LIFO Papaioannou Issue

COVER_TELIKO_128.indd 1 1/10/2008 3:10:32 �µ

02.10-08.10.2008 �Εκδότης-ΔιευθυντήςΣτάθης Τσαγκαρουσιάνος

Γενικός Διευθυντής - Διευθυντής Εμπορικής ΑνάπτυξηςΝεόφυτος Οικονόμου

Διεύθυνση ΈκδοσηςΚατερίνα Ι. Ανέστη

Διευθυντής ΛειτουργιώνΓιώργος Σιμάτος

Σύμβουλος ΈκδοσηςΜιχάλης Μιχαήλ

Art DirectorΣτάθης Μητρόπουλος

ΑρχισυντάκτηςM.Hulot

Εκτύπωση - ΒιβλιοδεσίαΧΑΪΔΕΜΕΝΟΣ ΑΕΒΕ

ΙδιοκτησίαΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.Boυλής 22, 105 63 - Σύνταγμα, Αθήνατηλ. 210 3254 290, fax 210 3249 [email protected]

Σε περίπτωση που δεν βρίσκετε τη LifO στα σημεία διανομής, μπορείτε να καλείτε τον υπεύ-θυνο διανομής Μάριο Πηλαβάκη, 2103254290, [email protected]Εβδομαδιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ 7639

H LifO εγκαινιάζει μια σειρά τευχών φτιαγμένων εξ ολοκλήρου από καλλιτέ-χνες και διανοούμενους με το καλύτερο που θα μπορούσε: το τεύχος του Δημή-τρη Παπαϊωάννου.

Με μια πορεία που ξεκινά από τα κό-μικς, περνά από το χορό (με την Ομάδα Εδάφους) και φτάνει ως τη σκηνοθεσία και την Τελετή Έναρξης των Ολυμπια-κών Αγώνων της Αθήνας, ο Δημήτρης έχει δημιουργήσει ένα δικό του ποιητικό κόσμο, που όσο πιο δριμύς και προσω-πικός γίνεται τόσο περισσότερο κόσμο αφορά.

Τα χειρονομιακά αυτά τεύχη της LifO θα κυκλοφορούν τρεις φορές το χρόνο και το διαρκές θέμα τους θα είναι η πόλη που ζούμε. Επόμενη έκδοση: τον Ιανου-άριο του 2009.

Enjoy!

Free PressEβδομαδιαίος οδηγός της ΑθήναςΚυκλοφορεί κάθε Πέμπτη

Έργο του Σωκράτη Σωκράτους

To τ

εύχο

ς σ

τήθ

ηκε

με

τη β

οή

θει

α τ

ου

Κυ

ριά

κου

Κα

ρσερ

ά.

Φωτογραφίες: Δ.Π.

_FRAGMENTED BODIES.indd 43 1/10/2008 3:39:15 ðì_FRAGMENTED BODIES.indd 42 1/10/2008 3:36:03 ðì

Ο Πέρσης Ιππέας Ιππέας 1359

_ACROPOLIS.indd 45 1/10/2008 3:27:55 �µ

Κόρη 671 Ο Πέρσης Ιππέας

_ACROPOLIS.indd 44 1/10/2008 3:27:36 �µ

Το Παιδί του Κριτίου

Κόρη 615

Η Κόρη του Αντήνορος

Ο Πέρσης Ιππέας

Κόρη 594

Ιππέας 1359

Κόρη 671

Κόρη 682

_ACROPOLIS.indd 47 1/10/2008 3:28:43 �µ

Η Πελοποννήσια

Ιππέας 700

Κούρος 633

Κόρη 595

Η Πεπλοφόρος

Κόρη 684

_ACROPOLIS.indd 46 1/10/2008 3:28:22 �µ

* L.P

. Ha

rtle

y, T

he

Go-

Bet

wee

n

και τ

ον

Αλέ

ξη Δ

άλλ

α γ

ια τ

ο μ

άθ

ημ

α.

Ευχα

ρισ

τώ α

πό

κα

ρδ

ιάς

τον

κ. Δ

ημ

ήτρ

η Π

αντ

ερμ

αλή

για

τη

γεν

ναιό

δω

ρη

φιλ

οξε

νία

Γίγα

ντα

ς α

πό

αέτ

ωμ

α

Καρυάτιδες

_ACROPOLIS.indd 49 1/10/2008 3:32:07 �µ

Η επίσκεψη στο Μουσείο είναι μία αμοιβαία εξομολόγηση. Μία ανταλλαγή αυτοβιογραφίας μεταξύ αγνώστων. Δεν οφείλουμε τίποτα ο ένας στον άλλον. Δεν έχουμε προηγούμενα, παρά τις φήμες μιας ιστορίας που πάσχει από την εμμονή της συνέχειας. Εντούτοις, συνταρασσόμαστε. Διαισθανόμαστε την ανησυχία, την ταραχή της έξαφνης αλληλοέκθεσης, το φόβο της ανάκρισης, την απροσεξία του πιθανού έρωτα. Είδωλα και σώματα, πρωτότυπα και αντίτυπα, μάρμαρα και υγρά, εμπλεκόμαστε ακραιφνώς σε λαθραία αναγνώριση εδάφους, με αποστολή τη σύλληψη μιας κοσμολογίας στο κρίσιμο δευτερόλεπτο πριν θεαθεί. Τ

ο π

αρ

ελθ

όν

είνα

ι μία

ξέν

η χ

ώρ

α. Τ

α κ

άνο

υν

αλλ

ιώς

τα π

ρά

γμα

τα ε

κεί.

Th

e p

ast

is a

fore

ign

co

un

try;

th

ey d

o t

hin

gs

dif

fere

ntl

y th

ere.

*

Φω

τογρ

αφ

ίες

και κ

είμ

ενα

:

_ACROPOLIS.indd 48 1/10/2008 3:30:43 �µ

Σαρκοφάγος / κιβωτός / θησαυροφυλάκιο / νοσοκομείο / καθαρτήριο / πρακτορείο / ξενοδοχείο / αεροδρόμιο / καθεδρικός ναός / συνοριακή γραμμή / ίχνος

Ερωτώ ενώ ερωτεύομαι. Ευλαβούμαι ό,τι ποθώ. Εκείνοι λάτρευαν αυτό που υπέφεραν. Εμείς υποφέρουμε αυτό που λατρεύουμε.

Ξένη χώρα εντός της πόλης, διασπορά εντός των τειχών.

Tομή στο χρόνο, μόσχευμα στο σώμα της πόλης, φλεγμονή και μηχανή.

(Πρώτος έρωτας)

Δυτικό Αέτωμα του Παρθενώνα

Ποσειδών

Αθηνά

Ερμής

Ερμής

_ACROPOLIS.indd 51 1/10/2008 3:33:55 �µ

Εκείνα

( Ήσυχα,

γυμνά,

μετρημένα,

αγουροξυπνημένα,

μαλακά,

τρομερά,

τολμηρά,

αδιάρρηκτα,

αδιάφθαρτα,

αδιάντροπα,

ντροπαλά)

Αποσπάσματα,

παιδιά,

θεοί,

τέρατα,

φετίχ,

αγρίμια,

μετανάστες,

εργάτες,

αποσκευές.

Εγώ

(Αμύητη,

απερίσκεπτη,

άπορη,

οκνηρή,

θυελλώδης,

εξουθενωτική,

εξουθενωμένη)

Επισκέπτις,

μεταφορέας,

ιθαγενής,

ξένη,

εργάτρια,

εκριζώτρια,

απόσπασμα,

συσκευή.

Η Συνάντηση (Πρώτος έρωτας)

Το Παιδί του Κριτίου

_ACROPOLIS.indd 50 1/10/2008 3:33:07 �µ

Αέτωμα του Τρισώματου Δαίμονα

_ACROPOLIS.indd 53 1/10/2008 3:35:16 �µ

backstage

_ACROPOLIS.indd 52 1/10/2008 3:34:40 �µ

[απόγευμα]

Πότε έφτασες; Πώς σε λένε;

Από πού κατάγεσαι; Γιατί είσ’ εδώ;

Τι γλώσσα μιλάς; Τι είσαι;

Τι σημαίνεις;Τι θες;

Με θες;Φοβάσαι;

Τι σκέφτεσαι; Μ’ αναγνωρίζεις;

_ACROPOLIS.indd 55 1/10/2008 3:36:29 �µ_ACROPOLIS.indd 54 1/10/2008 3:36:08 �µ

_AKALYPTOI XWROI.indd 57 1/10/2008 3:41:20 �µ

Φωτογραφία: Σωκράτης Σωκράτους


εκεί

πά

νω σ

τα δ

ιασ

τημ

όπ

λο

ια

μετ

ά α

πό

κάθε

μεθ

ύσι

με

την

πα

ρέα

κρύ

βου

με

και έν

α α

ληθι

νό δ

ιαμ

άντι

σε τ

αρά

τσες

τη

ς π

όλη

ςτυ

λιγμ

ένο

σε ε

ρωτι

κό κ

ειμ

ενά

κι π

ου γ

ράφ

ουμ

εεκ

είνη

τη

ν ώ

ρα π

ιστε

ύου

με

πω

ςκά

ποτ

ε κά

ποι

οι α

πό

αυτο

ύς

εκεί

πάν

ωστ

α δ

ιαστ

ημ

όπλο

ια π

ου μ

ας

πα

ρακο

λουθο

ύν

θα γ

ίνου

ν π

άρα

πολ

ύ π

λούσι

οικα

ι κά

ποι

οι θ

α π

άρο

υνε

Νόμ

πελ

λογ

οτεχ

νία

ς

Φω

τογρ

αφ

ία:

Δ.Π

.

Κεί

μεν

ο: Σ

υμ

εών

Τσα

κίρ

ης

Απ

ό Τ

α Χ

αρ

τοικ

ίδια

το

υ Σ

υμ

εών

Τσα

κίρη

πο

υ θ

α κ

υκλ

οφ

ορή

σο

υνε

απ

ό τ

ις ε

κδό

σει

ς Ε

ντευ

κτή

ριο

το

χει

μώ

να.


Τσάι στον ακάλυπτο

Όποιος έχει μελετήσει έστω και λίγο τα μυστή-ρια της πόλης των Αθηνών γνωρίζει την ξεχωριστή σημασία που έχουν οι φωταγωγοί, καθώς και οι χορταριασμένοι ακάλυπτοι ανάμεσα στις πολυκα-τοικίες.

Θεωρείται ότι αυτοί είναι οι τόποι κατοικίας των πνευμάτων, τελευταία καταφύγια των φαντασμά-των. Δεν είχα όμως διανοηθεί πως η τοποθέτηση ενός καθρέφτη και η διαδοχή, σε τόνο επίκλησης, ορισμένων συλλαβών μπορούν να ανοίξουν το πέρασμα σε όντα άλλων παράλληλων χρόνων.

Αυτά μου αποκάλυψε ένας ετοιμοθάνατος άστεγος μια νύχτα με ζεστή μεταλλική βροχή, σε εκείνο το πεζοδρόμιο της οδού Νικηφόρου Κεραυνού.

Το έλεγα στη Δάφνη και δεν το πίστευε… Κι όμως, όταν έριξα στους ώμους μου μια μαδη-μένη γούνα ασημένιας αλεπούς, ο φακός της αποτύπωσε το φάντασμα κάποιου, μανδαρίνου ίσως, που βγαίνοντας από τον καθρέφτη έκανε μερικά διστακτικά βήματα, κι ύστερα ήρθε και μου πρόσφερε με όλη τη χάρη της Ανατολής ένα φλυτζάνι αχνιστό πράσινο τσάι. Η γεύση του είχε τη συγχρονία παρελθόντος, παρόντος και μέλλο-ντος. Και καθώς κατάπινα την τελευταία γουλιά, αγριόπαπιες φτερούγιζαν πάνω απ’ το κεφάλι μου και για μια στιγμή μου φάνηκε πως ο ουρανός ξεκαρδίστηκε στα γέλια.

Κείμενο: Μαρία Μήτσορα

Φωτογραφία: Δάφνη Ρόκου


Φω

τογρ

αφ

ία:

Λίλ

α Σ

ωτη

ρίου

Κεί

μεν

ο: Λ

ίνα

Νικ

ολα

κοπ

ούλο

υ

στο

ν κ

ήπ

ο έπ

εσε

ο ευ

κά

λυπ

τος

κι

ο χώ

ρος

μου

έμ

εινε

ακά

λυπ

τος.

συ

νήθω

ς κοι

τάζο

υμ

ε κάτω

με

λίγο

σφ

ίξιμ

ο στη

ν κα

ρδιά

απ

ό έν

α π

ίσω

μπ

αλκ

όνι.

κάπ

οια

ώρα

που

θέ-

λου

με

να μ

ην

ξέρο

υμ

ε τί

ποτ

α,

πα

ρά μ

όνο

το π

ουλό

βερ

που

φορ

άμ

ε κατά

σα

ρκα

κα

ι μ

ας

αγκ

αλι

άζε

ι τα

π

λευ

ρά.

ρίχν

ουμ

ε μ

ια μ

ατι

ά ν

α δ

ούμ

ε αν

υπ

άρχ

ει κ

ίνδυ

νος

να π

ετά

ξου

με

τη γ

όπα

στο

κεν

ό ότ

αν

χρει

α-

στε

ί, μ

ετά

κοι

τάμ

ε λί

γο τ

ον ο

υρα

νό ν

α δ

ούμ

ε το

χρώ

μα

. μ

ετά

κοι

τάμ

ε απ

έναντ

ι τ’

άλλ

α μ

πα

λκόν

ια κ

ι αν

φα

νεί

κανε

ίς κ

ατε

βά

ζου

με

τα μ

άτι

α.

ακά

λυπ

τος.

συ

νήθω

ς οι

κου

ζίνε

ς κα

ι οι

κρε

βατο

κά

μα

ρες

του

λέν

ε κα

λήμ

ερες

κα

ι κα

ληνύ

χτες

. οι

φω

νές

ανε

βα

ίνου

ν π

ανε

ύκολ

α σ

αν

άλτ

ες ε

πί

κον

τώ κ

αι

μπ

αίν

ουν

στο

αυτ

ί σου

κι

οι μ

υρω

διές

απ

’ το

μα

γείρ

εμα

. απ

ό τη

γάνι

πρώ

τη-π

ρώτη

κα

ι μ

ετά

του

φού

ρνου

. οι

υδρ

ορρο

ές

κατε

βα

ίνου

ν ευ

θεία

, μ

αζί

με

τα κ

αλώ

δια

τη

ς τη

λεόρ

αση

ς. π

ολυ

κατο

ικίε

ς μ

ε μ

ονοκ

ατο

ίκου

ς π

ολλο

ύς.

στη

μον

οκατο

ικία

δεν

αντ

έχει

μόν

ος κ

ανε

ίς κ

αι

το κ

ενό

που

υπ

άρχ

ει δ

ίπλα

τη

ς το

λέμ

ε οι

κόπ

εδο.

εκ

εί

συ

νήθω

ς κατα

λήγο

υν

τα σ

τρώ

ματα

. όπ

ου υ

πά

ρχει

χώ

μα

κάτι

φυτ

ρώνε

ι. τ

ο τσ

ιμέν

το ε

ίνα

ι το

αντ

ισυλ

λη-

πτι

κό

της

φύ

ση

ς. τ

ο γα

λαζω

πό

φω

ς τη

ς τη

λεόρ

αση

ς εί

ναι

εφια

λτικ

ό όπ

ως

τρεμ

οπα

ίζει

στα

δω

μάτι

α τ

ων

ανθ

ρώπ

ων.

ακά

λυπ

τος.

τρο

μερ

ή λ

έξη

. π

ολλέ

ς φ

ορές

έτσ

ι νι

ώθο

υμ

ε κ

ι εμ

είς.

αυτ

ά τ

α μ

αξι

λάρι

α κ

ι αυτ

ός ο

κανα

πές

με

σή

κω

σαν

λεχώ

να σ

τις

δίδυ

μες

σιω

πές

. τα

πλή

ρωσα

επ

ί τό

που

, τα

‘φέρ

αν

ση

κω

τά,

στο

ν 5ο

είπ

α τ

’ ανθ

ρώπ

ου.

μετ

άνι

ωσα

μετ

ά.


ξύπνησα το πρωί

σαν να είχες ξυπνήσει δίπλα μου

βγήκα στο δρόμο να σε συναντήσω

σ' ένα καφάσι ήταν μια εφημερίδα

που έγραφε πως ο Ιούνιος

ήταν ζεστός σαν τον πάτο του ωκεανού

και πως τα ψάρια χάνουν

τους συντρόφους τους γρήγορα

και πως μόνο τα κοράλλια

μένουν σταθερά

στη θέση τους

σαν δαχτυλίδια στα χέρια

σαν υποσχέσεις

σαν ανοιξιάτικες μαργαρίτες

έτσι όπως συμπεριφερόμαστε

ελάσματα σε δυνατό άνεμο

κάθε καλοκαίρι

κάθεται στις σκάλες της πολυκατοικίας

περιμένοντας

βγάζοντας μεγάλα κλαδιά

να δει ο ήλιος.

Κείμενο-Φωτογραφία: Κ.ΒΗΤΑ


Όπως θα βλέπετε και από τις φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο υπάρχει πεδίο λαμπρό για την περαιτέρω τουριστική εκμετάλλευση της Αθήνας. Δεν καταλαβαίνω πώς ο κ. δήμαρχος και ο κ. υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης αδιαφορούν πλήρως μπροστά στις ευκαιρίες που προσφέρει τόσο απλόχερα και προικισμένα το κλεινόν άστυ. Οι ηλικιωμένοι μποέμ της πλατείας Κλαυθμώνος που πεισματικά δεν συμβιβάζονται με τα μικροαστικά

πρότυπα ζουν μια ζωή ανέμελη και φυσική υπό τη σκιά του Μνημείου της Εθνικής Συμφιλίωσης, σίγουρα ένα από τα μοναδικά αριστουργήματα της νεότερης ελληνικής γλυπτικής.Πλάι πλάι άτομα απελευθερωμένα από τα αισχρά μπουντρούμια-φρενοκομεία, τώρα γεύονται τις ελευθερίες

και τους καρπούς της κοινωνικής επανένταξης, απαλλαγμένα από το στίγμα της διαφορετικότητας και του ρατσιστικού αποκλεισμού. Πιο κάτω, στη Μεγάλη Πλατεία, κάθε βράδυ γίνεται χαμός από τις ανοιχτές υπαίθριες συνελεύσεις των

τοξικομανών. Εδώ η Αθηναϊκή Δημοκρατία συναντά το επιχειρηματικό δαιμόνιο της φυλής σε μια πλήρως αρμονική σχέση. Και είναι πράγματι άξιοπρόσεκτο πόσο ανεκτικά φέρεται η πόλη στους ξένους που έχοντας υποστεί τα

πάνδεινα να περάσουν σύνορα, ακτοφυλακές, φρουρούς, περιπολίες και νάρκες τώρα βρίσκουν μια οργανωμένη στοργή και φροντίδα εκ μέρους της πολιτείας πριν συνεχίσουν το επικίνδυνο και αβέβαιο ταξίδι προς Βορρά.Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τον κ. δήμαρχο ούτε τον κ. Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης που έχουν μείνει

στα λόγια σχετικά με το Μεγάλο Στοίχημα της Τουριστικής μας Βιομηχανίας.Μας λένε ότι οι παλιές συνταγές του ‘70 και του ‘80 έχουν περάσει πια ανεπιστρεπτί. Και τι κάνουν;

Περιφρονούν πλήρως τις εναλλακτικές μορφές αστικού τουρισμού. Φανταστείτε τι τονωτική ένεση θα ήταν για την ασθμαίνουσα τουριστική κίνηση της πόλης σ’ αυτές τις

οικονομικά δύσκολες εποχές (ένα μόνο μικρό παράδειγμα) τα λεγόμενα «City Breaks» για νεαρά πρεζόνια από Λονδίνο, Βερολίνο, Παρίσι κ.λπ. που θα κατέβαιναν για Σαββατοκύριακο στην Αθήνα. Η πτήση και τα λοιπά έξοδα μηδαμινά μπροστά στην εξαιρετική τιμή και ποιότητα που θα βρίσκανε εδώ σχεδόν αφιλοκερδώς και παντού διαθέσιμη. Διαμονή επίσης φθηνή στα άπειρα ξενοδοχεία πέριξ της Μεγάλης Πλατείας (έχει ανοίξει βλέπω και το Athens Fashion Hotel) και στο κάτω κάτω, επιστρέφοντας στην πλατεία Κλαυθμώνος, ο ύπνος εκεί είναι και τσάμπα.Σφηνωμένοι ανάμεσα στους καχεκτικούς θάμνους και τα γύρω γραφεία της Citibank Marfi n Investment Group,

του Ελληνικού Ναυτικού, της Εμπορικής Τράπεζας κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ. σίγουρα θα νιώσουν τη ζεστασιά, την ανεκτικότητα και την απαράμιλλη φιλοξενία των Νεοαθηναίων. Τολμάμε να αδράξωμεν την ευκαιρία; Hic Rhodus hic saltus. Άμεν.

Kωνσταντίνος Γιάνναρης

Φωτογραφία: Ασπασία Κουλύρα

Μνημείο Εθνικής Συμφιλίωσης, πλατεία Κλαυθμώνος

Επί δημαρχίας Μιλτιάδη Έβερτ

_ASTEGOI.indd 63 1/10/2008 3:46:34 �µ

Φωτογραφίες: Σωκράτης Σωκράτους

_ASTEGOI.indd 62 1/10/2008 3:45:29 �µ

Μελίνα Μερκούρη, λεωφόρος Αμαλίας και Διονυσίου Αρεοπαγίτου

Επί δημαρχίας Δημήτρη Αβραμόπουλου

_AGALMATA TERROR.indd 65 1/10/2008 3:52:56 �µ

Μνημείο Πεσόντων Αεροπόρων, πλατεία Καραϊσκάκη Επί δημαρχίας Δημήτρη Αβραμόπουλου

Φωτογραφίες: Ασπασία Κουλύρα


Νίκη, πλατεία Τερτσέρη-Πολυζωίδη, Σανταρόζα και Πανεπιστημίου Επί δημαρχίας Μιλτιάδη Έβερτ


Οι προτομές των τραγικών ποιητών της αρχαιότητας, λεωφόρος Αμαλίας - Εθνικός Κήπος

Δρομέας, Βασιλίσσης Σοφίας (έναντι Χίλτον) Επί δημαρχίας Μιλτιάδη Έβερτ

Επί δημαρχίας Δημήτρη Αβραμόπουλου


__TEST PAGES.indd 69 1/10/2008 3:07:46 ðì

Φωτογραφία: Δ.Π.

__TEST PAGES.indd 68 1/10/2008 3:03:41 ðì

Co

mic

: Ä.Ð

.

Πρ

ωτο

δη

μο

σιε

ύτη

κε σ

το Π

αρ

ά Π

έντε

το

Μά

ιο τ

ου

198

7.

Εν

τω

µετ

αξύ

ερ

γάτε

ς έ

χτιζ

αν

το

οικ

όπ

εδο

µπ

ρο

στά

στο

ξεν

οδ

οχε

ίο κ

αι

η φ

ασ

αρ

ία τ

ον

ξύ

πνα

γε α

πό

νω

ρίς

.

Τα

πα

τώµα

τα α

νέβ

ηκα

ν γ

ρή

γορ

α κ

αι

ότα

ν ή

ρθ

ε ο

χει

µώνα

ς τ

ο µ

όνο

πο

υ φ

αιν

ότα

ν α

πό

τη

ν ε

πιγ

ρα

φή

ήτα

ν τ

ο Η

Ο.

_COMIC HO.indd 71 1/10/2008 3:57:49 �µ

Το

κα

λοκα

ίρι

η ε

πιγ

ρα

φή

έσ

βη

νε σ

τις

τέσ

σερ

ις τ

ο π

ρω

ί.

Ότα

ν µ

ετα

κόµι

σε

σ’

αυ

τό η

επ

ιγρ

αφ

ή τ

ου

ξεν

οδ

οχε

ίου

απ

ένα

ντι

φώ

τιζε

µέσ

α τ

ο δ

ωµά

τιο

.

Πά

ντα

ήθ

ελε

ένα

σπ

ίτι

µε θ

έα.

_COMIC HO.indd 70 1/10/2008 3:57:26 �µ

Φω

τογρ

αφ

ίες

εξω

φύ

λλο

υ κ

αι σ

ελίδ

ας:

Α.Μ

.

Eiσ

αγω

γή-μ

ετά

φρ

ασ

η: Α

.Μ.

Κεί

μεν

ο: Χ

ρή

στο

ς Β

ου

γάς,

Εικ

όνε

ς: Δ

.Π.

Φω

τογρ

αφ

ίες:

Α.Μ

.

Κεί

μεν

ο-φ

ωτο

γρα

φίε

ς: Α

.Μ.

Φω

τογρ

αφ

ίες:

Α.Μ

.

Κεί

μεν

ο: Α

.Μ.,

Φω

τογρ

αφ

ία: Κ

ωνσ

ταντ

ίνο

ς Γι

άνν

αρ

ης

Φω

τογρ

αφ

ίες:

Κω

νστα

ντίν

ος

Γιά

ννα

ρη

ς

Η καλοκαιρινή νύχτα και η λάμψη του νησιού φωτίσανε τον Peter.

«Έχεις πολύ όμορφα μάτια» μου είπε, και εννοούσε τα δεκαεννιά μου χρόνια.

Φω

τογρ

αφ

ία: Α

.Μ.

Ο Peter με πήγε βόλτα στο σώμα του και στις τριανταπέντε ουλές του.

Συγχώρεσε την απειρία μου, με πήρε στα χέρια του και μας πήρε ο ύπνος.

Πέρασαν οι μέρες ευτυχισμένες. Σκέφτηκα για πρώτη φορά πως δε με νοιάζει να πεθάνω.

Σε δέκα μέρες ο Peter πέταξε πίσω στην πατρίδα του.

Και δεν τον ξαναείδα.

Με την τριβή απέκτησα την δεξιοτεχνία που μου έλειπε.

Έχασα τα δεκαεννιά μου χρόνια και την λάμψη στα μάτια που άρεσαν στον Peter. Tότε που ήταν η ζωή ήταν εύκολη δεν μ’ ένοιαζε να ψοφήσω, τώρα που είναι αφόρητη, με νοιάζει να ζήσω.

Επιλ

ογή

κα

ι μετ

άφ

ρα

ση

κει

μέν

ων:

Π.Α

., Ε

ικό

νες:

Δ.Π

.

Χά

ρτη

ς: Δ

ιαμ

αντ

ής

Αϊδ

ίνη

ς

Εικό

να: Δ

.Π.

Σελ. 1: -

Σελ. 2:

Σελ. 3: -

Σελ. 4-5:

Σελ. 6-7:

Σελ. 8-9:

Σελ. 10-11:

Σελ. 12-13:

Σελ. 14:

Σελ. 15: -

Σελ. 16:

Σελ. 17-19: ???? (θα μπει το όνομα του Δημήτρη αλλιώς?)

Σελ. 20-22:

Σελ. 23: -

Σελ. 24-25:

Σελ. 26-27:

Σελ. 28-29: -

Σελ. 30-31: -

Σελ. 32:

Κεί

μεν

ο: Χ

ρή

στο

ς Β

ου

γάς,

Εικ

όνα

: Δ.Π

.

Ειδική έκδοση

2008

Σχέδιο: Δ.Π.

_SKITSO META KONTROSOL .indd 107 1/10/2008 3:56:34 ðì_SKITSO META KONTROSOL .indd 106 1/10/2008 3:50:50 ðì

Φω

τογρ

αφ

ίες:

Δ.Π

.

Έρωτας Τοξοθραύστης

Κήπος Ζαππείου

_ZAPIO.indd 109 1/10/2008 4:02:28 �µ

Σε συνέντευξη που πήρα πρόσφατα από τον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Τομπάζη, ο οποίος αυτό τον καιρό αναμορφώνει το Πεδίον του Άρεως, δεν άντεξα στον πει-ρασμό να τον ρωτήσω αν η νέα εκδοχή του πάρκου θα ενθαρρύνει ή θα αποθαρρύνει την ερωτική του δραστηριότητα. Απάντησε ότι δεν έχει κανένα λόγο να αποθαρρύνει οτιδήποτε δεν ενοχλεί τους υπόλοιπους επισκέπτες.

Ησύχασα, και ομολογώ ότι η μεγάλη εκτίμηση που τρέφω προς το πρόσωπό του έγινε μεγαλύτερη.

Φοβήθηκα βλέπετε ότι αν αποθαρρυνό-ταν η δράση αυτών των συνευρέσεων, αν εκτοπίζονταν οι σκιές που αλωνίζουν στα πάρκα της Αθήνας, η ζωή της πόλης θα έχανε μια από τις λίγες οάσεις της. Το μι-κρό κήπο της Εδέμ που μαζί με το Ζάππειο ζωντανεύουν και χαλαρώνουν τη νευρώδη και πιεστική ζωή της πρωτεύουσας.

Παλαιότερα, επί δημαρχίας Δημήτρη Αβραμόπουλου, σε μια αντίστοιχη αναμόρ-φωση του Ζαππείου, είχαν τοποθετηθεί δυνατοί προβολείς και συρματοπλέγματα. Λες για να μαντρώσουν την ηθική της πόλης, για να προστατεύσουν τα μεμπτά από άμεμπτα. Ήταν μια μικρή τραγωδία για τους ερωτικούς επισκέπτες του κήπου. Που ευτυχώς, εν μέρει, αποκαταστάθηκε με βανδαλισμούς μικρής κλίμακας, μιας και οι προβολείς ξαχαρβαλώθηκαν.

Τα συρματοπλέγματα έμειναν. Σαν τοί-χος, πανομοιότυπος με όλα τα τείχη. Καμιά διαφορά από το τείχος του Βερολίνου, τα τείχη των κάστρων ή των φυλακών. Όλα τα τείχη, όλα τα συρματοπλέγματα στο ίδιο πράγμα αποσκοπούν άλλωστε. Να θωρα-κίσουν, να προστατεύσουν, να περιχαρα-κώσουν... Κι όλα τα τείχη υπάρχουν εκεί που υπάρχει φόβος. Στην περίπτωση του Ζαππείου ο φόβος των ενστίκτων. Αυτή είναι η απειλή του πάρκου: Η συμβολή του στην εκτόνωση των ορμών, το άσυλο που παρέχει στις σύντομες ερωτικές συνευ-ρέσεις μεταξύ αγνώστων και συνεπώς η επαφή μεταξύ των κατοίκων της πόλης.

Ορισμένοι θα το ονόμαζαν χυδαίο αυτό το αστικό φαινόμενο. Μη λαμβάνοντας υπόψη ότι η αιδώς είναι η πιστή παραμάνα της στέρησης.

Από την άλλη, αν ρωτήσετε όσους χαίρονται αυτήν τη «χυδαιότητα», θα σας πουν ότι η ζωή τους γίνεται πιο υποφερτή, λιγότερο αγχωτική μέσα από αυτούς τους νωχελικούς περιπάτους ανάμεσα στην πανίδα και τη χλωρίδα του Εθνικού Κήπου. Ανάμεσα στους θάμνους που θροΐζουν και στα δένδρα που δίνουν μια ψευδαίσθηση εξοχής. Με τις πεταλούδες, τις δεκαοχτού-ρες και τα αποδημητικά που ξαποσταίνουν στα κλαριά των δένδρων στις σύντομες στάσεις τους προς άλλες ηπείρους.

Ενα μουσείο φυσικής ιστορίας και ταυτό-

χρονα μνημείο του έρωτα και της επιθυ-μίας είναι το Ζάππειο. Μέσα στην καρδιά της πόλης. Ανάμεσα στις φλέβες και στα πνευμόνια της. Ένας παιχνιδότοπος στο κέντρο της Αθήνας. Δίπλα μας. Κρυμμένος ανάμεσα στις φυλλωσιές.

Με όμορφα αγάλματα και μονοπάτια ψευδαισθησιακά, που αν τα περιδιαβείς ίσως και να σε οδηγήσουν στο σπήλαιο του θεού Πάνα, στα λημέρια του Διόνυσου ή στα αρχαία Ελευσίνια.

Ψίθυροι, θροΐσματα -πότε πότε ένας γκιόνης ή μια κουκουβάγια- ενώνονται με αναστεναγμούς, ένα βόγγο, μια βαριά ανάσα... Κι όπως τα συντριβάνια κελαρί-ζουν μαζί με τα ποτιστικά που εκτοξεύουν νερό στα φυτά, έτσι και ο ιδρώτας μαζί με τα υγρά της συνεύρεσης ξεσπούν σαν πυροτεχνήματα.

Υπάρχει χώρος για όλους στο πάρκο. Για εκείνους που το επισκέπτονται στα κλεφτά σε ένα διάλειμμα από τη δουλειά, για εκεί-νους που την αποζητούν φευγαλέα, σαν μια ρωγμή από την επίσημη σχέση, την οικογένεια, τα παιδιά, για τους έφηβους και τα τζόβενα που θέλουν να οργώσουν τα χωράφια της κάψας, για τους συνταξι-ούχους και τους απόμαχους που βλέπουν τη γιορτή της ζωής να τελειώνει, για τους εξερευνητές, για τους περίεργους, για τους φτωχούς που δεν έχουν τη δυνατότητα να αναζητήσουν σύντροφο σε ένα κλαμπ ή ένα

μπαρ, γι’ αυτούς που κλαίνε και γι' αυτούς που οι τέσσερις τοίχοι ενός διαμερίσματος μοιάζουν ώρες ώρες με ταφόπλακα.

Ένας φίλος, θιασώτης του πάρκου, μου επεσήμανε και τις ζώνες φωτός του. Δεν το είχα σκεφτεί μέχρι εκείνη την ώρα. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι το βάπτισμα στον κόσμο του αστικού έρωτα, μέσα από συναντήσεις στο πάρκο, έχει κλίμακες σκοταδιού και φωτός. Αλλά έτσι είναι. Από το φως στο ημίφως. Και μετά στο σκοτάδι. Πίσω απ’ τα δένδρα φιγούρες στηριγμένες στους κορμούς, με τα χέρια στις τσέπες ή στον καβάλο του παντελονιού (όσο πιο άμεσα τόσο πιο καλά).

Δειλά βήματα κι όλα τα κλισέ του «καλέσματος». Όχι πολύ πιο διαφορετικά από τα κλισέ των ζώων της ζούγκλας όταν επιδιώκουν ζευγάρωμα...

Μια χορογραφία για τον έρωτα. Είναι ένα λαβωμένο ποίημα, ένας περί-

πατος για αναζήτηση ηδονής στο Ζάππειο. Μια ψευδαίσθηση, ένα μικρό μελόδραμα

με στοιχεία μιούζικαλ, που επί εικοσιτέσ-σερις ώρες, κάθε μέρα της εβδομάδας, εδώ και δεκάδες χρόνια καταφέρνει με τρόπο μοναδικό να συνδυάσει τη μοναξιά με την ένωση. Την πόλη με τη ζούγκλα.

Κρίμα που το Διαδίκτυο -ο σύγχρονος τρόπος ερωτικής συνεύρεσης των ανθρώ-πων- υπονομεύει την ύπαρξη μιας από τις τελευταίες αθέατες χαρές της Αθήνας.

H ΚΡΥΦH ΖΟYΓΚΛΑ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟY EΡΩΤΑ Πέτρος Μπιρμπίλης

_ZAPIO.indd 108 1/10/2008 4:01:01 �µ

Φωτογραφίες: Δ.Π.

_ZAPIO.indd 111 1/10/2008 4:03:34 �µ_ZAPIO.indd 110 1/10/2008 4:02:55 �µ

Πρόβα - Πειραιώς 260 - Η Μήδεια φοράει μικρόφωνο.

_BACKSTAGE.indd 113 1/10/2008 4:09:06 �µ

Πέν

τε φ

ωτο

γρά

φοι

μπ

ήκα

ν στ

α π

αρα

σκή

νια

τη

ς Μήδειας².

Φω

τογρ

αφ

ία: Ä

.Ð.

_BACKSTAGE.indd 112 1/10/2008 4:08:44 �µ

Αργοναύτες (Συμεών Τσακίρης, Κωνσταντίνος Καρουνιάρης) σε διάλειμμα.

Aνδρέας Σχοινάς

_BACKSTAGE.indd 115 1/10/2008 4:12:54 �µ

Κατερίνα Λιόντου, Άρης Σερβετάλης, Γιάννης Νικολαΐδηςετοιμάζονται για την είσοδό τους.

Τα μωρά από γύψο.

Ren� Habermacher

_BACKSTAGE.indd 114 1/10/2008 4:11:19 �µ

Αλέξανδρος Νιάγκος

Ιούλιος στο Πεκίνο - Οι χάρτινοι τοίχοι του Νίκου Αλεξίου σηκώνονται στο National Centre for the Performing Arts.

_BACKSTAGE.indd 117 1/10/2008 4:14:20 �µ

Οι περούκες για τον πολλαπλασιασμό της Γλαύκης (η ίδια πάνω αριστερά).

_BACKSTAGE.indd 116 1/10/2008 4:13:34 �µ

Πίσω απ’ τα φώτα.

Μαριλένα Σταφυλίδου

ΗΜ

ήδ

εια

2 θα

πα

ίζετ

αι σ

το θ

έατρ

ο Π

αλλ

άς

απ

ό τ

ις 3

Οκτ

ωβ

ρίο

υ.

_BACKSTAGE.indd 119 1/10/2008 4:16:15 �µ

Ευαγγελία Ράντου+Γιάννης Νικολαΐδης (Μήδεια+Ιάσων).

Καμαρίνια - make-up δύο ώρες πριν την έναρξη.

Φοίβος Παπαδόπουλος (Ήλιος).

Αλέκος Γιάνναρος

_BACKSTAGE.indd 118 1/10/2008 4:15:10 �µ

Ζάφος ΞαγοράρηςΕικαστικός καλλιτέχνης, μέλος της ομάδας Αστικό Κενό. Γεννήθηκε στην Aθήνα, ζει στα Εξάρχεια. Του αρέσει το κενό εξουσίας που έχουν οι μεταβατικοί χώροι στην πόλη.

Eντός ορίωνΔράση του Ζάφου Ξαγοράρη στο Μέτσοβο. Ο καλλιτέχνης βρίσκεται στο κέντρο ενός πεδίου που ορίζεται από τα βέλη που έχει τοποθετήσει στο χώρο.

39

Ο Ζάφος Ξαγοράρης θα κάνει στις 16 Νοεμβρίου ένα workshop και έκθεση στο Sassuolo της Ιταλίας με τη συμμετοχή Ελλήνων και Ιταλών φοιτητών.

> Ôá åéêáóôéêÜ åßíáé µéá ðåñéï÷Þ óõíïëéêÜ áíôéöáôéêÞ. Από τη μια μπορεί να είναι μια τέχνη που εμφανίζεται στο δημόσιο χώρο -όπως στη δική μου δουλειά- από την άλλη μπορεί να είναι δυσπρόσιτη, επειδή περνά από πολλά στάδια ανάλυσης και σκέψης. Έτσι γίνε-ται απόμακρη. Δεν έχει ως στόχο κατευθείαν το κοινό, όπως έχουν άλλες μορφές που βρίσκονται κοντά στις εικαστικές τέχνες, για παράδειγμα η διαφήμιση.

> Áí âÜëåéò äßðëá ôç video art êáé ôï ÌÔV, θα διαπιστώσεις ότι έχουν πολλά κοινά. Αλλά ο στόχος των δυο μέσων είναι διαφορε-τικός. Τα εικαστικά κρατάνε ένα προνόμιο πειραματισμού ακριβώς επειδή παραμένουν στο περιθώριο.

> Óôá Ýñãá µïõ µå áðáó÷ïëåß ç óõíÜíôçóç ôïõ äçµüóéïõ µå ôï éäéùôéêü. Υπάρχουν θέματα εισβολής του δημόσι-ου στο ιδιωτικό και αντίστοιχα έχουμε την επιβολή της μοναξιάς στον υπαίθριο χώρο. Όταν μιλάμε για δημόσια σφαίρα δεν εννοούμε μόνο μια κατάσταση που περπατάς στους δρόμους της πόλης, αλλά και την τηλεόραση. Θέματα κοινής λήψης δηλαδή.

> Ìå åíäéáöÝñåé ü÷é µüíï íá áðåéêïíßóù áõôÞí ôç ó÷Ýóç, αλλά και να παρέμβω, να τη μεταμορφώσω. Το στοιχείο της συμμετοχικότητας υπήρχε παλαιότερα στα πανηγύρια και στις γιορτές, μόνο που δεν το λέγαμε «τέχνη». Τώρα ο καλλιτέχνης συχνά κάνει μια μικρή παρέμβαση, αφήνει το ίχνος του και επιτρέπει στους περαστικούς να δημιουργήσουν το τελικό αποτέλεσμα.

> Äåí êÜíù µíçµåéáêÜ Ýñãá. Θέλω να ενσωματώνονται στην πόλη, να γίνονται κατανοητά από το κοινό, να μπορούν να χρησιμοποιη-θούν.

> ¸÷ù êÜíåé ðïëëÜ Ýñãá µå Þ÷ï: Σε έρημα χωριά της Κύπρου όπου πήρα το θρόισμα του αέρα και το μεγέθυνα, το μετέτρεψα σε δυνατό ήχο, στο Σάο Πάολο, και το τελευταίο στο Ροβερέτo στη Manifesta. Πηγαίνω συνήθως σε μέρη απομακρυσμένα, εγκαταλελειμμένα, σε μεταβατική κατάσταση, και μεταφέρω τους ήχους τους.

> Óôï ÓÜï ÐÜïëï Ýâáëá áðëÜ ç÷åßá µå óçµáéïýëåò σε έναν πολυσύχναστο δρόμο - τύπου «Αθηνάς». Πήγα στην Άκρη, μια απομακρυσμένη περιοχή του Αμαζονίου, και έκανα ηχογραφήσεις. Για τους Βραζιλιάνους η περιοχή είναι εξαιρετικά σημαντική γιατί εκεί ήταν ο Τσίκο Μέντες, ένα πρόσωπο ηρωικό, αν και τώρα είναι μια περιοχή κάπως εγκαταλελειμμένη. Προσπάθησα να μεγαλώσω την ένταση αυτού του τόπου και ένας τρόπος που σκέφτηκα για να το κάνω ήταν να πάρω ήχους από την περιοχή αλλά και από ραδιοφωνικούς σταθμούς (ως σύμβολο της Άκρης) και να τους μεταφέρω στην καρδιά του Σάο Πάολο.

> Äåí åßíáé ðïëéôéêïðïéçµÝíá ôá Ýñãá µïõ με την έννοια μιας πολιτικής στάσης που ακολουθώ κατά γράμμα και την εικονογρα-φώ. Περισσότερο βάζω ερωτήματα, από τη στιγμή που και εγώ δεν έχω έτοιμες απαντήσεις.

> Åëðßæù íá åßíáé êáé ôï áßóèçµá áõôü ðïõ µå ïäçãåß óôá Ýñãá µïõ. Στην περίπτωση της Κύπρου, σίγουρα υπήρχε. Μου φαίνεται συγκινητικό να ακούς ένα δυνατό ήχο σε ένα άδειο χωριό. Ήταν ένας τρόπος να εμψυχώσω το χωριό.

> Ôá Ýñãá ðïõ êÜíù ôþñá µå ôïõò Þ÷ïõò είναι απλά στη σύλληψη και στην κατασκευή τους, έτσι ώστε να μπαίνουν μέσα στο αστικό τοπίο, να ενσωματώνονται σε αυτό. Θέλω να περνάνε λίγο απαρατήρητα, να μην έχει ο άλλος την αίσθηση ότι ο καλλιτέχνης πάει να επιβληθεί στο μέρος.

> Ìå åíäéáöÝñåé ç áíôßèåóç. Το δημόσιο με το ιδιωτικό, ο θόρυβος μέσα στην απόλυτη ερημιά. Είναι όπως στη ζωγραφική που θες να κάνεις κοντράστο με το χρώμα - αυτό κάνω με τον ήχο.

> Ôï äéäáêôïñéêü µïõ áöïñïýóå ôçí êáôáóêåõÞ ôïõ èáýµáôïò από τον Ήρωνα Αλεξανδρέα. Συγκεκριμένα, τους μηχα-νισμούς που περιέγραψε ο Ήρωνας και είναι είτε παιχνίδια που υπάρχουν μέσα στην πόλη είτε μηχανισμοί με καθρέφτες, σαν μικρά θαύματα. Τα συνόδευε όμως με κείμενα στα οποία εξηγούσε πώς γίνονταν. Ουσιαστικά, με αυτά τα κείμενα αναιρούσε τη μαγεία, το ανεξήγητο του θαύ-ματος και το μετέτρεπε σε ένα είδος έκπληξης. Αναιρούσε την ίδια τη λογική του θαύματος και αυτό είναι σαφώς μια καλλιτεχνική πρακτική.

> ¼ôáí ôï Ýñãï ðñïóðáèåß íá åíóùµáôùèåß óôï áóôéêü ðåñéâÜëëïí, το στοιχείο της παραίσθησης λειτουργεί καλύτερα γιατί το κοινό μπερδεύεται περισσότερο. Με ένα μεγάλο ηχείο θα καταλάβαινε ότι είναι κάτι το εργώδες και δεν θα είχε το στοιχείο της έκπληξης που οδηγεί και στη συγκίνηση.

> Óßãïõñá µå åíäéáöÝñåé ôï êïéíü, και μάλιστα όσο μεγαλώνω και γίνομαι περισσότερο έμπειρος, το υπολογίζω. Μπορώ να το σταθμίσω. Μπορεί να μου φαίνεται σημαντικό να συγκινηθεί από τους ήχους που ακούει -να είναι στην πόλη και να ακούει ήχους ζώου από τον Αμαζόνιο- αλλά μου φαίνεται εξίσου σημαντικό το να σκεφθεί γιατί γίνεται αυτό, πώς σκέφτηκα και γιατί το έκανα.

> Ç ðüëç åßíáé áðü ôá ðåäßá ðïõ åðéëÝãù, αλλά σε σχέση με το πώς μπορεί να υπάρχει μια κατοίκηση των εξωτερικών χώρων της. Μια ιδιωτικοποίηση των χώρων αυτών. Στην Ελλάδα δεν είναι σαφείς οι κανονισμοί των δημόσιων χώρων, υπάρχει μια παραβατικότητα. Ειδικά στους άδειους, κενούς χώρους υπάρχει και κάτι που θα έλεγα «κενό εξουσίας». Μπορεί κανείς να σκεφθεί ότι η πόλη είναι ζωντανή ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι τρόποι χρήσης και ζωής σε αυτές τις περιοχές.

> Ç êïéíÞ æùÞ ôùí µåôáíáóôþí óå µéá ðüëç äçµéïõñãåß êáé ðÜëé Ýíá Ýñçµï µÝñïò. Η συνύπαρξη των διαφορε-τικών εθνοτήτων δημιουργεί κενά γιατί υπάρχει μια άγνοια καταγωγής και κουλτούρας του ενός για τον άλλο.

> Ìïõ áñÝóïõí ïé äñüµïé íá ðåñðáôþ, οι ταράτσες να κάθομαι, οι παραλίες το βράδυ. Όλα τα ανοιχτά μέρη, τα εποπτικά σημεία της πόλης που σου προσφέρουν μεγάλη δυνατότητα θέασης...

> Ôá ðñþôá Ýñãá ôÝ÷íçò ðïõ èõµÜµáé åßíáé ôùí ãïíéþí µïõ. Θυμάμαι κάτι έργα που έφτιαχνε ο πατέρας μου, για τα οποία έψηνε πλεξιγκλάς στο φούρνο. Κάτι τοξικό οπωσδήποτε. Αλλά αυτά είναι θέματα προσωπικά…

_ATHINAIOS_128.indd 39 1/10/2008 3:22:50 �µ

Eντός ορίων

ΑπΟ τηn kateρina i. aneσth

38 02-08.10.2008

_ATHINAIOS_128.indd 38 1/10/2008 3:21:15 �µ

Χορεύτρια, πρωταγωνιστεί στη «Μήδεια²». Φωτογραφήθηκε από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου.

174

02-08.10.2008

Ευαγγελία Ράντου

Oι Aθηναίοι γδύνονται

για καλό σκοπό!Οι φωτογραφίες θα δημοπρα-τηθούν σε μια μεγάλη έκθεση την άνοιξη. Τα έσοδα θα διατε-

θούν στο Ίδρυμα «Πίστη» για τα παιδιά που πάσχουν

από καρκίνο.

LIFO Papaioannou Issue

Documents

Transcript of LIFO Papaioannou Issue