Ο Ν Ε Ι Ρ Ε Μ Α

Η Μυστηριακή Κοσμοθεωρία των Αυστραλιανών AboriginesBy Irene Leonardou © 2007 - Published by “Arhetypo” 2008

Τότε που δεν υπήρχε τίποτε, ούτε ακόμη και ο χρόνος, απλώνονταν μόνοσκοτάδι. Ήταν έτσι επειδή το Μεγάλο Προγονικό Πνεύμα κοιμόταν ακόμη. ΌτανΑυτό ξύπνησε, ήρθε ο Ονειρόχρονος. Γιατί τότε από το Όνειρο του φτιάχτηκε οΚόσμος.Στην αρχή η Γη και τα άστρα και τα ζωντανά πλάσματα δεν υπήρχαν έτσι όπωςείναι σήμερα. Ήταν ακόμη όλα ένα, όπως μέσα στο Όνειρο του ΠρογονικούΠνεύματος, χωρίς ξεχωριστή μορφή.Πρώτοι αναδύθηκαν από μόνοι τους οι Προανθρώπινοι Πρόγονοι.

Περιπλανήθηκαν στον Κόσμο και βλέποντας πως τίποτε δεν ήταν σταθερό, αλλάμεταβάλλονταν από το ένα στο άλλο, έδωσαν σε όλα το όνομα και τις μορφέςτους. Έπειτα γύρισαν «μέσα» (στο Όνειρο) και το Μεγάλο Προγονικό Πνεύμαξύπνησε το Ερπετό του Ουράνιου Τόξου.Το Ερπετό του Ουράνιου Τόξου που ήταν θηλυκό και αρσενικό μαζί, ήταντεράστιο και τρομερό. Αναδύθηκε πάνω στη Γη και ταξίδεψε προς όλες τιςκατευθύνσεις.Στο διάβα του, η αρσενική του δύναμη έφτιαξε με το σώμα του όλους τουςποταμούς, τις χαράδρες και τα φαράγγια, και όπου κουλουριάζονταν να κοιμηθείγίνονταν οι λίμνες και οι νερόλακκοι.Και η θηλυκή του υπόσταση γέμισε τη γη με τους guruwari σπόρους τηςγονιμότητας. Στο τέλος γύρισε πίσω και ξύπνησε τους βάτραχους, καλώντας τουςνα βγουν έξω. Εκείνοι με τις κοιλιές τους γεμάτες αποθηκευμένο νερό δενμπορούσαν να κουνηθούν καθόλου και το Ερπετό αναγκάστηκε να τουςγαργαλήσει τα στομάχια. Κι έτσι όπως αυτοί γέλασαν, το νερό ξεχύθηκε από τοστόμα τους και γέμισε κάθε γούρνα και νερόλακκο, κάθε ποταμό και λίμνη.

Μέσα σε μια βαθιά σπηλιά κοιμόταν μια όμορφη γυναίκα, ο Ήλιος. ΤοΜεγάλο Προγονικό Πνεύμα την ξύπνησε απαλά και της είπε να βγει από τη σπηλιάτης και να ζωντανέψει τον κόσμο. Εκείνη άνοιξε τα μάτια της και τότε το σκοτάδι

εξαφανίστηκε και φως απλώθηκε παντού. Καθώς ήταν ξαπλωμένη, πήρε μιαανάσα και η ατμόσφαιρα άλλαξε. Ο αέρας δονήθηκε κι ένα απαλό αεράκι φύσηξεστη Γη.Στην αρχή έκανε ένα μακρύ ταξίδι από το Βορρά στο Νότο κι από την Ανατολή στηΔύση. Έψαξε και βρήκε όλα τα Τοτεμικά πλάσματα που κοιμόντουσαν στιςσπηλιές τους και τα ξύπνησε. Όταν βεβαιώθηκε πως όλα είχαν ξυπνήσει ταξίδεψεστη Δύση και τα άφησε να ξεκουραστούν. Εκείνα τρόμαξαν πως το σκοτάδιξαναγύρισε, όμως σύντομα η Μητέρα Ήλιος εμφανίστηκε από την Ανατολήκαθησυχάζοντας τα παιδιά της.

Τότε κάθε Τοτεμικό πλάσμα ακολούθησε κι ένα διαφορετικό μονοπάτι,χαράζοντας στο αδιαμόρφωτο έδαφος τα δικά του Χνάρια, αφήνοντας τα δικά τουξεχωριστά σημάδια. Όταν κοιμόταν Ονειρεύονταν το ταξίδι της επόμενης μέραςκαι όταν ξυπνούσαν το έθεταν σε εφαρμογή. Όταν η Περιπλάνηση τουςολοκληρώθηκε δίδαξαν το καθένα στους δικούς του ανθρώπους, το δικό τουΤραγούδι και τους υπέδειξαν τη δική του διαδρομή. Τους έμαθαν την Τέχνη τηςΠεριπλάνησης για να συνεχίσουν να ακολουθούν τα Χνάρια τους, έτσι ώστε νασυνεχίσει να υπάρχει πάντα ο Τόπος. Κι έπειτα, ξαναγύρισαν κι αυτά «μέσα».

Από τότε και για χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι των Τραγουδιώνκάθε Φυλής, έτσι όπως και οι πρόγονοι τους, ξεκινούσαν τακτικά για την δική τουςΠεριπλάνηση. Για να Τραγουδήσουν Τον Τόπο και να τον κρατήσουν σε Ύπαρξη.

Και έπειτα, ήρθαν οι άποικοι. Λευκοί άνθρωποι με παράξενες φορεσιέςκαι ακόμη πιο παράξενες συνήθειες. Συνήθειες χωρίς νόημα. Δίχως κανένασεβασμό για τη γη ή τα πλάσματα της και τη ζωή τους. Όχι μόνο δεν έδειξανκανένα ενδιαφέρον να γνωρίσουν τα Χνάρια των Προγόνων, αλλά άρχισαν καινα τα καταστρέφουν.Οι Ιθαγενείς, γιατί αυτή είναι η μετάφραση της αγγλικής λέξης Aborigines, δενμπορούσαν στην αρχή να τους καταλάβουν. Αργότερα θα μάθαιναν, με τονσκληρότερο τρόπο, πως οι λευκοί ήταν απλώς «πολιτισμένοι»!

Οι ίδιοι ζούσαν στην ήπειρο της Αυστραλίας εδώ και πενήντα χιλιάδεςχρόνια περίπου. Ένα διάστημα που χάνονταν πίσω στα βάθη του χρόνου καικουβαλούσε αρχέγονες μνήμες από γενιά σε γενιά. Μνήμες που πέρναγαν από

τους προγόνους στους απογόνους τους με μια μυστική πρακτική που, μέχριστιγμής τουλάχιστον, είναι η μοναδική γνωστή στο είδος της.Ο δικός τους πολιτισμός είχε τις ρίζες του ακριβώς εκεί που γεννιούνται καιτρέφονται όλες οι ρίζες. Στη γη.Ο Τόπος ήταν εκείνος που κρατούσε τη Γνώση. Κι εδώ, αρχίζουν τα δύσκολαπρος κατανόηση, για μας τους υπόλοιπους. Γιατί για μας η γη, στην καλύτερητων περιπτώσεων, δεν είναι παρά η Μεγάλη Μητέρα, η Θεοποίηση της προςκατανάλωσην Αφθονίας. Και οι Αβορίγινες δεν έχουν Θεούς.

Το Μεγάλο Προγονικό Πνεύμα είναι, περίπου, αυτό που περιγράφουν οιλέξεις. Όπου Πνεύμα, βλέπε Σχέσεις Ενεργειακού Πεδίου. Ενός πεδίου-φορέαόλων εκείνων των Πληροφοριών-Ιδιοτήτων που αποτέλεσαν τουςαγγελιοφόρους της Ζωής.Και εδώ ας υπενθυμίσω πως, είναι αδύνατο να μεταδοθούν με το λόγοκαταστάσεις που βρίσκονται πέρα από τη γραμμική μας κατανόηση. Ως εκτούτου, δεσμευόμαστε αναγκαστικά μέσα στα όρια που μας θέτουν οι λέξεις.Έτσι χρησιμοποιούμε τη λέξη «Πνεύμα» επειδή με αυτήν αντικατέστησε κάποτεο πρώτος μεταφραστής εκείνο τον ήχο που ο συνομιλητής του Αβορίγιναςεξέφερε, προσπαθώντας να του μεταδώσει ένας …θεός ξέρει, ποιο νόημα.(Σε κάποιες Φυλές το συναντάμε ως Altjira και σε άλλες ως Wallungunder.)Αυτό σημαίνει πως είναι πιο σωστό να βρούμε το δρόμο μας μέσα από τασυμφραζόμενα, παρά να ακολουθήσουμε την πεπατημένη σειριακή πορεία.Βάση αυτής της μεθόδου θεωρώ πως το πεδίο, με την έννοια που του αποδίδει ηΦυσική, είναι η πλέον κατάλληλη λέξη για να περιγράψει εκείνη την Συνθήκη.

Σε αντίθεση με κάθε γνωστό μας δόγμα -επίσημο ή αιρετικό, εξωτερικό ήεσωτερικό- η Κοσμοθεωρία των Αβορίγινων δεν συστηματοποιήθηκε. Ταδρώμενα που χρησιμοποιούσαν πριν την έλευση των αποίκων ήταν τοαποτέλεσμα και όχι ο τρόπος μετάδοσης της Γνώσης. Όταν έφευγαν για τηνΤέχνη της Περιπλάνησης δεν ακολουθούσαν κάποιο τελετουργικό, αλλά απλάσυντονίζονταν με τα Χνάρια των Προανθρώπινων Προγόνων .Ο συντονισμός μετέδιδε άμεσα την Γνώση, ενώ η πορεία προέκυπτε από την«είσοδο» τους στον χρονο-χώρο της δια-δρομής.Το ίδιο συνέβαινε και με τις μυητικές «τελετές», αλλά και κάθε φορά πουκάποιος λειτουργούσε ως «μέσο» μετάδοσης της Γνώσης. Οι Γυναίκες τωνΙστοριών μάζευαν τα παιδιά γύρω από τη φωτιά του καταυλισμού και αφούσυντονίζονταν οι ίδιες με τον «Ονειρόχρονο», τους ζωγράφιζαν στο χώμα τιςΠεριπέτειες του Τοτεμικού Προγόνου. Οι ζωγραφιές και η αφήγηση προέκυπτανως προϊόν του γραμμικού νου. Την Γνώση τα παιδιά την αποκτούσαν άμεσαμέσω του «Ονειρέματος», μαθαίνοντας να συντονίζονται συνηχώντας με τηναφηγήτρια.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, αντιλαμβανόμαστε πως αν και την Παράδοσητων Αβορίγινων μπορούσε να την προσεγγίσει ο καθένας, όπως και συνέβησταδιακά μετά την αποικιοκρατία, ήταν άκρως Μυστική για όσους δεν ήξερανπώς να το κάνουν. Όντας μάλιστα εγκλωβισμένοι στην επαγωγική μέθοδοπροσέγγισης που ο δυτικός πολιτισμός είχε υιοθετήσει, δεν μπορούσαν καν ναδιανοηθούν πως υπήρχε άλλο μονοπάτι κατανόησης.Άλλωστε τότε που ακόμη η κουλτούρα των Αβοριγίνων ήταν αναλλοίωτη απόκάθε δυτική επιρροή, οι κατάδικοι άποικοι και τα στρατιωτικά σώματαασφαλείας ήταν οι τελευταίοι που θα ενδιαφέρονταν για την φιλοσοφία

των «υποανάπτυκτων αγρίων», πόσο μάλλον που θα είχαν την ικανότητα να τηνκατανοήσουν.Και βέβαια λαμβάνοντας πάντα υπόψη μας την άρνηση των Αυτοχθόνων(Aboriginals) να εκθέσουν τις ιερές παραδόσεις των Προγόνων τους στουςξένους.Τώρα πλέον και υπό τον κίνδυνο του ολοκληρωτικού αφανισμού τηςαρχαιότερης γνωστής Κοσμοθεωρίας, προσπαθούν οι ίδιοι οι, ελάχιστοιεναπομείναντες, εκπρόσωποι των Φυλών να την παραδώσουν στις επόμενεςγενιές και να την διασώσουν.Χάρην αυτής της προσπάθειας, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε κάποια ψήγματααυτής της κληρονομιάς, έστω και σαν «εξωτερικοί» παρατηρητές. Θα ήταν ευχήςέργον για το αίσιο μέλλον του πλανήτη και της εξέλιξης μας, χωρίς καμίαυπερβολή, να μπορούσαμε να γίνουμε συμμέτοχοι του Altjira.

Το Ονείρεμα όπως προκύπτει επομένως, είναι εκείνη η ΚατάστασηΣυνείδησης κατά την οποία έχουμε την δυνατότητα της άμεσης επικοινωνίας,αλλά και της αλληλεπίδρασης, με εκείνη την άχρονη και άπειρη δομή τουΚόσμου. Εμείς θα το αποκαλούσαμε Εναλλακτική κατάσταση Συνείδησης, αλλάας θυμόμαστε πως για τους Αβορίγινες ήταν εξίσου συνηθισμένη ΣυνειδησιακήΚατάσταση και ανά πάσα στιγμή προσβάσιμη όπως και η κατάσταση τηςκαθημερινής εγρήγορσης.Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Ονείρεμα των «Παιδικών Πνευμάτων»,μαρτυρίες για το οποίο έχουμε από τον Dr. Andreas Lommel (FrobeniusExpedition, 1938 / Kimberly, Northwestern Australia), αλλά και από την DaisyM. Bates, που μελέτησε για σαράντα περίπου χρόνια τους Αβορίγινες τηςπεριοχής Broome. Αντίστοιχες μαρτυρίες υπάρχουν από ανθρωπολόγους και γιατα μέλη της φυλής Tiwi.

Η γέννηση ενός παιδιού, σύμφωνα με τις παραδόσεις τους, δεν εξαρτάταιαπό τους γονείς αλλά από την επιθυμία του Πνεύματος του παιδιού να γεννηθεί.Επομένως όσο έντονη και αν είναι η σεξουαλική τους ζωή, δεν μπορούν νααποκτήσουν παιδί αν το Πνεύμα κάποιου παιδιού δεν τους επιλέξει ως γονείς.Η επιλογή αυτή γνωστοποιείται στον υποψήφιο πατέρα από το παιδικό Πνεύμασε ανύποπτο χρόνο μέσω οραματικής διαδικασίας, η οποία μπορεί να συμβείοποτεδήποτε και τότε αυτός γνωρίζει όχι μόνο ότι θα αποκτήσει παιδί, αλλά καιποια θα είναι τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του.Το μελλοντικό του παιδί όμως δεν είναι απαραίτητο να είναι και φυσικό του.Μπορεί να γεννηθεί σε άλλη οικογένεια, όμως και ο ίδιος και οι φυσικοί τουγονείς θα γνωρίζουν ποιος είναι ο πατέρας του. Έτσι μπορεί και ο ίδιος να έχει

φυσικά παιδιά που δεν είναι δικά του, φυσικά παιδιά που να είναι δικά του καιβέβαια μη φυσικά παιδιά της συντρόφου του που όμως να είναι δικά του.Στην περίπτωση που το ζευγάρι θέλει να αποκτήσει παιδί, τότε πρέπει ο ίδιος νακαλέσει το Πνεύμα ενός παιδιού με την τεχνική του Ονειρέματος, ή ναπαραμείνει σε έναν Ιερό Τόπο Παιδικών Ονείρων και να περιμένει να τονεπιλέξει κάποιο Παιδικό Πνεύμα καθώς τα Παιδικά Πνεύματα, πριν την γέννησητους, θεωρείται ότι κατοικούν μαζί με τους Προανθρώπινους Προγόνους στονΟνειρόχρονο.

Ο Ονειρόχρονος [Tjukurrpa (Alchera για την Φυλή των Aranda, Mura-mura για τους Dieri)], συνήθως θεωρείται η Εποχή της Δημιουργίας. Στην αρχήτου κειμένου είδαμε μια ενδεικτική αφήγηση της Ιστορίας της Δημιουργίας, πουείναι κοινή για όλους τους Αβορίγινες, αλλά με πάμπολλες παραλλαγές απόΦυλή σε Φυλή. Οι παραλλαγές αυτές οφείλονται στις επιμέρους καταστάσειςπου με το πέρασμα των αιώνων βίωνε η κάθε μια ξεχωριστά και τα διαφορετικάονόματα των Προγονικών Δυνάμεων οφείλονται στις διαφορετικές γλώσσες.(Έχουν μετρηθεί εκατοντάδες διαφορετικές διάλεκτοι, ανάμεσα στις οποίεςυπάρχουν και γλώσσες νοηματικές.)

Όμως ο Ονειρόχρονος δεν είναι απλά μια παρελθοντική εποχή. Υπήρχε,υπάρχει και θα υπάρχει αδιαλείπτως. Δεν είναι καν Εποχή. Είναι αυτό που θαονομάζαμε ένα Χωροχρονικό Συνεχές εκτός Κώνου Φωτός. Το «οπουδήποτεαλλού» -ναι, έτσι αποκαλείται- της κβαντικής φυσικής. Είναι η Μήτρα εγγραφήςόλων των πιθανών καταστάσεων, η Πηγή της Ενέργειας Μηδενικού Σημείου.Οι Αβορίγινες του αποδίδουν την έννοια της διαρκούς συνύπαρξης των πάντων.Γι αυτούς είναι η πηγή της Δύναμης της Ζωής, η Ύπαρξη και η επιρροή τωνΠρογόνων, οι Νόμοι για τον τρόπο της ζωής και του θανάτου, η Αρχή όλων τωνπραγμάτων.Τα πάντα προέρχονται από αυτόν και καταλήγουν σ’ αυτόν. Ο θάνατος όπως καιη ζωή είναι μονάχα κάποια τμήματα ενός κύκλου Ύπαρξης που προέρχεται καιεπιστρέφει αέναα στον Ονειρόχρονο. Ένα μέρος της φύσης κάθε ανθρώπουείναι αιώνιο και είναι αυτό που ακολουθεί τον εναλλασσόμενο κύκλο. Ηεπιστροφή στον Ονειρόχρονο, είναι επιστροφή στην ολότητα της Ύπαρξης πουδεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος.Μπορούν ωστόσο να εισέρχονται σ’ αυτόν κατά βούληση, είτε κατά τηνδιάρκεια του ύπνου μέσω των ονείρων, είτε κατά την εγρήγορση με την τεχνικήτου Ονειρέματος. Αυτό όμως παράλληλα σημαίνει πως κατά την ώρα τουθανάτου ξέρουν πού ακριβώς πηγαίνουν.Απαραίτητη προϋπόθεση γι αυτή την ικανότητα είναι να ζουν σύμφωνα με τουςΝόμους των Προγόνων, τους οποίους διδάσκονται σταδιακά από τουςΠρεσβύτερους της Φυλής, ακούγοντας τα Τραγούδια Τους και λαμβάνονταςμέρος στις τελετές μύησης.

Οι «Τελετές Μύησης» για τους Αβορίγινες λειτουργούν ως εκπαιδευτικόσύστημα και όχι ως «δοκιμασίες» που πρέπει να περάσουν για να ενταχθούνεπάξια στην ομάδα των ενηλίκων, όπως θεωρείται συνήθως. Οι τυχόν επώδυνεςπρακτικές (πχ περιτομή), πέρα από κάποιο συμβολικό χαρακτήρα, λειτουργούνπιθανόν ως τεχνική πρόκλησης σοκ μέσω του οποίου επιτυγχάνεται άμεσηαλλαγή της συνειδησιακής κατάστασης. Κατά την πορεία της ενήλικης ζωής

τους διατηρούν πλέον την ικανότητα της αυθόρμητης μετάβασης από την μιακατάσταση στην άλλη και επομένως την ικανότητα της άμεσης επικοινωνίας.Ο ανθρωπολόγος A. P. Elkin διαπίστωσε και τεκμηρίωσε μέσα από την μελέτητου πως οι Αυστραλιανοί αυτόχθονες έχουν την ικανότητα να λαμβάνουν και ναμεταδίδουν, εξ αποστάσεως, πληροφορίες μεταξύ τους με «ανεξήγητους»τρόπους.Όταν πρόκειται να δεχθούν κάποιο μήνυμα, αισθάνονται μικρούς μυϊκούςσπασμούς σε κάποια σημεία του σώματος οι οποίοι λειτουργούν ως ενδεικτικάσήματα. Τότε αποσύρονται νοητικά για λίγα λεπτά και στη συνέχεια είναι σεθέση να πουν αν η γυναίκα τους έχει γεννήσει, αν κάποιος συγγενείς χρειάζεταιτην βοήθεια τους, ή αν κάποιο μέλος της Φυλής παθαίνει. Ακόμη, με τον ίδιοτρόπο μπορούν να γνωρίζουν τις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών, σε ποιαπεριοχή μπορούν να τα βρουν, αλλά και τις ακριβείς αναλογίες, τον τρόποεπεξεργασίας και τις δοσολογίες που πρέπει να χρησιμοποιήσουν σε κάθεπερίπτωση.Παρενθετικά, σήμερα το ζήτημα του «ανεξήγητου», μετά τα πορίσματα τηςκβαντομηχανικής για τα «συσχετισμένα φωτόνια», δεν υφίσταται πλέον.Άλλωστε η Παρατήρηση εξ Αποστάσεως εφαρμόζεται εδώ και τουλάχιστον μισόαιώνα όχι μόνον από τον στρατό και τις Μυστικές Υπηρεσίες, αλλά και γιαεμπορική κατασκοπία.

Οι Πρακτικές Εκπαίδευσης είναι διαφορετικές για τα αγόρια και τακορίτσια και διεξάγονται σε διάφορες φάσεις της παιδικής και εφηβικής ηλικίας.Πέρα όμως από τις εξειδικευμένες και μυστικές για κάθε φύλο γνώσεις στιςοποίες στοχεύουν, έχουν κοινό παρανομαστή την σταθερή διεύρυνση τηςΣυνειδησιακής κατάστασης.Όσοι από τους νέους και τις νέες έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένες ικανότητες, είναιεκείνοι και εκείνες που αργότερα θα διαδεχθούν τους εκπαιδευτές τους. Έτσιέχουμε τους Πρεσβύτερους των Φυλών, τους Ανθρώπους των Τραγουδιών, τιςΓυναίκες των Ιστοριών, τις Θεραπεύτριες και τους Θεραπευτές, τουςΚατασκευαστές των εργαλείων και πάει λέγοντας.

Υπάρχουν δύο κύκλοι Πρακτικής Εκπαίδευσης. Ο ένας είναι αυτός τονοποίο αναφέραμε και είναι πάντα «κλειστός» για άτομα εκτός της Φυλής,διεξάγεται δε όταν υπάρχουν παιδιά και νέοι σε ηλικία μετάβασης από το έναηλικιακό όριο στο επόμενο, καθώς και σε επόμενα στάδια της ενήλικης ζωής πουεξαρτώνται από την πρόοδο και τις ικανότητες του καθένα. Αυτά τα στάδιακαθορίζονται από τον ίδιο τον ενήλικα, καθώς είναι αυτός που γνωρίζει τηνεσωτερική του πρόοδο και το πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να δηλώσει σταμέλη της Φυλής τις εσωτερικές του αλλαγές. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις γίνεται καιαλλαγή ονόματος, αν ο ενδιαφερόμενος το κρίνει σκόπιμο, καθώς το όνομα γιατους Αβορίγινες συμβολίζει τις ατομικές ιδιότητες του καθενός.Ο άλλος κύκλος έχει χαρακτήρα υπενθύμισης και διατήρησης των Παραδόσεωνκαι των Προγονικών Νόμων, και μπορεί να τελείται είτε σε Φυλετικό επίπεδοείτε στις μεγάλες συγκεντρώσεις των διάφορων Φυλών. Είναι «ανοιχτός» σεοποιονδήποτε θέλει να τον παρακολουθήσει και ενίοτε εκλαμβάνεται ωςφολκλορική εκδήλωση εκ μέρους των τουριστών.Μέσα από αφηγήσεις, ζωγραφική σώματος, μουσικά δρώμενα, αναπαραστάσεις,τραγούδια και παντομίμα –που από τους μη Αβορίγινες θεωρείται λανθασμέναως χορός– οι Αβορίγινες ξαναζωντανεύουν την Εποχή της Δημιουργίας, όταν οιΠροανθρώπινοι Πρόγονοι Περπάτησαν και Τραγούδησαν τον Τόπο,

παραδίδοντας σε κάθε Φυλή τους Νόμους της. Παλαιότερα περιελάμβαναν καιεπιδείξεις ικανότητας και σωματικής άμιλλας. Άλλωστε στις ΜεγάλεςΣυγκεντρώσεις των Φυλών, γινόταν η ανταλλαγή και το ζευγάρωμα των νέωνκαι η ανάδειξη των ικανότερων ανδρών έπαιζε σημαντικό ρόλο.Και βέβαια οι συγκεντρώσεις αυτές, όπως και οι «Μυητικές Τελετές», γίνονταισυνήθως σε Ιερούς Τόπους που πολλές φορές βρίσκονται σε σπήλαια καιτηρούνται μυστικοί.Ο πλέον γνωστός είναι ο βράχος Uluru τον οποίο οι Αβορίγινες θεωρούν ωςπηγή ενέργειας και φυσικό πέρασμα για τον Ονειρόχρονο. Από τις σπηλιές του,θεωρείται ότι αναδύθηκε το Goorialla, το Ερπετό του Ουράνιου Τόξου.

Αυτοί οι δυο κύκλοι αν και τελείως διαφορετικοί είναι γνωστοί σήμερα μετην ονομασία «Corroborees», μια παραφθορά της αυτόχθονης λέξης«caribberie». Οι Αβορίγινες χρησιμοποιούν τελείως διαφορετικές λέξεις καιπάντα ανάλογα με την ακριβή σκοπιμότητα της κάθε τελετής, όπως balga,wangga, lirrga, junba, ilma και πολλά άλλα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με ταγνωστά Μονοπάτια των Τραγουδιών που για τους ίδιους είναι Τα Χνάρια τωνΠρογόνων.

Χνάρια των Προγόνων θεωρούνται οι διαδρομές που ακολούθησαν οιΤοτεμικοί Πρόγονοι όταν πρωτοεμφανίστηκαν στην Γη. Αλλά κάτω από αυτήτην απλοϊκή διατύπωση κρύβεται ένα ολόκληρο σύστημα Σοφίας και Γνώσης.Αυτής της σοφής γνώσης που βοήθησε τις Φυλές να επιβιώσουν για χιλιάδεςχρόνια σε Αρμονία με τους εαυτούς, τους συντρόφους και το περιβάλλον τους.Και ας μη ξεχνάμε πως την Γνώση αυτή την απέκτησαν με την ικανότητα τηςπρόσβασης στον Ονειρόχρονο.Εμείς, ακολουθώντας την πεπατημένη επαγωγική μας μέθοδο, θα δοκιμάσουμενα εμβαθύνουμε σ’ αυτήν και να ρίξουμε το φως της επιστημονικής γνώσης,προκειμένου να την κατανοήσουμε. Σ’ ένα κείμενο άλλωστε, είναι ο μόνοςτρόπος που έχουμε. Ή, σχεδόν ο μόνος.

Οι Προανθρώπινοι Πρόγονοι (Wandjinas), που ήταν αυτοδημιούργητοι,μπορούν να θεωρηθούν ως οι Πληροφορίες εκείνες που δόμησαν τις πρώτεςΑρχετυπικές Μορφές. Ξεπήδησαν από το Όνειρο του Altjira, του ΠρογονικούΠνεύματος, και έδωσαν από μόνοι τους όνομα και μορφή στον εαυτό τους. Στηνσυνέχεια έδωσαν όνομα και μορφή σε οτιδήποτε άλλο είχε εμφανιστεί μέσα απότο Όνειρο, δημιούργησαν με άλλα λόγια κάποια πρότυπα. Αυτά τα πρότυπα, ήΤοτεμικοί Πρόγονοι, είναι οι επί μέρους Ιδιότητες και οι σχέσεις που υπάρχουνμεταξύ αυτών των ιδιοτήτων, κάθε διαφορετικού ενεργειακού πεδίου με δικήτου συνοχή.

Οι Τοτεμικοί Πρόγονοι Περιπλανήθηκαν στην Γη, αφήνοντας τα Χνάριατων Τραγουδιών τους στον Τόπο, δημιουργώντας ο καθένας τους δικούς του«απογόνους». Οι Αβορίγινες αναφέρονται σε αυτούς και ως Όνειρα. Λέγονταςκάποιος πως έχει για Όνειρο ένα Ουώλλαμπυ, εννοεί πως το Τοτέμ του είναι τοΟυώλλαμπυ. Αυτό σημαίνει πως ανήκει σε αυτό το Τοτεμικό Κλαν, ανεξαιρέτωςΦυλής ή Πατριάς και πως το Τραγούδι που του αντιστοιχεί είναι το κοινόΤραγούδι των Ουώλλαμπυ. Έτσι ακόμη και αν συναντηθεί με κάποιο άτομο απόάλλη Φυλή και με άλλη γλωσσική διάλεκτο, μπορούν να ανταλλάξουν μελωδίεςτου Τραγουδιού τους και να επικοινωνήσουν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο.Σύμφωνα με τους Νόμους, οι δυο τους είναι αδέλφια, όπως επίσης και με όλα ταυπόλοιπα μέλη του Κλαν στο οποίο ανήκουν, είτε αυτά είναι άνθρωποι είτε ζώαουώλλαμπυ.Χνάρια των Προγόνων υπάρχουν όμως και στον νυχτερινό ουρανό,καταδεικνύοντας αστερισμούς μέσα από αντίστοιχους μύθους όπως αυτός γιατον Σταυρό του Νότου, που αποτελεί υπενθύμιση του πρώτου θανάτου πουέλαβε χώρα μετά την Δημιουργία ή εκείνος που αναφέρεται στις Warweenggary,τις επτά αδελφές (Πλειάδες) που καταδιώκονται από τον ερωτευμένο Karambil.

Ας αφήσουμε όμως κατά μέρος τις χαριτωμένες εικόνες ΤοτεμικώνΚαγκουρό που χοροπηδούν πλάθοντας τον Κόσμο και με την βοήθεια τωνσημερινών γνώσεων μας, ας δούμε πώς μπορούμε να κατανοήσουμε τηνβαθύτερη σημασία όλων αυτών.Δεν είναι εφικτό, εδώ – τώρα, να εξηγήσουμε θεωρίες και αποδείξεις τηςσύγχρονης Κοσμολογίας και της Βιοφυσικής, όμως λίγο πολύ έχουμε κάποιαιδέα για το Big Bang και την Κοσμική Ακτινοβολία ή τις ιδιότητες τωνΗλεκτρομαγνητικών Πεδίων και της «ύλης» ως Ενεργειακής Συμπύκνωσης.Εφόσον λοιπόν μιλάμε για την Δημιουργία του Κόσμου και της Ζωής είναιεπόμενο να ανατρέξουμε σε αυτές τις επιστήμες και να αναζητήσουμε τιςαπαντήσεις με την βοήθεια της δικής τους οπτικής.Έτσι αν ένας «Τοτεμικός Πρόγονος» ειδωθεί σαν ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίοσυγκεκριμένης Γεωμετρικής Δομής και Ιδιοτήτων, το «Τραγούδι» του δεν είναιπαρά η Ιδιοσυχνότητα του, τα Χνάρια του πάνω στη Γη οι ενεργειακές του ροέςκαι οι «απόγονοι» του όλα τα επιμέρους ενεργειακά πεδία που συνηχούν μαζίτου.

Οι «Νόμοι» υπαγορεύουν κάποιους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους οκαθένας οφείλει να σέβεται το Τοτέμ και το Κλαν του γενικότερα, διατηρώνταςκαι ανανεώνοντας κατά διαστήματα τους εσωτερικούς του δεσμούς.Αυτό με διαφορετικά λόγια, σημαίνει να παραμένει ο βαθύτερος και ουσιαστικόςεαυτός του, να διατηρεί και να αναπτύσσει κατ’ ουσίαν τα ιδιαίτεραχαρακτηριστικά και τις Ιδιότητες του. Να μην «αποσυντονίζεται» γινόμενος κάτιπου δεν είναι. Αποτέλεσμα της τήρησης επομένως αυτών των κανόνων είναι μιαζωή Αρμονική με τον Εαυτό και το Σύμπαν και όλα όσα αυτό συνεπάγεται.Μέσα σε αυτούς τους κανόνες εντάσσεται και η Τέχνη της Περιπλάνησης με τηνοποία είναι επιφορτισμένοι οι Άνθρωποι των Τραγουδιών.

Η Τέχνη της Περιπλάνησης έχει σαν σκοπό την διατήρηση του Τόπουσε Ύπαρξη. Οι Άνθρωποι των Τραγουδιών ακολουθώντας τα Χνάρια –ενεργειακές ροές– των Προγόνων, τραγουδώντας –συντονιζόμενοι–επακριβώςτους στίχους τους στην δική τους συγκεκριμένη μελωδία, ξαναδημιουργούν τηνΔημιουργία.

Γι αυτούς η Δημιουργία δεν είναι κάτι στατικό που συντελέστηκε κάποτε, αλλάπου συνεχίζεται ακόμη και πως υπεύθυνοι γι αυτό είναι τώρα πια οι ίδιοι.Πιστεύουν πως όλα όσα πρόκειται να υπάρξουν, βρίσκονται κατά κάποιο τρόπο«κάτω από τη γη» και πως για να εμφανιστούν, περιμένουν να τα «φωνάξουν».Ακόμα και η ίδια η χώρα, δεν πιστεύουν ότι υπάρχει αν πρώτα δεν τηνοραματιστούν και δεν την «Τραγουδήσουν». Η γη πρέπει πρώτα να υπάρξει σανέννοια στο μυαλό τους και στη συνέχεια να «Τραγουδηθεί». Μόνο τότε θεωρούνότι υπάρχει. Γι αυτούς «υπάρχει» σημαίνει «γίνεται νοητικά αντιληπτό».Αυτή η οπτική, μας παραπέμπει άμεσα στον κβαντικό συμμέτοχο που με τηνπαρατήρηση του διαμορφώνει το παρατηρούμενο, άποψη που διατυπώθηκεαπό τον E.Wigner, έναν από τους ιδρυτές της κβαντικής θεωρίας. Ακόμη είναισύμφωνη με το μοντέλο του Πληθωριστικού Σύμπαντος έτσι όπως τοπεριγράφει η κβαντική Κοσμολογία (θεωρία Andrei Linde).

Η Ιερότητα της γης είναι το φυσικό επακόλουθο αυτής της σχέσης,εφόσον ο Τόπος είναι ένα «κομμάτι» του ίδιου του Προγόνου που τηνδημιούργησε, όσο και του ίδιου του ανθρώπου που την «ξανατραγουδά»τοποθετώντας τον εαυτό του ισότιμα στο Επίπεδο Ύπαρξης του Προγόνου.Αυτό του δίνει επίσης το δικαίωμα χρήσης αυτής της γης, όμως πάντα με τοναπαιτούμενο σεβασμό προς κάθε τι που συνυπάρχει μαζί του πάνω σε αυτήν. Ωςένδειξη αυτού του σεβασμού και ως μικρή ανταπόδοση για τις προσφορές της,οι Αβορίγινες της πρόσφεραν λίγες σταγόνες από το δικό τους αίμαχαράσσοντας ελαφρά τον πήχη τους. Η θυσία ανθρώπων και ζώων ήτανπαντελώς έξω από τις συνήθειες και τις τελετές τους. Πληγώνοντας την γη καιτα πλάσματα της θεωρούν πως πληγώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό.

Ως «ιδιοκτησία» του κάθε Κλαν θεωρούνται τα Μονοπάτια πουΤραγούδησαν οι Πρόγονοι. Έτσι, και καθώς αυτά τα Μονοπάτια διασχίζουνφιδογυρίζοντας όλη την χώρα, η έννοια της ιδιοκτησίας δεν έχει καμία σχέση μετην περιορισμένη από σύνορα γη, αλλά ορίζεται ως δικαίωμα χρήσης, το οποίοβάσει των Νόμων μπορεί να παραχωρηθεί ή να δανειστεί όχι όμως και ναχαριστεί ή να πουληθεί. Τους παραβάτες περίμενε ο θάνατος. Ένας θάνατος πουεπιβάλλονταν αναίμακτα από τον Πρεσβύτερο της Φυλής ο οποίος«Τραγουδούσε» τον θάνατο τους υποδεικνύοντας τους ταυτόχρονα με ένααιχμηρό κόκαλο. Μια «μαγική» τεχνική που είχε σαν αποτέλεσμα την παύση τωνζωτικών λειτουργιών του παραβάτη.

Ένα Μονοπάτι μπορεί να ξεκινά από την βορειοανατολική Αυστραλία καινα καταλήγει στο νότο δημιουργώντας έτσι μια ιδιωτική διαδρομή τουσυγκεκριμένου Κλαν. Το κάθε Μονοπάτι συναντιέται και διασταυρώνεται μεπλήθος άλλα, έχοντας ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός πολύπλοκου δικτύουδιαδρομών και σχέσεων. Αυτές οι σχέσεις διαμορφώνονται ανάμεσα στις Φυλέςμε την ανταλλαγή των δικαιωμάτων και των αγαθών. Το δικαίωμα στη χρήσηαποκτάται ταυτόχρονα με την επίσημη απόκτηση του Τοτεμικού ζώου.Ο κάθε Αβορίγινας αποκτά το Τοτέμ του όντας ακόμη έμβρυο. Το σημείο όπουτυχόν βρίσκεται η μητέρα του την στιγμή που θα νοιώσει το πρώτο τουσκίρτημα είναι και το καθοριστικό. Θεωρείται πως το έμβρυο αναγνωρίζει τονΤοτεμικό του Πρόγονο, όταν βρεθεί σ’ ένα δικό του Τόπο και αντιδράσκιρτώντας. Η μητέρα υποδεικνύει το σημείο αυτό στον Πρεσβύτερο της

Πατριάς και εκείνος μαζί με τον υπεύθυνο των Τραγουδιών το μελετούν καιαποφαίνονται σε ποιόν Πρόγονο ανήκει.

Επίσημα, ο κάθε νέος το αποκτά μαζί με την ενηλικίωση του και τοκατοχυρώνει σταδιακά μαζί με την απόκτηση στο δικαίωμα του Τοτεμικού του«Tjurunga» (ή Churinga), του «συλλογικού πνεύματος» του Κλαν.Αυτό αντιπροσωπεύεται από ένα ιερό αντικείμενο, από πέτρα ή ξύλο, πάνω στοοποίο είναι συμβολικά χαραγμένο το Τραγούδι του Τοτεμικού Προγόνου. ΤοTjurunga είναι ένα είδος «Ταυτότητας» και επίσημου «τίτλου ιδιοκτησίας», όχιόμως με την έννοια που τους αποδίδουμε εμείς. Αντιπροσωπεύει την Δομικήυπόσταση του κατόχου του, εκείνο το αμετάβλητο και αιώνιο κομμάτι τηςΎπαρξης του. Γι αυτό και είναι το Ιερότερο αντικείμενο που μπορεί να κατέχεικάποιος. Το να χαθεί ή να κλαπεί το Tjurunga κάποιου είναι να σαν να χάνεται ήνα κλέβεται η ίδια η Ουσία της ζωής του.

Η «Κλεμμένη Γενιά» όμως δυστυχώς, είναι γεγονός. Οι Πρεσβύτεροιαρνούνται να παραδώσουν Tjurunga στους νέους εκείνους που μετά τηναποίκιση προσεταιρίστηκαν τις συνήθειες και την ιδεολογία των λευκών, παρ’ότι ο προσεταιρισμός ήταν βίαιος και προϊόν συστηματικής και ανηλεούςαπομάκρυνσης των μικρών παιδιών από τις φυσικές τους οικογένειες εκ μέρουςτης κυβέρνησης. Για τους Πρεσβύτερους δεν έχει σημασία πώς συνέβη αυτόαλλά, το ότι συνέβη.Οι άποικοι αφάνισαν ζωές, εξαφάνισαν Φυλές, διέλυσαν οικογένειες. Όμωςακόμη και αν δώσουμε το ελαφρυντικό του ακαταλόγιστου στους πρώτουςαποίκους, όντας κατάδικοι και στρατιώτες, δεν μπορούμε παρά να θεωρήσουμεισοποινίτες εγκληματιών πολέμου τους υπεύθυνους που μέχρι τα τέλη σχεδόντου εικοστού αιώνα διεξήγαγαν ένα ολέθριο για τις Φυλές, παιδομάζωμα.

Και το ερώτημα που γεννάται είναι εύλογο. Ποια ήταν εκείνη η ΜυστικήΓνώση που κατείχαν οι Αυτόχθονες Φυλές της Αυστραλίας και που έπρεπε πάσηθυσία να εξαφανιστεί μαζί τους, από προσώπου Γης;

ΒιβλιογραφίαΤα Μονοπάτια των Τραγουδιών, Μπρους Τσάτουιν, ΧατζηνικολήΗ σοφία του Ονειρόχρονου, επιλογή Κ. Καλογερόπουλου, ΙάμβλιχοςΤο Μήνυμα, Μάρλο Μόργκαν, ΔιόπτραDreamtime Moon, Charles E. Hulley, 1996, Reed Books.From the Dreamtime, Jean A. Ellis, 1991, Harper Collins Publishers.Aboriginal Myths, A.W. Reed, 1993, Reed Publishing.Wisdom from the Earth, Anna Voigt-Nevill Drury, 1997, Simon & Schuster P.A. P. Elkin, The Australian Aborigines, New York, Doubleday, 1964