubryatova E. Đ., Bazilhan B.; Ertnii türeg biçēs sudlasan düngēs. –ŞUAM,
1963, № 4, tal 71-76.
136
4. 4. ĐNGĐLĐZCE YAPILAN ÇALIŞMALAR
1. Aalto P., Tryjarski E.; A Runic ombstone Inacription Presumedly from
Minusinsk. –“Rocznik Orientalistyczny”, 1921, XXXIV, 1, p. 35–38.
2. Aalto P., Tryjarski E.; Two old Turkie monuments of Mongolia. –“Mémoires
de la Société Finno-Ougrienne”, 1923, 150. Commentationes Fenno-Ugricae in
honorem Erkki Itkonnen, p. 413–420.
3. Amanjolov A. S.; Forefather Goat the ancient Turkie inscription in earley
Greek Alphabet. -“Archiv Orientalni”, 1974, vol. 42, № 1, p. 33–36.
4. Andrews R. Ch.; The new conquest of Central Asia. A naarative of the
explorations of the Central Asiatic expeditions in Mongolia and China 1921–
1930. New York, 1932.
5. Ata-Malik, Juvaini; The History of the world-conqueror. Vol. 1, Manchester,
1958.
6. Bagchi P. Ch.; India and Central Asia. Cancutta, 1955.
7. Bailey H. W.; A Khotanese text concerning the Tweks in Kantsou. –AM, New
series, 1949, Vol. 1, pt. I, p. 28–52.
8. Bailey H. W.; Ariaca. –BSOS, 1953, vo. XV, pt. 3, p. 530.
9. Bailey H. W.; Iranian studies. –BSOS, Vol. VI, 1932, part 4, p. 945–955.
10. Bailey H. W.; Languages of the Saka. In: Handbuch der Orientalistik. Leiden,
1958, Bd. IV, s. 131–154.
11. Bailey H. W.; Recent work in “Tokharian”, –TPhS, 1947, p. 126–153.
12. Bailey H. W.; Six Indo-Iranian notes. –TPhS, 1952, p. 55–64.
13. Bailey H. W.; The Stael-Holstein miscellany. –AM, New series, 1951, Vol. II,
pt. 1, p. 1–45.
14. Bailey H. W.; Ttaugara. –BSOS, 1937, Vol. VIII, part 4, p. 883–921.
15. Bailey H. W.; Turk in Khotanese texte. –IRAS, 1939, part 1, p. 85–91.
16. Bailey H. W.; Turkestan down to the Mongol invasion. London, 1958.
17. Bailey H. W.; Turkish proper names in Khotanese. –“Z. V. Yogan’a
Armagan”, Đstanbul, 1954, s. 200–203.
18. Beal S.; Si-yu-ki. Buddhist ist records of the Western world. Translated from
the Chinese of iliuen Tsiang (A. D. 629). Vol. I-II, London, 1884 (Trubner’s
137
oriental series).
19. Bell C.; The religion of Tibet. Oxford, 1931.
20. Boodberg P. A.; Marginalia to the histories of the Northern dynasties. –HJAS,
1939, Vol. IV, p. 230–283.
21. Boodberg P. A.; The language of the Tlo-pa Wei. –HJAS, 1936, Vol. I, p.
167–185.
22. Boodberg P. A.; Two notes on the history of the chinase frontier. I. Hu clonies
in North-Western China under the Han. –HJAS, 1936, Vol. I, № 2, p. 283–291.
23. Bretschneider E.; Mediaeval researches from Eastern Asiatic sources :
fragments towards the knowledge of the geography and history of Central and
Western Asia from the 13–th to the 17-th century. Vol. 1–2. London, 1910
(Trübner’s oriental series, 57).
24. Brown Robert; The Yenissei inscriptions Academy, 1890, t. 37, p. 103; p.
208.
25. Brown Robert; The Yenissei inscriptions. Babyl and Orient Record IV, 1889–
1890, p. 231–238.
26. Bushell S. W.; The early history of Tibet. –JRAS, 1888, Vol. VII, p. 458–460.
27. Campbell Mr. S. W.; Report by Mr. C. W. Campbell, His Majesty’s Consul at
Wuchow on a jouney in Mongolia. London, 1904.
28. Clauson G., Tryjarski E.; Đnscription of Ikhe Khushotu. –“Orientalistyczny”,
1971, 34, t. 1, p. 7–33.
29. Clauson G.; Notes on the “Irk Bitig”. –UAJ, 1961, Bd. 33, H. 3–4, S. 218–
225.
30. Clauson G.; A notes on Qapgan. –JRAS, 1956, pt. 1–12, p. 73–77.
31. Clauson G.; Akbeshim-suyab. –JRAS, 1961, pt. 1–2, p. 1–13.
32. Clauson G.; The Ongin inecription. –JRAS, 1957, pt. 3–4, p. 177–192.
33. Clauson G.; The origin of the Turkish “runic” Alphabet. –“Acta Orientalia”,
Copenhagen, 1970, Vol. 32, p. 71 and tabl. V.
34. Clauson G.; The Turkish elements in 14-th centuryMongolian. –CAJ, 1960,
Vol. V, № 4, p. 307–316.
35. Clauson G.; Turk, Mongol, Tungus. –AM, new series, 1960, Vol. VIII, pt. 1,
p. 105–123.
138
36. Clauson G.; Turkish and mongolian studies. London, 1962, (“Prize Publication
Fund”, Vol. XX), p. 69.
37. Constantin G. T.; Were the “Hiung-nu” Türk sor Mongols? Regarding some
etymologies proposed by K. Shiratori. –In : Studia et Acta Orientalia. Bucarest,
1958, Vol. 1, p. 317–323.
38. Covern; The early empires of Central Asia. London, 1939.
39. Cowley A.; Another unknown languages from Eastern Turkestan. –JRAS,
1911, p. 159–166.
40. Cressey G. B.; The Ordos desert of inner Mongolia. –“Denison University
Bulletin”, 1952, Vol. 2, fasc. 1, p. 110–116.
41. Czaplicka M.; The Turks of Central Asia in history and the present day.
Oxford, 1918.
42. Czedlegy K.; Bahram Cobin and the Persian apocalyptic literature. –AON,
1958, Vol. VIII, fasc. 1–3, p. 55–69.
43. Czedlegy K.; Monographs on Syriac and Muhammadan sources in the literary
remains of M. Kmosko. –AON, 1954, Vol. IV, fasc. 1–3, p. 19–91.
44. de Takacs Z.; On the Hsiung-nu fgure at the tomb of Huo Ch’uping. –
“Monumenta Serica”, 1938, Vol. 3, p. 275–277.
45. Deb H. K.; Scythian tribal names in a Mathura epigraph. –“Đndian Historical
Quarterly”, 1933, Vol. IX, № 3, p. 800–802.
46. Denisson Ross E.; The Tonyukan Đnscriptions. Bulletin o the Schol of Orienta
Studies. London, 1930, t. VI, p. 37–43.
47. Dunlop D. M.; The history of the Jewish Khazara. Princeton, 1954.
48. Eberhard W.; The oringin of the Commonners in ancient Tun-huang. –
“Sinologica”, 1956, Vol. IV.
49. Ecsedy H.; Old Turkie titles. – “Acta Orientalia” Hungarica”, 1965, t. XVIII,
p. 86–87.
50. Ecsedy H.; Uigurs and tibetans in Peif’ing. – “Acta Orientalia”, 1964, 17, 1.
51. Egami N., Mizuno S.; Inner Mongolia and the region of the Great Wall.
Tokyo, 1935, (“Archaeologia Orientalis”, ser. B, Vol. 1.).
52. Enoki K.; On the nationality of the Ephthalites. –“Memoirs of the Research
department of the Toyo Bunko”, 1959, ä 18, p. 1–58.
139
53. Enoki K.; Sogdiana and the Hsiung. –CAJ, 1956, Vol. 1, № 1, p. 43–62.
54. Fang-kuei Li; Notes on Tibetian sog. –CAJ, 1957, Vol. III, № 2, p. 139–142.
55. Fitzgerald C. P.; Son of Heaven. A biography of Li Shin-min, founder of the
T’ang dynasty. Cambridge, 1933.
56. Francke A. H.; History of Western Tibet. London, 1907.
57. Frye R.; Notes on the history of Transoxiana. –HJAS, 1956, Vol. 19, № 1–2,
p. 106.
58. Frye R.; The history of Burkhara. Translated from a Persian abridgment of the
Arabic original by Narshakhi. Cambridge, Massachussets, 1954. (The Medieval
Academy of America. Publication № 61).
59. Gershevitch I.; A grammar of Manichean Sogdian. Oxford, 1954.
60. Giles L.; A Chinese geographical text of ninth century. –BSOS, 1930, Vol. VI,
p. 825–846.
61. Haloun G.; The Liang-chou rebelliın, 184 – 221 A. D. –AM, New series, 1949,
Vol. 1, pt. 1, p. 119–132.
62. Henning W. B.; A farewell to the khagan of the Ak-AqtQrQn. –BSOS, 1952,
Vol. XIV, pt. 3, p. 501–522.
63. Henning W. B.; Argi and the “Torkharians”. –BSOS, 1948, Vol. IX, pt. 3, p.
545–571.
64. Henning W. B.; Sogdian loan –words in New Persian. –BSOS, 1939, Vol. X,
pt. 1, p. 93–106.
65. Henning W. B.; Sogdica. London, 1940. (James G. Orlong Fund, Vol. XXI).
66. Henning W. B.; The date of the Sogdian ancient letters. –BSOS, 1948, Vol.
XII, pt. 3–4, p. 601–615.
67. Henning W. B.; The name of the “Tokharian” language. –AM, New series,
1949, Vol. 1, pt. II, p. 158–162.
68. Henning W. B.; The Sogdian texts of Paris. –BSOS, 1946, Vol. XI, pt. 4, p.
713–740.
69. Henning W. B.; Two central Asian words. –TPhS, 1945–1946, p. 150–162.
70. Henning W. B.; Zoroaster, politician or witch doctor? Oxford, 1951.
71. Herman A.; Historical and commercial atlas of China. Cambridge,
Massachussets, 1935.
140
72. Hirth F.; The story of Chang K’ien, China’s Pioneer in Western Asia. –JAOS,
1917, Vol. 37, p. 89–152.
73. Hrebicek L.; Are the Old-Turkie inscriptions written in verses? –Aor, 1967, T.
XXXV, p. 477–482.
74. Jadrintzoff N.; (Perevod M. F. Fraser) Ajourney to the upper waters of the
Orkhon and the ruins of Karakorum. –J. China Br. R. A. S. – S. N. S., 1892,
XXIV, 190–207.
75. Karlgen B.; Grammata Serica, script and phonetics of Chinese and Seno-
Japanese. –BM FEA, 1940, № 212.
76. Lattimore O.; Inner Asian frontiers of China, 1940 (“American Geographical
Society. Research series”, № 21).
77. Lattimore O.; The desert road to Turkestan. London, 1928.
78. Laufer B.; Chinese clay figures, I. Chicago, 1914, XVIII.
79. Laufer B.; Sino-Iranica. Chicago, 1919. (“Field Museum Publications”, №
201).
80. Levy H. S.; Biography of An Lu-shan. Berkeley – Los Angeles, 1960.
(ChDHT, № 8).
81. Loewenthal R.; The Turkish languages and literatures of CentralAsia. A
Bibliography. Gravenhage, 1957. (Central Asiatic Studies, 1).
82. Lohuizen de Leeuw J. E.; The “Scythian”, period, an approach to the history,
art, epigraph and palaeography of North India. Leiden, 1949.
83. Macartney C. A.; On the Grek sources or the history of the Turks in the sixth
century. –BSOS, 1944, Vol. XI, № 2, p. 266–275.
84. Macartney C. A.; The Magyars in the ninth century. Cambridge, 1930.
85. Maenchen-Helfen O.; Archaistic names of the Hiung-nu. –CAJ, 1961, Vol.
VI, № 4, p. 249–261.
86. Maenchen-Helfen O.; Crenelated name and scabbard slide. –CAJ, 1957, Vol.
III, № 2, p. 85–138.
87. Maenchen-Helfen O.; Huns and Hsiung-nic. –“Byzantion”, 1944-1945, Vol.
XVII, p. 222–243.
88. Maenchen-Helfen O.; The ethnic name Hun. –“Studia Serica Bernhard
Karlgren Dedicata”, Copenhagen, 1959, p. 223–298.
141
89. Maenchen-Helfen O.; The Yueh-chih problem re-examined. –JAOS, 1945,
Vol. LXV, p. 71–81.
90. Maringer J.; Contribuion to the prehistory of Mongolia. Stockholm, 1950.
(Sino-Swedish expedition publ. № 34).
91. Markwart I.; A catalogue of the provincial capitas of Eranshahr. Pahlavi text,
version and commentary. Ed. by I. Messina. Roma, 1931. (“Analecta
Orientalia”, 3).
92. Mather R. B.; Biography of Lü Kuang. Berkeley, Los Angeles, 1959. (GhH,
№ 7).
93. McGovern W. M.; The early empires of Central Asia. Chapel Hill, 1939.
94. Menges K. H.; Altaic elements in the Proto-Bulgarian inscription. –
“Byzantion”, 1951, Vol. XXI, fasc. 1, p. 85 – 118.
95. Menges K. H.; Etymological notes on some päcänäg names. –“Byzantion”,
1945, Vol. XVII, p. 256–280.
96. Miller R. A.; Accounts of Western nations in the history of the Northern Chou
dynasty. Berkeley –Los Angeles, 1959. (ChDHF № 6).
97. Minorskiy V.; Gardizi on India. –BSOS, 1948, Vol. XII, pt. 3–4, p. 625–640.
98. Minorskiy V.; Hudud al-Alam. “The Region of the Worls”. A Persian
geography 372 A. H. – 982 A. D. London, 1937. (DMS, XI).
99. Minorskiy V.; Sharaf-al Zaman Fahir Marvazi on China, the Turks and India.
Arabic text (circa A. D. 1120). with an English translation and commentry.
London, 1942. (J. G. Forlong Fund, Vol. XXII).
100. Morse W. R., Yen J.; Ancient historical aboriginal ethnic group of Szechman
province. West China. –“Journal of the West China border”, 1956, Vol. VIII, p.
107–137.
101. Mostaert A.; Ordosica. –“Bulletin of the Catholic Uiversity of Peking”, 1934,
№ 9, p. 1–96.
102. Needham J.; Science and civilization of China, III. Cambridge, 1959.
103. Nemeth J.; The Runiform inscriptions rom Nagy-Szent-Miklos and the
Runiform acripts of Eastern Europe. –ALH, 1971, Vol. XXI, fasc. 1–2, p. 1–52.
104. Onogawa H.; Origin inscription. –In: Asiatic studies in honour oru Haneda.
Kyoto, 1950, p. 431–451.
142
105. Parker E. H.; A thousand years of the Tartars. Shanhai, 1895.
106. Parker E. H.; Rets. na: V. Thomsen. Inscription de I’Orkhon. –“Journal of the
China branch of the RAS”, 1896–1897, Vol. XXXI, p. 11–39.
107. Pulleyblank E. G.; A Sogdian colony in inner Mongolia. –TP, 1952, Vol. 41,
p. 317–356.
108. Pulleyblank E. G.; The background of the rebellion of An Lu-shan. London,
1953. (London, Oriental series, Vol. 4).
109. Pulleyblank E. G.; The consonnantal system of old Chinese. –AM, New
series, 1962, Vol. IX, pt. 2, p. 206–265.
110. Rosenthal F.; History of the Muslim historiography. Leiden, 1952.
111. Ross E. D.; On nomadic movements in Asia. London, 1929.
112. Samolin W.; Some notes on the Avar problem –CAJ, 1957, Vol. 3, № 1, p.
62–65.
113. Schafer E. H., Wallasker; Lcal tribute products of the T’ang dynasty. –
“Journal of Oriental Studies”, 1957–1958, Vol. IV, № 1–2, p. 213–248.
114. Shiratory K.; A new attempt at the solution of the Fu-lin problem. –MTB,
1956, ä 15.
115. Shiratory K.; A study on Su-t’e or Sogdianna. –MTB, 1928, № 2.
116. Sinor D.; Qapgan. –JRAS, 1954, pt. 3–4, p. 174–184.
117. Sinor D.; The istorical role of the Turk empire. –“Cahiers d’histoire mondiale”,
1953, Vol. 1, № 2, p. 434–437.
118. Sprengling M.; Tonyukuk’s epitaph: an old Turkish masterpiece. –“The
American journal of semitic languages and literatures”, 1939, Vol. 56, № 1, p.
1–19, 365–383.
119. Stein M. A.; Innermost Asia. Oxford, 1918, Vol. 1–4.
120. Stein M. A.; On ancient Central Asian tracks. London, 1933.
121. Stein M. A.; Serindia. Vol. I–III. Oxford, 1921.
122. Storey C. A.; Persian literature. A bio-bibliographical survey. London, 1927–
1958.
123. Swasha Lal Kayl; Kachmir through the ages. Srinagar, 1954.
124. Tarn W.; Selected Parthian studies. –“Proceedings of the British Academy”.
1930, Vol. XVI.
143
125. Tarn W.; The Greeks in Bactria and India. Cambridge, 1951.
126. Tekin T.; On a ministerpreted word in the old Turkic inscriptions. –UAIb,
1964, XXXV, B, p. 134–144.
127. Thomas F. W.; Nam. An ancient language of the Sino-Tibetan borderland.
London, 1948.
128. Thomas F. W.; Tibetan literary text and documents concerning Chinese
Turkestan. London, 1935.
129. Thomsen V.; Dr. M. A. Stein’s manuscripts in Turkish “runic” script from
Miran and Tun-huang. –JRAS, 1917, p. 181–227.
130. Thomsen V.; Frangment of a runic Turkish manuscript from Kara Khoja in :
M. A. Stein, Innermost Asia, Vol. II, Oxford, 1928, p. 1082–1083.
131. Trivedi H.; The study of ancient geography (Agni-Purana). –“Indian Historical
Quarterly”, 1933, Vol. IX, № 2, p. 470–478.
132. Tryjarski E.; Notes on the Turcica in Sir M. Aurel Stein’s Collection. –
“Central Asiatic Journal”, 1969, Vol. XII, p. 322–328.
133. Tryjarski E.; On the archaeological traces of old Turks in Mongolia. –“East
and West”, New Series, Vol. 21, 1–2. (March, June 1921), p. 121–135.
134. Tryjarski E.; Some remarks on the monuments of the Orkhon Turks. –Orkun
Türklerin abidelerine dair düsünceler. –“Türk Kültürü El-Kitabi”, cilt II, kisim
Ia, Đstanbul, 1972, p. 29–43.
135. Tryjarski E.; The present state of preservation of old Türkie relics in
Mongolia and the need for their conservation. –“Ural-Altaischejahrbücher”,
1966, Vol. 38, p. 158– 173.
136. Tryjarski E.; Turks in distand Asia. –“The Illustrated London News”, 1968,
July 6, p. 34–35.
137. Tucci G.; The tombs of the Tibetan Rings. –Serie Orientale”, Roma, 1950.
138. Tuna O. N.; In the phonetic values of the symbole X. Used in some of the texts
in Kön-Türkisch script. –CAJ, 1966, WI, 4, p. 241.
139. Turan O.; The ideal of world domination among the medieval Turks. –“Studia
Islamica”, 1955, Vol. IV.
140. Vray G.; The four horns of Tibet sccording o the royale annals. –“Acta
Orientalşia Hungaricae”, 1960, Vol. X, 1.
144
141. Waddel L. A.; The Buddism of Tibet or lamaism. London, 1895.
142. Waley A.; The heavenly horses of Ferghana. A new view. –“History to day”,
1955, № 2, p. 95–102.
143. Wittfogel K. A., fend Chia-sheng; History of Chinese society Liao (907–
1125). Philadelphia, 1949. (TAPhS New Series, Vol. 36).
144. Yetta P. W.; The horse. A factor in early Chinese history. –EAS, 1934, Vol.
IX, p. 231–255.
145. Yule H.; Cathay and the way thirther. New edition revised. By H. Cordier. Vol.
I–IV, London, 1915–1916. (The Hakluyt Society, second series, № 33, 37, 38,
41).
145
4. 5. ALMANCA YAPILAN ÇALIŞMALAR
1. Aalto P.; G. I. Ramstedt und die Inschrift von Tonjukuk. –Jean Deny
Armagani. Ankara, 1958, S. 19–24.
2. Aalto P.; Materialien zu den alttürkischan Inschriften der Mongolei. –
JSFOR, 1958, Vol. 60, p. 3–91.
3. Aalto P.; Zu den Pferdnamen der Orchon inschriften. –PUF, 1946, Bd. 29, H.
1–3, S. 127–133.
4. Ahmed Temir; Leben und Schoffen von Friedrich Wilhelm Radloff (1837 –
1918). Ein Beitrang zur Geschichte der Türkologie. –“Oriens” , 1955, Bd. 8,
№ 1, S. 51–93. (Literatura o Radlova, s. 70–71).
5. Alt-Altaische Kunatdenmäler. Briefe und Bildermaterial von I. R. Aspelins
Reisen in Sibirien und der Mongolei 1887–1889, Herausgegeben von H.
Appelgren-Kivalo. Helsingfors, 1931.
6. Altheim F. , Stihl R.; Finansgeschichte der Spätantike. Frankfurt am Main,
1957.
7. Altheim F.; Aus Spätantike und Cristentum. Tübingen, 1951.
8. Altheim F.; Ein asiatischer Staat. Wiesbaden, 1954.
9. Altheim F.; Geschichte der Hunnen. Bd. I, Berlin, 1959 ; Bd. II, 1960.
10. Altheim F.; Hunnische Runen. Halle, 1948.
11. Appelgren-Kuvalo H.; Alt-altaische Kunatdenkmäler, Briefe und
Bildermaterial von J. R. Aspelins Reisen in Sibirien und der Mongolei 1887–
1889. Herausgegeben von H. Aspelgren-Kuvalo. Helsingfors, 1931.
12. Archiv für Asiatische literatur. –“Geschichte und Sprachkunde”. St. Pet.,
1910.
13. Arendt C.; Sudien zur chinesischen Inschriften.–MSOS, 1901, Bd. IV, s.
171–196.
14. Aspeling J.; Über die lenisei–inschriften. –In: Zeitachrift für Ethnologie,
1889, XXI, s. 744–746.
15. Babinger F.; Hans Dernschuams Tagebucheiner Reise nach Konstantinopol
und Kleinasien. Leipzig, 1923.
16. Bang W.; A. V. Gabain Analitischer Index zu den fünf ersten Stücken der
146
türkischen Turfan-Texte. –SPAW, Phil. –hist. K1., 1931, Bd. 17, S. 461–517.
17. Bang W.; A. V. Gabain, G. R. Rachnati, Turkische Turfan-Texte, VI. Das
Buddhistische Sutra “Säkiz Jükmak”. –SPAW, 1934, Bd. X, S. 93–192.
18. Bang W.; Köktürkisches. Wiener Zeitachriftfür die Kunde des
Morgenlandes, 1897, XI, S. 192–200.
19. Bang W.; Manichäische Hymnen. –“Museon”, 1925, Bd. 38, S. 1–55.
20. Bang W.; Rets. Na: E. sieg. Ein einheimischer Name für Toxri. –KSz, 1918,
Bd. XVIII, S. 118–123.
21. Bang W.; Über den Volkanamen nesenyö. –“Turan”, 1918, № 6–7, S. 436–
437.
22. Bang W.; Über die Köktürkische Inschrift auf der Südseite des Küe Tägin
Denkmals. Leipzing, 1896.
23. Bang W.; Über die türkischen Namen einiger Grosskatzen. –KSz, 1917, Bd.
XVII, S. 112–146.
24. Bang W.; Zu den Kök–Türk –Inschriften der Mongolei. Toung–Pao, 1896,
VII, S. 325–355.
25. Bang W.; Zu den Köktürkischen Inschriften Toung-Pao, 1898, IX, S. 117–
141. Rets.: Geza Kuun, Z. D. M. J., 1899, S. 544–549.
26. Bang W.; Zu den Köktürkischen Inschriften und den türkischen Turfan–
Pragmenten. W. Z. M., 1809, XXIII, s. 415–419.
27. Bang W.; Zur Erklärung der Köktürkischen Inschriften. W. Z. K. M. 1898,
XII, s. 34–54.
28. Bang W.; Zur Köktürkischen Inschrift. J. E. 19–21 (po izdaniyu Tomsena),
T. P. VII, (1896), S. 611.
29. Barthold W.; 12 Vorlesungen über die Geachichte der Türken Mittelasiens.
Deutsche Bearbeitung von T. Menzel, Berlin, 1935.
30. Barthold W.; Allan. –EI, Vol. 1, p. 315.
31. Barthold W.; Die alttürkischen Inschriften und die arabischen Quellen. –
ATIM, Z. F., 1899, S. 1–29.
32. Barthold W.; Die historische Bedeutung der alttürkischen Inschriften. –
ATIM, N. F., 1897, S. 1–36.
33. Bartholomae Ch.; Altiranisches Wörterbuch. 2 Auflage. Berlin, 1961.
147
34. Bensing I.; Einführung in das Studium der altaischen Philologie und der
Turkologie. Wiesbaden, 1953.
35. Böhtlnigk; Über die Sprache der Jakuten. SPb., 1851.
36. Brockelmann C.; Geschichte der arabischen Literatur. Bd. I-II, Weimar,
1898–1902, I suppl., Bd. Leiden, 1943 – 1944.
37. Brockelmann C.; Zu den alttürkischen Inschriften aus dem Ienisseigabiet. –
UAJ, 1952, Bd. 24, H. 1 – 2, S. 137 – 142.
38. Caferoğlu C.; Die anatolischen und rumelischen Dialekte. –Philologiae
Turucae Fundamenta. T. 1, Wieshaven, 1959, p. 258.
39. Cagatay C.; Zur Wortgeachichte des Anatolisch-Türkischen. –UAJ, 1960,
Bd. 32, H. 1–2, S. 78–87.
40. Crünwedel A.; Mythologie du Buddhism. Leipzig, 1900.
41. Doblhofer E.; Byzantinische Diplomaten und ostliche Barbaren. Graz, 1955.
(“Byzantinische Geschictschreiber”, Bd. IV).
42. Donner K., Räsänen M.; Zwei neue Türkische Runenischriften. –JSFOu,
1932, Vol. 45, № 2, p. 1–7.
43. Donner O.; Die ural-altaischen Sprachen. –FUF, 1901, Bd. 1, H. 1.
44. Donner O.; Kai und Räsänän Marti. Zwei neue turkische Runenins Schriften.
–“Journal de la Soc. Fin. – Ourg.”, 1931, 45, 2. Helsinfors.
45. Donner O.; Wörtervorzeichnis zu den “Inscriptions de l’Iénissei. –Mémoires
de la Soc. Fin. –Ougr., 1892, IV, Helsingfors.
46. Donner O.; Wörtervorzeichnis zu den “Inscriptions de l’Iénissei. –MSFOu,
1892, Vol. IV, p. 1–69.
47. Donner O.; Wörtervorzeichnis zu den Inscriptions de Ienissei. Helsingfors,
1892.
48. Eberhard W.; Dac Toba-Reich. Leiden, 1949.
49. Eberhard W.; Kultur und Siedlung der Radvölker Chinas. Leiden, 1942.
50. Franke O.; Geschichte des chinesiechen Reiches. Bd. 2 – 3. Berlin, 1936–
1937.
51. Fucha W.; Das Turfangebiet. Seine äussbern Geschicke bis die T’angzeit. –
OZ, 1926, Bd. 3, S. 124–166.
52. Gabain A. V., Winter W.; Türkische Turfantexte IX. Ein Humnus an der
148
Vater Mani auf “Tocharisch” B, mit alttürkischer Ubersetzung. Berlin, 1958.
(ADAM, Jg. 1956, № 2), S. 1–45.
53. Gabain A. V.; Alt-turkisches Schriftum. Berlin, 1950 (SDAW, Jg. 1948, №
3), S. 1–24.
54. Gabain A. V.; Alttürkische Grammatik mit Bibliographie, Lesestücken und
Wörterverzeichnis, auch Neuturkisch, 2 Aufl. Leipzig, 1950. (Porta
Linguarum Orientalium 23).
55. Gabain A. V.; Alttürkisches Inschrifttum. –“Sitzungsberichte der Deutschen
Akademie der Wissenschaften zu Berlin”, Phil. –hist. K1., 1948, III, Berlin,
1950, S. 12.
56. Gabain A. V.; Das Alttürkische. –PhTF, Wiesbaden, 1959, Bd. 1, S. 21–45.
57. Gabain A. V.; Ein Beitrag zur Fu-lin Frage. –“Sinica”, 1933, Bd. 8, S. 195–
197.
58. Gabain A. V.; Hunnische-türkische Beziehungen. –In: Zeki Velidi Togan
Armgani. Đstanbul, 1950–1955, S. 14–29.
59. Gabain A. V.; Inhalt und magische Bedeutung der alttürkischen Inschriften.
–“Antropos”, 1953, Bd. 48, № 3–4, S. 537–556.
60. Gabain A. V.; Nachruf auf Willi Bang-Kaup, 1869–1934. –UJ, 1934, Bd. 14,
H. 4, S. 335–339.
61. Gabain A. V.; Steppe und Stadt im Leben der altesten Turken. –“Der Islam”,
1949, Bd. 29, H. 1–2, S. 30–42.
62. Gabain A. V.; Über Ortssbezeichungen im Alttürkischen. –“Studia
Orientalia”, 1950, Bd. 14, № 5, S. 1–14.
63. Glaubitz J.; Japanische Arbeiten Über Zentralasien. –“Der Islam”, 1960, Bd.
35, S. 126–141.
64. Gombocz Z.; Über den Volkanamen besenyö. –“Turan”, 1918, № 4, S. 209–
215.
65. Grönbech K.; Der Türkische Spracbau I. Kopenhagen, 1936.
66. Gutschmid A. V.; Geschichte Irans und seiner Nachbarländer von Alexander
dem Grossen bis zum Untergang der Arsaciden. Tübingen, 1888.
67. Haloun G.; Zur Üe-tsü-Frage. –ZDML, 1937, Bd. 91, S. 243–318.
68. Hambis L.; Notes our Käm, nom de l’Iénissei superieur. –IA, 1956, Vol.
149
244, № 31, P. 281–300.
69. Hansen O.; Zur soghdischen Inschrift auf dem dreisprachigen Denkmal von
Harabalgasun. –ISFOu, 1930, 44, 3, p. 3–39.
70. Haussing H. W.; Die Beschreibung des Tarim Beckeris bei Ptolemaios. –
ZDMG, 1959, Bd. 109, H. 1, S. 148–190.
71. Haussing H. W.; Die Quelle über die zentralasiatische Herkunft der
europäischen Awaren. –CAL, 1956, Vol. II, p. 21–43.
72. Heikel A.; Altertümer aus dem Tale des Talas in Turkestan, Helsinki, 1918.
(Société de Finno-Ougrienne. Travaux éthnographiques, № 7).
73. Henning W. B.; Die älteste persische Gedichthanschrift : eine neue Version
von Barbaam und Joseph. In: Akten des 24. Internationalen Orientalisten
Kongress. München, 28 Augst bis 4. September 1957. Wiesbaden, 1959, S.
305–307.
74. Henning W. B.; Mitteliranisch –“Handbuch der Orientalistik”, Bd. IV
Iranistik Abschitt . Linguistik, Leiden-Köln, 1958, S. 20–130.
75. Hermann A.; Jaxartes. –PWRE, 1914, Bd. 9, S. 1181–1189.
76. Hermann A.; Das Land der Seide und Tibet im Lichta der Antike. Leipzig,
1939.
77. Hermann A.; Die alen Seidenstrassen zwischen China und Syrien. Berlin,
1910.
78. Hese I. I.; Miscellanea. –ZDMG, 1915, Bd. 69, S. 391–392.
79. Hirth F.; Hunnenforschungen. –KSz, 1901, Bd. I, № 4, S. 81–91.
80. Hirth F.; Nachworte zur Inschrift des Tonjukuk. Beiträge zur Geschichte der
Ost-Türken im 7 und 8. Jahrhundert nach chinesischen Quellen. J. Zeit des
Ku-tu-lu (Ilteres Khan). –ATYM, Z. F., 1899, s. 1–140.
81. Hirth F.; Über den Verfasser und Abschreiber der chinesischen Inschrift am
Denkmal des Köl-Tägin. –TP, 1896, VII, S. 151–157.
82. Hoffman G.; Auszüge aus syrischen Akten persischer Märtyrer. –AKM,
1880, Bd. VII, H. 3, S. 1–325.
83. Hoffmann H.; Die Qarlug in der tibetischen Literatur. –“Oriens”, 1950, Vol.
3, № 2, S. 190–208.
84. Hoffmann H.; Quellen zur Geschichte der tibetischen Bon. –Religio.
150
Wiesbaden, 1950.
85. Hoffmann H.; Tibets Eintritt in die Universalgeschichte.-“Saeculum”, 1950,
Bd. 1, H. 2, S. 258–279.
86. Hübscmann H.; Armeniaca. –“Indogermanische Forschungen”, 1904, Bd.
XVI, S. 197–490.
87. Jajer F.; Leben und Werk des P’si Kü, ein Kapitel aus der chinesischen
Kolonialgeschichte. –OZ, 1920 – 1922, Bd. IX, S. 81–115; 216–231.
88. Jisl L.; Vorbericht über die archäologische Erforschung des Kül-tegin-
Denkmals durch die Tschechos-lowakischmongolische Expedition des Jahres
1958. –UAJ, 1960, Bd. 32, H. 1–2, S. 65–77.
89. Junker H.; Ironica. –OLZ, 1926, Bd. 29, № 10, S. 876–878.
90. Justi F.; Geschichte Irans von den ältesten Zeiten bis zum Ausgang der
Sasaniden. –In: Grundrie der Iraniachen Philologis. Strassburg, 1896–1904,
Bd. 2, S. 395–550.
91. Justi F.; Iranisches Namensbuch, Marburg, 1895.
92. Klaproth G.; Beschreibung der Russischen Provinzen zwiachen dem
Kaspischen und Schwarzen Meere. Berlin, 1814.
93. Klaproth G.; Reise in den Kaukasus und nach Georgin in den Jahren 1807
und 1808. bd. I–II. Halle-Berlin, 1812–1814.
94. Kljastornyj S.; Die chinesischen Nachrichten zur Gescichte der Ost-Türken.
–UAJ, 1962, Bd. 34, H. 1–2, S. 155–156.
95. Kollautz A.; Die Awaren. – “Seaculum”, 1954, Bd. 5, S. 129–178.
96. Kowalski T.; Die ältesten Erwahningen der Turken in der arabischen
Literatur. –KCSA, 1926–1932, Bd. II, S. 38–41.
97. Köprülü M. F.; Zur Kenntnis den alttürkischen Literatur. –KCSA, J. Egr.,
1938, Bd., S. 327–344.
98. Kramsky I.; Über den Ursprung und die Funktion der Vokalhermonie in den
ural-altaischen Sprachen. –ZDMG, Wiesbaden, 1956, CVI, S. 126–127.
99. Laude Y.; Cirtaustas. Der Gebrauch der Farbbezeichungen in den
Türkdialekten. Wiesbaden, 1961.
100. Le Coq A. V.; Kurze Einführung in die uigurische Schriftkunde. –MSOS,
1919, Bd. 22, S. 93–109.
151
101. Le Coq A. V.; Ein manichaische Büchfragment aus Chotscho. –In:
Festschrift für V. Thomsen. Leipzing, 1912, S. 145–154.
102. Le Coq A. V.; Türkische Manicchaica aus Chotacho. Bd. I, Berlin, 1912.
103. Liu Mau-tsai; Die chinesischen Nachrichten zur Geschichte der Ost-Türken
(T’u-küe). I-II, Wiesbaden, 1958. (Göttinger Asiatische Forschungen, Bd.
10).
104. Lömmel H.; Die Yästs’s des Awesta. Göttingen, Leipzig, 1927.
105. Maenchen O.; Helfen –Rets. na: F Altheim Geschichte der Hunnen. –JAOS,
1959, Bd. 79, № 4, S. 295–298.
106. Maringer J.; Gräber und Steindenkmaler in der Mongolei zu den Funden der
letzten. Sven. –Hedin Expedition in der Inner Mongolei (1927–1935). –
“Monumenta Serica”, 1955, Bd. 14, S. 309–339.
107. Maringer J.; Vosposten chinesicher Kolonisation in der Mongolei der
Steinzeit. –In: Studes on Inner Asia. Kyoto, 1955.
108. Markwart J., De Groot; Das Reich zabul und der Gott zum von 6-9.
jahrhundert. –Festschrift Eduard Sashau zum siebrigsten Geburtstage. Berlin,
1915, S. 248–292.
109. Markwart J.; Die Chronologie der alttürkischen Inschriften. Leipzing, 1898.
110. Markwart J.; Die Sogdiana des ptolemaios. –“Orientalia”, 1946, 15, 123–
149; 286–323.
111. Markwart J.; Eransahr nach der Geographie des Ps. Moses Korenac’i. Mit
historischkritischen Kommentar und historischen und topographischen
Excursen. –AGWC, 1901, Bd. III, № 2.
112. Markwart J.; Guwaini’s Bericht über die Bekehrung der Uiguren. –SPAW,
1912, Bd. 27, S. 486–502.
113. Markwart J.; Historische Glossen zu dem alttürkischen Inschriften. –
WZKM, 1898, Bd. XII, S. 157–200.
114. Markwart J.; Kultur und sprachgeschichtliche Analekten. –U. J. 1929, Bd.
IX, S. 68–103.
115. Markwart J.; Osteuropaischer und ostasiatische. Streifzuge. Leipzing, 1903.
116. Markwart J.; Skizzen zu historische Topographie vom Kaukasus. Vienna,
1928.
152
117. Markwart J.; Über das Volkstum der Komanen. –AGWG, 1914, 13, № 1, S.
25–238.
118. Markwart J.; Wehrot und Arang Untersuchungen zum mythischen und
geschichtlichen Landeskunde von Ostiran. Leiden, 1938.
119. Meliaranski P. M.; Noten zu den alttürkischen Inschriften der Mongolei und
Sibirens. –In: Mémoires de la Société Finno-Ougrienne. 1899, Bd. XII.
120. Messevehmidt D. G.; Forschungsreise durch Sibirian. 1720–1727. Bd. 1,
Berlin, 1962.
121. Moravcsik G.; Byzantinoturcica. A Aufl., Bd. I–II, Berlin, 1958.
122. Müller F. W. K.; Der Hofstaat eines Uiguren-Könige. –“Festschrift Vilhelm
Thomsen”, Leipzing, 1912, S. 207–213.
123. Müller F. W. K.; Ein Doppelblatt aus einem manichaischen Hymnenbuch
(Mahrnamag). Berlin, 1913, (APAW, 1912).
124. Mzik M. V.; Das Kitab Agaib al-A’kalim as-Sab’a des Suhrab. Leipzig,
1930. (BAH u J, V).
125. Nemeth J. ; Die Inschriften des Schatzes von Nage-Szent-Miklos. Leipzing,
1932, (Biblioteca Orientalis Hungarica, II).
126. Nemeth J.; Die koktürkischen Grabinschriften aus dem Tale des Talas in
Turkestan. –KCSA, 1926, Bd. II, № 1–2, S. 134–143.
127. Nöldeke Th.; Aufsätze zur persischen Geschichte. Leipzig, 1887.
128. Nöldeke Th.; Das iranische Nationalepos. –In: Grundrise der iranischen
Philologie. Bd. II, 1892–1904, S. 130–211.
129. Nöldeke Th.; Geschichte der Perser und Araber zur Zeit der Sassanilen.
Leiden, 1879.
130. Olbricht P.; Uchida’s Prolegomena zu einer Geschichte der Jou-jan. –UAJ,
1954, Bd. 26, H. 1–2, S. 90–100.
131. Patkanoff S.; Über die Sibiren. –“Körösi Gosma Archivum”, 1900, № 1, 4.
132. Pertsch W.; Die arabischen Handschriften der herzoglich Bibliothek zu
Gotha. Bd. III. Gotha, 1881.
133. Pritsak O.; Das Alttürkische. –In: Handbuch der Orientalistik. Bd. 1,
Abschnitt, Leiden-Köln, 1963, S. 37.
134. Pritsak O.; Die bulgarische Furstenliste und die Sprache der Protobulgaren.
153
Wiesbaden, 1955. (Ural-Altaische Bibliothek, I).
135. Pritsak O.; Die Herkemft der Allophone und Allomorphe im Türkischen. –
UAJb, 1961, 1–2, S. 143.
136. Pritsak O.; Die Karachaniden. –“Der Islam”, 1954, Bd. 31, H. 1, S. 17–68.
137. Pritsak O.; Stammesnamen und Titulaturen der altaischen Volker. –UAJ,
1952, Bd. XXIV, H. 1–2, S. 49–104.
138. Pritsak O.; Von der Karluk zu den Karachaniden. –ZDMG, 1951, Bd. 101,
S. 270–300.
139. Pritsak O.; Xun der Volksname der Hsiung-nu. –CAJ, 1959, Bd. V, № 1, S.
27–34.
140. Pulleynlank E. g.; Rets. na: Liu Mautsai. Die chinesischen Nachrichten zun
Geschichte der Ost-Turken (T’ukue). –BSOS, 1959, 24, pt. 2, S. 381–383.
141. Radloff W.; Alttürkische Studien. VI. –UAH, Ser. VI, 1912, s. 747–787.
142. Radloff W.; Aus Sibirien. Bd. I–II, Leipzig, 1884.
143. Radloff W.; Chuastuanit, das Bussgebet der Manichaer. St. Petersburg, 1909.
144. Radloff W.; Die alttürkischen Inschriften der Mongolei. Neue Folge. St.
Petersbourg, 1897.
145. Radloff W.; Die alttürkischen Inschriften der Mongolei. St. Petersbourg.
1894–1895, Lief. 1–3.
146. Radloff W.; Die alttürkischen Inschriften der Mongolei. Zweite Folge. St.
Petersbourg, 1899.
147. Radloff W.; Die Denkmaler von Koscha-Zaidam. –ATJM, Lief. 2, 1894.
148. Radloff W.; Die Inschrift des Tonjukuk. –ATJM Zw. F., 1899, S. 1–122.
149. Radloff W.; Die Varislamitischen Schrftarten der Türken und ihr Verhaltniss
zu der Sprache der selben. –UAH, 1908, Bd. II, S. 835–856.
150. Radloff W.; Über alttürkische Dialekte. –“Melanges Asiatique”, 1890, Vol.
X.
151. Ramstedt G. J., Grano I. G., Aalto P.; Materialen zu den alttürkischen
Inschriften der Mongolei. –JSFOU, 1958, IX, S. 55.
152. Ramstedt G. J.; Zur Frage nach der Abteilung des Tschuwassischen. –
JSFOU, 1922–1923, 38, 3–34.
153. Ramstedt G. J.; Zwei uigurische Runeninschriften in der Nord-Mongolei. –
154
JSFOU, 1913–1918, Bd. 30, № 3, S. 3–63.
154. Rasanen M.; Beiträge zu die türkischen Rnenschriften. –SO, 1952, № 6, S.
3–6.
155. Rasanen M.; Ein Uberblick über die altesten Denkmaler der türkischen
Sprachen. –SO, 1946, 13, № 1, S. 1–21.
156. Rasanen M.; Zum dem türkischen Runenschrifteintrag in der uigurischen
Übersetzung des budahşstşschen Sutra Sakiz Yukmak. –SO, 1936, Bd. VI, №
1, S. 1–12.
157. Reichhelt H.; Avesta reader. Strassburg, 1911.
158. Reichhelt H.; Die sogdischen Handschriftenreste der Britischen Museums.
Bd. I–II, Heidelberg, 1928–1931.
159. Rohr A. V.; Das Abu Dulaf. Bericht über seine Reise nach Turkestan. China
und Indien. Stuttgart, 1939.
160. Rosthorn A. V.; Die Hochburg von Zentralasien. –In: F. Hirth anniversary
volume. London, 1923, p. 286–296.
161. Salemann C.; Zur Handschriften –Runde al-Biruni’s al-Atar al-baqiah. –
UAH, 1912, № 14, 861–870.
162. Sarasin A.; Die Seidenstrassen von China nach dem Romischen Kaiserreich.
–“Sinologica”, 1947, Vol. 1, № 1.
163. Schaeder H. H.; Ein partischer Titel im Sogdischen. –BSOS, 1935, Bd. 8, №
2–3, S. 737–749.
164. Schaeder H. H.; Iranica. –AGWG, BF, 1934, № 10, S. 3–83.
165. Schaeder H. H.; Vilhelm Thomsen Gesammelte Abhandlungen. –UJ, 1925,
Bd. 5, H. 1, S. 77–98.
166. Schirmunski V.; Syntaktischer Parallelismus und rythmische Bindung im
alttürkischen epischen Vers. –In: Beitrage zur Sprachwissenschaft,
Volkskunde und Literaturgeschichte. Ferstschrift für W. Steinitz. Berlin,
1965, S. 387–401.
167. Schlagintweit E.; Die Könige von Tibet. München, 1966.
168. Schlegen G.; Die chinesischen Inschriften auf dem Uigurischen Denkmal in
Kara Balgasunn. Helsingfors, 1896.
169. Schott W.; Über die ächten Kirgisen. Berlin, 1865.
155
170. Schreiber G.; Das Volk der Hsien-pi zur Han-Zeit. –In: Monumenta Serica.
Tokyo, 1947, Bd. XII, S. 145–203.
171. Schulemann G.; Geschichte der Dalai–Lamas. Leipzig, 1958.
172. Shepherd D., Henning W. B.; Zandaniji identified? –“Aus der Welt der
islamischen Kunst”. Festschrift für Ernst Kuhnel. Berlin, 1959, S. 15–40.
173. Shiratori K.; Über die Sprache der Hiung-nu und der Tunghu-Stämme. SPb.,
1902.
174. Strahlenberg Ph. V.; Das Nord und Östliche Theil von Europa und Asia.
Stockholm, 1730, p. 409.
175. Tabari Nöldeke; Geschichte der Persen und Araber zur Zeit der Sassaniden.
Leiden, 1879.
176. Tavadia J. C.; Die mittelpersische Sprache und Literatur der Zarathustrier.
Leipzig, 1956.
177. Thomas F. W., Clauson G.; A Chinese Buddhist tex in Tibetan writting. –
JRAS, 1976, 508–526.
178. Thomsen V.; Alttürkischen Inschriften aus der Mongolei. –ZDMG, Bd. 78,
1924–1925, S. 121–175.
179. Thomsen V.; Dechiffrement des inscriptions de l’Orkhon et de l’Ienissei.
Notice preliminaire. In: Bulletin de l’Académie des sciences et des lettres de
Danemark. Copenhague, 1894, p. 285–299.
180. Thomsen V.; Ein Blatt in türkischen “Runenscrift” aus Turfan. SPAW, 1910,
S. 296–306.
181. Togan A. Z. V.; Ibn Fadlan’s Reisebericht. Leipzig, 1939. (AKM Bd. 24, H.
3).
182. Togan A. Z. V.; Nordvolker bei Biruni. –ZDMG, 1936, Bd. 90, S. 38–51.
183. Togan A. Z. V.; Volkerschaften des Chazarenreiches im neunten
Jahrhundert. –KCSA, 1940, Bd. 3, H. 1, S. 49–76.
184. Tryjarski E.; Zur neueren Geschichte des Ongin Denkmals. Akten der PJAS.
Berlin, 1974, S. 629–630.
185. Vambery H.; Noten zu den alttürkischen Inschriften der Mongolei und
Sibiriens. –In: Memoires de la Soc. Finno-Purg., Helsingfors, 1899, XII.
186. Vambery H.; Türkenvolk in Seinen ethnologischen und ethnographischen.
156
Bezichungen, 1885, S. 34–36.
187. West E. W.; Pahlavi literature. –In: Grundriss der iranischen Philologie.
Strassburg, 1904, Bd. II.
188. Wolff F.; Clossar zu Firdousis Schahname. Berlin, 1953.
189. Wulff K.; Vilhelm Thomsen, 1842–1927. Lund, 1930.
190. Wustenfeld F.; Geschichte und Beschreibung der Stadt Mekka von Abul-
Walid ben Abdallach el Azzaki. Bd. 1, Leipzig, 1859.
157
4. 6. FRANSIZCA YAPILAN ÇALIŞMALAR
1. Apselin J. R., Donner O.; Inscriptions de l’Iénissei recueilles et publiée par
la Société Finlandaise d’archeologie. Helsingfors, 1889.
2. Apselin J. R.; Types des peuples de l’ancienne Asie Centrale. Helsingfors,
1890.
3. Bacot J., Thomas F. W., Toussaint Ch.; Documents de Touen-Houang
relatifs á l’histoire du Tibet. Paris, 1940–1946.
4. Bacot J.; Reconnaissance en haute Asie septentrionale par cinq envoyes
ouigours au VIII-e siécle. –JA, 1954, Vol. 254, № 2, p. 137–153.
5. Bagchi P. Ch.; Deux lexiques sanskrit chinois. 1929, Vol. II, Paris.
6. Bartthold W.; Histoire des turcs d’Asie Centrale. Paris, 1945.
7. Baye De.; Rapport sur les decouvertes faites par H. Savenkov dans la Sibérie
orientale. Paris, 1894.
8. Bazin L.; Appartenances linguistiques des envahisseurs altaiques de la Chine
du Nord aux IV-et V-e siécle A. D. –“Cahiers d’histoire mondiale”, 1953,
Vol. 1, № 1, p. 129–138.
9. Bazin L.; Introduction á l’étude pratiqu de la langue turque. Paris, 1968.
10. Bazin L.; L’antiquité meconnue du titre turc “cavuss”. –In: IerCongrés
International des études balkaniques et sud-est européennes. Résumé des
cammunications linguistiques. Sofia, 1966, p. 7–13.
11. Bazin L.; L’inscription d’Uyng-Tarliq. –“Acta Orientalia”, Copenhague,
1957, XXII, p. 1–7.
12. Bazin L.; La turcologie: bilan provisoire. –“Diogene”, 1958, № 24, p. 98–
130.
13. Bazin L.; Recherches sur les parles T’ora. –TP, 1950, Vol. 39, livr. 4–5, p.
228–329.
14. Bazin L.; Structures et tendences communes des langues turques. –PhTF,
Wiesbaden, 1959, Bd. I, S. 11–19.
15. Bazin L.; Un texte prototurc du IV siécle: la distique Hiongnou du Tsinchou.
–Oriens”, 1948, Vol. 1, pt. 2, p. 208–219.
16. Benveniste E.; L’Eran-Ver et l’origine legendaire desd Iraniens. –BSOS,
158
1934, Vol. VII, p. 265–274.
17. Benveniste E.; Vessantara Gastaka. Paris, 1946. (“Textes Sogdiens”, Vol.
IV).
18. Bertaud du Chazaud; La mission de la coste dans la Mongolie
septentrionale. –“Bull. Soc. Anthr. de Paris”, 1910, VI, Vol. 1, p. 127–133.
19. Blochet E.; Les inscriptions turgues de l’Orkhon. –“Revue archeologique”,
1898, III sér., Vol. 32, p. 356–382; 1898, Vol. 33, p. 352–365.
20. Brosshet E.; Histoire de la Georgie depuis l’antiquité jusqu’au XIX esiécle,
lrepartie. St.–Petersbourg, 1849.
21. Cahun L.; Introduction á l’Asie. Paris, 1896.
22. Chavannes Ed., Pelliot; Un traité manicheen retrouvé Chine. –JA, Série X,
1912, Vol. 18, p. 499–617; Série XI, 1913, № 1, p. 99–199, 261–394.
23. Chavannes Ed.; Ducuments sur les Toukiue (Turks) occidentaux. –STOE,
1903, VI, S. 1–378.
24. Chavannes Ed.; Les pays d’Occident d’aprés le Heau Han chou. –TP, Série
II, 1905, Vol. VI, p. 519–571.
25. Chavannes Ed.; Les pays d’Occident d’aprés le Wei-lio. TP, Série II, 1907,
Vol. VIII, p. 149–234.
26. Chavannes Ed.; Notes additionnelles sur les Tou-kiue (Turks) occidentaux.
–TP, 1904, Vol. V, p. 1–110.
27. Chirschman R. M.; Les Chionites –Hephtalites. Le Caire, 1948.
28. Christensen A.; Etudes sur le zoroastrizme de la Perse antique. –“Kgl.
Danske Videnskabernes Selskab. Historiskfilologiske Meddelelser”,
Copenhague, 1931, Bd. XIX, № 2, S. 1–166.
29. Christensen A.; L’Iran sous les Sasanides. Copenhague, 1944.
30. Christensen A.; Le premier chapitre du Vendidad et l’histoire primitive des
tribus iraniennes. –“Kgl. Danske Videnskabernes Selskab. Historisk–
filologiske Meddelser”. Kobenhavn, 1943, Bd. XXIX, № 4, S. 1–92.
31. Clauson G.; A propos du manuscrit Pelliot tibetain 1283. –JA, 1957, Vol.
255, № 1, p. 11–24.
32. Cordier H.; Histoire générale de la Chine et de ses relations avec les pays
étrangers depuis les temps les plus anciens jusqu’á la chute de la dynastie
159
mandehoue. Paris, 1920–1921, Vol. 1–4.
33. Darmesteter J.; Le Zend-Avesta. Paris, 1892.
34. Deer J.; Le probléme du chapitre 38 du D’administtrando imperio. In:
“Mélanges Henri Gregoire”, Bruxelles, 1952, Vol. IV, p. 93–121.
35. Deguines J.; Hisoire générale des Huns des Turcs, des Mongols étc. Paris,
1756, Vol. 1–2.
36. Deveria G.; Transcription, analyse et traduction des fragments chinois du 2-
nd et du 3-me monuments. –V kn.: /A. Heikel/, Inscriptions de l’Orkhon,
Helsingfors, 1892, p. 27–28.
37. Donner O.; Sur l’origine de l’alphabet turc du Nord de l’Asie. –JSFOU,
1896, Vol. 15, № 1, p. 21–46.
38. Drouin E.; La monnais bilingue de Minoussinsk. –“Bulletin de
Numismatique”. Paris, 1892, VIII, mars, p. 133–135.
39. Drouin E.; Mémoires sur les Huns Ephtalites dans leurs rapports avec les
rois Perses Sassanides. Louvain, 1895.
40. Firdoisi; Le livre des rois. Ed. j. Mohl. VI, VII, Paris, 1868.
41. Gabelentz G. V.; L’inscription chinoise du I-r monument. –In: /Heikel/.
Inscriptions de I’Orkhon. Helsingfors, 1890, p. 25–26.
42. Gauthiot R.; Note sur la langue et l’écriture inconnues des document Stein-
Cowley. –JRAS, 1911, p. 497–507.
43. Ghirschman R.; Les Chionites–Hephtalites. Le Caire, 1948. (“Mémoires de
l’Institut Français d’archeologique orientale du Caire”, Vol. I, XXX ;
“Mémoires de délégation archeologique français en Afganistan”, Vol. 13).
44. Gibb H. A. R.; The Arab conquests in Central Asia. London, 1923.
45. Giraud R.; L’empire des Turcs Celestes. Les régnes d’Elterich, Qapghan et
Bilga (680–734). Contribution á l’histoire des Turce d’Asie Cenntrale. Paris,
1960.
46. Giraud R.; L’inscription de Bain Isokto. Edition critique. Paris, 1961.
47. Grenard M. E.; La légende de Satok Boghra Khan. –JA, 1900, Sér. 9, T.
XV.
48. Grousset R.; Histoire de l’Armenie. Paris, 1947.
49. Grousset R.; Histoire de l’Extrême-Orient, I. Paris, 1929.
160
50. Grousset R.; L’Asie Orientale des origines au XV siécles. Paris, 1941.
51. Grousset R.; L’empire des steppes. Atilla. Gengis-khan. Tamerlan. Ed. 4,
Paris, 1960.
52. Grousset R.; L’Empire des Steppes. Paris, 1960.
53. Hamilton J. R.; Autour du manuscrit Stael-Holstein. –TP, 1958, Vol. 46, №
1–2, p. 115–153.
54. Hamilton J. R.; Les Ouighours á l’époque des cinq dynasties d’aprés les
documents chinois. Paris, 1955. (“Bibliothéque du l’Institut des Hautes
Etudes Chinoises”, Vol. X).
55. Hannestad K.; Les Relations de Byzance avec la Transcaucasie et l’Asie
Centrale aux V et VI siéecles. –“Byzantion”, 1957, Vol. 25–27.
56. Heikel A.; Inscriptions de l’Orkhon recueilles par l’expédition finnoise 1890
et publiées par la Société Finno-Ougrienne. Helsingfors, 1892.
57. Jadrintzoff N.; Résultats de Soh exploration archeologique dans la Mongolie
cocidentale au Sud du lac Baical et aux sources l’Orkhon. –Bull. Soc.
Antique de France, 1890, 3, p. 225.
58. Jean-Paul Roux; Le chameau en Asie Centrale. –CAJ, 1959, V, p. 37.
59. Jouferow de.; VI-Etude sur les inscriptions Sibaisienes. –Mem. de la Soc.
des Etudes, 1884, № 3.
60. Julien S.; Documents historiques sur les Tou-kioue (Turks). Extraits du Pien-
i-tien, et traduits du chinois. –JA, 6ser., 1864, Vol. 3, p. 325–367, 490–549;
1864, Vol. 4, p. 200–242, 391–430, 453–477.
61. Julien S.; Mémoires sur le contrées occidentales, traduits du sanscrit en
chinois, en l’an 648 par Hiouen-Thsang, et du chinois en français par
Stanislav Julien. Paris, 1857–1858, Vol. 1–2.
62. Klaprotch G.; Asia Polyglotta. Paris, 1823.
63. Klaproth G.; Notice du Bubournameh. –JA, 1824, Vol. 4, p. 128–137.
64. Klaproth G.; Sur la langue des Kirghiz. –JA, 1825, Vol. 7, p. 321–344.
65. Klaproth G.; Sur quelques antiquités de la Sibérie. Paris, 1824.
66. Klaproth G.; Vocabulaire latin, persan et coman d’aprés un manuscrit écrit
en 1303 et provenant de la Bibliothéque du célèbre poète Francesco
Petrarcha. Paris, 1828.
161
67. Klyachtornyj S. G.; A propos des mote So d bärcäkär buqaraq ulys de Kul
teghin. –CAJ, 1958, Vol. 3, № 4, p. 245–251.
68. Klyachtornyj S. G.; Sur les colonies sogdiennes de la Haute Asie. –UAJ,
1961, Bd. 33, H. 1–2, S. 94–97.
69. Klyachtornyj S. G.; Une inscription inédite turque et sogdienne la stela de
Servey (Gobi Meridional). –JA, 1972, Vol. 159, p. 11–20.
70. Kotwicz W., Samoilowitch A.; Le monument turc d’Ikhe-khuchotu en
Mongolie centrale. –RO, 1928, Vol. 4, p. 60–107.
71. Lacoste B.; Au pays eacré des anciens Turcs et des Mongols. Paris, 1911.
72. Lanlois V.; Collection des historiques ancians et modernes de l’Arménie.
Vol. 1–2. Paris, 1869.
73. Laou M.; Les religons du Tibets. Paris, 1957.
74. Laou M.; Revendications des fonctionnaires du Grans Tibet au VIII siécle. –
JA, 1955, Vol. 243, № 2, p. 171–212.
75. Lebeau; Histoire du Bas-Empire. Paris, 1828.
76. Ligeti L.; Mots de civilisation de Haut Asie en transcription chinoise. –AOH,
1950, Vol. 1, fasc. 1, p. 141–188.
77. Macoudi; Les prairies d’or. Paris, 1861, I.
78. Mailla S. A. M.; Histoire générale de la Chine ou annales de cet empire.
Traduites du Toung-Kien-Mou, pére, Joseph-Anne-Marie de Moriac de
Mailla, Vol. 1–3, Paris, 1777–1785.
79. Maspero H.; Etudes historiques. Mélanges posthumes. Paris, 1950.
80. Maspero H.; La Chine antique. Paris, 1955.
81. Massé H.; La chronique d’Ibn A’tham et la conquête de l’Ifriqiya. In:
Melanges Gaudefroy-Demmobynes. Le Caire, 1935–1945, p. 85–90.
82. Millet C.; Sur le nom de cereales chez les ancient et particulier chez les
arabes. –JA, 1865, Vol. 5.
83. Mirkhound; Histoire des Sassanides (texte persan). Paris, 1843.
84. Nagasawa K.; Le livre de rois par Alou’l Kasim Firdousi. Vol. 1–7, Paris,
1838–1878.
85. Parker E. H.; Traité sur la situation du T’ingchou. –“Palaelogia”, 1960, Vol.
9, № 1–2, p. 31–42, 103.
162
86. Pelliot P., Hambis L.; Histoire des campagnes de Gengis Khan. Vol. I, Paris,
1959.
87. Pelliot P.; Kao-toh’ang, Qoco, Houotcheou et Qara-Khoudja. –JA, 1912, Ser.
XI, Vol. 19, p. 579–603.
88. Pelliot P.; L’édition collective des questions d’Asie Centrale. -TP, 1929, Vol.
26, p. 113–182.
89. Pelliot P.; L’inscription chinoise du monument I. –MSFOU, 1896, Vol. 5, p.
212–216.
90. Pelliot P.; L’origine de T’oukiue, nom chinois des Turks. –P, 1915, Vol. 16,
p. 687–689.
91. Pelliot P.; L’origine du nom de “Chine”. –“T’oung Pao”, 1912, Vol. 8.
92. Pelliot P.; L’origine du nom de Chine. –TP, 1912, Vol. 13, p. 727–742.
93. Pelliot P.; La fille de Mo-tch’o qaphan et ses rapports avec Kul-tegin. –TP,
1912, Vol. 13, p. 3–8.
94. Pelliot P.; La version ouigoure de l’histoire des peinces Kalyanamkara. –TP,
1914, Vol. 15, p. 225–272.
95. Pelliot P.; Le “Cha tcheou tou fou t’ou king” et la colonie sodgienne de la
région du Lob Nor. –JA, 1916, Vol. 7, p. 111–123.
96. Pelliot P.; Les chretiens de l’Asie Centrale et de l’Extrême-Orient. –“T’oung
Pao”, 1914.
97. Pelliot P.; Les grotten de Touen-houang. Peintures et sculptures bouddhiques
des époques des Wei des Tang et des Song. T. 1, Paris, 1914 (1920), pl. 18. –
“Maison Pelliot en Asie en Frole”. Ankara, 1945.
98. Pelliot P.; Les système d’écriture en usage chez les anciens mongols. –AM,
1925, Vol. 2, p. 284–289.
99. Pelliot P.; Neuf notes sur des questions d’Asie Centrale. –TP, 1929, Vol. 26,
p. 202–265.
100. Pelliot P.; Notes on Marco Polo. Vol. I, Paris, 1959.
101. Pelliot P.; Notes sur l’histoire de la Horde d’Or, suivi de: Quelques noms
turcs d’hommes et de peuples finiscant en “ar”. Paris, 1949 (“Oeuvres
posthumes de Paul Pelliot”, Vol. II).
102. Pelliot P.; Notes sur l’histoire de la Horde d’Or; suive de: Quelques noms
163
turcs d’hommes et de peuples finissant en “ar”. Paris, 1949 (“Oeuvres
posthumes de Paul Pelliot”, Vol. II).
103. Pelliot P.; Sur l’origine du mot de Fou-lin. –JA, Ser. 9, 1914, Vol. 3, № 2 , p.
458–500.
104. Pelliot P.; Tokharien et Koutkeen. –JA, 1934, Vol. 224, p. 23–106.
105. Prasad I.; History of Medieval India from 647 A. D. to the Mughal
Conquest. Allahabad, 1928.
106. Puech H.; Le manicheism. Paris, 1949.
107. Pulleyblank E. G.; The background of the rebellion of An Lu-shan. London,
1955.
108. Remusat J. P.; Histoire de la ville Khoton. Paris, 1820.
109. Roerich G. H.; Blue annals. Calcutta, 1949.
110. Rotours R. des; Le traité des examens traduit de la Nouvelle histoire des
(chap. 44–45). Paris, 1932. (8Bibliothèque de ı’Institut des Hautes Etudes
Chinoises, Vol. II).
111. Scerbak A. M.; L’inscriptiption runique d’Oust Elegueste (Touva). –MAJB,
1964, 35, B, p. 145–149.
112. Scerbak A. M.; Les inscriptions inconnues sur les pierres de Khoumara (au
Caucase du Nrd) et le problème de l’alphabet runique des Turcs occidentaux.
–AOH, 1962, Vol. 15, fasc. 1–3, p. 283–290.
113. Schlegel G.; La stele funeraire du Teghin Gioghi et ses copistes et
traducteurs chinois, russes et allemands. –MSFOU, 1892, Vol. 3, p. 1–57.
114. Sinor D.; Autour d’une migration des peuples au V siècle. –JA, 1946 – 1947,
Vol. 235, p. 1–70.
115. Stein M. A.; Mi–nag et Si-hia. Géographie historique et légendes ancestrales.
–BEFEO, 1951, Vol. 9–11, p. 203–265.
116. Tabari; Choroique de Abou Djafar-Mohammed ben–Djarir–ben–Jazid–
Tabari. Traduite sur la version persane D’Abou Ali–Mohammed Bel’ami,
d’après les manuscrits de Paris, de Gotha, de Londres et de Canterbury par
Hermann Lotenberg. Paris, 1869.
117. Tha A.; Histoire des Perses. Traduite par H. Lotenberg. Paris, 1900.
118. Thomsen V.; Dechiffrement des inscriptions de l’orkhon et de l’Iénissei.
164
Notice oréliminaire. Copenhauge, 1894, p. 285.
119. Thomsen V.; Inscriptions de l’Orkhon. Kelsingfors, 1896. –MSFOU, V.
120. Thomsen V.; Inscriptions runiques turques de Mongolie et de Sibérie. V.
Thomsen, Samlede Afhandlinger. Kobenhavn, Vol. 3, 1922, p. 1–191.
121. Thomsen V.; Turcica Etudes concernant l’interpretation des inscriptions
turques de la Mongolie et de la Sibérie. –Samlede Afhandlinger. Kobenhavn,
1922, Bd. 3.
122. Thomsen V.; Une lettre meconnue des inscriptions de l’Iénissei. –JASFOU,
1913–1918, Vol. 30, № 4, p. 1–9.
123. Tryjarski E.; L’inscription turque runiforme d’Arkhanen, en Mongolie. –
“Ural-Altaische Jahrbucher”, 1965, Vol. 36, fasc. 3–4, p. 423–428.
124. Vernadsky G. V.; Ancient Russia. New Haven, 1952.
125. Visdelou; Supplement á la Bibliothèque Orientale d’Herbelot. Maästrieht,
1776, p. 40.
165
4. 7. DĐĞER DĐLLERDE YAPILAN ÇALIŞMALAR
1. Jisl L.; Vyzkum Külteginova pamatniku v Mongolske Lidove Republice
(1958). –“Archeologiske razhledy”, 1960, roc. 12, № 1, 86–115.
***
2. Gyorffy G.; Du clan hongrois ay comitat de la tribu au pays. II Szazadok, T.
92, Budapest, 1958, fasc. 5–6.
3. Gzegledy K.; IV–IX Szazadi nepnozgalmak a steppen. Budapest, 1954.
4. Munkacsi B.; Radloff Vilmos (1837–1918). –“Budapest Szemle, 1918, ä 176,
425–461.
***
5. Golius J.; Mukaddis Fil. Ketiri Zerganensis, qui vulgo Alfraganus dicitur,
Eleente astronomica, Arabice et Latine. Amsterdami, 1669.
***
6. Lewicki T.; Zrodla arabskie do drjejow Slowianszyzny. T. 1, Wroclaw-
Krakow, 1956.
7. Memorial W.; Kotwicz (1872-1944). –“Rocznik Orientalistyczny”, 1953, T.
16, Krakow.
8. Slusziewicz E.; V indo-aryen Turuska. –RO, 1953, Vol. 17, p. 295–305.
***
9. Krug Ph.; Inscriptions Sibiriacae: de antiquis quebusdam sculpturis et
inscriptionibus in Sibiria repertis. Scripsit Gregorius Spasscky. Petropoli, 1822.
***
10. Bayer Th. S.; Vetus inscriptioo prussica. –“Commentarii Akademiae
Scientiarum imp. Petropolitanae”, 1729, t. II, 470–481.
11. Bussagli M.; Note sulla forma sogdiana t w’r’k. –RSO, 1947, Vol. 22, fasc. 1,
p. 77–81.
12. Czebe Gy.; Turco-byzantinische Miszellen. I. Konstantinos Porphyrogenetos.
De administrando imperio, 37 Kapitel. Ober die Petschenegon. –KCZA, 1921–
1925, Bd. 1, S. 209–219.
13. Forphyrogenitus C.; De Administrando Imperio, Greeks text. Ed. by
Moravseik, English transl. By R. J. H. Jenkins. Budapest, 1949. (Magyar-
166
Görög tanulmanyok, 29).
14. Menges K. H.; Problemata etymologica : Dzurcen bo-gi-ljä, Bejle. Mandzu
bejle, Orchon-Turkisch beoila, Proto Bulgarisch BOHLAS, Türkisch bäg. –
“Studia Sino-Altaica”, Festschrift für E. Haenisch zum 80 Geburstag.
Wiesbaden, 1961, S. 130–140.
15. Miller R. A.; Addenda et corrigenda. –HJAS, 1952, Vol. 15, № 1–2, p. 281.
16. Rintchen B.; La mention de Cinggis Qagan écriture des turcs d’Orkhon. “24
International Orientalisten Kongress. Arbeitsplan Mitglieder-Verzeihniss”.
München, 1957, S. 42.
***
17. Nallino C. A.; Al-Huwarizmi e il suo rifacimento della geagrafa di Tolomeo. –
MRAZ, Ser. V, 1894, Vol. II, № 1, p. 1–53.
18. Nallino C. A.; Al-Battani sive Albatenii Opus Astronomicum. Arabice editum,
Latine versum. Vol. I–III, Milano, 1899–1907.
19. Pestalozza U.; Il manicheizmo presso i Turchi occidentali. Ed. Orientali
(rilieve J. Chiarimenti). –RRJL, Ser. II, 1937, Vol. 47, fasc. 11–15, p. 417–497.
***
20. Grafenauer; Nekai vprasani iz dobe naseljevania juznih Slovanov. –In:
Zgodovinski casopis. Ljubljana, 1959, T. 4.
***
21. Martin F. R.; Sibirica. T. 25. Stockholm, 1897.
***
22. Clauson G.; Turks ond Woldes. –In: Studia Orientalia. Helsinki, 1964, 28.
167
SONUÇ
Yaptığımız bu çalışmada Köktürk abideleri ile ilgili yapılan araştırmaların
genelde yabancı kaynaklı olduğunu görmüş bulunmaktayız. Bunların çoğunluğunu
Rus Türkologların yaptıkları çalışmalar oluşturmaktadır. Bu eserler Rusça
olduğundan, Rusça’nın da Türkiye’deki Türkologlar tarafından yeterince
bilinmemesinden, ayrıca tercümanlar tarafından bu eserler çevrilmediğinden bu
kaynaklardan yeterince yararlanılamamaktadır.
Köktürk yazıtları çok geç keşfedilmesine karşın değişik milletlerin ilgi odağı
haline geldiğini ve çok değişik açılardan araştırıldığını elimizdeki zengin
bibliyografyadan anlamaktayız. Araştırmalardaki bu çeşitlilik ve zenginliğe rağmen
Eski Türk Dili sahasındaki problemlerin çözüme kavuşturulmadığı kaynaklarda ifade
edilmektedir.
Biz bu çalışmamızda bu yazıtlar üzerine yapılmış araştırmaların yaklaşık
2000 kadarının bibliyografyalarını alabildik. Ancak bu sahayla ilgili birçok
araştırmaya da ulaşamadığım kanaatindeyim. Yaptığımız bu çalışmanın yazıtlar
üzerine araştırma yapacak Türkologlara faydalı olacağını ümit ediyorum.
168
EKLER
KÖKTÜRK YAZITLARINA AĐT RESĐMLER78
EK 1. BUGUT YAZITINA AĐT RESĐMLER
Resim 1 BUGUT YAZITININ BATI YÜZÜ
78 O. F. Serkaya , C. Alyılmaz; Moğolistan’daki Türk Anıtları Projesi Albümü, TĐKA, Ankara 2001.
173
EK 3. HOYD TAMĐR YAZITINA AĐT RESĐMLER
Resim 6 HOYD TAMĐR YAZITININ GENEL GÖRÜNTÜSÜ
Resim 7 HOYD TAMĐR YAZITININ AYRINTILI GÖRÜNTÜSÜ
178
EK 5. BĐLGE TONYUKUK YAZITINA AĐT RESĐMLER
Resim 12 BĐLGE TONYUKUK MEZAR KÜLLĐYESĐNĐN GENEL GÜRÜNÜMÜ
190
EK 7. BĐLGE KAĞAN YAZITINA AĐT RESĐMLER
Resim 24 BĐLGE KAĞAN YAZITINA AĐT 1. PARÇA: YAZITIN TEPELĐK KISMININ DOĞU
YÜZÜ
Resim 25 BĐLGE KAĞAN YAZITINA AĐT 2. PARÇA: YAZITIN DOĞU YÜZÜNDEKĐ DAĞ
KEÇĐSĐ DAMGASI VE YAZILI YÜZEY