Tugas Basa Sunda

4
TUGAS BASA SUNDA WAWANCARA : DISUSUN KU : LULU MARDIANA NOVIANTI SRI AJIJATUL SALWA ANA YULIANA EVA APRILIA

description

Wawancara

Transcript of Tugas Basa Sunda

Page 1: Tugas Basa Sunda

TUGAS BASA SUNDAWAWANCARA :

DISUSUN KU :

LULU MARDIANA

NOVIANTI

SRI AJIJATUL SALWA

ANA YULIANA

EVA APRILIA

Page 2: Tugas Basa Sunda

WAWANCARA JEUNG KANG ENDAY (WAWANCARA DENGAN KANG ENDAY)

Poé Ahad Lulu jeung Novi ngahaja indit ka Gasibu rék ngawawancara Tukang Bubur Ayam di saputaran Gasibu. Éta téh tugas ti Ibu guru di sakola. Pas di péngkolan kantor Pos Gasibu aya Tukang Bubur Ayam, Lulu langsung ngajak Novi ngawawancara bari meuli bubur.(Hari Minggu Lulu dan Novi sengaja pergi ke Gasibu untuk mewawancarai Seorang Penjual Bubur Ayam yang banyak terdapat di sekitar Gasibu. Ini adalah tugas dari Ibu guru di sekolah. Tepat di belokan kantor pos Gasibu ada seorang Penjual Bubur Ayam, Lulu langsung mengajak Novi mewawancarai Bapak tersebut sambil membeli bubur).

Lulu : “ Pa, Buburna dua nya.” (“Pak, buburnya dua.”)

Kang Enday : “ Mangga, Neng.” (“Baik, Neng.”)

Novi : “Masih aya kénéh kan Pa?” (“Masih ada kan Pak?”)

Kang Enday : “Alhamdulillah, pami dua mah kaleresan masih aya.” (“Alhamdulillah, kalau untuk berdua kebetulan masih ada.”)

Lulu : “Abdi mah tong nganggo kacang, Pa, ladaan wé dua séndok.” (“Kalau untuk saya tidak pake kacang, Pa, cabenya dua sendok aja.”)

Kang Enday (bari seuri) : “Aduh néng seueur ogé atuh ladana mani jagoan kanu lada téh.” (“Aduh Neng cabenya banyak juga, jago juga ya sama pedes.”)

Lulu : “Seger…Pa”.

Novi : “Kenalkeun Pa, saha wastana? Abdi mah Novi, ieu Lulu réncang sakelas.” (“Kenalkan siapa nama Bapak? kalau saya Novi, ini Lulu teman sekelas.”)

Kang Enday : “Wasta abdi mah Kang Enday.” (Nama saya Kang Enday.”)

Novi & Lulu : “O….Kang Enday.”

Kang Enday : “Ari Cép Novi di mana rorompokna?” (“Kalau Cép Novi di mana tinggalnya?”)

Novi : “Abdi mah urang Cicadas, Pa, pami Lulu mah urang Supratman.” (“Saya orang Cicadas, Pak, kalau Lulu orang Supratman.”)

Kang Enday : “Bapa ogé sok ngider ka Supratman, Néng.” (“Bapak juga suka berkeliling jualan di jalan Supratman, Neng.”)

Lulu : “Ka mana, Pa, ka Supratmanna?” (“Ke mana, Pak, ke Supratmannya ?”)

Kang Enday : “Ka payuneun BUMI, lumayan barudakna sok jarajan bubur ayam.” (“Ke depan BUMI, lumayan anak-anak BUMI suka jajan bubur ayam.”)

Novi : “Oh kitu? Pami ngiderna sok kamana baé Pa?” (“O, gitu? Kalau berjualan keliling suka ke mana saja Pak?”)

Page 3: Tugas Basa Sunda

Kang Enday : “Tara tebih-tebih Bapa mah.Paling-paling ogé dugi ka Gasibu ieu Cép, di dieu wé sok mangkalna. Dupi bumi Encép palih mana?” (“Tidak jauh-jauh. Paling juga ke Gasibu ini, di sini Bapak suka mangkalnya. Kalau rumah Novi di mana?”)

Novi : “Abdi mah lebet deui ka gang Asep Berlian, Pa. Sok dugi ka tabuh sabaraha di dieu Pa?” (“Rumah saya masuk ke Gang Asep Berlian, Pak. Suka sampai jam berapa Bapak di sini?”)

Kang Enday : “Ah tara tangtos Cép, aya dugi ka tabuh 9, 10 atanapi 11 siang.” (“Ah tidak tentu, kadang sampai jam 9, 10, atau 11 siang.”)

Lulu : “Capé henteu Pa damel sapertos kieu téh.” (“Cape tidak Pak bekerja seperti ini?”)

Kang Enday : “Capé na mah capé Néng. Namung kumaha deui atuh? Da Bapa mah usahana mung tiasa kieu.” (“Cape sih cape Neng. Tapi ngimana lagi? Kan Bapak usahanya cuma bisa yang seperti ini?”)

Novi : “Pami tos réngsé icalan bubur, Bapa icalan nu sanésna kitu?” (“Kalau sudah selesai jualan bubur, Bapak jualan yang lainnya?”)

Kang Enday : “Kaleresan istri icalan baso di bumi, Bapa ngabantuan wé satiasana, kadang ngiring ngaladangan.” (“Kebetulan istri Bapak jualan baso di rumah, Bapak membantu sebisanya kadang ikut meladeni pembeli.”)

Lulu : “Wah Bapa hébat nya tiasa milari artosna seueuer kitu?” (“Wah Bapak hebat ya bisa mencari uang banyak gitu?”)

Kang Enday (bari seuri) : “Ah, Néng mah tiasa waé. Upami teu kitu atuh meureun Bapa teu tiasa nyakolakeun putra Bapa ka SMK.” (“Ah, Neng bisa saja. Kalau tidak begitu, Bapak tidak bisa menyekolahkan putra Bapak ke SMK.”)

Novi : “Muhun Bapa mah hébat geuning, putrana nyandak jurusan naon Pa?” (“Betul Bapak hebat, putranya ambil jurusan apa Pak?”)

Kang Enday : “Jurusan Tata Boga.”

Lulu : “Aduh kaleresan pisan atuh cocok sareng usaha ibu ramana éta téh, wilujeng atuh Pa, Sing suksés atuh Pa ka sadaya kulawarga Bapa.” (“Aduh kebetulan sekali cocok dengan usaha ibu bapaknya, selamat ya Pak, semoga sukses untuk keluarga Bapak semuanya.”)

Kang Enday : “Hatur nuhun piduana Néng.” (“Terima kasih doanya neng.”)

Novi : “Hayu ah Nin, tos siang yeuh teu karaos nya. Sabaraha, Pa?” (“Ayo…Nin, sudah siang tidak kerasa ya. Jadi berapa Pak?”)

Kang Enday : “Biasa wé Cép. Dua téh Sapuluh rébu. Kadé nya Cép , sing garetol sakola. Diduakeun ku Bapa sing jaradi jalmi suksés.” (“Biasa dua sepuluh ribu. Yang rajin sekolahnya ya. Bapak doakan semoga jadi orang sukses.”)

Novi : “Nuhun. Mangga, Pa!” (“Iya, Pa, terima kasih. Mari Pak.”)