TUGAS MIFTA

3
Pengalamanku di bulan ramadan Mboten karaosaken menawi ramadhan sampun dugi. Ing dinten pertama anggenipun siyam, kulo mboten saged ngawiwiti. Sahingga kulo mboten saged tumut sahur kaliyan buka. Menika dadosaken kula tansah sedih. Alhamdulillah, nalika dinten kaping gangsal, kulo saged siyam lan ngawiwiti ingkang sampun dados rutinitas ramadhan. Saben dinten, kula namung nelasaken wekdal menika wonten kampung. bibar sahur, kulo tumut subuhan ing masjid. amargi tasih liburan, enjing saklajengipun, kula lan kanca-kanca padha sami teng lapangan. Wonten Ramadhan punika, kula sampun kaping kalih, sareng kanca-kanca dolan kaliyan buka puasa sesarengan. Siyam kula sakmenika sesarengan kaliyan pemilu presiden. Griya kula dados salah satunggaling TPS wonten ing dusun Banyuurip. Kejawi mekaten, kula radi mboten remen suasananipun amargi rame sanget. Napa malih, nalika dinten saklajengipun, mbak kaliyan mas KKN dateng lan kagungan rencana nyipeng ngantos 2 wulan. Griya kula dados mboten nate sepi. para mahasiswa KKN ing Wekdal kosong padha sami dolanan kang monoton saben dintenipun. Kula angen-angen, kenging nopo mas kaliyan mbak KKN mboten sami bosen. Namung, mboten menapa, kula

description

cerita ramadhan

Transcript of TUGAS MIFTA

Pengalamanku di bulan ramadan Mboten karaosaken menawi ramadhan sampun dugi. Ing dinten pertama anggenipun siyam, kulo mboten saged ngawiwiti. Sahingga kulo mboten saged tumut sahur kaliyan buka. Menika dadosaken kula tansah sedih.Alhamdulillah, nalika dinten kaping gangsal, kulo saged siyam lan ngawiwiti ingkang sampun dados rutinitas ramadhan. Saben dinten, kula namung nelasaken wekdal menika wonten kampung. bibar sahur, kulo tumut subuhan ing masjid. amargi tasih liburan, enjing saklajengipun, kula lan kanca-kanca padha sami teng lapangan. Wonten Ramadhan punika, kula sampun kaping kalih, sareng kanca-kanca dolan kaliyan buka puasa sesarengan.Siyam kula sakmenika sesarengan kaliyan pemilu presiden. Griya kula dados salah satunggaling TPS wonten ing dusun Banyuurip. Kejawi mekaten, kula radi mboten remen suasananipun amargi rame sanget. Napa malih, nalika dinten saklajengipun, mbak kaliyan mas KKN dateng lan kagungan rencana nyipeng ngantos 2 wulan. Griya kula dados mboten nate sepi. para mahasiswa KKN ing Wekdal kosong padha sami dolanan kang monoton saben dintenipun. Kula angen-angen, kenging nopo mas kaliyan mbak KKN mboten sami bosen. Namung, mboten menapa, kula dados gadah kanca ingkang saged mbiyantu damel PR Saklajengipun, kula sampun saged adaptasi. Namung, kula getun amargi sakit saengga mboten saged mungkasi siyam kula. Katambahan maleh simbah kula gerah saenggo kulo lajeng sedih sanget. Namung, alhamdullilahipun wonten takbiran kampung ingkang diselenggarakaaken ing mriki, saenggo kulo sekedhik rumaos bungah. Lajeng pungkasanipun,Tak terasa ramadan telah tiba. Namun Hari pertama ramadhanku tak bisa ku rasakan. Hari spesial yang seharusnya kugunakan untuk sahur dan buka puasa belum dapat ku temui. Akhirnya di hari ke-5 aku sudah bisa berpuasa dan memulai rutinitas ramadhan. Sehari-hari, aku hanya menghabiskan waktu di dusun tempatku tinggal. Ketika waktu subuh tiba, aku selalu berangkat kemasjid untuk sholat berjamah. Dan karena masih dalam waktu liburan, pagi setelahnya aku pergi ke lapangan bersama teman2. Puasaku kali ini melewati masa pemilu presiden. Rumahku menjadi salah satu TPS-nya. Meski begitu, aku tidak terlalu suka dengan keramaian. Apalagi ketika sehari setelahnya, kakak-kakak KKN datang dan berencana menginap selama 2 bulan. Rumahku menjadi tidak pernah sepi. Ketika waktu luang, mereka mengisi waktu dengan melakukan permainan yang sama sepanjang waktu. Aku jadi heran, mengapa mereka tidak bosan. Namun, tak mengapa, aku menjadi punya teman yang bisa membantuku mengerjakan pr..Hari-hari setelahnya, aku sudah bisa beradaptasi. Namun kesedihanku bertambah ketika aku tidak bisa menutup hari terakhir puasaku karena sakit. Ditambah lagi, aku menjumpai simbahku yang sakitnya semakin parah.Tapi untungnya, ada takbiran kampung yang diselenggarakan pada malam idul fitri sebagai acara yang bisa menghiburku. Dan akhirnya, hari raya pun datang.lalu aku melaksanakan sholat idul fitri di lapangan gadung mlati. setelah itu aku bermaaf-maafan kepada semua sesepuh, teman, dan saudara. Pada hari ketiga, aku kaget karena mendengar berita duka yang datang dari simbahku yang beberapa hari lalu sakit. Ini adalah lebaran terakhirku bersama beliau.