Μέταλλα

13
2012 A. Calligeris Αθήνα 12/9/2012 Μέταλλα

Transcript of Μέταλλα

2012

A. Calligeris

Αθήνα

12/9/2012

Μέταλλα

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

Μέταλλα

Κρύσταλλοι Γαλλίου.

Τα μέταλλα είναι μια μεγάλη κατηγορία χημικών στοιχείων που

εμφανίζουν ορισμένες κοινές ιδιότητες, όπως είναι η λάμψη, η υψηλή

ηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα, η δυνατότητα

σχηματισμού ελασμάτων (ελατά) και συρμάτων (όλκιμα). Τα περισσότερα,

αλλά όχι όλα, έχουν μεγάλη πυκνότητα και είναι σκληρά και ανθεκτικά.

Διακρίνονται από τα αμέταλλα, που αποτελούν επίσης τη δεύτερη μεγάλη

κατηγορία των στοιχείων, τόσο από τις φυσικές όσο, κυρίως, από τις

χημικές τους ιδιότητες.

Χαρακτηριστικά μέταλλα είναι ο σίδηρος, ο χαλκός, το αργίλιο (αλουμίνιο),

το νάτριο, το ασβέστιο, ο ψευδάργυρος, το μαγνήσιο, τοτιτάνιο και

το ουράνιο.

Με εξαίρεση τον υδράργυρο όλα τα μέταλλα σε θερμοκρασία δωματίου

(20° C) είναι στερεά. Έχουν επίσης το χαρακτηριστικό αργυρόλευκο

χρώμα, με εξαίρεση τον χαλκό (ερυθρός) και τον χρυσό (κίτρινος).

Ο κλάδος που μελετά τις τεχνικές με τις οποίες εξάγονται τα μέταλλα από

τα μεταλλεύματα καθώς και ο καθαρισμός τους όπως επίσης και όλες τις

απαραίτητες εργασίες λήψης καθαρών μετάλλων ή κραμάτων ή άλλων

ενώσεων αυτών ονομάζεται μεταλλουργία.

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

Τα μέταλλα προσφέρονται για την κατασκευή πλήθους προϊόντων με

μεθόδους που αποτελούν το κύριο αντικείμενο της μεταλλοτεχνίας ή

"μεταλλοτεχνικής" που αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο της Μεταλλογνωσίας. Για

την καλύτερη παραγωγή προϊόντων συχνά χρησιμοποιούνται αναμείξεις

αυτών, τα κράματα.

Έγχρωμα μέταλλα

Ελαφρά μέταλλα

Ευγενή μέταλλα

Λευκά μέταλλα

Πυρίμαχα μέταλλα

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

Σε άλλες γλώσσες αντί του όρου έγχρωμα μέταλλα χρησιμοποιείται

ευρύτατα ο όρος "μη σιδηρούχα μέταλλα" όπως π.χ. στην αγγλική,

γαλλική, γερμανική, ρωσική κ.λπ. που αναφέρονται ιδιαίτερα έναντι των

κραμάτων του σιδήρου. Υπό την άποψη αυτή στα μη σιδηρούχα μέταλλα

εξέχουσα θέση κατέχουν: ο χαλκός, ο μόλυβδος, το αλουμίνιο, το νικέλιο,

οκασσίτερος, ο ψευδάργυρος και το τιτάνιο, ενώ από τα κράματα

ο ορείχαλκος, καθώς επίσης και τα λεγόμενα πολύτιμα

μέταλλα (χρυσός, άργυρος και λευκόχρυσος) και κάποια σπάνια μέταλλα

όπως το ζιρκόνιο. Γενικά τα μη-σιδηρούχα μέταλλα λαμβάνονται από

ορυκτά όπως σουλφίδια και ανθρακικά και πυριτικά άλατα μέσω

ηλεκτρόλυσης.

Τέλος σημειώνεται ότι τα κατάλοιπα των εγχρώμων μετάλλων είναι

ιδιαίτερα επιβλαβή στο περιβάλλον και στην ανακύκλωσή τους

επιβάλλονται ιδιαίτερες κατεργασίες. Στη Ρωσία υφίσταται επί τούτου

υπουργείο Έγχρωμης Μεταλλουργίας καθώς και ομώνυμος

επιστημονικοτεχνικός σύλλογος με βασικό αντικείμενο τη μελέτη και

οργάνωση της παραγωγής των εν λόγω μετάλλων και κραμάτων.

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

Ως ελαφρά μέταλλα χαρακτηρίζονται γενικά τα μέταλλα εκείνα που

παρουσιάζουν μικρή πυκνότητα.

Πρόκειται για μέταλλα ευρύτατα διαδεδομένα στη φύση, περίπου 20% κατά

μάζα, που λόγω όμως της υψηλής χημικής δραστικότητας που

παρουσιάζουν εντοπίζονται μόνο σε εξαιρετικά ισχυρές χημικές ενώσεις.

Στην κατηγορία των ελαφρών μετάλλων υπάγονται, τα ακόλουθα 12

μέταλλα, κατά σειρά ατομικού αριθμού, το Λίθιο, το Βηρύλλιο, .το Νάτριο,

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

τοΜαγνήσιο, το Αργίλιο, το Κάλιο, το Ασβέστιο, το Τιτάνιο, το Ρουβίδιο,

το Στρόντιο, το Καίσιο και το Βάριο.

Η μεταλλουργία των ελαφρών μετάλλων ξεκίνησε μόλις τον 19ο αιώνα.

Κυριότεροι μέθοδοι παραγωγής των ελαφρών μετάλλων που

ακολουθούνται είναι η ηλεκτρόλυση τηγμένων αλάτων αυτών,

η μεταλλοθερμία και η ηλεκτροθερμία. Τα ελαφρά μέταλλα

χρησιμοποιούνται κυρίως στη παραγωγή ελαφρών κραμάτων,

σημαντικότερα των οποίων είναι των αργιλίου, μαγνησίου, τιτανίου,

βηρυλλίου και λιθίου.

Ευγενή μέταλλα όπως ο χρυσός και τοπαλλάδιο, μαζί με το μη ευγενές μέταλλο

τουχαλκού διατεταγμένα σύμφωνα με τη θέση τους στον περιοδικό πίνακα των

στοιχείων.

Ευγενή μέταλλα είναι τα μέταλλα που είναι ανθεκτικά στη διάβρωση και

την οξείδωση στον υγρό αέρα, σε αντίθεση με τα περισσότερα βασικά μέταλλα.

Έχουν την τάση να είναι πολύτιμα, συχνά λόγω της σπανιότητάς τους στο φλοιό της

Γης. Ως ευγενή μέταλλα θεωρούνται (κατ 'αύξουσα σειρά ατομικού αριθμού) τα εξής:

ρουθήνιο, ρόδιο, παλλάδιο, ασήμι, όσμιο, ιρίδιο, λευκόχρυσος και χρυσός. [1]

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

Άλλες πηγές περιλαμβάνουν ως ευγενή μέταλλα τον υδράργυρο [2][3], ή ακόμα και

το ρήνιο. [4] Από την άλλη πλευρά, το τιτάνιο, νιόβιοκαι ταντάλιο δεν ονομάζονται

ευγενή μέταλλα παρά το γεγονός ότι είναι πολύ ανθεκτικά στη διάβρωση.

Τα ευγενή μέταλλα δεν πρέπει να συγχέονται με τα πολύτιμα μέταλλα, αν και αρκετά

ευγενή μέταλλα είναι πολύτιμα.

Ως λευκά μέταλλα χαρακτηρίζονται γενικά λόγω της λευκής απόχρωσής

τους ορισμένα μέταλλα, όπως ο άργυρος, ο άργιλος κ.λπ. και κυρίως

ορισμένα κράματα όπως του κασσίτερου με χαλκό, ψευδάργυρο,

αντιμόνιο, σίδηρο κ.λπ.

Γενικά τα λευκά μέταλλα επειδή παρουσιάζουν χαρακτηριστικές ιδιότητες

με κυριότερες την σκληρότητα και πλαστικότητα χρησιμοποιούνται κυρίως

στη κατασκευή τριβέων. Οι τριβείς που κατασκευάζονται από τέτοια

κράματα παρουσιάζουν τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:

1. Με την πλαστικότητά τους εξασφαλίζουν ομοιόμορφη και πλήρη

επαφή των προστριβομένων επιφανειών, με συνέπεια την

ομοιόμορφη κατανομή των πιέσεων.

2. Δίνουν χαμηλό συντελεστή τριβής, με συνέπεια την μείωση των

επακόλουθων της τριβής.

Εκ των παραπάνω ιδιοτήτων τα λευκά μέταλλα χαρακτηρίζονται

και αντιτριβικά μέταλλα, ή κράματα.

Με τον όρο πυρίμαχα, ή πυράντοχα μέταλλα, χαρακτηρίζεται

συγκεκριμένη ομάδα πέντε μετάλλων που παρουσιάζουν υψηλή θερμική

αντοχή. Βασικό σημείο προσδιορισμού τους λαμβάνεται το σημείο

τήξης τους που υπερβαίνει τους 2200 βαθμούς Κελσίου, ή 4000 βαθμούς

Φαρενάιτ. Τα μέταλλα αυτά είναι το νιόβιο, το μολυβδαίνιο, το ταντάλιο,

το βολφράμιοκαι το ρήνιο, όπου στον όρο συμπεριλαμβάνονται και τα

κράματα αυτών.

Μια δευτερεύουσα ομάδα πυρίμαχων μετάλλων λαμβάνοντας υπόψη

χαμηλότερο σημείο προσδιορισμού τους 1850 μέχρι τους 2200 βαθμούς

Κελσίου, (ή 2120 – 4.000 Φ.), με ευρύτατη όμως εφαρμογή είναι και τα

εννέα ακόλουθα μέταλλα, που στον περιοδικό πίνακα γειτονεύουν στα

προηγούμενα: το τιτάνιο, το βανάδιο, το χρώμιο, το ζιρκόνιο, το άφνιο,

το ρουθήνιο, το όσμιο, το ιρίδιο καθώς και το ουράνιο.

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

Τα πυρίμαχα μέταλλα είναι γενικώς αδρανή στοιχεία, παρουσιάζοντας

υψηλή πυκνότητα καθώς και σκληρότητα. Η δε χρήση τους αυτών και των

κραμάτων τους είναι ευρύτατη σε κατασκευή εργαλείων και κυρίως σε

κατασκευές για υψηλή θερμοκρασία. Τα πυρίμαχα μέταλλα εξετάζονται

ιδιαίτερα στη Μεταλλουργία, στην αντοχή υλικών καθώς και από

τηΜηχανική γενικότερα.

Ο περιοδικός πίνακας των χημικών στοιχείων είναι ένας κατάλογος, σε

μορφή πίνακα, όλων των απλών χημικών ουσιών (στοιχεία) ταξινομημένων

σύμφωνα με τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Στον πίνακα αυτό, τα

στοιχεία είναι διατεταγμένα σε κάθετες στήλες που λέγονται ομάδες και σε

οριζόντιες γραμμές που λέγονται περίοδοι εμφανιζόμενα κατά αύξουσα

σειρά του ατομικού αριθμού τους. Η θέση και οι ιδιότητες κάθε στοιχείου

καθορίσθηκαν από τη διάταξη των ηλεκτρονίων στους φλοιούς (στοιβάδες)

των ατόμων τους. Συνεπώς τα στοιχεία στην ίδια στήλη (του πίνακα) έχουν

ίδιο αριθμό ηλεκτρονίων στην εξωτερική τους στοιβάδα στα άτομά τους,

και επακόλουθα έχουν όμοιες χημικές ιδιότητες. Ενώ τα στοιχεία που

βρίσκονται στην ίδια σειρά (περίοδο) διαθέτουν τα ηλεκτρόνιά τους

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

κατανεμημένα στον ίδιο αριθμό στοιβάδων (στη θεμελιώδη κατάσταση),

εμφανίζοντας αυτά παρόμοιες φυσικές ιδιότητες.

Περιοδικός Πίνακας Χημικών Στοιχείων

IA IIA

IIIB IVB VB VIB VIIB VIIIB VIIIB VIIIB IB IIB IIIA IVA VA VIA VIIA VIIIA

Ομάδα → 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18

Περίοδος ↓

1

1 H

2 He

2

3 Li

4 Be

5 B

6 C

7 N

8 O

9 F

10 Ne

3

11 Na

12 Mg

13 Al

14 Si

15 P

16 S

17 Cl

18 Ar

4

19 K

20 Ca

21 Sc

22 Ti

23 V

24 Cr

25 Mn

26 Fe

27 Co

28 Ni

29 Cu

30 Zn

31 Ga

32 Ge

33 As

34 Se

35 Br

36 Kr

5

37 Rb

38 Sr

39 Y

40 Zr

41 Nb

42 Mo

43 Tc

44 Ru

45 Rh

46 Pd

47 Ag

48 Cd

49 In

50 Sn

51 Sb

52 Te

53 I

54 Xe

6

55 Cs

56 Ba

* 71 Lu

72 Hf

73 Ta

74 W

75 Re

76 Os

77 Ir

78 Pt

79 Au

80 Hg

81 Tl

82 Pb

83 Bi

84 Po

85 At

86 Rn

7

87 Fr

88 Ra

* *

103 Lr

104 Rf

105 Db

106 Sg

107 Bh

108 Hs

109 Mt

110 Ds

111 Rg

112 Cn

113 Uut

114 Fl

115 Uup

116 Lv

117 Uus

118 Uuo

* Λανθανίδες 57 La

58 Ce

59 Pr

60 Nd

61 Pm

62 Sm

63 Eu

64 Gd

65 Tb

66 Dy

67 Ho

68 Er

69 Tm

70 Yb

** Ακτινίδες 89 Ac

90 Th

91 Pa

92 U

93 Np

94 Pu

95 Am

96 Cm

97 Bk

98 Cf

99 Es

100 Fm

101 Md

102 No

Σειρές του περιοδικού πίνακα

Αλκαλιμέταλλα Αλκαλικές γαίες Λανθανίδες Ακτινίδες Στοιχεία μετάπτωσης

Φτωχά μέταλλα Μεταλλοειδή Αμέταλλα Αλογόνα Ευγενή Αέρια

Αλκάλια ή αλκαλιμέταλλα* ονομάζονται τα ακόλουθα έξι χημικά

στοιχεία, κατ΄ αύξοντα ατομικό αριθμό: Λίθιο (Li), Νάτριο (Na),

Κάλιο (K), Ρουβίδιο (Rb), Καίσιο (Cs) και Φράγκιο(Fr). Εκτός από

το νάτριο και το κάλιο που θεωρούνται αντίστοιχα το έκτο και το έβδομο

κατά σειρά αφθονίας στοιχείο στο φλοιό της Γης, τα υπόλοιπα θεωρούνται

σπάνια με σπανιότερο το φράγκιο που αποτελεί φυσικό ριαδιενεργό

στοιχείο.

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

Στη Χημεία Αλκαλικές γαίες ονομάζονται τα ακόλουθα έξι χημικά

στοιχεία: βηρύλλιο (Be), μαγνήσιο (Mg), ασβέστιο (Ca), στρόντιο (Sr), βά

ριο (Ba)και ράδιο (Ra).

Οι αλκαλικές γαίες σχηματίζουν την «Ομάδα ΙΙA» ή «2η Ομάδα» (δεύτερη

από αριστερά) χημικών στοιχείων στον Περιοδικό πίνακα. Τα στοιχεία

αυτής της ομάδας διατηρούν στην εξωτερική στοιβάδα (ή εξωτερικό φλοιό)

από δύο ηλεκτρόνια με συνέπεια να καθίστανται λιγότερο δραστικά από

τα αλκάλια. Όπως και τα αλκάλια όμως, αντιδρούν με το νερό και

σχηματίζουν υδροξείδια. Το πιο γνωστό από αυτά είναι το υδροξείο του

ασβεστίου, γνωστό στην οικοδομή ως «ασβέστης».

Στη Χημεία σπάνιες γαίες καλούνται τα μέταλλα (χημικά στοιχεία)

τα οξείδια των οποίων είναι γαιώδους μορφής και κλήθηκαν έτσι λόγω της

εξαιρετικής σπανιότητάς τους. Αυτά τα μέταλλα λέγονται

και λανθανίδες εκ του ονόματος του πρώτου στοιχείου της κατηγορίας

αυτών στον Περιοδικό πίνακα. Παρουσιάζουν σχεδόν τις ίδιες φυσικές και

χημικές ιδιότητες.

Στην κατηγορία αυτή υπάγονται τα ακόλουθα χημικά στοιχεία που μόνο για

λόγους ευκολίας υποδιαιρούνται σε τρεις υποομάδες:

Υποομάδα: Λανθάνιο, Δημήτριο, Πρασεοδύμιο, Νεοδύμιο, Προμήθιο και

Σαμάριο. Κύριες πηγές των στοιχείων αυτής της υποομάδας είναι τα

ορυκτά: ο μοναζίτης, ο τσερίτηςκαι ο αλλανίτης.

2η Υποομάδα: Ευρώπιο, Γαδολίνιο και Τέρβιο. Κύριες πηγές των

στοιχείων αυτής της υποομάδας είναι τα ορυκτά: σαμαρσκίτης και

μερικά είδη ξενοτίμου.

Υποομάδα: Δυσπρόσιο, Όλμιο, Ύτριο, Έρβιο, Θούλιο, Υτέρβιο και Λουτέ

τσιο. Κύριες πηγές των στοιχείων αυτής της υποομάδας είναι τα

ορυκτά: γαδολινίτης, ξενότιμο,ευξενίτης και φεργκουσονίτης.

Εκ των παραπάνω μετάλλων: το λανθάνιο, το δημήτριο και το νεοδύμιο

δεν είναι σχετικά τόσο σπάνια σε αντίθεση με το ευρώπιο, το τέρβιο και το

θούλιο που είναι εξαιρετικά σπάνια.

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

Τα ορυκτά, στα οποία απαντώνται οι σπάνιες γαίες ή λανθανίδες

εντοπίζονται κυρίως στην Κίνα, την Νορβηγία, τις ΗΠΑ, τη Βραζιλία,

την Ινδία και την Αυστραλία.

Οι ακτινίδες είναι μια σειρά 15 χημικών στοιχείων του περιοδικού

πίνακα μεταξύ του ακτίνιου και του λωρένσιου με ατομικούς αριθμούς 89 -

103.

Μόνο το ακτίνιο, το θόριο, το πρωτακτίνιο και το ουράνιο υπάρχουν

φυσικά στην γη. Οι υπόλοιπες έχουν δημιουργηθεί συνθετικά από τεχνικές

όπως ο βομβαρδισμός νετρονίων. Όλες οι ακτινίδες είναι ραδιενεργές.

Τα μέταλλα είναι μια μεγάλη κατηγορία χημικών στοιχείων που

εμφανίζουν ορισμένες κοινές ιδιότητες, όπως είναι η λάμψη, η

υψηλήηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα, η δυνατότητα

σχηματισμού ελασμάτων (ελατά) και συρμάτων (όλκιμα). Τα περισσότερα,

αλλά όχι όλα, έχουν μεγάλη πυκνότητα και είναι σκληρά και ανθεκτικά.

Διακρίνονται από τα αμέταλλα, που αποτελούν επίσης τη δεύτερη μεγάλη

κατηγορία των στοιχείων, τόσο από τις φυσικές όσο, κυρίως, από τις

χημικές τους ιδιότητες.

Ατομικός αριθμός Στοιχείο Σύμβολο

89 Ακτίνιο Ac

90 Θόριο Th

91 Πρωτακτίνιο Pa

92 Ουράνιο U

93 Ποσειδώνιο Np

94 Πλουτώνιο Pu

95 Αμερίκιο Am

96 Κιούριο Cm

97 Μπερκέλιο Bk

98 Καλιφόρνιο Cf

99 Αϊνστάνιο Es

100 Φέρμιο Fm

101 Μεντελέβιο Md

102 Νομπέλιο No

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

Χαρακτηριστικά μέταλλα είναι ο σίδηρος, ο χαλκός, το αργίλιο (αλουμίνιο),

το νάτριο, το ασβέστιο, ο ψευδάργυρος, το μαγνήσιο, τοτιτάνιο και

το ουράνιο.

Ο όρος μεταλλοειδή αφορά χαρακτηρισμό χημικών στοιχείων, που άλλοτε

συμπεριφέρονται ως μέταλλα και άλλοτε ως αμέταλλα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις χημικών στοιχείων είναι δύσκολη η κατάταξή

τους σε μέταλλα ή αμέταλλα. Υπάρχουν δηλαδή στοιχεία που μοιάζουν με

μέταλλα με κάποιες όμως διαφοροποιήσεις των βασικών χαρακτηριστικών

τους, όπως π.χ. θρυμματίζονται εύκολα (εύθραστα) και παρουσιάζονται ως

κακοί αγωγοί του ηλεκτρισμού. Αυτά τα στοιχεία λέγονται «μεταλλοειδή»

και αποτελούν ιδιαίτερη κατηγορία των χημικών στοιχείων στην οποία

περιλαμβάνονται το γερμάνιο, το πυρίτιο κ.ά.

Μαζί με τα μέταλλα και τα μεταλλοειδή, τα αμέταλλα αποτελούν την τρίτη

βασική κατηγορία των χημικών στοιχείων. Στη κατηγορία αυτή ανήκουν

γενικά όλα εκείνα τα στοιχεία που δεν παρουσιάζουν τις ιδιότητες των

μετάλλων. Αυτά διακρίνονται ανάλογα με τον ιονισμό και τους τύπους

των χημικών δεσμών που σχηματίζουν. Αυτές οι ιδιότητες προέρχονται από

το γεγονός ότι τα αμέταλλα είναι ιδιαίτερα ηλεκτραρνητικά, δηλαδή

κερδίζουν ηλεκτρόνια σθένους από άλλα άτομα ευκολότερα από ότι δίνουν.

Τέλος αμέταλλα είναι τα αλόγονα, τα ευγενή αέρια και τα ακόλουθα

στοιχεία κατά σειρά ατομικού αριθμού (αμέταλλα ως χημική σειρά):

υδρογόνο (H)

άνθρακας (C)

άζωτο (N)

οξυγόνο (O)

φωσφόρος (P)

θείο (S)

σελήνιο (Se)

Αλογόνα ονομάζονται τα χημικά στοιχεία

φθόριο F, χλώριο Cl, βρώμιο Br, ιώδιο I, άστατο At, και Ununseptium

Uus που είναι επαμφοτερίζον.

Μέταλλα

Athan. Calligeris MSc Deputy Project Manager in the Industrial Product Designer

Department of Interior Architecture, Decoration & Design Industrial Design Studio

Τα αλογόνα είναι τα αμέταλλα της 17ης Ομάδας του Περιοδικού πίνακα και

είναι όλα τους τοξικά. Η ονομασία, από το «άλας» και «γεννώ»,

υποδηλώνει ότι παράγουν («γεννούν»)άλατα όταν αντιδρούν με μέταλλα.

Τα αλογόνα έχουν επτά ηλεκτρόνια στην εξωτερική τους στιβάδα και

αυτό έχει ως συνέπεια να καθίστανται εξαιρετικά δραστικά.

Σχηματίζουν ομοιοπολικές και ιονικές χημικές ενώσεις.

Φθόριο Ανοικτοπράσινο αέριο F2

Χλώριο Πρασινοκίτρινο βαρύ Αέριο Cl2

Βρώμιο Κόκκινο Υγρό Br2

Ιώδιο Γκρίζο μεταλλικό Στερεό I2

Άστατο Μαύρο Στερεό At2

Ουνουσέπτιο Άγνωστο χρώμα, Στερεό Uus2

Τα ευγενή αέρια (επίσης γνωστά ως αδρανή ή σπάνια αέρια)[1][2].

Γενικά, είναι μια ομάδα χημικών στοιχείων, με πολύ παρόμοιες ιδιότητες:

Υπό συνηθισμένες συνθήκες (T = 25 °C, P = 1 atm) είναι (όλα) άοσμα και

άχρωμα μονατομικά αέρια, με πολύ μικρή χημική δραστικότητα. Τα έξι (6)

φυσικά ευγενή αέρια είναι τα ακόλουθα:

1. Ήλιο (He).

2. Νέο (Ne).

3. Αργό (Ar).

4. Κρυπτό (Kr).

5. Ξένο (Xe).

6. Ραδόνιο (Rn), που είναι και ραδιενεργό.

Όλα τα στοιχεία είναι από το: http://el.wikipedia.org/ (Μέταλλα)